แต่ละสิ่ง มีจังหวะ และเวลาของมันเอง....



การเฝ้ามอง .. รอคอย .. และทำการบ้าน..

ช่วยให้เราได้ในสิ่งที่ควรจะได้ ตามจังหวะและเวลา.. ที่เหมาะสม....



ถ้าอยากได้ภาพของการเดินทาง ขณะที่รถกำลังแล่นไปข้างหน้าด้วยความเร็ว 120 กิโลเมตรต่อชั่วโมง..

คนถ่ายภาพต้องทำอะไรบ้าง..

แน่นอน มันไม่ใช่แค่การยกกล้อง.. ขึ้นมาแล้วกด...

แต่ตากล้องต้องรู้ว่าถนนที่กำลังจะผ่านมีอะไรอยู่ข้างหน้า .. อยากได้ภาพแบบไหน..

มีการเตรียมความพร้อม.. จับจังหวะ..

ก่อนกดชัตเตอร์...



ช้าไปแค่ไม่กี่วินาที.. ภาพที่ได้ก็คลาดเคลื่อนไปจากความต้องการ..

ถ้าไม่มีการเตรียมตัวใด ๆ เลย.. รอโชคชะตา.. คงไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ

หลายครั้ง หลายครา ที่เราพลาดในสิ่งที่เราต้องการ..

แต่ถ้าเราพยายาม และลองที่จะทำมันใหม่ พร้อมเรียนรู้กับสิ่งที่ผิดพลาด..

เราย่อมได้สิ่งที่เราต้องการมาเป็นรางวัล.. มากน้อย... ตามกำลังและสถาณการณ์


การถ่ายรูปก็มีปัญชาชีวิตนะเออ...