|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
ที่นี่ไม่มีรัก / ม.มธุการี
สิ่งที่มีค่ายิ่งในชีวิตครอบครัว คือความรัก ความเข้าใจไม่มีอะไรอยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้ว ไม่ว่าจะเป็นความรักของพ่อหรือแม่ ครอบครัวเป็นเบ้าหลอมใหญ่พ่อแม่อาจจะสร้างและทำลายลูกได้เท่ากันโดยไม่รู้ตัวและจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์...วันคืนช่างผ่านไปแสนเชื่องช้าและทุกข์ทรมานเมื่อบ้านทั้งหลังไม่เคยทีความรัก และมีความหมายเพียงแค่ที่ซุกหัวนอน...ช่างเป็นความรู้สึกที่น่าใจหายถ้าคนเราเกลียดบ้านเสียแล้ว จะมีอะไรหลงเหลืออยู่อีกในชีวิตหรือว่า...ทุกสิ่งมันมาถึงจุดแตกแยกเสียแล้วอย่างแท้จริง
พรรเอิญ พรรคานต์ พรฌา ทั้งสามคนเป็นพี่น้องกัน พรรเอิญพี่สาวคนโต แต่งงานกับจุลภาคและมีลูกสาวด้วยกันหนึ่งคน คือ ผึ้ง พรรเอิญเปิดร้านขายผ้าไหมอยู่ในโรงแรมแห่งหนึ่ง โดยมีพรรคานต์น้องสาวคนรองเป็นผู้ช่วย ส่วนพรฌา น้องสาวคนเล็กเรียนจบก็ได้แต่ลอยชายไปวันๆ คบหากับลิลิตหนุ่มเจ้าสำราญไร้อนาคต วันหนึ่งลิลิตถูกตำรวจจับในข้อหาค้ายาเสพติด แต่ก็รอดมาได้ด้วยความช่วยเหลือจากจุลภาค พี่เขยของพรฌา จากวันนั้นความสัมพันธ์ของพรฌากับจุลภาคก็ไปไกลกว่าแค่พี่เขย-น้องเมีย ทั้งคู่คบหากันฉันท์ชู้สาว ถึงขนาดพรฌาตั้งท้องลูกของจุลภาค พรรเอิญเริ่มระแคะระคายว่าสามีมีผู้หญิงอื่น เพียงแต่ไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือน้องสาวแท้ๆของตน ในที่สุดพรรเอิญก็รู้เรื่อง เธอแค้นใจแทบกระอัก เวลาจุลภาคกลับบ้าน ทั้งคู่ต้องทะเลาะด่าทอกันเป็นประจำ จุลภาคจึงไม่กลับมาที่บ้านอีก ย้ายไปอยู่กับพรฌาเป็นการถาวร พรรเอิญกลายเป็นคนหงุดหงิดโมโหง่าย บางครั้งก็มาลงที่ลูกสาวคนเดียวอย่างผึ้ง ผึ้งทุกข์ใจได้แต่ระบายกับน้าสาวอย่างพรรเอิญพรรเอิญ ระหว่างนั้นผึ้งก็ได้พบกับวิม พี่ชายข้างบ้านที่เพิ่งกลับมาเมืองไทยช่วงปิดเทอม หลังจากย้ายไปอยู่ต่างประเทศหลายปี ทั้งสองเคยสนิทสนมเป็นเพื่อนเล่นกันมาก่อน จนกระทั่งเกิดเรื่องเลวร้ายที่บ้านวิม หลายปีก่อน พ่อของวิมทำธุรกิจล้มเหลว เครียดจนเกิดอาการคลุ้มคลั่งขึ้นมา ใช้ปืนไล่ยิงคนในบ้าน ก่อนที่จะฆ่าตัวตายตาม กรวิกผู้เป็นภรรยาบาดเจ็บสาหัส ลูกสาวคนเล็กเสียชีวิต ส่วนวิมหนีรอดมาได้ หลังจากนั้นกรวิกก็พาวิมย้ายไปอยู่ต่างประเทศ ทั้งคู่จึงไม่ได้เจอกันอีก เมื่อกรวิกและวิมกลับมา พรรเอิญจึงห้ามไม่ให้ผึ้งเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับคนบ้านนั้นเด็ดขาด แต่ผึ้งมักจะแอบมุดรั้วเข้าไปคุยกับวิมที่บ้าน ตอนที่แม่และกรวิกแม่ของวิมไม่อยู่ ทั้งสองจึงค่อยๆกลับมาสนิทสนมกันเหมือนเดิม จากเหตุการณ์เลวร้ายที่เคยเกิดขึ้นกับครอบครัวของวิม ทำให้วิมเงียบขรึม ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร นอกจากผึ้งที่เป็นเพื่อนที่พูดคุยกันถูกคอ ก็มีเพียงธิติ จิตแพทย์ผู้เป็นลูกพี่ลูกน้องของวิม คอยดูแลให้คำปรึกษาญาติผู้น้องเสมอ วิมเป็นเด็กดี เรียนเก่ง รักแม่และพยายามทำทุกอย่างตามที่แม่ต้องการ เพราะเหลือกันแค่สองคน กรวิกเป็นพวกเพอร์เฟ็คชั่นนิสต์ เธอพยายามสรรหาสิ่งที่ดีที่สุดให้วิมเสมอ จนกลายเป็นการบงการชีวิตลูก ทำให้วิมรู้สึกอึกอัด นานๆเข้าก็กลายเป็นความเก็บกดที่รอวันระเบิด ธิติรู้จักกับพรรคานต์ เพราะที่ทำงานของทั้งคู่ อยู่ภานในตึกเดียวกัน ทำให้เจอกันบ่อยๆ แต่ไม่ค่อยได้ทักทายพูดคุยกันมากนัก มาเริ่มสนิทสนมกันจริงจัง ตอนที่ธิติชวนพรรคานต์ไปเที่ยวที่ศูนย์รักษาผู้ป่วยโรคจิตที่ภาคเหนือ เมื่อผึ้งรู้จึงขอตามพรรคานต์ไปด้วย เนื่องจากอยากพักสมองจากปัญหาครอบครัว ส่วนธิติก็ชวนวิมไปด้วยกัน การมาเที่ยวครั้งนี้ เหมือนทุกคนได้หลบมาพักให้ไกลจากปัญหาที่แต่ละคนต้องเผชิญ ทั้งสี่จึงมีความสุขอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน จนถึงกับทำให้วิมและผึ้ง ฝันอยากมาทำงานที่ศูนย์แห่งนี้เลยทีเดียว หลังจากทริปนั้นความรู้สึกของธิติและพรรคานต์ก็เปลี่ยนไป จากที่เคยเป็นแค่เพื่อนที่พูดคุยกันถูกคอ ทั้งสองคนค่อยๆรู้สึกดีต่อกันมากขึ้นเรื่อยๆ แต่เพราะปมในอดีตเรื่องครอบครัวของธิติ ทำให้เขาไม่กล้าเปิดใจรับใครเข้ามาในชีวิต พรรคานต์เองก็ไม่แน่ใจในท่าทีของธิติ จึงไม่กล้าเปิดเผยความในใจ ทั้งคู่จึงคงความสัมพันธ์ไว้แค่เพื่อน แต่ไม่นานความสัมพันธ์นั้นกลับค่อยๆถอยห่าง เมื่อพรรคานต์รู้ว่าธิติมีแคทลียา คนไข้ที่ดูเหมือนจะกลายเป็นคนรักของเขาไปด้วย พรรคานต์จึงตัดใจจากธิตินับแต่นั้น ความสุขของผึ้งกับวิมจบลงหลังจากกลับจากทริป เมื่อพรรเอิญจับได้ว่าผึ้งแอบไปหาวิมที่บ้านบ่อยๆ พรรเอิญอาละวาดถึงขั้นลงไม้ลงมือกับผึ้ง ทั้งยังเข้าไปต่อว่ากรวิกแม่ของวิมถึงในบ้าน ส่วนกรวิกโกรธมากเมื่อรู้ว่าวิมไม่สามารถทำอย่างที่ตนหวังไว้ได้ กรวิกเอาแต่โมโหโทษคนอื่น ทำเอาวิมเริ่มทนไม่ไหว วิมหนีออกจากบ้านโดยมีผึ้งตามไปด้วย แต่ทั้งสองไปได้ไม่ไกลนักก็โดนตามตัวกลับมา เมื่อหาทางออกไม่ได้ วิมจึงตัดสินใจเพื่อหาทางออกให้กับชีวิตของตนเอง... อ่านจบ...หน่วงค่ะ แถมฉากหวานๆของพระนาง มีจึ๋งนึง รวมๆแล้วเป็นเรื่องที่อ่านแล้วเครียดค่ะ ตัวละครแต่ละตัวมีปัญหาด้วยกันทั้งนั้น มีพรรคานต์ (นางเอกของเรื่อง) คนเดียวมั้งที่ดูจะมีปัญหาน้อยสุด โดยเฉพาะวิมกับผึ้ง ต้องพบเจอปัญหาที่หนักอึ้งเกินกว่าเด็กวัยขนาดนั้น (ผึ้ง~15-16 ส่วนวิม~ 18) จะรับมือได้ อ่านแล้วอยากตบกระโหลกแม่ๆทั้งพรรเอิญทั้งกรวิก คือลูกอ่ะรักแหละ แต่รักไม่พอไง ต้องเข้าใจ เอาใจใส่ด้วย สุดท้ายจะได้ไม่เสียน้ำตา ทั้งแม่ๆทั้งคนอ่านอย่างเรา (T_T) เพิ่งเคยอ่านของม.มธุการีเป็นเรื่องแรกค่ะ แต่มีเก็บไว้ในกองดองหลายเล่มอยู่เหมือนกัน เพราะอ่านรีวิวหลายๆเรื่องตามบล็อกแล้วชอบเนื้อหามากๆ นิยายของม.มธุการีจะออกแนวเมโลดราม่ามืดหม่น ตัวละครสีเทาๆ อ่านจบแล้วหน่วง จุกไปจนถึงอึ้ง สำนวนการเขียนก็แปลกดีค่ะ ตอนแรกไม่ค่อยชินอ่านแล้วรู้สึกแปลกๆ แต่อ่านไปเรื่อยๆเริ่มชิน เริ่มชอบ รู้สึกเป็นเอกลักษณ์ดี ตอนนี้ก็ตามเก็บเรื่อยๆ แต่สงสัยจะครบยากค่ะ เพราะบางเรื่องไม่เห็นตีพิมพ์ใหม่เลย
|
Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2557 |
|
11 comments |
Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2557 22:02:00 น. |
Counter : 2450 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: สามปอยหลวง IP: 122.154.3.131 4 กุมภาพันธ์ 2557 8:49:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: กุลธิดา (kdunagin ) 4 กุมภาพันธ์ 2557 11:35:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: Sab Zab' 4 กุมภาพันธ์ 2557 12:27:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสม 4 กุมภาพันธ์ 2557 16:31:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: Nat_NM 6 กุมภาพันธ์ 2557 17:03:12 น. |
|
|
|
|
|
|
|
แนะนำระบำไฟ กับ ที่นี่ ถึงดวงดาว ครับ น่าจะเป็นสองเรื่องระดับต้นๆของท่านเลยครับ