ร้านกาแฟที่สองสาวเข้าไป เป็นร้านเล็กๆ ที่จัดตกแต่งอย่างน่ารัก  บังเอิญตอนนี้ไม่ใช่เวลาเลิกงาน จึงทำให้ในร้านยังไม่มีลูกค้าคนอื่น หลังจากสองสาวได้กาแฟและขนมเค้กตามที่สั่งแล้ว 

“อืมมม...อร่อยจริงๆ ด้วยค่ะ ทั้งกาแฟ ทั้งเค้กเลย” ฮโยยองยิ้มกว้าง พอใจกับของกินที่อยู่ตรงหน้า จึงไม่ทันสังเกตสีหน้าของคิวริ ที่แอบอมยิ้ม เพราะพลันทำให้นึกถึงท่าทางของอีกคน....

 “เหมือนกันเลย....”  คิวริเผลอพูดออกมาไม่ทันรู้ตัว
“ห้ะ!! อะไรคะพี่?”   ฮโยยองเงยหน้าขึ้นมา ขมวดคิ้วสงสัย
“อ่ะ..เปล่าค่ะ...เออ...แล้วฮโย มีเรื่องอะไรจะคุยกับพี่  ว่ามาค่ะ”  คิวริรีบเปลี่ยนเรื่องทันที
“อ่ะค่ะ  โทษทีค่ะ  ฉันมัวแต่อร่อยกับเค้ก เลยลืมเรื่องที่จะพูดไปเลย”  ฮโยยองเกาหัวแกรกๆ แก้เขิน
“ต้องขอโทษด้วยค่ะ ที่รบกวนพี่วันนี้....แต่...แต่..ถ้าฉันไม่พูด ก็ไม่ได้  มันอึดอัดน่ะค่ะ....ฉันสงสารน้อง  ฉันอยากรู้..อยากรู้ว่าพี่รู้สึกยังไงบ้าง....หลังจากเรื่อง...ราว....” สาวหน้าหวานพรั่งพรูคำพูดอย่างอัดอั้น  แต่ก็ต้องชะงักคำพูด ตอนท้ายประโยค

“เรื่อง..ฮวายอง..ใช่มั้ยคะ?”  คิวริหน้าเจื่อน แววตาปนเศร้า เมื่อเอ่ยชื่อบางคนขึ้นมา
“พี่ขอโทษ ฮโยด้วยนะคะ...เราอยู่บริษัทเดียวกันแท้ๆ ก็แทบไม่ได้เจอกัน...แถมพอออกงานอีเว้นท์ไก่ Gilbahan ด้วยกัน กลางเดือนกุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา  คนก็เยอะมาก  พี่ก็ไม่สะดวกที่จะเข้าไปคุยกับฮโย..หวังว่าฮโย คงเข้าใจพี่นะคะ”

“ค่ะ  ฉันเข้าใจพี่ค่ะ  เพราะถ้าเราสองคุยกัน  แล้วมีภาพหลุดออกสื่อ...เดี๋ยวต้องมีชาวเนต ไปพูดอะไรมากมาย กลายเป็นเรื่อง..ที่ไม่น่าเป็นเรื่อง”  ฮโยยองพยักหน้าเข้าใจเหตุผล  

 “แต่ ที่ฉันมาคุยกับพี่วันนี้  ฉันอยากจะบอกพี่ว่า  ในบรรดาสมาชิกวงของพี่....ฮวา...รักและสนิทกับพี่ที่สุด....แต่เพราะเหตุการณ์วันนั้น มันเหมือน...พี่คิวริกับฮวา...จากกันด้วย...สถานการณ์ที่ไม่ดีนัก....ฉันก็ไม่รู้ว่าพี่คิดยังไงกับน้องของฉัน  แต่ฉันอยากให้ฮวากับพี่  ได้เปิดใจพูดกันสักครั้ง ผลจะออกมาเป็นยังไงฉันไม่รู้หรอกค่ะ....แต่ก็ดีกว่าที่เห็นฮวา...หงอยๆ ซึมๆ...บางทีเค้าก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เหมือนจะโทร เหมือนจะส่งข้อความ  แล้วก็ไม่ทำ..แต่กลับนั่งถอนหายใจ  เป็นแบบนี้หลายครั้งมาก...ตอนแรกฉันไม่รู้หรอกค่ะว่าเค้าจะโทรหาพี่.....บังเอิญวันนั้นแม่เรียก...ฮวารีบวางโทรศัพท์ แต่ค้างหน้าจอที่หน้าชื่อผู้ติดต่อตรงชื่อพี่....ฉันก็เลยรู้น่ะค่ะ”  ฮโยยองอธิบายร่ายยาว 

“พี่คงเข้าใจนะคะ เราสองคนเป็นฝาแฝดกัน พออีกคนอึดอัด มีเรื่องในใจ  ฉันก็รู้สึกอึดอัดใจด้วย  ถึงจะไม่รู้ชัดเจนก็เถอะว่าเป็นเรื่องอะไร”

“ค่ะ พี่เข้าใจ” คิวริพยักหน้ารับ แววตาเศร้าปนเครียด 

“แล้วฮโย จะให้พี่ทำยังไงคะ...หลังจากเรื่องวันนั้น พี่ก็ไม่กล้าโทร หรือส่งข้อความอะไรหาฮวา...พี่กลัวว่าถ้าส่งไป จะไปตอกย้ำความรู้สึกฮวามั้ย  ฮวาจะหาว่าพี่เยาะเย้ยเค้ามั้ย...พี่คิดไปสารพัด...แถมพี่ก็น้ำท่วมปาก จะทำอะไรก็ต้องนึกถึงวงที่ตัวเองทำงานอยู่....ยิ่งพอมีเรื่องฮวา...วงที่พี่อยู่ก็มีแต่เรื่องในแง่ลบ...งานต่างๆ ถูกยกเลิก ท่านประธานก็เครียด  ทุกคนในวงก็เครียด พี่ก็เครียด...เครียดซะจนพี่....จนพี่...ลืมเรื่องของฮวาไปค่ะ....พี่ขอโทษ...” สาวร่างเล็กพรั่งพรูคำพูดออกมาบ้าง พร้อมน้ำตาที่เริ่มเอ่อคลอเบ้า

“ค่ะ ก็ไม่ต้องทำอะไรมากค่ะ...นอกซะจาก  พี่พอจะเจียดเวลาอันมีค่าของพี่ได้มั้ยคะ...ฉันจะให้ ฮวามาคุยกับพี่...มาเคลียร์ให้มันจบไปซะที”  สาวหน้าหวาน เริ่มหน้าเครียด พูดแฝงน้ำเสียงประชดประชัน

“ก็ได้ค่ะ  พี่ก็รู้สึกอึดอัด รู้สึกผิด รู้สึกคิดถึงฮวา เหมือนกัน”  คิวริพูดพร้อมน้ำตาที่ไหลล้นออกมา จนต้องรีบปาดออก เหมือนกลัวอีกฝ่ายจะเห็น

“งั้นวันมะรืนนี้ เป็นวันพักผ่อนของพี่...ฮโย พาฮวา มาเจอพี่ที่คอนโดนี้ล่ะกันค่ะ...พี่อยู่ห้อง 1212...แต่ฮโย จะบอกฮวายังไงคะ?”  คิวริแอบสงสัยแฝดคนพี่

“อ๋อ เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงค่ะ เดี๋ยวฉันจัดการเอง เอาเป็นว่าตามนั้นนะคะ”  ฮโยยองเริ่มมีสีหน้าผ่อนคลาย พร้อมรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า 

“งั้น ฉันลากลับก่อนนะคะ มื้อนี้ฉันเลี้ยงเอง ขอบคุณที่ทำให้ฉันรู้จักร้านกาแฟอร่อยๆ นะคะ”  สาวหน้าหวานรีบลุกขึ้นโค้งลาสาวร่างเล็กรุ่นพี่  เดินไปยังเคาน์เตอร์ชำระเงิน

“อ่ะ เดี๋ยวฮโย  แล้วจะกลับยังไง  ให้พี่ไปส่งมั้ยคะ?”  คิวริรีบลุกตาม 

“ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันกลับเองได้  ไม่ต้องลำบากพี่หรอกค่ะ”  ฮโยยองยิ้มน้อยๆ พร้อมโบกมือลา ก่อนเปิดประตูเดินออกจากร้านไป

 

‘ถ้าเจอฮวา  เราจะเริ่มต้นพูดยังไงดีนะ’  คิวริครุ่นคิดอยู่คนเดียว ด้วยสีหน้าแฝงความกังวล

 

Create Date : 12 สิงหาคม 2556		2 comments
Last Update : 8 ตุลาคม 2556 1:01:18 น.
Counter : 955 Pageviews.
Share Tweet