Bloggang.com : poongie : ณ อัมพวา 1 : ปลายโพงพาง

ณ อัมพวา 1 : ปลายโพงพาง

เรื่องคิดเรื่องเที่ยวให้เกี่ยวกับงาน .. นี่เป็นเรื่องถนัด.. ของ จขบ. อย่าเปิดช่องเชียวนา..

งาน..ที่ว่า ยกให้น้องชายไปดำเนินการ คือ ไปเชียร์ให้เภสัชกรจบใหม่ใช้ทุน เลือกมาทำงานที่ จ.อุบลราชธานี ..

จากที่ประชุมกลุ่มเภสัชกร รพ.ชุมชน จ.อุบล.. คิดสรตะแล้ว.. เห็นว่าควรเสริมกำลังเภสัชกรหน้าตา (เกือบ) ดี วาทะคมคาย ไปหลอก เอ๊ย เชียร์น้อง ๆ จบใหม่ ให้มาทำงานที่อุบลฯ

เค้าเลยลงมติว่า.. ให้ คุณน้องชาย ไป .. (ท่าทางจะดีกว่าให้คุณพี่สาวไป .. เดี๋ยวเด็กจะกลัว... กันไปหมด เพราะรัศมี บารมี พี่สาวแก่กล้า อาคมเหลือเกิน..)

เจ้าจงขับรถไป... แล้วเจ้เสร็จงานแล้วจะบินตามไปทีหลัง.. แล้วเจ้าก็มารับเจ้ไปเที่ยวต่อ.. 5555555

ว่าแล้ว เจ้.. ก็พ่วงเอาสาว ๆ ทีม the gang อันมี คุณน้องขา และคุณหมอหนุงหนิง.. ไปด้วย

แวะเข้าไปตรวจงานนิดหน่อย พบว่า คุณน้องชายกะพรรคพวก ทำงานเข้าที ได้น้องมาสมประสงค์... ก็ให้ได้เวลาชิ่ง..

ตรงดิ่งออกนอกเมือง ตะแรกกะจะไปแวะ เจษฎาเทคนิก ที่คุณ NET-MANIA เคยลงไว้ ก่อนจะไปโฮมสเตย์ที่อัมพวา...

แต่............ ทว่า.......... หลง......... ครับท่าน
กว่าจะหาทางออกจาก กทม. ได้... ก็เกรงว่า.. ถ้าแวะไปนครปฐม จะไปถึมอัมพวาช้าเกินการณ์

ตรงดิ่งไปอัมพวาเลยดีกว่า...

เรื่องของเรื่อง.. น้องชายได้ยินพี่สาวโม้.. มามาก เมื่อตอนไปปลีกวิเวกที่โฮมสเตย์ปลายโพงพาง เมื่อหลายปีก่อนนู้นนนน (ก่อนเข้าวงการ bloggang และหมู่ก๊วน internet )

เลยชักอยากเห็น ว่าเป็นอย่างไร ประกอบกับ เราโม้ให้ฟังมาก เรื่องหิ่งห้อยที่ท่าสอน เค้าเลยอยากเห็นหิ่งห้อยที่อัมพวา.. เป็นการแก้แค้น.. (ที่ไม่ได้ไปด้วย)

โฮมสเตย์ที่นี่ เคยโด่งดังเมื่อหลายปีก่อน หนังสือหนังหาหลายเล่มเอาเรื่องไปลง ... ทำให้กิจการโฮมสเตย์เริ่มแพร่หลาย คนเริ่มรู้จัก..

เลือกที่เดิม เพราะอยากกลับไปเยี่ยม คุณยายทองดำ กฤษณะเศรณี เจ้าของบ้านที่ จขบ. เคยไปพักด้วย ..

คราวก่อนที่มา ไม่ได้รูปกลับไปเลยซักใบ ทั้ง ๆ ที่สัญญากะคุณยายว่าจะส่งรุปไปให้ดู .. เหตุเพราะ เมมโมรี่เจ๊ง..กะบ๊ง... ไม่เหลือภาพใด ๆ ติดกล้องเลย

บ้านคุณยาย เป็นเรือนเครื่องสับ ยกใต้ทุนสูง เป็นเรือนหมู่แบบภาคกลาง เชื่อมต่อด้วยชานบ้าน แต่ชานบ้านประยุกต์มุงหลังคากันแดดกันฝน..

ตั้งอยู่ริมคลองปลายโพงพาง.. มีบ้านพี่ เรือนน้องอยู่ละแวกใกล้กัน เปิดเป็นโฮมสเตย์กันหมด แต่เราเจาะจงบอกผุ้จัดการว่าขอพักบ้านคุณยายทองดำ

คุณยายอยู่โยงเฝ้าบ้าน เมื่อก่อนทำสวนส้มโอ แต่ตอนนี้แก่มากแล้ว สุขภาพทรุดโทรม ไม่ได้ทำสวนแล้ว มีหลาน ๆ เวียนมาอยู่เป็นเพื่อน..

นอกจากนี้คุณยายยังมีเจ้าเหมียวอยู่ 2 ตัว.. ต้องขออภัย เจ้าตัวสีขาว มันโผล่มาตอนกลางคืน.. ถ่ายรูปไว้ไม่ได้ แต่ได้อุ้มนัวเนีย..กันค่อนคืน..นิ่มมาก.. ขี้อ้อน..มาก...

ขาเที่ยว .. ขาเดียวกัน.. คุณน้องขา

ส่วนนี่ คุณหนุงหนิง.. ยิงกล้อง..

ส่วนคุณน้องชาย คงไม่ต้องแนะนำ .. อีตาคนนี้ล่ะค่ะ ....Sleeping_prince

ไปถึง .. เราก็ลงเรือ.. ไปเที่ยวกันเลย.. ไปกับสาวบ้าพลัง.. ไม่ต้องห่วง (คุณน้องชายที่ตาปรือ.. ขับรถ.. ถกเถึยง.. กัดจิกเจ้..ไปตลอดทาง.. )

ดูท่าทางคุณน้องชายขึ้น ลง เรือ.. แล้วลุ๊น..ลุ้น..นะคะ... กลัวเรือล่ม..
อุตส่าห์ให้นั่งหน้า.. แทนที่จะยิงรูป.. กลับนังจับกาบเรือ.. ตัวเกร็ง.. กลัวอะไรค๊า.. ว่ายน้ำก็ว่ายเป็น.. เฮ้อ...

เที่ยวตามเมนู.. ที่คนขับเรือพาไป.. ที่แรกก็ที่ทำน้ำตาลมะพร้าว... ตามระเบียบ..

เป็นเตาเผา ทำน้ำตาลของคุณทวีศักดิ์ .. เจ้าเดิมกับที่มาเยือนเมื่อสมัยนู้นนน....

คุณทวีศักดิ์ เล่าว่า ตั้งแต่มีรีสอร์ท โฮมสเตย์ผุดขึ้นเพียบ ที่อัมพวา.. คนมาชมวิธีการทำน้ำตาล กลับน้อยลง

วิถีชาวบ้านแบบนี้เป็นที่สนใจของคนรุ่นใหม่ และนักท่องเที่ยวน้อยลง กลุ่มคนที่มาส่วนใหญ่เป็นคนใฝ่หาความรู้จริง ๆ เช่น คนทำสารคดี ทำหนัง ทำหนังสือ เด็กนักเีรียน หรือนักศึกษาที่จะมาเรียนรู้..

กระบวนการ/ขั้นตอนการผลิต

นำกระบอกไม่ไผ่หรือกระบอกพลาสติกไปรองน้ำตาลมะพร้าวหรือที่ชาวบ้านเรียก ว่างวงมะพร้าว ในกระบอกจะใส่ไม้พยอมลงไปเล็กน้อยเพื่อป้องกันการบูดเสียของน้ำตาล เมื่อได้เวลาก็จะปีนต้นมะพร้าวไปเก็บกระบอกที่รองน้ำตาลลงมาตั้งไฟใส่น้ำตาล ลงในกะทะ เคี่ยวจนเข้มข้นได้ที่ยกลงปั่นด้วยเครื่องไฟฟ้าจนเนื้อน้ำตาลมะพร้าวเป็น เนื้อเนียนยกลงและปูผ้าขาวบางลงในถ้วยตะไล หยอดน้ำตาลลงในถ้วยตะไลรอจนแห้งจึงแกะออกจากผ้าขาว

ทุกวันนี้คุณทวีศักดิ์ รับน้ำตาลจากสวนอื่น ส่งมาขาย และผลิตน้ำตาลมะพร้าวเป็นหลัก ส่งขายที่ต่าง ๆ ที่สั่งเข้ามา น้ำตาลของคุณทวีศักดิ์จะมีสีอ่อน เพราะไม่ได้ใส่สารเคมีอื่นใดแปลกปลอมลงไป เป็นน้ำตาลจากมะพร้าวล้วน ๆ ..

ส่วนผลิตภัณฑ์อื่น เช่น น้ำตาลสด ที่บรรจุขวดขาย เมื่อก่อนเคยเห็นแต่เดี๋ยวนี้ไม่เห็น เพราะว่าคนนิยมบริโภคน้อยลง .. เลยเลิกทำ..

เรารอให้คุณทวีศักดิ์ จัดการกับน้ำตาลที่กำลังเดือดปุด ๆ ในเตา.. แล้วไปเข้าชมสวนมะพร้าว ที่เหลือไว้ไม่กี่ต้น เพื่อสาธิตใหู้ผู้มาเยี่ยมชมได้ชม วิธีการเก็บน้ำตาลจากจั่นมะพร้้าวสด ๆ จากต้น

คุณทวีศักดิ์เปลี่ยนชุดทำงาน.. ได้แก่ การเหน็บมีด..ไว้ที่เอว (ไว้ตัดจั่นมะพร้าว) และหิ้วกระบอกไม้ไผ่ (แน่นอนว่า ในนั้นใส่เศษไม้พะยอมเอาไว้ เป็นสารกันเสียแบบธรรมชาติ..) พาเราเดินเข้าสวนมะพร้าวซึ่งอยู่ไม่ไกล

รินน้ำตาลมะพร้าว..เก็บสด ๆ จากต้น.. ให้ลองชิมกัน..

เ้อ้า.. ชนแก้วกันหน่อย.. เอ๊.. เค้าขำอะไรกัน.. แค่ชนแก้ว ก็เมา..น้ำตาลมะพร้าวกันซะแล้ว..

น้ำตาลมะพร้าว สด ๆ จากต้น ทั้งหวาน ทั้งหอม..ค่ะ..

ระหว่างต้นมะพร้าวแต่ละแถว เป็นท้องร่อง .. มีน้ำขัง เรือพายได้ แต่ตอนเราไป..น้ำแห้ง.. ปลาตีน.. ผุด..

เจ้าดาราประจำถิ่น.. ถึงกับกระดี๊กระด๊า ไล่งับปลาตีนเล่นสนุกสนาน..

เราอุดหนุน น้ำตาลมะพร้าว เอากลับไปทำมะม่วงน้ำปลาหวานกันคนละถุงสองถุง ก็ได้เวลาอำลา..

ไปนั่งเรือ ตัวเกร็ง (เฉพาะน้องชาย..นะคะ) เที่ยวกันต่อ..

เดี๋ยวพาไปค่ะ.. พักสักแป๊บ.

Create Date : 12 เมษายน 2554

Last Update : 13 เมษายน 2554 19:44:24 น.

12 comments

Counter : 4352 Pageviews.

วู้ววววว... มีว่านนางคุ้มเหมือนของเค้าเลย

โดย: namfaseefoon

วันที่: 12 เมษายน 2554 เวลา:21:42:25 น.

ขอบคุณที่แวะมาบอกชื่อ.. กะลังถกเถียงกะคุณน้องชายอยู่เชียว ว่าเค้าเรียกว่า.. ต้นอาราย..

โดย: poongie

วันที่: 12 เมษายน 2554 เวลา:21:46:24 น.

น้องรอตั้ง 6 ปีกว่าจะได้เห็นดอก... จนเกือบจะนึกว่าเป็นไม้ใบซะอีก

โดย: namfaseefoon

วันที่: 12 เมษายน 2554 เวลา:21:57:31 น.

อืมม ว่านนางคุ้มมม

บล๊อก อัมพวาวันแรก เสร็จเเล้วนะ รูปแบบ กระท่อน กระแทนมากๆๆ เฮ้อออ ดูรูป แล้ว ปวดตับ มากๆๆ

ภาพเบลอซะเยอะ เห้อออ ปูเสื่อรอชมต่อ อ่ะ
(ยังกะไม่ได้ไปด้วยกัน)
555555

โดย: Sleeping_prince

วันที่: 12 เมษายน 2554 เวลา:23:48:09 น.

สวัสดีตอนดึกครับ .....

โฮมสเตย์คุณยายทองดำ ดูแล้วได้บรรยากาศเหมือนไปพักบ้านญาติผู้ใหญ่ตามต่างจังหวัดเลยนะครับ ดูเป็นกันเองดี น่าไปพักผ่อน อยู่ริมคลองแบบนี้ อากาศคงจะเย็นสบายดีทีเดียว .....

เดี๋ยวนี้คนไปอัมพวาก็มีแต่จะไปนอนเล่นๆ ไปเที่ยวตลาดน้ำอัมพวา ถ่ายภาพแล้วก็กลับ ไม่ค่อยมีคนสนใจชมวิถีชาวบ้านอย่างการทำน้ำตาลมะพร้าว เห็นแล้วน่าเป็นห่วงว่าต่อไปในอนาคต ภูมิปัญญาชาวบ้านแบบนี้จะต้องสูญหายไปหรือเปล่าก็ไม่รู้ .....

โดย: NET-MANIA

วันที่: 13 เมษายน 2554 เวลา:0:11:11 น.

สุขสันต์วันสงกรานต์จ้ะ ปุ้งกี๋

อยากไปอัมพวา...ข่าวเช้าช่อง 9 เมื่อเช้านี้ จากอัมพวา ยิ่งอยากไป แต่ตอนนี้แถวบ้านพี่มืดครึ้มไปหมด กล้องพร้อม...คนอยากไปก็พร้อม...แต่...คนขับรถ ยังเฉย....เมื่อวานเธอทาสีประตูรั้วใหม่ เป็นเหตุให้ วันนี้เดี้ยงไปหมด ธรรมดา...ของสังขารเนาะ

ว่านนางคุ้ม...งามเหลือหลาย มุมนี้

บ้านคุณยาย...เหมือนบ้านญาติผู้ใหญ่เลย หมอกกับเมฆไปน่าจะชอบ...

ขังตัว...ขังใจ...ไว้ที่ร้าน....

อัพบล็อกที่มีภาพเหลืออยู่เยอะแยะก็ได้เนาะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 13 เมษายน 2554 เวลา:8:52:26 น.

น้ำตาลมะพร้าวคงจะหอมหวานนะคะพี่
ที่บ้านแป๋วชอบทานกันทุกคนเลยค่ะ
ช่วงหลังๆ รู้สึกไม่ค่อยอร่อย หอมหวนเท่าตอนเป็นเด็ก

อัมพวาเคยไปตอนกลางวัน ไม่เคยไปดูหิ่งห้อยสักทีค่ะ
กระนั้นรู้สึกว่าคนเยอะจังนะคะ

ไปอร่อยของแถวๆตลาดแทน ขนมถังแตกจำได้ว่าเด็ดจริงๆค่ะ

ปล. ชอบรูปชุดนี้ของพี่จัง ดูแล้วรู้สึกว่าได้บรรยากาศสนุก รื่นรมย์ในการเที่ยว

โดย: SevenDaffodils IP: 68.48.3.234 วันที่: 13 เมษายน 2554 เวลา:9:07:09 น.

ตามพี่บุ้งกี๋มาเที่ยวอัมพาด้วยคนค่า สุขสันต์สงกรานต์ค่า

โดย: mariabamboo

วันที่: 13 เมษายน 2554 เวลา:12:39:41 น.

อัมพวายังมีวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมให้เห็นอยู่มาก โฮมสเตย์น่าพักดีค่ะ เหมือนไปเยี่ยมญาตินะเนี่ย

พี่ไปอัมพวาหลายครั้งแต่ไม่เคยนอนค้างเลย ไปครั้งแรกไปดูหิ่งห้อย ไปครั้งหลังๆ ก็เดินดูตลาดและบ้านเรือนเท่านั้นเอง ไปครั้งนี้เดอะแกงค์คงสนุกกันถ้วนทั่วทุกคนนะค่ะ

โดย: Maew-Tua-Lek

วันที่: 14 เมษายน 2554 เวลา:15:45:20 น.

-ขอบคุณน๊ะค๊ะที่ช่วยโปรโมท บ้านน้ำตาลทวีศักดิ์
เราและครอบครัวตั้งใจที่จะอนุรักษ์์์์์วิถีชาวบ้านที่ทำกันมาแต่โบราณไปนาน ๆ ครอบครัวบ้านน้ำตาลทวีศักดิ์ยินดีต้อนรับทุกท่านค่ะ บ้านเราอยู่ไม่ใกลจากกรุงเทพ อากาศดี อยู่กับธรรมชาติจริง ๆ ค่ะ

ขอบคุณค่ะ

โดย: udomsilp_s@hotmail.com IP: 58.137.12.74 วันที่: 19 สิงหาคม 2554 เวลา:18:14:15 น.

บ้านย่าผมเอง

โดย: ปฎินันท์ IP: 125.26.58.251 วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:1:28:36 น.

บ้านย่าผมเอง

โดย: ปรัชญา IP: 183.89.18.9 วันที่: 12 สิงหาคม 2556 เวลา:20:43:34 น.