วิญญาณขบถ วิญญาณขบถ ใจฉันกำลังโบยบินสู่ท้องฟ้า พันธนาการอย่างไหน หาได้ฉุดกระชากวิญญาณของฉันให้สถิตย์อยู่แต่ห้วงโศก ฉันกำลังระรื่น แม้ตัวของฉันจะถูกตรึงอยู่ ณ ที่แห่งนี้ น้ำตาแห่งความรื่นรมย์ พร่างพรม ชุบชื้น ฟื้นวิญญาณขบถ ฉันกำลังกระโจนข้าม แม้เบื้องหน้าจะเป็นรั้วลวดหนามแหลมคม ฉันมิได้ปรารถนาความเจ็บปวด หากแต่มันชาชินเสียแล้ว ริ้วรอย บอบช้ำ เลือนลางมลายหาย ฉันเป็นขบถผู้ภักดี- ภักดีต่อวิญญาณขบถที่กำลังละลิ่วลอบสู่เบื้องฟ้า. ฉันจะบินวนไปทั่วทั้งโลกา เพื่อโปรบหยาดน้ำตา รินลดแด่ผองเพื่อน ผู้มีหัวใจขบถ มาเถิดหนา มาเถิด-มาบินไปกับฉัน   Create Date : 27 ตุลาคม 2549 5 comments Last Update : 27 ตุลาคม 2549 11:41:33 น. Counter : 490 Pageviews. Share Tweet

รูปสวยดีแฮะ   โดย: PutterZ (ToppuT ) 27 ตุลาคม 2549 12:35:26 น.

หวัดดีค่ะคุณไอซ์ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมจ้า   โดย: สลิลลา No.1 27 ตุลาคม 2549 22:42:27 น.

อรุณสวัสดิ์ขอรับท่าน วันนี้ข้าพเจ้าเริ่มต้นวันใหม่สวยหรูพอควร ตื่นปุ๊บ ปวดห้องน้ำปั๊บ (สิ่งนี้นับเป็นความสำเร็จสูงสุดในชีวิต หากข้าพเจ้าสามารถทำให้เกิดขึ้นทุกวันเป็นกิจวัตร) ปัดกวาดกระท่อมเสร็จ เอากะปิมาย่าง พอหอม ปอกกระเทียม เด็ดพริก ตำแค่แหลกใส่น้ำตาลใส่กะปิตำให้เข้ากันบีบมาะนาวสองลูกใหญ่ อา...มื้อเช้าของข้าพเจ้า ข้าว...น้ำพริก...แตงกวา...ถั่วพลู...อิ่มปาก อิ่มท้อง....อิ่มใจ กับอาหารที่ผลิตด้วยมือของเราเอง OOO มีเรื่องหนึ่งที่ข้าพเจ้าค้างคา(ไว้ในใจ)ว่าจะคุยกับท่านนานแล้ว แต่ด้วยบรรยากาศโดยรวมยังไม่สมควร จึงได้แต่เก็บใส่ลิ้นชัก ท่านคิทฯเคยปรารภกับข้าพเจ้า(และสหายที่เคารพอีกสองสามท่าน ถึงการพูดคุยกับท่าน ในความคิดจะทำโครงการอะไรสักอย่างขึ้นที่บ้านหนอน สอบถามไอเดียที่พอจะช่วยกันนำเสนอ ตอนนั้นเริ่มด้วย การจัดประกวดงานเขียน ข้าพเจ้าตอบท่านคิทฯไปตามประสา คิดว่าท่านคิทฯคงเข้าใจความคิดเห็นเจตนาคติของข้าพเจ้า ถึงวันเวลานี้ ไม่ทราบท่านกับท่านคิทฯได้คุยหัวข้อนี้ต่อมาอีกหรือไม่ขอรับ? มีความคืบหน้าอันใดหรือไม่?(ย้ำ! กรุณาตอบด้วย!) OOO พูดถึงเรื่อง ประกวดประชันขันแข่งงานเขียนแล้วคิดถึงตอนที่ข้าพเจ้าประทับใจพวกท่านสุด ๆ ตอนนั้นยังซุ่มอ่าน ไปทีละกระทู้ บางครั้งคันมืออยากขอแจม เขียนเสร็จลบออก(กลัวเห่ย! ฮา ฮา) เป็นช่วงเวลาปลายปีที่แล้วขอรับ อ่านไปอ่านมา เจอกระทู้ให้ลงคะแนนเสียง ว่าชอบงานเขียนของใครในกลุ่มหนอนที่เขียนลงบอร์ด คนร่วมลงคะแนนไม่มากไม่มาย (ตามธรรมชาติเพราะไม่ใช่โหวตเรียลลิตี้) จำได้ ท่านอ้ายฯ ได้รางวัลไป! ข้าพเจ้ายินดีชื่นชม ทุกท่านในตอนนั้น เห็นว่า นี่ล่ะสังคมที่ข้าพเจ้าอยากอยู่ร่วม สังคมเล็ก ๆ ทุกคนต่างมีความเป็นปัจเจก แต่ก็เป็นไปตามสายธารสังคมที่ต้องไหลไป เปลี่ยนแปลง เติบโต คนเก่า ๆ วิธีเก่า ๆ บรรยากาศเก่า ๆ กลายเป็นเรื่องราวเล่าขาน จากความทรงจำ เพียงเสียดาย ยุคความเร็วใยแก้วนำแสง ทำให้วินาทีที่ผ่าน กลายเป็นโบราณกาลเร็วขึ้นอย่างน่าใจหาย ปรากฏการณ์ครั้งนั้นคงเป็นแค่เหตุบังเอิญที่สว่างวูบขึ้นมา ให้ข้าพเจ้าเผลอคิดว่า เป็นดวงแสงกระจ่างใส ที่ผ่านความเข้าใจอันครอบงำบิดบังดวงตาผู้คน แสงนั้นคงวูบเดียวแล้วดับไป ได้แต่หวังว่าสักวัน จะมีผู้จุดมันขึ้นมาใหม่ ให้เป็นแสงที่ส่องสว่างสำหรับทุกคน ไม่ใช่ เพียงไม่กี่คน!!! (โปรดติดตามตอนต่อไป) ปล. ยินดีกับท่านด้วย ที่คุณนายท่านสามารถมองเห็นหยดน้ำผึ้ง เช่นนั้นครอบครัวก็สุขสงบแล้วขอรับ คารวะ 'ศิษย์น้อง ตลอดกาลนาน'   โดย: ธุลีดิน IP: 203.170.228.172 28 ตุลาคม 2549 9:34:18 น.

ชวนกันทำการกบฎหรือป่าวเนี่ย   โดย: boonky (Boonky ) 28 ตุลาคม 2549 21:14:29 น.

สตอร์เบอร์รี่ซัดเดย์สวัสดิ์ขอรับ สวัสดิ์เช้าที่ชุ่มฝนของทางนี้ หวังว่า น้องอีฟ คงแข็งแรง ยิ้มแย้มแจ่มใส และ ไม่มีหวัด นะขอรับ เมื่อคืนวาน ข้าพเจ้าลองเรียบเรียงขี้เลื่อยในกะโหลก ปรากฏว่า ไม่สามารถเอาออกมาได้ดังใจ มันปนเป มากมายเกินไป จนรู้สึกว่า หากจำแนกแยกแยะทีละประเด็นจะยืดยาว จนท่านย่าหนุงฯ สลบ เลิกอ่านไปก่อน ไม่ก็หลังขด หลังแข็ง ให้เป็นบาป-กรรมติดตัวข้าพเจ้าสืบไปภายภาคหน้า ข้าพเจ้าถามถึงข้อสรรสาระสนทนาระหว่างท่านกับท่านคิทฯขึ้นมา เพราะเคยเรียนท่านคิทฯไว้ว่า ข้าพเจ้าไม่ได้ข้องขัดการประกวดงานเขียน แต่เพียงไม่ใช่คนในแนวทางประกวด-ประชัน-ขัน-แข่ง วันใดมีความคิดเห็น แล้วจะนำมาพูดคุย หลังจากนั้นตะกอนความคิดก็แขวนลอย เคว้งคว้าง ไปตามประสา ไม่ค่อยได้คิดอย่างตั้งใจดอกท่าน ข้าพเจ้ามีเวลาครุ่นคิดอันจำกัดจำเขี่ย ส่วนมากใช้ไปในทางหมกมุ่นเรื่องเขียนนิยาย (ฮา) (โชคดี ไม่ต้องจีบสาวด้วย ไม่งั้นไม่เป็นอันเขียน ไม่รู้จะแบ่งขี้เลื่อยอย่างไร อิ อิ มี ไม่ สี่ตัวไม่สามารถตัดออกสักตัว ฮา ฮา) ส่วนมาก พวกเศษซากความคิดแขวนลอยทั้งหลายมักจะตกตะกอนนอนก้น ก็อีตอน เจ็บไข้ได้ป่วยน่ะท่าน เพราะตอนนั้น มันทำอะไรไม่ได้ นอนลูกเดียว (ฮา) คำถาม + ข้อเสนอ เปิด บ้านหนอนออนไลน์แมกกาซีน ขึ้นมาสักหัวดีไหมท่าน? ทีแรกที่บอกว่ายังเป็นตะกอนแขวนลอย เพราะข้าพเจ้ารู้สึกว่า ไม่มีความจำเป็น กระทู้ต่าง ๆ ก็เป็นเหมือนหนึ่งคอลัมน์อยู่แล้ว อีกทั้งครอบคลุมความหลากหลาย มากมายอยู่แล้ว ทำขึ้นมาอีก ก็จะซ้ำ อีกทั้ง รู้สึกเหมือน ดึงคนอ่าน ออกจากบอร์ดบ้านหนอนหรือเปล่า? พวกนี้ เป็นคำถามค้างคาใจ ทำให้รู้สึกว่า ข้อเสนอยังไม่ลงตัว มาถึงวันเวลานี้ คำถามค้างคาใจเหล่านั้น ได้รับคำตอบไปเยอะแล้ว จึงกล้าคุยออกมา ข้าพเจ้าลองร่ายเป็นรูปแบบเสนอโครงการนะท่าน บ้านหนอนออนไลน์แมกกาซีน (ชื่อสมมุติ) วัตถุประสงค์ : ฝึกฝนเพื่อก้าวไปสู่การเป็นนักเขียนอาชีพ เป้าหมาย : ๑. พัฒนาทักษะการเขียนอย่างเป็นรูปแบบ ๒. เป็นที่เก็บข้อมูลสมาชิกหนอน ทั้งเก่า-ใหม่ ๓. สร้างความเป็น สำนักหนอนสนทนา ที่เป็นรูปธรรมขึ้น ๔. กำหนดรูปแบบ ทิศทาง ของกิจกรรมสร้างสรรค์ต่าง ๆ ในบ้านหนอน ๕. นำเสนอ ความเข้าใจร่วมกัน อันเป็นประโยชน์ในการใช้พื้นที่บอร์ดอย่างสร้างสรรค์ ๖. สร้างฐานคนอ่าน อะไรต่อมิอะไรอีกเยอะแยะ เดี๋ยวยาวไป! เอ้า! แถมอีกข้อ ๗. รักษาฐานคนอ่านไว้ ไม่ให้สูญหายไปเพราะ ความไร้ทิศทาง วิธีการ ๑.จัดโครงการต่าง ๆ เช่น โครงการวิจารณ์เชิงสร้างสรรค์ กำหนดรูปแบบ ช่วงเวลา สรุปผล นำเสนอ ที่ชัดเจน ( ทุกโครงการต้องมีจุดเริ่ม ดำเนินการ สรุปผล และ ปิดโครงการ หากทำไปเรื่อย ๆ จะค่อย ๆ เงียบหายอย่างที่ท่านเจอมา ) ๒. เป็นสือกลางให้บรรดาสมาชิกหนอนเก่า-ใหม่ ๓. แหล่งรวบรวมข้อมูลหลักการเขียน โดยเฉพาะจาก 'คุยกับวินทร์' ๔. ปลูกฝัง ขยาย วิธีคิด ทัศนะคติ แบบวินทร์ รูปแบบ แมกกาซีนออนไลน์ *ท่านลองดูโอเพ่น โอเพ่น เริ่มพร้อมข้าพเจ้าเข้ามา 'บ้านหนอน' เป็นธรรมดา ด้วยความที่เป็นมืออาชีพอยู่แล้ว ชื่อติดตลาดอยู่แล้ว การเติบโต ได้รับการยอมรับ ย่อมง่ายกว่าโนเนม ไม่ได้คิดก้าวยาว ก้าวใหญ่อย่างเขา เราเพียงกระดื๊บตาม(ฮา) ๑.ความเรียง / เรื่องสั้น / เรื่องยาว / บทกวี เสนองานเขียนของกลุ่มหนอนที่เอาจริงเอาจัง ในรูปแบบการนำเสนอแบบนิตยสาร (มีทั้งเนื้อเรื่องและภาพประกอบ) ๒. คอลัมน์ทั่วไป - ซุบซิบ - เพลง - วิจารณ์หนังสือ - วิจารณ์-แนะนำหนัง - สัมภาษณ์ - ท่องเที่ยว (โอ้ย ! ร้อยแปดแล้วแต่ จะคิดปรับเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ เลี่ยงหนีความจำเจ) ๓. ออกรายเดือน รายปักษ์ รายสะดวกแล้วแต่ การพูดคุยหาข้อสรุป (โอเพ่น ทำรายสะดวก อับเดทตามอารมณ์นักเขียน ข้าพเจ้าเข้าไปหวังได้อ่านงานของพี่ท่าน สมจุ้ยฯ ไม่มาเสียที เข้าจนเบื่อเลยท่าน หากบอกไว้แน่ ๆ วันไหนอับอีกน่าจะดีเสียกว่า) ๔. ประชุมออนไลน์ ตามงานทุกระยะ ปัญหา : ๑. ต้องมีใครสักคนที่รักการทำเวบ ไม่อย่างนั้นเป็นอัน ล่ม วิธีแก้ : ไม่โยนภาระหน้าที่ให้เวบมาสเตอร์ผู้เดียว แต่เป็นการทำงานร่วมกัน ประชุมกระจายงาน แล้วทุกคนสามารถเข้าไปอับโหลดด้วยตัวเอง - ใช้บล็อก เพื่อง่ายต่อการใช้งาน สรุป : เราก็จะได้ออนไลน์แมกฯหนึ่งเล่มที่เติบโตไปพร้อม 'บ้านหนอน' เป็นอนุสรณ์ว่ากาลครั้งหนึ่ง หนอนน้อยนักหัดเขียนกลุ่มหนึ่ง ได้กระดึ๊บมาพบกันที่นี่ อิ อิ OOO ทั้งหมดที่ว่ามา เป็นเพียงเรื่องหนึ่งเอามาพูดคุย นำเสนอ ในหัวข้อ เราจะทำอะไรให้บ้านหนอนได้อีกบ้าง? หาใช่ความตั้งใจในการลงมือกระทำ โดยเฉพาะตัวข้าพเจ้า ข้าพเจ้าโฟกัส ไปที่ 'การเขียน' ซึ่งดึงเวลาว่างข้าพเจ้าไปจนหมดแล้ว (ยังไม่ได้ตามความตั้งใจเลยขอรับ) เพียงหวัง ต่อเติม ร่วมแจมการสนทนาของท่านกับท่านสหายคิทฯ เมื่อหลายเพลาผ่านมา ด้วยหวังเห็นประเด็นพูดคุยเหล่านั้น เป็นรูปเป็นร่างขึ้น OOO กลับมาเรื่องโครงการวิจารณ์งานที่ท่านถามไว้! ข้าพเจ้าก็หวังอย่างแรงที่จะเห็นการสานต่อให้เป็นรูปเป็นร่าง ก่อนหน้า ข้าพเจ้ามองไม่เห็นรูปแบบว่าจะออกมาอย่างไร (เป็นตะกอนลอยฟ่อง...อีกแล้ว) เพราะเราเองก็ไม่ใช่ นักเขียนประสบการณ์ที่ไหน วิจารณ์อะไรออกไป จะเข้าข่างเอามะพร้าวไปขายสวน ปล่อยไก่ออกมาวิ่งเพ่นพ่าน ให้ชาวบ้านร้านตลาดได้โห่ฮา ถึงเวลานี้ พอจะคุ้ยตะกอนมาคุยกับท่านได้ดังต่อไปนี้ขอรับ การวิจารณ์งานแยกเป็นสองประเภท ๑ วิจารณ์งานของทุกคนที่ส่งเข้าร่วมโครงการ : เป็นการวิจารณ์บนบอร์ด เพื่อการเรียนรู้ร่วมกัน ทั้งผู้เขียน ผู้วิจารณ์ และผู้สนใจงานเขียนทั่วไป ๒ เพื่อนวิจารณ์งานเพื่อน : อย่างพี่ท่านอานันท์กรุณาสละเวลาให้ท่าน อย่างแรก เป็นสิ่งที่เราอาจทำโครงการขึ้นมาบนบอร์ด(อย่างที่กล่าวไว้ข้างบน) เป็นการวิจารณ์คร่าว ๆ แก้ไขจุดบกพร่องทั่วไปที่มักหลงลืม อย่างที่สอง เป็นการวิจารณ์เข้มข้น ที่มุ่งหวัง ปรับแก้จุดบกพร่อง มุ่งเน้นไปสู้งานเขียนคุณภาพ เท่าที่ภูมิปัญญาของเพื่อนพอจะมีให้กันได้ แน่ล่ะทั้งสองข้อ ต้องอยู่บนพื้นฐานที่ไม่ก้าวล่วงความเป็นอัตลักษณ์ของเจ้าของงาน เช่น ใครคิดหวังแก้ไขงานอันอุดมถูมิคิด ภาษาสวิง ของพี่ท่านคนดี คนนั้นสมองมีปัญหาแน่ ๆ ท่านว่าไหม? ทั้งสองข้อ เอามารวมกันไม่ได้! เพราะข้อสอง ต้องการเวลา และกำลังความคิดมากมาย เราจึงควรทำให้กัลยาณมิตรเท่านั้น ต้องแยกมาอีกโครงการต่างหาก แล้วค่อยคุยเข้ารายละเอียด ส่วนข้อแรก เป็นการเสียสละเวลาส่วนตัวเล็กน้อย ตอบแทนสังคมเล็ก ๆ อย่างบ้านวินทร์ที่ให้เราอาศัย อย่างน้อย ช่วยสร้างกำลังใจให้ หนอนน้อยรุ่นหลัง ๆ ที่กำลังคลานกระดึ๊บมา และพัฒนาทักษะพื้นฐานงานเขียนโดยรวม เช่น หลายครั้ง เจอกลอนแปด ที่ไม่มีสัมผัสนอก (สัมผัสระหว่างบท) นั่นเป็นสิ่งที่ละเว้นไม่ได้ เพราะเป็นตัวทำให้แต่ละบทเชื่อมต่อกัน เป็นต้น ยาวเกินไปแล้ว เกรงท่านจะเหนื่อยในการอ่าน ข้าพเจ้านั่งคุยกะท่านแต่เช้า บังเอิญน้องสาวโทรฯมาคุยเรื่องสุขภาพของเจ้าตัว ที่ยำตัวเองเสียบวมฉุ! จนเที่ยง จึงได้โพสท์ เมื่อถึงช่วงเหล่าหนอนสัญจร พวกท่านคงได้นั่งพูดคุย ประเด็นเหล่านี้กัน ข้าพเจ้ายินดี ที่มีพี่ท่านคนดีไปด้วย เพราะท่านคือหนึ่งในตัวจริงเสียงจริง แง่คิดมุมมองต่าง ๆ คงได้นำมาถกกันเป็นที่โอชะ แกล้มเมรัยรสเลิศ ประเด็นที่หยิบยกขึ้นมาพูดคุย จะเป็นจริงหรือไม่ ทำได้ หรือไม่ได้อย่างไรก็แล้วแต่ อย่างน้อย การระดมความคิด จะช่วยจุดประกาย การพูดคุย จะนำไปสู่บทสรุป สิ่งที่ได้มาย่อมเป็น... จิตสำนึก ที่ต้องการตอบแทนบางอย่างให้สังคมของเรา ช่วยกันดูแล พัฒนาบุคลากรในสังคม ไปสู่ปกติสุขร่วมกัน....จริงไหมขอรับท่านป๋า? 'ศิษย์น้องกาลนาน'   โดย: ธุลีดิน IP: 203.170.228.172 29 ตุลาคม 2549 13:27:04 น.