|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เสือ เสื่อ เสื้อ
เมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา น้องปังญ่าได้มีโอกาสไปเที่ยวราชรี ไปเยี่ยมคุณตาทวด ยายทวด อีกครา คราวนี้น้องปังญ่าเดินเป็นแล้ว ก็เอาใหญ่ เดินไปเล่นดิน หิน ทราย ตื่นเต้นมาก เพราะแถวบ้านไม่มี (โถ่ น่าสงสารจิงลูก)
นั่งเล่นรับลมเย็นเพลิน ๆ แป๊ปก็ไปเอาลำไยมากิน พร้อมกับสอนน้องปังญ่าว่า อะลูก อันนี้เค้าเรียกว่า ลำไย นะลูก เอาใหม่นะช้า ๆ ลำ - ไย เมื่อปังญ่าได้ยินคำว่า "ไย" เท่านั้นและ ชี้นิ้วตรงดิ่งไปทางยายทวดทันที ประหนึ่งว่า ลำ ยาย งาย กร๊ากกกส์ คิดได้ไงเนี่ยลูก
จากนั้น แป๊ปก็พาน้องปังญ่ามานั่งเล่นบนเสื่อ แล้วสอนลูกว่า ปังญ่าอันนี้ที่เรานั่งเค้าเรียกว่า เสื่อ นะลูก เสื่อ ค่ะ ปังญ่าทำเสียงดังทันที ฮ่อ ๆ ๆ (ทำเสียงเสือ ที่เค้าชอบทำบ่อย ๆ ) เอ่อ ลูกขา มันคือ เสื่อ ค่ะ เสื่อ ไม่ใช่ เสือ ลูก ปังญ่าก็พยักหน้าหงึก ๆ แล้วจับเสื้อที่ตัวเองใส่ดึงขึ้นมาให้เราดู เอ่อ คุณลูกขรา เสื่อ ไม่ใช่ เสือ และก็ไม่ใช่ เสื้อ ค่า โว้วววววววววว เล่นเอาคนทั้งบ้านฮาตรึมกันปาย
เราเลยต้องมานั่งสอนลูกใหม่
เสือ คือ สัตว์ชนิดหนึ่ง ร้อง ฮ่อ ๆ กินเนื้อเป็นอาหาร (ที่ปังญ่าร้องเสียงเสือเป็น เพราะเจ้แป๊ปไปซื้อหุ่นมือเสือขาวมาให้ปังญ่าเวลาบีบปากมันจะร้อง ฮ่อ ๆ ปังญ่าเลยร้องเสียงเสือได้จากสิ่งนี้นี่เอง ถึงแม้ลองถามว่า ไหนแมวร้องไง ม้าร้องไง หมาร้องไง ปังญ่าจะร้องเป็นเสียงเดียวกัน ฮ่อ ฮ่อ ฮ่อ )
เสื่อ คือ แผ่นรองนั่ง ไม่ให้เราต้องนั่งกับพื้นโดยตรงเพราะอาจสกปรกได้
เสื้อ คือ สิ่งที่เราใช้สวมใส่บริเวณท่อนบนของร่างกาย เพื่อไม่ให้เราโป๊ ๆ นั่นเอง
เข้าใจมั้ยจ๊ะลูกจ๋า
Create Date : 29 ตุลาคม 2551 |
|
6 comments |
Last Update : 29 ตุลาคม 2551 12:06:49 น. |
Counter : 484 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ฟ้าใส IP: 58.137.94.181 29 ตุลาคม 2551 12:27:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยุ้ย ๒ IP: 124.122.143.36 29 ตุลาคม 2551 15:40:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: แกม-แม่เนย IP: 58.8.228.96 12 พฤศจิกายน 2551 0:25:26 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ก้อยากจะมี blog เป็นของตัวเองมั่ง เนื่องจากอยากสาธยายเรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านไปแต่ละวัน ออกมาเป็นตัวหนังสือ เมื่อวันนึงที่เราได้กลับมาย้อนอ่านมันอีกที จะได้อมยิ้มแก้มปริ ด้วยความสุข สดชื่นหัวจายยยย
|
|
|
|
|
|
|
น่ารักจัง