เรื่องเล่า เค้าเป็นลูกชายชั้นค่ะ
หายไปหลายวัน (ไม๊) ยุ่งม๊าก ทั้งงานราษ งานหลวง ที่ทำงาน พี่ๆ ลาไปธุระหลายท่าน งานราษก็ มีงานขึ้นบ้านใหม่ อีก 2 งาน ต้องวิ่งรอก ไปช่วยงานเค้าอย่างเต็มที่ เต็มทางเลย...
ช่วยไงเหรอ อย่างที่เล่าๆ อาหารคาวหวาน ทานได้หมด อย่าให้เหลือ เพื่อประหยัด ก็ขอให้บ้านคุณพี่ อยู่ดี๋มีแฮง อยู่แด๋งมี He!!
วันนี้ที่ขึ้นหัวแบบนั้น ก็เพราะว่า เพิ่งลงอาญา ราชาน้อย ลูกชายไป
ทำไงได้ พ่อคุณซน ซะจน ดั๊นอดไม่ไหว มีอย่างที่ไหน คุณแม่ขอฉี่ ให้คุณพี่แกถือขนมไว้ ออกมา ปาทิ้งหน้าต่างไปแร่ะ ถามเหตุผล นู๋รอแม่นานเกินไป
ปรี๊ดดดดดดดดดดดด เปรี๊ยงๆ ปานเสียง อสุนิบาตร!!! ขวานฟาด เลื่อนลั่น ปฐพี
ทำงี๊ได้ไง๊ๆๆ แม่บอกแล้ว ขนมนู๋ไม่กิน ก็ต้องเอาไว้ ให้คนอื่นกิน ไม่ใช่ทิ้งๆ ขว้างๆ
เห็นเด็กคนอื่นไหม เค้าไม่มีกินนะ $*%&*^%*_!##%)^_@ เทศนา พันแปดร้อยกัณฑ์ แต่ท่าทางท่านไม่เข้าใจหรอก ได้แต่ ทำหน้าตาเบ้!! ร้องห่ม ร้องให้... พร่ำพรรณา แต่ว่า
นู๋หยัก (อยาก) หาแม่ นู๋หยักหาแม่...
หุหุ!! ไม่รู้ทำไม เวลาจะพูดไร ก็จะมี หยักมาด้วยทู๊กคำ
เปา: นู๋หยักให้แม่ชม(ชง)นม เปา: นู๋หยักให้แม่เปิดแผ่น CD
บางวัน คุณแม่โมโหมาก เพราะแกเล่นจะเอานู้น เอานี่ ให้พี่วิ่งขึ้นลงกระได บ้านตึกเป็นว่าเล่น
ไม่รู้จะทำไง พูดไปวัยเกือบ 4 ขวบจะรู้ไม๊ แต่ก็อดบ่นไม่ได้ ไม่วาย He ก็ยัง โต้ตอบ ไม่ลดละ เอาหล่ะ จะยกซักตัวอย่าง....
เย็นพลบค่ำวันหนึ่ง วันซึ่งสามีคนโตไม่อยู่...
แม่นางงาม: เปาทำไม เปาชอบใช้แม่จัง (หอบแฮ่กๆๆ) เปา: นู๋หยัก...เอาๆๆ ...... แม่นางงาม: เปาแม่เหนื่อยน๊า (รมเสีย) เปา: นู๋(ยัง)หยัก...เอาๆ
แม่นางงาม: เปา เออดี!! เปาใช้แม่งี๊ก็ดี ถ้าแม่เหนื่อย แม่ตายไปซะ นู๋ก็ไม่มีแม่ (นางงาม) อีกต่อไป เปา: แม่ๆ นู๋หยัก...ให้แม่ไม่ตาย
แม่นางงาม: หืมม!! ยังไงฟ่ะ (คิดในทัย)
เปา: (ทำท่าคิด เหมือนว่า เอ๊ะ พูดถูกเป่าว๊ะ??) เปา: นู๋หยัก...แม่ไม่ตาย เปา: นู๋หยัก...แม่ไม่ ให้ตาย แม่นางงาม: (ลุ้นๆ มันจะถูกไม๊เนี่ย)
เปา: นู๋หยัก...ไม่ตายนะแม่ และแล้วก็เรียงจนถูก...ในที่สุด... เปา: นู๋หยักให้แม่...ตาย...
ที่ว่าถูกไม่ใช่ไร เพราะพอพูดอันสุดท้ายนี้จบ He ก็เดินออกไป เล่นของเล่นต่อเฉยๆเลยยยย... แล้วพี่จะดีใจ ดีไหมเนี่ย
บ้านๆ เป็นไง เหอๆ มีก่อผิดด้วย ต้องทุบออกนิดหน่อย เอาใส่รูปบ้าง
นี่ห้องกลาง ที่ว่าก่อผิด จะเปิดโล่งจ๊า
ส่วนนี่ รูปรวมๆ หลังคาเกือบเสร็จหมดแร่ะ
พ่อคนนี้แหล่ะ ลูกชายพี่...
วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะจ๊ะ ไม่รู้ว่าจะได้มา uP อีกวันไหน ช่วงนี้ได้แต่ ถอดหัวไปมา blog เพื่อนบ้านก่อนจ๊า บาย...
Create Date : 27 ธันวาคม 2552 |
|
39 comments |
Last Update : 27 ธันวาคม 2552 13:43:17 น. |
Counter : 1605 Pageviews. |
|
|
|