+++สารคดีสั้นประชดวันแห่งความรัก+++

ต้อนรับวันวาเลนไทน์ซะหน่อย

วันที่ 10 กพ. เมื่อ 3 ปีก่อน....

"โหล อ้อย(นามสมมติ) เหรอ"

"ว่างาย"

"วันพฤหัสนี้ว่างปะ เราจะเอาสูทพ่ออ้อยมาคืนอะ" วันที่ 10 เป็นวันอาทิตย์ วันพฤหัสวันไร นับเอาเอง....

"อืมม ก็ว่างนะ แต่วันนั้นเราไปเรียนรังสิตอะ" ...ข้ารู้หรอกน่า ข้าจำตารางเรียนเอ็งแม่นก่าของตัวเองอีก

"อ้าวเหรอ อืมม งั้นขากลับจากรังสิตอะ ว่างป่าว"

"ก็ได้นะ เจอกันที่ใหนล่ะ"

"เซ็นทรัลลาดพร้าวละกัน เราจะเลี้ยงขอบคุณที่ให้ยืมด้วย"

"ไม่ต้องงง ไม่ต้องหรอก แค่นี้เอง" ..อย่ามาห้ามซะให้ยาก

"น่าๆ กินไรดี... ฟูจิละกัน แล้วเจอกันน้า" รีบวาง กลัวเจ้าหล่อนเปลี่ยนใจ


คืนวันที่ 13 กพ.

ผมง่วนอยู่กับการ รีดเสื้อ ขัดรองเท้า เข้านอนตั้งกะ 2 ทุ่ม กว่าจะหลับปาเข้าไปเกือบ 2 ยาม...


วันดีเดย์ 14 กพ.

นัดเจอกันบ่ายสาม ผมไปถึงเซ็นทรัล ตั้งกะเที่ยง แอบย่องไปกินอาหารฟู้ดเซนเตอร์ตุนไว้อีกตังหาก
(กลัวหิว พอดีงบประมาณจำกัด) เราก็รอ ร๊อ รอ ...

แอ่นแอ๊นน นางเอกมาแล้ว น่ารักเหมือนเดิม เราก็กินกันไปคุยไป ระหว่างนั้นโทรศัพท์ของแม่คุณก็ดังเป็นระยะๆ

...ไอ้พวกนี้ ตัวเองชวนไม่ได้ ยังจะส่งสียงมารังควาญอีก -*-

จนกินกันเสร็จระหว่างรอเช็คบิล ...ก็ได้เวลางัดไม้ตายออกมาใช้

"อ้อยๆ อ้อยรับสอนเปียโนตามบ้านปะ" ชีเป็นอาจารย์สอนเปียโนด้วยน้า ร้ายป่าวๆ

"อืมม เราไม่เคยนะ แต่ก็คงไม่ยากอะ ทำไมเหรอ?"

"เนี่ย เรามีลูกของญาติคนนึง เค้าอยากเรียนอะ"

"เหรออ อายุเท่าไรอะ"

"ไม่รู้ดิ แต่เค้าสูงประมาณแค่เนี้ย" ทำมือสูงจากพื้นประมาณฟุตนึง

"(ขำ) บ้า นั่นคนแคระแล้ว แล้วเป็นผู้หญิงผู้ชายอะ"

"อืมม ผู้หญิงมั้ง ไม่มีจู๋อะ" สาบาน ผมพูดแบบนี้จริงๆนะ

"(ขำๆๆ.. เส้นตื้นจริงๆ)"

"เออ แต่ถ้าอ้อย รับสอน ต้องดูแลเค้าดีๆน้า"...

ว่าแล้วผมก็ก้มลงไปล้วง ตุ๊กตาหมีที่ซ่อนอยู่ใต้เก้าอี้เค้าออกมา ...

แดงสิครับ หน้าแดงทั้งคนให้คนรับ วะฮะฮ่าๆๆๆๆ สำเร็จๆ แต่อ๊ะๆ ต้องปิดการขายก่อน...

"โอ๊ะ(ทำหน้าเครียด) อ้อย คงสอนเปียโนไม่ได้แล้วอะ" หยิบหมีขึ้นมา
.
..
...

"เด็กคนนี้เค้าไม่มีนิ้วอะ"

****************
จบแล้วครับ วาเลนไทน์ที่ดีที่สุดในชีวิตผม

//www.pantip.com/cafe/siam/topic/F3285233/F3285233.html

Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2548		3 comments
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2548 20:48:53 น.
Counter : 729 Pageviews.
Share Tweet