Bloggang.com : บรรณภรณ์ : กว่าจะได้ฤกษ์ได้ยามเฮ้อ....^

กว่าจะได้ฤกษ์ได้ยามเฮ้อ....^ _ ^

ก็นั่นแหละค่ะ ตามนั้น กว่าจะลากตัวเองมาเขียนบล็อกได้ ก็ต้องหาฤกษ์หายามกันวันแล้ววันเล่า วันนี้ก็ไม่ได้ วันไหนก็ไม่เหมาะ แล้วก็ไอ้เจ้าฤกษ์ยามที่ว่าหานั่น ก็ไม่ใช่อะไรที่ไหนอื่น มันคือฤกษ์ยามตอนปลอดความขี้เกียจนั่นเอง 555

อย่างที่เคยบอกไว้ก่อนจะหายไปอย่างนานนนนน...ว่า มันเข้าช่วงเวลาที่งานยุ่งพอดี คือตั้งแต่เดือนเมษายน เรื่อยมาจนถึงพฤษภา ที่ช่วงนี้ของทุกปีจะเป็นระยะที่มีงานเข้ามาเยอะมาก

เพื่อน ๆ พี่ ๆน้อง ๆ อาจจะร้องว่า อ้าว...แล้วนี่มันเลยพฤษภามาตั้งหลายเดือนแล้ว เวลาที่หายไปตั้งหลายเดือนนั้นไปมุดหัวสียที่ไหน อิอิ.. ก็อยู่ทุกวันค่ะ เครื่องคอม ฯ ก็ตั้งอยู่ตรงหน้านี่ทุกวัน มองเห็นมันอยู่ทุกวัน แต่ไหงมันถึงช่างดูห่างไกลเสียเหลือเกิน

ความจริงที่น่าละอายอย่างหนึ่งคือ ขออย่าให้ได้หยุดอัพบล็อก เพราะถ้าหยุดเมื่อไหร่ สนิมแห่งความขี้เกียจ มันก็เกาะกุมหัวจายมื่อนั้น และเมื่อลงมันได้เกาะแล้ว มันก็พอกพูนเพิ่มทวีจนหนาเตอะ จะแคะจะแกะออกสักทีมันก็ยากเย็นแสนเข็ญ

แต่...อ๊ะ ๆ อย่าเพิ่งเชื่อตามนั้นทั้งหมดนะคะ เพราะขี้เกียจมันเป็นคำแก้ตัวที่ง่ายดี ทั้งที่อาจบางทีมีอะไรลึก ๆ กว่านั้น แต่ก็นั่นแหละ ขี้เกียจ อ่ะ ขี้เกียจจะพูดดดด เห็นไหมสรุปแล้วก็โยนความผิดทั้งหลายแหล่ไปให้ คุณขี้เกียจ เหมือนเคยแหละ

พร่ำพรรณามาตั้งหลายบรรทัด ยังไม่มีอะไรที่มันเป็นเนื้อเป็นหนังเลย เอาว่า สบายดีค่ะ สำหรับช่วงเวลาที่ผ่านมา จะไม่สบายบ้าง ทุกข์บ้างก็ช่างมัน เรื่องธรรมดาของคนทั้งนั้น

มีพี่ และเพื่อน กรุณาไถ่ถามถึงมาด้วยความห่วงใยทางหลังไมค์ และทางโทรศัพท์ ก็ขอบคุณไว้ ณ.ที่นี้ด้วยนะคะ ส่วนเรื่องนวนิยายเรื่อง ปานไพลิน ที่เขียนค้างไว้ และมีเพื่อน ๆบางคนติดตามอยู่นั้น ก็ขอแจ้งข่าวว่าจะย้ายไปโพสที่เวบไซด์ ของสำนักพิมพ์โดยตรงเลย เพราะเขามีคนคอยอ่านให้อยู่ ส่วนจะเป็นเวบไหนของสำนักพิมพ์ไหน จะแปะลิงค์ให้อีกทีนะคะ

จริง ๆ ก็ใช่ว่าไม่มีอะไรจะเล่าหรอกค่ะ หายไปตั้งนานหลายเดือน ก็มีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นกับชีวิตเป็นธรรมดา เอาที่สำคัญซึ่งเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อเร็ว ๆ นี้ก็แล้วกัน คือเมื่อวันที่ 5 สิงหาคมที่ผ่านมานี้ครอบครัวเราได้สูญเสียคุณย่าไป

คุณย่านั้นท่านอายุได้ 97 ปีแล้ว และก็เปรียบได้กับแม่คนที่สอง ของพวกเราสามคนพี่น้อง โดยเฉพาะฉันกับพี่สาวฝาแฝด เพราะตอนที่เราสองคนเกิดนั้น คุณแม่ซึ่งรับราชการครูต้องไปสอนเด็กตอนกลางวัน ส่วนพ่อก็ลาศึกษาต่อที่กรุงเทพ จึงไม่มีใครเลี้ยง คุณย่าจึงต้องรับภาระเลี้ยงหลานฝาแฝดสองคน ซึ่งเป็นงานที่เหนื่อยยากมาก

เพราะลำพังเลี้ยงเด็กอ่อนเพียงคนเดียว คนเลี้ยงก็แย่แล้ว แต่นี่ท่านต้องเลี้ยงถึงสอง ประเดี๋ยวอุ้มคนนั้นประเดี่ยววางคนนี้ เลี้ยงจนกระทั่งเราสองคนโตพอที่จะไปเรียนหนังสือได้ ท่านจึงได้กลับไปอยู่กับลูกสาวซึ่งก็คือคุณป้าของเราที่บ้านเดิม เลยทำให้พวกเราห่างเหินท่านไป ดูภาพงานศพด้านล่างค่ะ

คุณย่านวล อายุ 97 ปี

ช่างจัดดอกไม้ก็ไม่ใช่คนอื่นไกล หลานชายข้างแม่ ลูกของน้าเก่งยิ่งกว่าเราที่เป็นผู้หญิงอีก

สำหรับบล้อกนี้ก็คงคุยกันแค่นี้ก่อนแล้วกันนะคะ เอาไว้บล้อกหน้าจะหาเรื่องน่าสนใจมาอัพ อาจจะมีเกมมาให้เพื่อน ๆ เล่นและมีรางวัลเล็ก ๆ น้อย ๆ มาแจกเป็นที่ระลึก

ขอให้เพื่อน ๆ รักษาสุขภาพกันด้วยก็แล้วกันนะคะ เพราะจขบ. เองตอนนี้เป็นหวัดงอมแงม หลังเสร็จงานศพคุณย่าก็โดนหวัดเล่นงานเลย

ขออนุญาตปิดท้ายบล็อกนี้ ด้วยภาพหลานสาวสองคนในงานวันแม่ที่โรงเรียนเขาค่ะ คนนึงเต้นนางฟ้า อีกคนเต้น จี่หอย น่ารักน่าชังทั้งคู่เลย 555 ชมหลานตัวเองเสียงั้น

ปล.ขอบคุณไลน์สวย ๆจากบล็อคุณเนยสีฟ้า ขาเก่าเจ้าประจำเหมือนเคยค่ะ

Create Date : 20 สิงหาคม 2551

Last Update : 20 สิงหาคม 2551 1:54:00 น.

19 comments

Counter : 1620 Pageviews.

ดีใจมากเลยค่ะที่คุณกลับมาแล้ว

เสียใจกับคุณย่าด้วยนะค่ะ
ท่านหมดห่วงกับเราแล้วค่ะ
ขอให้ท่านไปสู่สรวงสวรรค์นะค่ะ

ดูแลสุขภาพบ้างนะค่ะคุณคนดี
มีความสุขเช้าที่สดใสนะค่ะ

หลานน่ารักจังเด็กดูอย่างไรก็ใสสะอาดเสมอเลยเนอะ

โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 20 สิงหาคม 2551 เวลา:7:18:54 น.

หวัดดีค่ะคุณติ๊ก
เสียใจด้วยนะคะเรื่องคุณย่า...

โดย: แพนด้ามหาภัย

วันที่: 20 สิงหาคม 2551 เวลา:11:36:40 น.

นึกว่าหลงทางอยู่บนเข้าสกกับรพินทร์ซะอีก อิ อิ

คุณย่าท่านหมดทุกข์แล้ว ท่านไปดีแล้ว ยิ้มส่งท่านเถอะครับ
เรายังอยู่ก็อย่าทำให้ท่านต้องเป็นห่วงล่ะ

แล้วอัพบล็อกบ่อยๆนะครับ

โดย: ST.Exsodus

วันที่: 20 สิงหาคม 2551 เวลา:13:17:34 น.

พี่ตุ๊กบอกพู่เหมือนกันค่ะพี่เรื่องคุณย่าเสีย
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ .. คุณย่าอายุตั้ง 97 แน่ะคะ
ย่าพู่เองเสียตอน 89 เองค่ะพี่ ไม่หง่อมแต่ว่า
ก็พูดไม่รู้เรื่องแล้ว หูก็ไม่ได้ยิน แต่ว่าบ่นได้เรื่อยๆ
แปลกดีเหมือนกันคะ ...

..........

ยังไงจะรอลิงก์ที่แปะนิยายเอาไว้นะพี่ เพราะว่า
ว่างๆจะได้เข้าไปอ่านได้เลย ช่วงนี้ก็เหมือนเคยค่ะ
ยังปวดหัวอยู่กับเรื่องบ้านไม่เสร็จสักทีแถมว่า
เค้าหยุดมาเป็น 3 อาทิตย์แล้วด้วย ยังไงก็อยากให้เค้า
ทำให้มันเสร็จๆ ไปน่ะคะ เบื่อจะต้องรอแบบนี้จัง ... เหอ ๆๆ

โดย: JewNid

วันที่: 20 สิงหาคม 2551 เวลา:16:53:39 น.

สวัสดีค่ะพี่สาวคนดี ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณย่าด้วยนะคะ

เพิ่งรู้นะคะเนี่ยะ ว่าพี่สาวมีพี่น้องฝาแฝดด้วย

รูปบ้านพี่สาวมีตั้งแต่น้ำตาเป็นสายเลือด แล้วกล่อง comment ยังฝนอีกต่างหาก เพลงก็เศร้าจังค่ะ

บีดีขึ้นมากแล้วค่ะ ช่วงนี้ออกจะอ้วนท้วนสมบูรณ์มากเกินไปซะด้วยซ้ำ

แต่ก็ยังไม่เคยลืมกันนะคะ จะคอยแวะมาส่งกำลังใจให้อยู่เสมอค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะพี่สาว หายป่วยเร็ว ๆ นะคะ

บีก็ไปวัดทำบุญ ไหว้พระตามโอกาสค่ะ ไม่ถึงกับเดินสายหรอกค่ะ งิงิ แต่ได้ไปวัดแล้วก็สบายใจดีนะคะ

โดย: นู๋ Beee เองค่ะ (Beee_bu

) วันที่: 20 สิงหาคม 2551 เวลา:18:52:38 น.

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ

เกิดแก่เจ็บตายล้วนเป็นสิ่งที่ยากจะหลีกเลี่ยง

อ่านบล็อกนี้แล้วทำให้ผมนึกถึงมรณสติ หากมีกุศลอยู่บ้างขออุทิศให้กับคุณย่าของ "คุณบรรณภรณ์" นะครับ

โดย: ตั้งสติ

วันที่: 20 สิงหาคม 2551 เวลา:21:49:17 น.

เคยแสดงความเสียใจแล้วในกระทู้ของเพชรพระอุมา
หวังว่าเสร็จงานคุณย่าแล้วคง
หายเศร้าและมีพลังทำงานต่อนะครับ

อ้อ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำในการเลือกหาหนังสือเก่าครับ จะลองไปร้านหนังสือดูวันอาทิตย์ครับ

โดย: tonpiyawat IP: 125.27.229.12 วันที่: 21 สิงหาคม 2551 เวลา:15:36:01 น.

คุณ tonpiyawat
ขออนุญาตตอบให้ในนี้นะคะ เพราะไม่มีลิงค์ให้ตามไปอย่างเพื่อน สมาชิกท่านอื่นที่บล็อก

ขอบคุณมากมาย และรู้สึกเป็นปลื้มมากจริง ๆที่กรุณาแวะมาเยี่ยมเยียนทักทายกัน

ขอบคุณเรื่องคุณย่าที่กรุณาให้กำลังใจ ทั้งที่นี่ และที่กระทู้ในบอร์ดชุมชน ฯ ด้วยค่ะ

สำหรับเรื่องหนังสือนั้นไม่เป็นไร เล็กน้อยมากค่ะ

แล้วเจอกันที่ชุมชนนะคะ

โดย: บรรณภรณ์

วันที่: 22 สิงหาคม 2551 เวลา:16:16:16 น.

เอากล้วยไม้มาอัพมั่งสิ อยากเห็นๆ

โดย: ST.Exsodus

วันที่: 22 สิงหาคม 2551 เวลา:20:49:18 น.

สวัสดีค่ะน้องติ๊ก
พี่รัตน์ขอแสดงความเสียใจเรื่องคุณย่าด้วยนะคะ
พี่รัตน์ขอร่วมอนุโมทนาบุญให้กับคุณย่าด้วยค่ะ
....และดีใจมากๆที่น้องติ๊กกลับมาเขียนบล็อกอีก
แฟนคลับของปานไพลิน คงจะได้อิ่มในอรรถรส...คุ้มค่าการรอคอย
เป็นกำลังใจให้น้องสาวที่รักค่ะ

โดย: รัตตมณี (kulratt

) วันที่: 23 สิงหาคม 2551 เวลา:15:45:00 น.

โหลๆ จ้ะพี่ติ๊ก .. ซำบายดีบ่

ว่าเรื่องตักบาตร พู่เองห่างหายไปนานมากแล้วค่ะ
เพราะว่าไม่ค่อยสะดวกเลยเพราะว่าอยู่บ้านเช่า
มันห่างไกลจากเมือง ตื่นก็ไม่อยากตื่นเช้าเลยเป็นข้ออ้าง
ได้อย่างดีเลย ฮ่าๆ

อากาศที่ลำปางร้อนอ้าวมาก ฝนไม่ตกสองวันแย่เลยคะ
อาบน้ำมานั่งตากพัดลม อยู่ๆ เหงื่อไหลอีกแระ
ไม่สบายตัวสุดๆ เลยค่ะ

โดย: JewNid

วันที่: 23 สิงหาคม 2551 เวลา:22:48:47 น.

เข้ามาขออนุญาตแอดฯ บล็อคนะครับ

ภาพในกล่องคอมเมนท์ดูเศร้าๆ เหงาๆ

ไม่รู้ว่าอารมณ์ประชดประชัน หรือท้อแท้สิ้นหวัง

ให้อารมณ์หลากหลายดีจัง...

ยินดีที่ได้รู้จักอีกครั้งนะครับ

โดย: ตั้งสติ

วันที่: 24 สิงหาคม 2551 เวลา:7:27:18 น.

ดีใจที่ยังมีเพื่อนเก่าเหลืออยู่นะคะ
เพราะทุกวันนี้หายหน้าจากบล็อกกันไปหลายท่าน

เข้ามาเจอแต่ชื่อใหม่ที่ไม่คุ้นเคยเลย

โดย: บรรณภรณ์

แม่โสม

คนเก่าและแก่ประจำบ๊อก ก็คงประจำอยู่เขตคามนี้นะคะ คุณบรรณภรณ์

โดย: โสมรัศมี

วันที่: 24 สิงหาคม 2551 เวลา:19:55:46 น.

มาแอดบล็อกมั่งครับ
เสียใจสำหรับญาติผู้ใหญ่ที่เสียชีวิตด้วยครับ

เมื่อวานนั่งรถผ่านไป เห็นหน้าร้านมีผู้หญิงคนหนึ่ง

ไม่รู้ว่า ฝากเธอ หรือ บรรณภรณ์ นะ แหะๆ

โดย: ลุงแมว

วันที่: 24 สิงหาคม 2551 เวลา:21:30:40 น.

มาเป็นกำลังใจค่ะ
ฝันดีนะคะ น้องติ๊ก คุณพระคุ้มครองค่ะ

โดย: รัตตมณี (kulratt

) วันที่: 25 สิงหาคม 2551 เวลา:0:27:02 น.

แวะมาสวัสดีเช้าวันจันทร์ค่ะพี่สาว ^_^

เสียงขลุ่ยในเพลงนี้เพราะมากเลยนะคะ มันบาดลึกหัวใจจัง

โดย: Beee (Beee_bu

) วันที่: 25 สิงหาคม 2551 เวลา:8:55:26 น.

หวัดดีครับพี่ ผมเสียใจด้วยนะครับพี่ ทำใจครับอย่าคิดมาก

พอดีผมตามรอยกระทิงแม่ลูกอ่อนมาอ่ะครับ พอจะเห็นรอยบ้างมัยครับ งั้นผมขอตัวไปตามรอยกระทิงก่อนนะครับ รักษาสุขภาพนะครับพี่

โดย: ไรเฟิล3006 IP: 211.133.172.60 วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:19:54:45 น.

แวะมาเยี่ยมน้องติ๊กด้วยความคิดถึงค่ะ

โดย: รัตตมณี (kulratt

) วันที่: 26 สิงหาคม 2551 เวลา:20:15:47 น.

ไรเฟิล3006
ขอบคุณนะจ๊ะที่แวะมาเยี่ยมเยียนทักทายกันถึงบ้าน

ถึงแม้จะมาแบบไม่ได้ตั้งใจ คือตามรอยกระทิงแม่ลูกอ่อนมา

แต่ก็ยังทิ้งรอยไว้ให้เจ้าบ้านเห็น เป็นนักเดินป่าที่รอบคอบใช้ได้ 555

เป็นปลื้มมากจ้า แล้วเจอกันที่ชุมชนคับ

โดย: บรรณภรณ์

วันที่: 27 สิงหาคม 2551 เวลา:0:28:00 น.