แถมให้กำลังใจ จขบ ด้วยคนค่ะ

ไม่รู้จักคุณ"ดอกไม้อะไรช่างขี้อายเสียจริง" แต่ขอร่วมเป็นกำลังใจให้นะคะ เหนื่อยนักก็พักก่อนค่ะ หายเหนื่อยแล้วก็มาคุยกับเพื่อนๆใหม่ คนเราก็อย่างนี้แหละค่ะ บางวันก็มีเหนื่อย ท้อแท้บ้างเป็นธรรมดาค่ะ

สวัสดีคุณบรรณภรณ์นะคะ แม่ปูยังไม่ได้อัพบล็อกเลย

บ๊อก บ๊อก อย่างผม ก็ขอให้กำลังใจเพื่อนคนนั้น
และเพื่อนๆ ทุกคนด้วยนะก๊าบบบ .....
โฮ่ง โฮ่ง โฮ่ง บ๊อก บ๊อก บ๊อก

มาเป็นกำลังใจอีกคนค่ะ...

อ่านแล้วรู้สึกดีค่ะ ตอนนี้โดนคนป่วนที่บล๊อก จิตใจหดหู่ค่ะ ดีใจที่เราได้มารู้จักกันนะคะ

แอบมาส่งกำลังใจให้ใครคนนั้นด้วยนะคะ ...

เมื่อวานนี้หายไปเลยไม่เป็นไรค่ะ เพราะทั้งนิดทั้งพี่ติ๊กหาย แบบว่าสบายๆ กันไม่ว่ากันอยู่แล้วอ่ะค่ะ ...

สุขสันต์วันหยุดนะค่ะพี่ติ๊ก .. ส่งไก่มาโดยด่วน หิ๊วววววววววววววววว

ฉันไม่รู้ว่าปัญหาของเพื่อนคุณนั้น หนักหนาสาหัสเพียงไรแต่มาฝากกำลังใจไปให้เค้าด้วยค่ะ

~~

ในบางจังหวะของชีวิต อาจสะดุดไปบ้าง
หนทางไม่ใช่จะราบรื่นเสมอไป และหัวใจก็อาจมีทุกข์มีท้อ
บางขณะคนเราก็ตกอยู่ในสถานการณ์ย่ำแย่ เจ็บปวด พ่ายแพ้ ทั้งอ่อนแอและสิ้นหวัง
แต่ขอเพียงได้รู้ว่า ยังมีเพื่อนสักคนคอยห่วงใย
รับรู้และเข้าใจในวันที่ท้อ
ขอเพียงได้รู้เช่นนั้น ความกดดันใดๆก็บรรเทาลงได้
แม้หวั่นไหวจนแทบอยากตาย
ก็ยังพอยิ้มและหัวเราะได้ เมื่อมีเพื่อน

~~

ภาพประกอบสวย และศิลป์ ดีจังค่ะ

แจมแวะมารายงานตัวน่ะค่ะ..
หลังสิ้นเดือนนี้ คงมาได้บ่อยขึ้น

ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันนะคะ


ขอให้คุณคนนั้นรู้สึกดีขึ้นในเร็ววัน
คงไม่มีอะไรจะเยียวยาได้ดีไปกว่ากำลังใจ...

เฮ้อออออออ สู้ ๆ จ้า ...

ขอบคุณครับสำหรับข้อความดี ๆ ที่นำมาฝาก

แม้ผมจะไม่มีวันนั้นของเดือน แต่ผมมักจะสอนตัวเอง
ตามคำโฆษณาว่า "จงอย่าหวั่น ดังคำว่า ไม่หวั่นแม้วันมามาก"

ภูมิคุ้มกันผมยังดีอยู่ในระดับหนึ่ง ยังไม่บกพร่อง
หมายถึงภูมิคุ้มกันความเครียดนะครับ ก็เลย
พยายามยิ้มรับสิ่งดี ๆ เลว ๆ ที่ผ่านมาในชีวิตด้วยเสียง
ผายลม เอ๊ย เสียงหัวเราะ เท่าที่จะทำได้

ถึงอย่างนั้นบทความข้างต้นก็ควรค่าแก่การดำเนินชีวิตเสมอล่ะครับ

ดีจ้าพี่ติ๊ก ... สาวสวยเจ้าของบล็อกหายไปไหนน๊อ เค้าแอบคิดถึง เห็นหายไปเลย ก็แว๊บมาทักทายเอาหน้าบล็อกนี่ละค่ะ ...

ช่วงเวลาที่รู้สึกแย่ ๆ ยึ่งทำให้เรารู้สึกว่ามันยาวนาน
ยิ่งจมปลัก ก็ยิ่งติดแน่น กว่าจะก้าวผ่านช่วงเวลาพวกนั้นมาได้ทีละก้าว บางครั้ง เหนื่อย ท้อ จนแทบจะหมดแรง
แต่เราก็ต้องก้าวผ่านมันมาให้ได้ ต่อให้เหนื่อยแค่ไหน ก็ยังต้องอดทน เพียงแค่มีกำลังใจเป็นน้ำหล่อเลี้ยง ...

bg สวยหวานจัง อิอิ

เป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ
ความย่ำแย่ต่างๆ ในชีวิต
ถ้าเราผ่านมันไปได้
เราจะเข้มแข็งขึ้นนะคะ

ขอบคุณที่แวะไปให้กำลังใจครับ
ก็แบบนี้แหละ เวลามาทีนึง มาเป็นชุดเลย
ของผมต้องเรียกว่ามาแบบ "ฝนห่าใหญ่"
เพราะมันมาแบบนี้มาเป็นปีๆ แล้วครับ

ขอเป็นกำลังให้ผ่านพ้นเรื่องร้าย ๆ ไปโดยดีจ๊ะ

กลับมาเจอแต่สิ่งดี ๆ น๊า

ขอเป็นหนึ่งแรงใจค่ะ

สวัสดีจ้ะ จขบ ดีใจมากๆ เลยค่ะที่แวะไปบอกสถานการณ์บ้านเราให้ฝนฟัง ฝนต้องขอโทษด้วยนะที่บางทีมาไม่ถึงบล๊อกคุณซักทีน่ะค่ะ

ฝนก็ขอให้ทุกอย่างเป็นไปอย่างนิ่มนวลค่ะ ไม่อยากให้มีใครบาดเจ็บน่ะค่ะ


รักษาสุขภาพนะคะ

ขอบคุณที่แวะไปทักทายค่ะ
อิอิ เห็นด้วยค่ะที่ควรมองปฏิวัติในแง่ดี จะได้สบายใจ 555
วันนี้ได้ประหยัดพลังงานด้วยเนอะคะ คิกๆ
โรงเรียนก้อหยุด โรคระบาดมือเท้าปากก้อหมดโอกาสไป 1 วัน อิอิ

สุขสันต์วันปฏิวัติเช่นกันครับ (แต่สุขแบบขำไม่ค่อยออกนะ)
ได้แต่หวังว่า ... จะไม่มีเหตุการณ์รุนแรงอะไรเกิดขึ้นเนอะ สาธุ

วันนี้เข้ามาที่ทำงานครับ ก็เงียบๆ ไม่ค่อยมีใครมาเท่าไหร่นัก
เดี๋ยวตอนเย็นว่าจะไปนั่งภาวนาที่วัด ขอให้สถานการณ์เป็นไปโดยสันติครับ


ป.ล. ตัวเลขนั่นเป็นของจริงครับ

ขอบคุณมากนะคร้าบบบบ มีกำลังใจมาให้ จขบ ด้วยนะ

ขอรับกระผม สุขขีชื่นมื่นโดยแท้
ถ้าว่างก็แวะไปอ่านเรื่องสั้นแด่คืนแห่งการปฏิวัติได้นะครับผม

มารับและให้กำลังใจค่ะ



จะยืมมั้ยหละคะ?

เพราะตอนนี้เราเอาเข้าโครงการ LIF แล้วค่ะ ถ้าจะอ่านก็ไปลงคิวไว้ที่กรุ๊ปบล็อก LIF ได้เลยนะคะ จะได้ลงคิวที่หนังสือไว้ให้ค่ะ

เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่อยู่ในช่วงเวลาย่ำแย่ค่ะ
ไม่มีอะไรเลวร้ายไปกว่านี้แล้ว
ถ้าหากว่าเราสามารถฝ่าฟันมันไปได้
ขอให้รู้ว่าคุณไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวนะคะ

มาให้กำลังเพื่อนของคุณบรรณภรณ์ด้วยคนค่ะ ช้าไปหน่อย ขออำภัย

มาให้กำลังใจด้วยคน
(แอบเติมกำลังใจให้ตัวเองด้วย)

หวัดดีครับ

ผมกลับ กทม มาตั้งแต่วันที 15 แล้ว

คอมที่บ้านเสียเลยไม่ได้อัพบล็อคเลย

ตาคนหนึ่งล่ะ ที่เห็นใครท้อไม่ได้ เป็นต้องเข้าไปปล้ำ เอ้ย ปลอบ...
ชื่นใจแทนเพื่อนคนนั้นเหลือเกินค่ะ ในวันที่คุณล้ม...มีคนอยู่ข้างๆคุณมากมาย...เพราะฉะนั้น ล้มได้ แต่อย่าล้มนานนะคะ...

คิดถึงนะคะ ที่หายไป

คนเราทุกคนล้วนแต่มีเวลาที่ย่ำแย่ด้วยกันทั้งนั้น อาจมีบางครั้งที่อาจท้อแท้ อยากจะยอมแพ้ให้กับชีวิต แต่ก็ขอเอาใจช่วยเพื่อนคุณคนนั้นให้ผ่านพ้นวิกฤติไปได้ด้วยดีนะครับ

พี่ติ๊กจ๋า ... บอกว่าจะอัพบล็อกเราก็นั่งรอว่าเมื่อไหร่น๊อพี่จะอัพ ยังไม่เห็นวี่แววเลยป่านนี้ สงสัยกำลังเรียบเรียงแน่ๆ เลยใช่ไม๊จ้ะพี่ยา

สวัสดีจ้า แวะมาหาก่อน ออกไปวิ่งเล่นกับน้องกรานต์นอกบ้าน กลับมาแล้วมีไรจะส่งหาหลังไมค์ค่ะ รอไปก่อนนะคะ อิอิ


ปล คิดถึงเด้

เข้ามาส่งความคิดถึงค่า.....

เม้นท์แล้วเห็นภาพเลยสำหรับกินยาแล้วง่วงจนหัวจะโขกคอม ..แบบนี้ดีแล้วล่ะค่ะที่เข้าไปนอนก่อน แต่ว่าไม่แน่คืนนี้จะได้อัพหรือเปล่ายังไงก็รออ่านนะค่ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจจากทุกๆคนนะครับ ขอบคุณมากๆครับ