ผีเสื้อของผม
good morning กุ๊ก กรู ๆ เสียงนาฬิกา ปลุ๊กผมจากความฝัน ยังไม่ทันที่จะลืมตาขึ้นมือข้างซ้ายของผมก็ควานหาใครบางคนข้างๆ ..เฮ้อผมถอนหายใจกับตัวเองและหัวเราะเบาๆ ที่นอนข้างๆๆ ณ.ตอนนี้เย็ยเฉียบ .. ผมพึมพัม เธอบินไปอีกแล้ว แม่ผีเสื้อ คงออกไปหาน้ำค้างยาวเช้า ที่ไหนซักแห่ง ผมลืมตาขึ้น มองหา กระดาษซักแผ่น ที่อาจมีข้อความจากเธอ นกกระดาษตัวน้อย วางอยู่บนหมอน ผมนึกขำในใจ ..เธอคงจะเขียนคำแก้ตัวมากมาย ในการที่จะไม่บอกลาผม ... อาบน้ำและจิบกาแฟก่อนนะแล้วเราค่อยมาดูกันว่าคราวนี้เธอ... จะบินไปที่ไหนกัน ... ..เช้าวันนี้ อากาศสดใส เหมือนทุกๆ วัน พียงแต่วันนี้ผมต้องชงกาแฟเอง และต้องนั่งจิบกาแฟ เพียงคนเดียว ไม่ซิ.. กับเจ้า บอมมี่ ...ต่างหาก ผมนั่งลงบนเก้าอี้สวน สีขาว เริ่มจิบกาแฟ ในระหว่างที่พยายามคลี่ เจ้านกกระดาษตัวนั้นออก ..ถ้าให้เดาคราวนี้เธอคงขึ้นดอย เพราะถ้าเป็นทะเล ผมคงได้นั่งแกะเรือกระดาษ แน่นอน.. นั่นไง ผมทายถูก... วันนี้ชั้นมีงาน ที่แม่ฮ่องสอน ที่รัก ชั้นขอโทษนะค่ะ ที่ไม่ได้บอกคุณ ก็ชั้นกลัวนี่ค่ะ ว่าคุณจะไม่ให้ชั้นไป ชั้นรู้ว่าคุณคงฝังใจกับเหตุการณ์คราวก่อนที่ชั้นลื่น เกือบจะตกเขา แต่คราวนี้ชั้นสัญญานะค่ะ ว่าจะ ส่งข่าวมาตลอด ไม่ต้องโทรมานะค่ะ เพราะชั้นไม่ได้เอาโทรศัพท์มาด้วยค่ะ เพราะเอามาก็คงใช่ไม่ได้.. อย่างอนนะค่ะ เพราะตอนคุณหลับ ชั้นจุ๊บลาคุณแล้วนะ ไม่เชื่อชั้นก็ลองจับที่หน้าผากคุณซิ ยังอุ่นอยู่เลย วันศุกร์ชั้นก็กลับแล้ว ค่ะ รักเสมอ ผีเสื้อของคุณ....
แม่ผีเสื้อตัวดตของผมเธอออกไปโบยบินอีกแล้ว... เอาล่ะผมก็ต้องไปทำงานเหมือนกัน...
mv มีแต่คิดถึง
|