เหตุการณ์ที่สำนึกผิด เมื่อซัก 10 กว่าปีก่อน ผมขับเจ้า Civic EF คันเก่า จะเข้า กทม. ก่อนจะถึง บางนา ก็มีรถปิ๊กอัพ สีเหลือง (น่าจะเป็นของกรมทาง) ขับปาดหน้ารถผมในระยะกระชั้นชิด เล่นเอาผมตกใจสุดๆ คิดว่างานนี้คงจะ บึ๊ม!!! แล้วแน่ๆ แต่สุดท้ายก็หลุดรอดมาได้ ด้วยความโมโห จึงขับรถตามไป พร้อมกับ บีบแตรรถ ดังๆ ไปตลอด ไล่จี้ไป บีบแตรไป หวังว่าจะตามไปด่าให้สมแค้น แต่รถคันนั้นก็ขับด้วยความเร็วมากๆ ผมก็ยังขับตามไปไม่ละความพยายาม ในขณะที่ บีบแตร ไล่ไปเรื่อยๆ แต่สุดท้ายก็ขับทัน สิ่งที่ผมได้เห็นที่หลังรถปิ๊คอัพคือ ชายหมดสติ พร้อมด้วยเลือดที่ไหลจนเลอะเปรอะเสื้อผ้าไปหมด แล้วก็ชายอีก 1 คน กำลังประคองชายที่บาดเจ็บอยู่ ผมลดความเร็วลง แล้วปิ๊คอัพคันนั้นก็เริ่มห่างไปเรื่อยๆ ผมมานึกด่าตัวเองว่า ทำไมทำแบบนี้ ทำไมไปบีบแตรไล่เค้าทำไม จิตใจห่อเหี่ยวทันที ต่อไปนี้ผมจะไม่ทำแบบนี้อีกต่อไป ไม่ว่ารถคันไหนๆ จะขับรถยังไงก็ตาม   Create Date : 05 มกราคม 2548 3 comments Last Update : 8 มกราคม 2548 6:21:38 น. Counter : 326 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีค่ะ..แวะมาอ่าน เรื่องของคุณให้ข้อคิดดีมากเลยนะคะเนี่ย ooOO Visit my blog OOoo   โดย: นุทศรี 5 มกราคม 2548 15:53:55 น.

เราก็เคยเป็นแบบนี้ ตีความคนอื่นไปก่อน โกรธไปซะมากมาย แล้วสุดท้าย เออ ตรูผิดเอง...T-T   โดย: ดีใจที่ได้เข้ามาอ่านนะ (maple_syrup ) 5 มกราคม 2548 17:35:23 น.

++คิดได้ ดีกว่าคิดไม่ได้นะค่ะ ++   โดย: คุณชายดุ่ย 5 มกราคม 2548 22:23:57 น.   ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก