ให้อภัย...แล้วจงเดินต่อไป

หลังจากเหตุการณ์เลวร้ายดั่งมรสุมใหญ่พัดผ่านไป
ยังคงอยู่กับตัวเองในวันที่เมฆครึ้ม..ฝนปรอยๆ
ไม่แปลก..หากยังคงเหน็บหนาวจากมรสุมครานั้น
แล้วจงเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันให้ได้อย่างเป็นสุข
แม้เพียงน้อยนิดก็ตาม...

เรื่องนั้นมันอาจจะจบไปแล้วหรือยัง..ไม่รู้...
แต่มันก็ผ่านไปแล้ว...ด้วยความคลางแคลงในใจ
อย่าไปยึดติดอยู่กับอดีต ชีวิตยังมีวันพรุ่งนี้ให้ต้องพบเจอ
ปล่อยและวางมันลง...เพื่อพร้อมพบเจอกับสิ่งใหม่ๆ
ปล่อยให้มันเป็นแค่มรสุมที่พัดเข้ามา..แล้วผ่านไป
ไม่ว่าใครหรืออะไรจะเข้ามาทำร้าย..สักเท่าไร
จงเรียนรู้ความเจ็บปวดนั้นให้มากที่สุด
อยากร้องไห้ เสียน้ำตา...จงทำไป..จนพอใจ
เมื่อพร้อมแล้ว...จงลุกขึ้นยืนอีกครั้ง
ถามมันทุกครั้งว่า เจ้าความเจ็บปวด..เจ้าสอนอะไรข้า..
หาคำตอบให้เจอ...เรียนรู้และจดจำคำตอบนั้นไว้
เพื่อย้ำเตือนไว้สำหรับอนาคต...ว่าหากเราต้องพบเจ้าอีกคราว
เราไม่หวั่น...เราไม่กลัว...เราเป็นเพื่อนดีกว่านะ
แล้วเราจะได้ไม่เจ็บปวดเหมือนเคย...

กับสิ่งที่เกิดขึ้น...ยึดมันไว้กับตัว ก็หนักเปล่าๆ
จงปล่อยให้มันสลายไปกับสายลม
อะไร..ใครที่เคยทำร้าย...อย่าถือสา
จงถือว่า นั่นคือครู..ผู้สอนให้เราได้เรียนรู้
หาคำตอบของบททดสอบนี้ให้เจอ
แล้วจง ให้อภัย และ อโหสิ สิ่งเหล่านั้น ที่ในครั้งหนึ่งได้เข้ามาทำร้าย
และจง ขอบคุณ ที่ในครั้งหนึ่งได้เข้ามาสอนชีวิต
ที่ทำให้ เกิดสติ และรู้จักชีวิตในมุมมองที่ต่างออกไป

เมื่อ อภัย เกิดขึ้นในจิตใจแล้ว...
ควร ปล่อย และ วาง อดีตอย่างเข้มแข็ง
เก็บมันไว้ในลิ้นชักส่วนหนึ่ง ไว้สอนให้จดและจำ
ชีวิตยังมีวันพรุ่งนี้ให้ต้องก้าวเดิน...จงเดินต่อไป
ไม่ว่าพรุ่งนี้จะเป็นเช่นไร...จงก้าวต่อไปอย่างกล้าหาญ
อุปสรรคขวากหนามเท่าไร...อย่าได้เกรงกลัว
เพราะไม่นานแล้วนั้น...มันก็จะผ่านพ้นไป...
ทุกสิ่งใดๆล้วนอนิจจัง...มีเกิด มีดับเป็นอาจิณ
จงเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันให้ได้อย่างเป็นสุข
และจงเชื่ออย่างหนึ่งว่า พรุ่งนี้ย่อมต้องดีกว่าวันนี้เสมอ...
เหมือนที่เคยได้เรียนรู้เสมอมาว่า..
..ฟ้าหลังฝน ย่อมงดงามเสมอ..
......ชีวิตเสมือนการเดินทาง
ไม่มีใครรู้ว่า ข้างหน้าต้องเจอกับอะไร
จะเป็นกิ่งไม้หักขวางทาง แอ่งน้ำหรือหุบเหว
หยุดคิดสักนิดด้วย สติ...ไม่นานก็จะก้าวข้ามผ่านไป
......ชีวิตเป็นดั่งใบไม้ในสายธาร
ซึ่งได้แต่ล่องลอยไปตามกระแสน้ำอันไร้ทิศทาง
จะชนโขดหิน จะถูกปลากิน หรือหล่นสู่หน้าผาเมื่อใด..ไม่รู้
ยังคงลอยไปตามวารี เพื่อรอเวลาย่อยสลายสู่ธรรมชาติอีกครา...

ชีวิตจึงเป็นเรื่องของการเลือก....
เพราะหากเราไม่เลือกให้ชีวิต....
ชีวิตก็จะเลือกให้เรา....
ไม่ว่าจะเลือกทางใด...คุณค่าย่อมมีกับทุกชีวิตเสมอ
สำคัญ คือ เมื่อพายุพัดผ่านมาอีกคราว...
จงมีสติและจัดการมันให้ได้อย่างเข้มแข็ง
....เพราะทุกสิ่ง ย่อมมีวาระกาลของมันเอง....



บันทึกสิ่งที่ได้เรียนรู้จากประสบการณ์ครั้งนี้
1.จงอย่าไว้ใจใครมากเกินไป..ผู้ร่วมงานใหม่ สภาพแวดล้อมใหม่...รู้หน้า ไม่รู้ใจ แต่จงเข้าได้กับทุกคน..เพื่อความสุขในการทำงานร่วมกัน
2.รัก หลง หรือแค่เหงา...แยกให้ออก
3.อย่ายึดติดกับใดๆ อย่านำสิ่งต่างๆมาผูกมัดตัวเองจนหายใจไม่สะดวก
4.เมื่อความทุกข์บังเกิด...หากยืนอยู่ไม่ไหว อยากร้องไห้ อยากเศร้า...จงทำไปเถิด...ให้น้ำตาได้ชำระล้างความเจ็บปวดต่างๆที่สะสมนั้นให้ละลาย หายไปจากใจ...จงปล่อยให้มันค่อยๆมลายจนหมดสิ้น เพื่อให้ที่ว่างตรงนี้ได้ซึมซับพลังใหม่ๆมาสู่ร่างกายและจิตใจ เป็นพลังที่จะผลักดันให้เกิดกำลังใจในการก้าวเดินต่อไป... ชีวิต เมื่อล้ม จงหยุดพักบ้าง ให้ร่างกายและหัวใจได้พักผ่อน...แล้วค่อยก้าวไปก็ยังไม่สาย...
5.เรียนรู้ความเจ็บปวด เก็บไว้เป็นบทเรียนหน้าหนึ่งของชีวิต
6.จงรู้จักการให้อภัย และปล่อยวาง
7.รักตัวเองให้เป็น ให้มากขึ้น แล้วอย่าลืมรักคนรอบข้าง สังคม และโลกใบนี้
8.ความรักไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิตจริงๆ...แต่ก็ขาดไม่ได้เช่นกัน
9.หากยังไม่พร้อม อย่าฝืน จงหยุดพัก แล้วค่อยคิด
10.มองโลกในแง่ดีๆ แต่ก็อย่าดีมากจนลืมมองโลกในอีกแง่...แล้วจึงพึงเดินทางสายกลาง
11.ท่องไว้เสมอว่าวันพรุ่งนี้ ต้องดีกว่าวันนี้
12.กำลังใจจากทุกคนรอบข้าง...สำคัญและมีค่าเสมอ
13.ใช้ชีวิตอย่างมีความหวัง มีฝัน เพราะนั้นทำให้ชีวิตมีค่าแก่การดำเนินอยู่ต่อไป
14."อดทนเวลาที่ฝนพรำ อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ"...อธิบายด้วยเพลงนี้น่าจะดีที่สุดสำหรับข้อนี้...
15.เมื่อไม่สบายใจ ลองเข้าวัดทำบุญ ไหว้พระ นั่งมองพระประธานในโบสถ์บ้าง...จะทำให้จิตใจสงบขึ้นมาก...


กว่าจะผ่านมรสุมนี้มาได้..ไม่ลืมที่จะขอบคุณ...
1.ขอบคุณฝน....ที่โทรมา SMSมาให้กำลังใจเสมอๆ ที่เราไม่อยากเล่าไม่อยากพูด เพราะไม่อยากให้รู้ว่าเราร้องไห้ไปด้วย...แต่ยังไงก็ต้องขอบคุณมาก
2.ขอบคุณแก๊ป....ที่เป็นห่วงเป็นใย ถามไถ่เสมอ รวมทั้งให้ข้อคิดทางกฎหมายอีกด้วย...แต่เราคงไม่ไปฟ้องร้องใครหรอก...เรื่องแค่นี้ ใครทำ ก็ได้ไป ใครก่อ ก้ได้รับ....
3.ขอบคุณแอม....ที่บอกว่าจะมาหาทันที แม้ว่าจะอยู่ไกลแค่ไหน...แต่เราเกรงใจ...แค่นี้ก็ดีเท่าไรแล้วจริงๆ
4.ขอบคุณออยล์....ที่ทำให้รู้ว่า เราก็ไม่ได้ร้องไห้เพราะอกหักแค่คนเดียว
5.ขอบคุณพี่นิค....สำหรับคำแนะนำและกำลังใจทุกๆอย่างครับ มันมากทางความรู้สึกและยากเกินบรรยายจริงๆครับ
6.ขอบคุณเพื่อนๆในบล็อกทุกท่านที่แวะเวียนมาให้กำลังใจเสมอๆ
7.ขอบคุณทุกท่านที่มิได้เอ่ยชื่ออีกครั้ง แต่คุณก็เป็นคนนึงที่ทำให้คนๆนี้ได้ผ่านวันเวลาเลวร้ายมาได้อีกครั้ง...ขอผลบุญจงกลับสู่ตัวท่านเช่นกันครับ
8.ขอบคุณทุกเรื่องราวที่ผ่านเข้ามา..อย่างน้อยคุณก็ทำให้คนๆนี้ตระหนักว่า ยังมีลมหายใจอยู่...ขอโทษที่ไม่ดีเหมือนใคร และขอบคุณที่สอนให้เข้าใจ...


พรุ่งนี้ วันใหม่ยังรออยู่....

มาฟังเพลงเพราะๆ เพลงนี้กันนะครับ...
ขอบคุณมากครับ


ฤดูที่แตกต่าง - Boyd feat. Venus Butterfly

Create Date : 13 สิงหาคม 2550 Last Update : 13 สิงหาคม 2550 19:47:43 น. Counter : 655 Pageviews.		5 comments
Share Tweet