|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
มือที่มองไม่เห็น
10 ตุลาคม 2548 มือผ่ายผอมที่ฉันมองเห็นนั้น มีเพียงหนังหุ้มกระดูกเหลืองและซีดเซียว ด้วยเลือดที่หล่อเลี้ยงร่างกายอันมีน้อยนิด ยกขึ้นและกวักเรียกฉันช้าๆ ฉันคุกเข่าแล้วคลานเข้าไปนั่งพับเพียบลงตรงหน้าเก้าอี้ตัวนั้น หญิงสูงอายุ ร่างกายผ่ายผอม เรี่ยวแรงถดถอย เพราะโรคภัยที่รุมเร้ามาตลอดเวลายี่สิบกว่าปี นั่งอยู่ที่นั่น ฉันพนมมือพลางกราบลงที่ตัก และซบหน้าลงบนที่อันอ่อนนุ่ม อบอุ่นและอ่อนโยน อันฉันไม่เคยได้รับจากใครอื่นใดในโลกเลย "ตักของแม่"
"แม่" ยกมืออันสั่นระริก ของท่านวางบนหัวฉัน พลางลูบเบาๆอย่างอ่อนโยน "วันเกิด มีความสุขมากๆนะลูก ให้ทำมาค้าขึ้น แล้วก็ต้องดูแลรักษาสุขภาพด้วย ตัวเองขี้โรคกว่าเพื่อน แม่เป็นห่วงนะ"
ฉันเงยหน้าขึ้น มองสบเข้าไปในดวงตาขุ่นมัวและฝ้าฝางของแม่ น้ำตาหล่อรื้นและคลอครองอยู่ในเบ้าตา ก่อนจะค่อยๆหยาดหยดลงลงบนเรียวแก้มผอมตอบ หากแต่ริมฝีปากของแม่ยังคงมีรอยยิ้มน้อยๆฉาบฉายอยู่
ฉันจับมือซีดเซียวข้างนั้นขึ้นมาแนบแก้ม มือ....ที่อุ้มชูฉันมาแต่เล็กแต่น้อยนั้น เคยอบอุ่นแต่บัดนี้เย็นเยียบ น้ำตาฉันไหลพรากด้วยความตื้นตัน ระคนเป็นสุข แต่ก็รู้สึกใจหายแปลกๆ โดยที่ฉันเองก็บอกไม่ถูกว่ามันเป็นความรู้สึกเช่นไร
วันนั้น..เป็นวันเกิดของฉันกับพี่สาวฝาแฝด ซึ่งบังเอิญกับที่บ้านหลังใหม่ที่พ่อซื้อไว้สร้างเสร็จพอดี ก่อนหน้านั้น 1 สัปดาห์พ่อกำลังหาฤกษ์ขึ้นบ้านใหม่ เราตกลงกันว่าจะทำแค่นิมนต์พระมาฉันท์เพลที่บ้านพอเป็นพิธี แม่เองเป็นคนที่เสนอให้ทำเสียในวันเกิดของฉันกับพี่สาว โดยให้เหตุผลว่าฉันกับพี่จะต้องมาอยู่ที่นี่ และงานวันนั้นผ่านไปด้วยความเรียบร้อย
แต่หลังจากนั้นเพียง 57 วัน แม่ก็เจ็บหนัก โรคประจำตัวซึ่งรุมเร้ามานาน ประกาศสงครามขั้นแตกหักเอากับท่าน หลังจากพยายามยื้อยุดกับมันมานานหลายปี ท่านถูกส่งตัวเข้าโรงพยาบาลและนอนอยู่นั่น 19 วัน โดยที่ต้องใส่เครื่องช่วยหายใจตลอดเวลา ก่อนที่ท่านจะยอมแพ้ให้กับมันในที่สุด
วันนั้นฉันกับน้องชายอยู่กับท่านและได้เห็นแม่หายใจเป็นครั้งสุดท้าย มันเป็นวันที่ 6 ธันวาคม 2548 ไม่ถึงสามเดือนดีหลังวันเกิดฉันกับพี่สาว
10 ตุลาคม 2549
ฉันก็คงทำได้แค่เพียงนำอาหารที่แม่ชอบใส่ปิ่นโตไปวัด ทั้งที่ก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะถึงแม่อย่างที่ฉันหวังหรือไม่ วันเกิด...ที่จริงมันก็ไม่ค่อยจะมีความหมายกับฉันมากเท่าไหร่ และอาจมีน้อยลงอีกเมื่อไม่มีแม่แล้ว เพราะที่จริงวันแม่ในความหมายของฉัน แตกต่างจากคนอื่น ฉันถือเอาวันนี้เป็นวันที่มีความหมายยิ่งใหญ่สำหรับเเม่ เป็นวันของแม่...ไม่ใช่วันของฉัน ฉันจึงไม่เคยมีงานเลี้ยงวันเกิดกับใครเขา
นับแต่นี้ต่อไป...ทุกครั้งที่วันนี้มาถึง ฉันจะเหลือเพียงภาพๆหนึ่ง ที่ติดอยู่ในความทรงจำอย่างไม่มีวันลืม ภาพสุดท้ายที่งดงามของแม่ "หญิงสูงวัยร่างกายผ่ายผอม กวักมือเรียก และฉันคลานเข้าไป กราบลงที่ตักท่าน ทั้งที่ร้องไห้แต่ในรอยน้ำตาของแม่ฉันก็ยังเห็นรอยยิ้ม"
มือผ่ายผอมที่วางไว้บนหัวฉันด้วยความรัก ใช่....มือนั้นของแม่ไม่ได้หายไปไหน นั่นเพราะฉันยังคงสัมผัสได้ถึงความอบอุ่น อ่อนโยน และความรู้สึกนั้นไม่เคยจางหายไปจากใจ มันยังคงประทับอยู่ในหัวใจ ในความทรงจำของฉัน แม้ว่าต่อไปจะเป็นเพียง มือที่มองไม่เห็นก็ตาม
ป.ล. 1 อัพบล็อกก่อนล่วงหน้าหนึ่งวัน พรุ่งนี้กลับบ้านไป ทำบุญ จ.ข.บ. ไม่อยู่ฝากบล็อกด้วยนะคะ
ป.ล. 2 ขอบคุณภาพสวยๆจากบล็อกคุณป้าติ๋วค่ะ
Create Date : 09 ตุลาคม 2549 |
|
45 comments |
Last Update : 18 มีนาคม 2550 12:41:26 น. |
Counter : 786 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: อยากมีครอบครัวอบอุ่น ... กรุ่นไอความรัก (สะเทื้อน ) 9 ตุลาคม 2549 14:59:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: 9A 9 ตุลาคม 2549 19:55:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: Malee30 9 ตุลาคม 2549 23:05:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: เอเจ ไอโอว่า (AJIOWA) IP: 221.128.110.234 11 ตุลาคม 2549 0:09:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: Maihom (Maihom ) 11 ตุลาคม 2549 11:56:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 11 ตุลาคม 2549 12:54:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: Malee30 11 ตุลาคม 2549 14:31:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: อัญชา 11 ตุลาคม 2549 23:14:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: pooktoon 12 ตุลาคม 2549 20:29:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทูน่าค่ะ 12 ตุลาคม 2549 21:15:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 13 ตุลาคม 2549 2:25:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: อัญชา 13 ตุลาคม 2549 7:44:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: random-4 13 ตุลาคม 2549 19:58:09 น. |
|
|
|
| |
โดย: สะเทื้อน 13 ตุลาคม 2549 20:54:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: BaLL182 13 ตุลาคม 2549 21:01:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: สีน้ำฟ้า IP: 61.7.157.119 14 ตุลาคม 2549 10:57:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: สะเทื้อน 14 ตุลาคม 2549 13:23:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: maxpal 14 ตุลาคม 2549 15:12:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดำรงเฮฮา 14 ตุลาคม 2549 19:13:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: tu_bong 15 ตุลาคม 2549 1:07:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: Maihom (Maihom ) 16 ตุลาคม 2549 12:16:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: 9A 16 ตุลาคม 2549 19:54:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: สะเทื้อน 16 ตุลาคม 2549 21:12:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: BaLL182 16 ตุลาคม 2549 21:46:53 น. |
|
|
|
| |
โดย: Malee30 17 ตุลาคม 2549 5:18:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 17 ตุลาคม 2549 16:37:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: Maihom (Maihom ) 17 ตุลาคม 2549 19:05:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: Juk63 21 ตุลาคม 2549 17:19:51 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
สุราษฏร์ธานี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
|
"ถ้าลดขนาดความต้องการของเราให้เล็กลง ขนาดของความสุขจะเพิ่มมากขึ้น"
Everything happens for a reason,live it, love it,learn from it, make your smile change the world but don't let the world change your smile
ชื่อติ๊กนะคะ ...... จะเรียกน้อง (ถ้ายังมีคนที่อายุมากกว่าอยู่อ่ะนะ) จะเรียกพี่ เรียกน้า อา หรือป้าก็ได้ไม่ว่ากัน แต่อย่าเพิ่งเรียกยายเท่านั้นเพราะอายุยังไม่ถึง ขณะนี้อยู่ที่สถานีรถไฟหลักสี่ตอนต้น ๆ ค่ะ
ก่อนอื่นใด ....คงต้องกล่าวคำขอบคุณจากใจ ทั้งกับเพื่อนเก่าที่ไม่ลืมกัน......... และเพื่อนใหม่ที่เข้ามาทักทาย และให้โอกาส จขบ. ได้ทำความรู้จักนะคะ รู้สึกเป็นเกียรติมาก สำหรับมิตรภาพที่ทุกคนมีให้ ขอบคุณที่เข้ามาบ้านนี้และทิ้งคำทักทายไว้ให้ ไม่โหวด ไม่ไลค์ไม่เป็นไรค่ะ แค่เข้ามาอ่านและทักทายกันก็ดีใจแล้ว kiss kiss
|
|
|
|
|
|
|
|
ไม่ว่าแม่จะอยู่ที่ไหนก็ตาม ไม่สำคัญแล้ว
เพราะว่าแม่อยู่ตรงนี้ ... อยู่ในใจติ๊ก ... ตลอดกาล