Bloggang.com : poongie :

Tokachi Dake Mt. & Blue Pond

วันนี้วันสุดท้ายสำหรับทริป ดี ๆ ที่ Kamifurano แล้วล่ะค่ะ ..
วันนี้หมอกลงตั้งแต่เช้า

อำลา Tada Farm ด้วยหมอกสวย ๆ ...

ถ้ามีโอกาส จะกลับมาเยี่ยมใหม่ ฟาร์มสเตย์อันแสนจะน่ารัก

ในวันอำลา ... ผู้จัดพาเราไปเยี่ยมชมธรรมชาติอันแสนงดงามของ Tokachi Dake ... ภูเขาไฟที่ยังไม่ดับ...

ปาป้าซัง ขับรถพาเราขึ้นเขา อย่างช้า ๆ .. มั่นคง ...

แยกไม่ออกใช่มั้ยล่ะคะ ภาพไหนถ่ายบนพื้นดิน ภาพไหนถ่ายบนรถ ... (จริง ๆ แล้ว มือคนกดชัตเตอร์ สั่นพอ ๆ กัน ... 555)

Tokachi Mountain (Dake เป็นภาษาญี่ปุ่น แปลว่า ภูเขา) เป็นภูเขาไฟที่ยังไม่ดับ ตั้งอยู่ในอุทยานแห่งชาติ Daisetsuzan เป็นภูเขาไฟที่สูงที่สุดในเขตอุทยานแห่งนี้ ภูเขาไฟลูกนี้เป็น 1 ใน 100 ภูเขาไฟอันมีชื่อเสียงของญี่ปุ่น

ในปี 1926 ภูเขาไฟลูกนี้ระเบิดครั้งใหญ่ ก่อให้เกิดความเสียหายมากมายในพื้นที่แถบนี้ และครั้งล่าสุดที่ภูเขาไฟลูกนี้ระเบิก คือ ปี 1988

ในวันที่กลุ่มของเราเหยียบพื้นดินฮอกไกโด ภูเขาไฟ Ontake ที่ Nagoya ได้ระเบิด พวกเราไม่รู้เรื่องเลย .... แต่ไกด์หนุ่มของเรา Arai San ได้พูดติดตลกว่า Tokachi dake ... ยังไม่ดับ ... อาจระเบิดได้ทุกเมื่อ .. ในวันนี้ เรารอด เพราะยังไม่ระเบิด ก่อนระเบิดมักจะมีแผ่นดินไหวนำมาก่อน ... ตอนนี้ปลอดดภัย

Arai San ได้แนะนำวิธีจัดการกับหมี เมื่อบังเอิญเจอกันในป่า .. ตอนนั้นมีข่าวเรื่องนักท่องเที่ยวโดนหมีตบพอดี .. บรรยากาศเข้ากันมาก แต่เราเดินเข้าไปในป่าแค่นิดเดียว.. ไม่ลึกเลย ... หมีคงไม่มาหากินแถวนั้น เสียงรถราออกขวักไขว่ ... นักท่องเที่ยวมากพอประมาณค่ะ ใบไม้เริ่มเปลี่ยนสีแล้ว

เรามีเวลาอยู่ที่นี่แค่ 20 นาทีนี่คะ ... ทำไงได้ ... ถ้าอยากข้ามเขาไปภูเขาลูกข้างหน้า .. ก็ใช้เวลาเดินเท้า 5 วันแค่นั้นเอง ค่ะ .... เหวอ........

Arai San อยากให้เราได้พบกับ Pika สัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมตัวเล็ก ๆ หน้าตาคล้ายหนูผสมกระต่าย.... เราต้องเงียบที่สุด .. เท่าที่จะเงียบได้ .. แม้แต่กดชัตเตอร์ยังเสียงดังเลยค่ะ ...

นาทีที่รอ Pika โผล่มา... ทำได้แค่ดูวิวพวกนี้ค่ะ ... ไม่เบื่อเลย

แต่สุดท้ายเราก็ต้องยอมแพ้ค่ะ ... พอเราเงียบ.. เสียงรถบนถนนกลับดังสนั่น แถมมีเสียงหัวเราะ พูดคุยของนักท่องเที่ยวกรุ๊ปถัดมา (ก็บอกแล้ว เราเข้าไปไม่ลึก .. ย่อมได้ยินเสียงเป็นธรรมดา) Pika ไม่มา สงสัย Arai san นัดไว้ไม่ดี...

เราเดินกลับทางเดิม เพื่อไปชมวิวบนจุดชมวิว ให้เห็นยอดเขา Tokachi dake ชัด ๆ .. ระหว่างทาง พบรอยฝากรักของสัตว์ชนิดหนึ่งไว้ที่ทางเดินที่เราเดินผ่าน.. อุนจิ..ของหมาป่าค่ะ ... ชั่วแป๊บเดียวเอง ....

เค้าบอกว่าจะพาไปปีนเขา... อนุบาลมากค่ะ .. เดินขึ้นจากลานจากรถไปชมวิว ... ไม่ได้ปีนอะไรเล้ยยยยยยยย ถึงว่า แค่ 20 นาที ปีนได้ไง ก็ยังงงเหมือนกัน

มองภูเขาสูงและสวย.. ไม่ต้องไปมองใกล้ ๆ .. ให้มองไกล ๆ ... ยอดเขาทางขวามือนั่นแหละค่ะ คือ Tokachidake ... ยังมีควันพวยพุ่งจากยอดเขาอยู่เลย

ใบไม้กำลังเปลี่ยนสี วิวสวยเชียวค่ะ

อีกมุมด้านล่าง เป็นตัวเมือง Kamifurano ค่ะ ... อยู่บนนี้เก็บวิวได้แบบ 360 องศาเลยค่ะ ยังไม่ได้เอาภาพพาโนราม่ามาต่อกัน ... (คงใช้เวลาอีกนาน)

ก็มัวแต่เก็บภาพพาโนราม่านี่ล่ะค่ะ .. ไกด์ตามหา ขึ้นรถเป็นคนสุดท้ายเลย

เก็บภาพต่อบนรถค่ะ ปาป้าซังเกือบจะจอดรถให้ถ่ายภาพสะพานแล้ว แต่ดันมีรถตามหลังมาเลยจอดไม่ได้ แต่ไม่เป็นไรค่ะ ไว... ถ่ายได้พอดี ถึงมุมไม่ค่อยสวยก็เหอะ ..

จากเมือง Kamifurano ก็เข้าสู่เมือง Biei ... ไกด์บอกว่า ออกเสียงว่า บิ..เอ..อิ เพื่อสิ่งนี้โดยเฉพาะ

ลงจากเขา Tokachidake ไม่นาน ก็พบกับ Blue Pond : Shirogane สระน้ำที่เกิดจากการสร้างเขื่อนกั้นแม่น้ำ Bieigawa เพื่อชะลอโคลนและลาวาที่อาจไหลทะลักมาจาก Tokachidake หากเกิดการระเบิดอีกที

Blue pond เป็นที่รู้จักของชาวโลก หลังจากที่มีช่างภาพมาพบและได้ถ่ายภาพเผยแพร่ไปทั่วโลก ใคร ๆ ก็อยากมาเห็นสระน้ำสีฟ้าสักครั้ง

จากถนนใหญ่ ก็มีลานจอดรถกว้างขวาง รอรับนักท่องเที่ยว เดินเท้าเข้าไปอีกนิดเดียวไม่ทันเหนื่อย ก็พบกับสระเล็ก ๆ .. สีฟ้าแจ๋ว...

ตัวสระเกิดจากการกั้นขวางทางน้ำ ทำให้น้ำขัง มีต้นไม้ที่เดิมเคยเป็นป่า แช่ในน้ำ แร่ธาตุในน้ำ ทำให้น้ำเป็นสีฟ้า บ้างว่ามีสาร Aluminium hydroxide ทำให้น้ำเป็นสีฟ้า บ้างก็ว่ายังไม่ชัดเจน ..

แต่ที่แน่ ๆ เสน่ห์ของสระน้ำแห่งนี้คือ น้ำสีฟ้า ที่เปลี่ยนความเข้มของสีไปตามแสง และมุมมองที่แสงกระทบ ... กับเงาสะท้อนของไม้ย้นต้นตายที่แช่อยู่ในน้ำ ...

ในฤดูใบไม้เปลี่ยนสีแบบนี้ .. สีสันของใบไม้ .. ก็เป็นส่วนเพิ่มเสน่ห์แก่ผู้พบเห็นค่ะ

มีภูเขา Tokachidake อยู่ด้านหลัง .. อยากขยับไปอีกนิด แต่ติดช่างภาพคนอื่นค่ะ เค้าจองที่ไว้แล้ว .. แล้วไกด์ก็ตามประกบตัวเองแจ ... แค่สายครั้งเดียวเอง .. ตามประกบเลย

We should go now. ... ค่า... ปากก็ตอบไปว่า OK ... go.. go .. โบกมือไล่ไกด์ แต่ขาไม่ขยับ ขยับแต่ชัตเตอร์... แต่โอย เสียสมาธิชะมัด ..กลับก็กลับ

สุดท้ายเลยมาถึงรถก่อนคนอื่น ... แง้............... ไกด์ใจร้าย

ที่ต้องรีบ คือมาให้ทันอาหารมื้อเที่ยงค่ะ ... มื้อนี้จัดที่ระหว่างทางกลับไปสู่ทางด่วนเส้นเดิม ..

ร้าน Muu... เมนูเป็นอาหารหน้าตาแบบนี้... อร่อยดีค่ะ โดยเฉพาะน้ำสลัด

กินเสร็จก็มีผลิตภัณฑ์ในท้องถิ่นให้ช้อปปิ้ง... เห็นปาป้าซังกินไอติม เลยเอามั่ง ใส่ลูกสน .. เปรี้ยวจี๊ดเลยค่ะ ...

แล้วก็ได้เวลาอำลา Kamifurano... บ๊ายบายค่ะ โอกาสหน้าพบกันใหม่ ...

ผู้จัดส่งเราที่โรงแรมใน Sapporo .. สิ้นสุดการเดินทาง .. แถมไม่ยักกะลืมให้เราเอากล่องมันฝรั่งที่เก็บจากไร่ในวันแรก ลงจากรถด้วย

ขอบคุณทุก ๆ คนมาก ๆ ค่ะ ประทับใจทุกคนเลย