กินอะไรก็เป็นอย่างงั้น ไม่ว่าจะร่างกายหรือสมอง

เมื่อตอนที่ยังเล็ก สมัยเด็กประถม ผมเคยชอบอ่านการ์ตูนมากเลย ยิ่งพวกการ์ตูนญี่ปุ่นนี่สุดๆเลย พวกไยบะ หรือ โคนัน จาก โกโช อาโอยามา หรือ Dragon Ball นี่ยิ่งห้ามพลาด

และแน่นอนที่ขาดไม่ได้เลย สำหรับเด็กที่โตมาในรุ่นทศวรรษ 90 เหมือนกันเรียกว่าขวัญใจตลอดกาลของเด็กรุ่นนั้น คงจะไม่มีใครเกินคนนี้แน่นอน โดราเอมอน

แต่ระยะหลังๆมานี้ รู้ตัวอีกทีผมก็แทบไม่เคยได้อ่านการ์ตูนเหล่านั้นอีกเลย จะว่าเพราะการผ่านเลยของขวบวัยเด็ก หรือจะเป็นเพราะการแสวงหาจินตนาการลดลง หรือยังไง

รู้แต่ว่า พอรู้ตัวอีกที ก็อ่านแต่หนังสือที่มีแต่ตัวอักษรเพียงอย่างเดียว โดยที่ไม่ต้องมีภาพประกอบช่วยเสริมจินตนาการแต่อย่างใด อารมณ์ประมาณว่า ขอจินตนาการเอง ซึ่งก็ทำให้ค้นพบสิ่งที่

น่าประหลาดหลายอย่างในโลกนี้

และอย่างนึงที่น่าสนใจมากคือ...

ศาสตร์และศิลป์ในดาวเคราะห์สีฟ้าใบนี้ มีมากมายเหลือคณานับจะเรียนรู้ได้หมด แม้จะเพียรอ่านมากซักเท่าใร ก็คงเป็นไปไม่ได้ที่จะครบทุกเล่ม เพราะฉะนั้น สิ่งที่สำคัญที่สุด หาใช่เพียง

หยิบหนังสือมาอ่านไม่ แต่ต้องรู้จักเลือกหนังสือที่ดีด้วย

เวลาเราทานอาหาร สารพัดจะพิถีพิถัน คัดวัตถุดิบ เลือกส่วนผสม รักษาความสะอาด ผ่านการฆ่าเชื้อ กรอง กลั่น อยู่นั่น ไหงพอถึงเวลา หา "อาหาร" มาป้อนสมอง ไหงดันเลือก "ขยะ" มาบริโภคซะงั้นหล่ะ

แต่เรื่องนี้ค่อนข้างละเอียดอ่อนที่จะแยกแยะว่าอะไรคือ "วิตามิน" ที่ร่างกายต้องการ อะไรคือ "อาหารขยะ" นั่นก็เพราะแต่ละปัจเจกต่างมีอิสระทางปัญญาที่จะแยกแยะว่าสิ่งใดดีหรือไม่ ดังเช่นที่สังคมมักตัดสินความสามารถในการแยกแยะด้วย "วุฒิภาวะ"

แม้ประชาธิปไตยจะมอบอิสระให้เราเลือกทานสิ่งที่ต้องการ แต่เรามักจะเป็นเหมือนที่เรากิน ฝรั่งเค้าว่า "You are what you eat" และแน่นอนกับสมองก็เช่นกัน หากบริโภควรรณกรรมขยะก็อาจก่ออนุมูลอิสระให้เกิดมะเร็งทางปัญญาจนขลาดเขลาในที่สุด

ยิ่งในยุคที่ลัทธิทุนนิยมครอบงำประชาคม โดยมีการตลาดเป็นเครื่องมือที่สำคัญยิ่งแล้ว ควรระมัดระวังการบริโภคสื่อเป็นที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกเรื่องแต่งที่ก่อความเดือดร้อนให้ชาวบ้านอย่างเช่น พวกซุบซิบนินทาดารา เป็นต้น ควรระวังเป็นอย่างยิ่ง

หากอยากให้ร่างกายแข็งแรงต้องทานอาหารห้าหมู่ ส่วนถ้าอยากให้จิตใจแข็งแรง ลองหา "อาหาร" ดีๆ มาทานดู อยากได้ครบๆโปรดเลือกพ่อครัวชั้นเลิศ เช่น วินทร์ เลียววาริณ เป็นต้น รับรองว่าได้ครบทุกหมู่ ทุกรสชาติ

ทีนี้พอรู้แล้วว่ากินอะไรก็เป็นอย่างงั้น ก็หัดเลือกกินซะบ้างนะ จะได้ไม่เจ็บไข้ได้ป่วยง่ายๆอีก ร่างกายต้องบำรุงเท่าไร จิตใจยิ่งต้องบำรุงกว่า เพราะต่อให้กายดีแต่ใจฝ่อก็ไม่ไหว แต่ถ้ากายฝ่อ แต่ใจไม่ท้อยังไงก็ไปไหว เชื่อเหอะ!!

ว่าแล้วก็คว้า "รอยเท้าเล็กๆของเรา" มาอ่านอีกซักรอบ

paopae

Create Date : 30 พฤษภาคม 2550		2 comments
Last Update : 6 กรกฎาคม 2550 2:38:03 น.
Counter : 683 Pageviews.
Share Tweet