ธมฺมํ ปสฺสโต มโน สุขํ.
เมื่อมองเห็นธรรม ใจย่อมเป็นสุข ฯ
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2555
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
19 สิงหาคม 2555
 
All Blogs
 

อย่าจม !! อยู่กับอดีต








อย่าจม !! อยู่กับอดีต (หลวงพ่อปัญญานันทภิกขุ)


ความหนักอกหนักใจ เหนื่อยใจในชีวิตของเราทั่วๆ ไป
อีกประการหนึ่งก็คือ การคิดในเรื่องเก่าๆ ที่ผ่านมา


ไม่ใช่ว่าจะห้ามเสียเลย หามิได้
คิดได้ แต่ว่าต้องคิด ด้วยปัญญา
รื้อมันด้วยปัญญา สร้างขึ้นด้วยปัญญาตลอดเวลา
อย่างนั้นสิ่งนั้นจะเป็นประโยชน
ไม่เป็นความเสียหายในการที่เราจะคิด


เพราะเอามาศึกษาค้นคว้าในเรื่องอย่างนั้น
ว่าสิ่งนี้มันเกิดขึ้นอย่างไร ตั้งอยู่ เปลี่ยนแปลงไปในสภาพอย่างไร
เราจะได้จดจำไว้เป็นบทเรียนสำหรับชีวิตของเราต่อไป
คิดแบบวิเคราะห์วิจัยอย่างนี้ไม่เสียหาย
แต่ว่าโดยมากหาได้คิดในรูปนั้นไม่ เอามาคิดในรูป
ที่มันจะสร้างปัญหา คือ ความทุกข์ความเดือดร้อนแก่ตนทั้งนั้น
คือ คิดด้วยความโง่เขลา ไม่ได้คิดด้วยปัญญา ในเรื่องอะไรต่างๆ
เรื่องบางเรื่องมันผ่านพ้นไปตั้งนาน แล้ว
แต่เราก็เอามาคิด พอคิดแล้วก็เกิดความไม่สบาย
ใจเป็นทุกข์ขึ้นมาก็เพราะเรื่องอย่างนั้น


บางคนถึงกับว่าน้ำตาไหล ถามว่าทำไมจึงน้ำตาไหล
แหมคิดถึงเรื่องเก่าแล้วฉันเศร้าใจเหลือเกิน...
ก็มันเรื่อง อะไรที่ไปคิดให้เศร้าใจ
อยู่ดีๆ ไม่ว่า ไปหาเรื่องให้เกิดความทุกข์ความเดือดร้อน
ที่คนโบราณเขาว่า เอามือไป ซุกหีบ
มือมันอยู่ดีๆ ไม่ชอบ เอาเข้าไปซุกในหีบ
แล้วก็ปิดฝาหีบลงไปโดนมือเจ็บปวดไปเปล่าๆ
นี่มันไม่ได้เรื่องอะไร ทำไมจึงชอบคิดในเรื่องอย่างนั้น
เรื่องเก่าๆ ที่ผ่านมาไม่ชอบปล่อยชอบวาง ไม่ชอบทิ้งเรื่องนั้นออกไปเสีย



ในหลักธรรมะของพระพุทธเจ้านั้น ท่านวางหลักในเรื่องนี้ไว้ว่า
“อตีตํ นานวาคเมยฺย นปฺปฏิกงฺเข อนาคตํ ปจฺจุปฺปนฺนญฺจ โย ธมฺมํ ตตฺถ ตตฺถ วิปสฺสติ”

บอกว่า อย่าคิดถึงสิ่งที่ล่วงมาแล้ว อย่าคิดถึงสิ่งที่ยังไม่มาถึง
สิ่งใดเกิดขึ้นเฉพาะหน้า ให้เพ่งพิจารณาในเรื่องนั้น
เพื่อให้รู้ชัดเห็นชัดตามสภาพที่มันเป็นอยู่จริงๆ อันนี้เป็นหลักการอันหนึ่ง
ซึ่งเราน่าจะนำมาใช้ในชีวิตประจำวันของเรา



เพราะว่าคนเราทั่วๆ ไป ที่มีความทุกข์ระทมตรมใจอะไรต่างๆ นั้น
ส่วนมากก็เป็นเรื่องเก่าๆ ที่มันผ่านพ้นมาแล้ว
ของหายไปตั้งสองเดือนแล้ว ก็ยังเอา มาคิดถึงอยู่
คือ บางทีก็พูดกับใครๆ ว่า แหมนึกถึงเรื่องนั้นทีไรแล้วแสนจะกลุ้มใจ
รู้ว่ากลุ้มใจ แต่ว่าทำไมไปคิดถึงเรื่องนั้น
นี่เขาเรียกว่าเผลอไป ประมาทไป
ไม่ได้ระมัดระวังควบคุมความคิดของตัว
แล้วก็ไปคิดถึงเรื่อง ที่ทำให้เศร้าใจ
ให้เสียใจเป็นทุกข์เป็นร้อนด้วยประการต่างๆ
นั้นล้วนแต่เป็นเรื่องเก่าๆ แก่ๆ ทั้งนั้น
เอามานั่งคิด นั่งฝันไป ไม่ได้เรื่องอะไร
อย่างนั้นไม่ควรคิด เพราะมันผ่านพ้นไปแล้ว



เรื่องเวลานี้มันมีสามกาละคือว่า ปัจจุบัน อดีต อนาคต
สามกาลนี้มันนิดเดียวเท่านั้นเอง
ตัวปัจจุบันนี่ก็นิดเดียว แล้วมันก็กลายเป็นอดีตไป
แล้วอนาคตก็ย่างเข้ามา กลายเป็นตัวปัจจุบัน แล้วก็เป็นอดีตต่อไป
ถ้าหากว่าเราถือหลักว่าเวลานี้มันไม่คงที่
มันมาถึงเราแล้วก็ผ่านพ้นไปๆ วินาทีนั้นผ่านพ้นไป
วินาทีใหม่ผ่านเข้ามาแล้วก็ผ่านพ้นไป
คล้ายๆ กับภาพยนตร์ เวลาเราดูหนัง
ภาพต่างๆ มันผ่านสายตาเราไปในรูปต่างๆ กัน

นั่นคือความเปลี่ยนแปลงของภาพอยู่ตลอดเวลา
ภาพมันถี่ยิบเพราะความหมุนของเครื่องแล้วฟิล์มมันก็หมุนไป
เราก็เห็นว่าเป็นภาพวิ่งแสดงอย่างนั้นแสดงอย่างนี้
ปรากฏแก่สายตายของเรา ทำให้เราเห็นว่ามันเป็นจริงๆ จังๆ
เป็นเรื่องเป็นราว บางทีดูด้วยความเพลิด เพลิน
บางทีดูแล้วก็เศร้าโศกเสียใจ เวลาจบเรื่องลงไปก็พลอยเศร้าไปกับพระเอก
หรือว่านางเอกที่ต้องพบชะตากรรมที่ไม่นึกฝัน
ว่าจะเป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ ที่จริงภาพเหล่านั้นมันเป็นมายา
ที่มาหลอกตาเราชั่วขณะหนึ่งเท่านั้นเอง
แต่ว่าภาพมันติดต่อกัน เลยเห็นเป็นเรื่อง เดียวกันตลอดเวลา
อย่างนี้มันก็ผ่านๆ ไปเท่านั้นเอง



อะไรๆ มันก็ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ไม่ได้หยุดอยู่
แต่ว่าเรานั้นเป็นผู้ทำผิด ทำผิดในเรื่องอย่างไร
ทำผิดคือไปเก็บเอาสิ่งนั้นไว้มาใส่ในใจ
ใส่ไว้ในห้วงนึกในความคิดของเรา
เก็บเรื่อยไปไม่รู้ว่าอะไรต่ออะไร เรียกว่าเป็น คนชอบเก็บ
ชอบสะสม ลักษณะของจิตมันก็อย่างนั้นอยู่ด้วยเหมือนกัน

คือว่า ชอบสะสมอารมณ์ประเภทต่างๆ ที่ผ่านมาเข้ามา
แล้วมันก็เก็บไว้ แล้วเอามานั่งคิด นั่งนึกให้เกิดความทุกข์ความเศร้าใจ
ไม่มีเรื่องอะไรจะคิดก็ไปเอาเรื่องที่มันเศร้าใจไม่สบายใจมาคิด
บางทีไปคิดในเวลาใกล้จะนอน เลยกระทบอารมณ์ นอนไม่หลับ
หรือบางทีไปคิดเวลารับประทานอาหาร
เลยเกิดเบื่ออาหารขึ้นมา ไม่อยากจะรับประทานแล้ว ใจมันไม่สบาย



ใจมันไปคิดในเรื่องครั้งกระโน้น เก่าไม่รู้สักกี่สิบปี แล้ว
ถ้าเป็นวัตถุก็เรียกว่าบูดแล้ว เน่าแล้ว เปื่อยแล้ว
เราอุตส่าห์เอามาสร้างเป็นโครงร่างขึ้นมาใหม่ ไปเก็บ
เอาขี้เถ้ามันมาเสกสรรปั้นแต่งให้มันเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาแล้ว
นั่งดูด้วยความเศร้าโศกใจ นี่เรียกว่า ความเขลาหรือความฉลาด
ขอให้เราคิดดูสักเล็กน้อย



สิ่งใดที่มันผ่านไปแล้วก็ปล่อยไป ช่างมันเถอะผ่านพ้นไปแล้ว
เราจะไปคิดถึงสิ่งนั้นทำไมให้มันเป็นอดีตไป
อดีตมันก็ผ่านพ้นไปแล้วปัจจุบันมันก็ผ่านพ้นไปแล้ว อนาคตก็ยังมาไม่ถึง
แต่ถ้ามาถึงเข้า เราก็พิจารณาต่อไปด้วยปัญญาว่าสิ่งนี้กำลังเกิดขึ้นแก่เรา
แต่ว่าสิ่งนี้มันไม่เที่ยงมันมีความเปลี่ยนแปลง
คอยดูว่ามันจะเปลี่ยนแปลงอย่างไรต่อไป
ให้เราทำตนเป็นคนดูด้วยปัญญา อย่าดูด้วยความยึดมั่นถือมั่น
อย่าดูด้วยความหลงผิดในเรื่องนั้นๆ
จิตใจเราก็จะสบายขึ้นไม่มีปัญหา ไม่มีความทุกข์ความเดือดร้อนใจ
นี้เป็นประการหนึ่งที่จะช่วยแก้ปัญหา คือความไม่ สบายใจ
หรือว่าความเหน็ดเหนื่อยใจที่เกิดขึ้น
ให้พอคลายไปได้ จากการคิดนึกในรูปอย่างนี้



เรียบเรียงจากส่วนหนึ่งของปาฐกถาธรรมวันที่ ๑๐ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๒๐
จากหนังสือพิมพ์ธรรมลีลา ฉบับที่ 77 เม.ย. 50
โดย พระพรหมมังคลาจารย์ (ปัญญานันทภิกขุ) วัดชลประทานรังสฤษฎ์ จ.นนทบุรี






 

Create Date : 19 สิงหาคม 2555
22 comments
Last Update : 19 สิงหาคม 2555 23:15:34 น.
Counter : 2233 Pageviews.

 

 

โดย: คืนฝันปีศาจน้อย 19 สิงหาคม 2555 23:17:16 น.  

 

สวัสดีค่ะคุงผี ทานข้าวให้อร่อยนะคะ



~กลบทตะเข็บไต่ขอน~

รักเอยชอบเกณฑ์ขอบเส้นยากจำศึกนำจากหมอง
ประจญตราบสองยากครองวาบหวานพลัดผ่านไถล
จะกล่าวสดับอาจกลับชิดขมระทมตอบใจ
ประจงระทดไปหนักใคร่มาดหมายลัดกายขาดรอน

รักปองกระหายคิดคล้ายจักไปชิดใกล้กับกลิ่น
เสมือนยากยินดุจจินต์จากสิ้นพลัดถิ่นขาดขอน
ยักเยื้องชัชวาลโพยมมานจักครวญหากหวนขจร
เรียบเรียงเกิดกลอนสลอนฉนวนนัดกวนถากเนา

รักพราวนิยามถักถามกะความทักตามเฉกช้ำ
ขลาดหมายเพรียกนำกะคำเลียบวุ่นปิดขุ่นเงียบเหงา
นึกใคร่ระดมขับข่มตอบทีอยากมีเกิดเกลา
ปลอบใจฝากเฝ้ากะเงาสบพร้อยนึกน้อยจิตทัณฑ์

รักคล้อยเจ็บจำขับร่ำดอกฝันตะวันพบเหลว
เรียบเรื่อยดุจเปลวตกเหวยากต้านกะพาลวูบหวั่น
คบคอยคะนึงตะลึงยับวุ่นหยุดหมุนประชัน
เจ็บเศร้าเกิดพรั่นครบครันขับแฝงจักแจ้งซบเซา

ฉากฉ่ำผลักรู้ตอบสู้นอกในจากใคร่หลากสอน
ประโลมออดอ้อนซุกซ่อนเงียบหงอยบอกถ้อยโศกเศร้า
ลบลืมตราบหวังเคยนั่งวาดวนกมลพักเพลา
ระยับจับเจ่าอับเฉาประสงค์หักหลงกักยล

 

โดย: ญามี่ 25 สิงหาคม 2555 18:22:37 น.  

 

มาสวัสดีตอนเช้าก่อนไปทำงานบ้างค่ะคุงผี อิอิ




~กลบทกบเต้นสลักเพชร~

วู่วามเพลิงเวิ้งว้างพรายวายแวดพลั้ง
รวยรินคดรสรักครั้งรั้งรู้เคลื่อน
ใครด้วยเดิมเคลิ้มดื่มดาวคราวด่ำเดือน
แล้วลับหมองล่องหม่นเหมือนเลือนมิตรมอง

กล่อมเรียบร้าวกล่าวรู้รอยกลอยเร้นเรื่อง
คล้ายงันงำคร่ำหงอยเงื่องเคืองเงียบง่อง
ครั้นเค้นป้ำคำปรอยเปรยเคยโปรยปอง
หลังใครลงหลงครรลองล่องครวญแล

เพริดพรายลิดพิศแพ้ลายพ่ายเพียงหลัง
วูบวุ่นคั่งวังเวงครั้งหวังวอนแค่
รับรสปองร้องเรียกปังรั้งรอยแปร
กวนอวลไอไกลอ่อนแอแก้อ้างอาย

ครวญวังเวงเคร่งวุ่นวายคลายวรรคเว้น
กองสุมใส่ไกลส่ายเส้นเกณฑ์สั่นสาย
ลิ่ววาดหวังหลั่งวูบแววแล้ววางวาย
พอหลังซ่อมพร้อมลงซ้ายพรายแลซอย

สอนวิเวกเสกหวานวูบสูบหวังว่าง
ลิ่วยอมสบลบหยาดสร้างล้างเยือนสอย
รอความเคียงเรียงครุ่นค้างร้างคิดคอย
แรหวังพับรับว่าพลอยรอยเวียนพา

 

โดย: ญามี่ 3 กันยายน 2555 5:47:17 น.  

 

สวัสดีค่ะได้พักอีกแล้ว อย่าลืมทานให้อิ่มนอนให้หลับนะคะคุงผี

เก็บแรงไว้สู้วันต่อไปอีกนะคะ


 

โดย: ญามี่ 8 กันยายน 2555 14:54:54 น.  

 

สวัสดีวันทำงานค่ะคุงผี ทำงานอย่างมีความสุขนะคะ



~กาพย์สุรางคนางค์๒๘~

...........................หมายนฤมิตอรรณพ
วาดหวานโพ้นภพ...จารจรดปลื้มโปรย
สรรค์รินขวัญขาน...พันพิมานริ้วโรย
หมดสิ้นสั่งละโหย...เพื่อจินต์ผนึกหอม

..............................ทุกคำจับถนอม
ชม้อยเหลียวเจตน์ตรอม..รายล้อมหรรษา
ลดเลี้ยวเปลี่ยวเฉา...งำเหงาไกลพนา
หวั่นวูบไกลตา...เพียบพร้อมชม้ายหมาย

...............................ห่างหายขมขยาย
ขาดมาดเย้ยกราย...ยั่วยิ้มแต้มเหนือ
รอนร้อยพลอยพบ....บรรจบแจ้งเจือ
เปล่งอะเคื้อมาเหลือ...ทรวงทอดเสพสม

...............................ขื่นดื่นไม่ระดม
ผ่าวผ่านผสานผสม...ยิ้มชื่นคืนวัน
กาลไกลยังยล...ให้กมลสุมฝัน
เรื่อรุมคลุมชัน...ยิ้มแต้มโชคเผลอ

.............................สุขสงบชิดเจอ
หอบหอมสม่ำเสมอ...เวียนวารโปรยหวาน
ทุกขณะดั่งพิมาน...หยาดแย้มหอมผสาน
กรุ่นน้อมพร้อมจาร...ผ่านกาลประจักษ์ไหว

 

โดย: ญามี่ 10 กันยายน 2555 12:12:44 น.  

 

สวัสดีวันศุกร์ค่ะ จวนได้พักแล้วใช่ไหมค่ะ อิอิ
ทานข้าวกลางวันให้อร่อยนะคะคุงผี


 

โดย: ญามี่ 14 กันยายน 2555 10:35:47 น.  

 

สวัสดีวันหยุดพักผ่อนให้สนุกอย่าทุกข์กับน้ำท่วมนะคะคุงผี อิอิ



(กาพย์สุรางคนางค์ ๓๒)

กับฝันวรรคลึก...ดำรงบันทึก
นัยห้วงรู้สึก...ประโลมแผ่สงสาร
หวังเทพเมตตา...ชีวาสมาทาน
ทุกขอบเขตสถาน...หลงใหลอย่างหมาย

แสงจันทร์จำรูญ...สะพรั่งมาพร้อมพูน
นัยจิตเกื้อกูล....กระพือพรั่งฤทธิ์ประปราย
จากหาวเวหา...ดลมาไม่คลาย
ฤทัยถวิลยินสาย...อดิศรโรยพิสมัย

กับฝันอุกอาจ...ยังหวังหมายมาด
เทพไท้ผายวาด...ให้ประสานพบชัย
ตระเวนเน้นนับ...รื่นจับอัชฌาสัย
ยามเมื่อปราศรัย...กระจ่างพริบพราวไหว

พิศวาสไฟกาล...สร้างสุมสงสาร
แวววับกับหวาน...พิสดารคิดไข
เล่าความการประจญ...หวังผลเหนือไฉน
ด้นยากฝากไสว...ยังหวังฝันถึง

บังคมประนมสนอง...เจตน์มาใจจอง
เกินโค้งครรลอง...วิตกสะท้านด้นดึง
ยังรุกร้องขอ...ไม่ชะลอลาภพึง
จิตมั่นแต่งตรึง...เคี่ยวขับจัดสรร

 

โดย: ญามี่ 16 กันยายน 2555 10:59:58 น.  

 



สวัสดีวันทำงานกับอาหารเช้าค่ะคุงผี

 

โดย: ญามี่ 18 กันยายน 2555 9:38:43 น.  

 

สวัสดีวันทำงานค่ะคุงผี อีกสองวันก็ได้พักอีกแล้วนะคะ อิอิ
สุขกับวันทำงานค่ะ



~กาพย์ยานี๑๑~

จักเฝ้าและดูแล คอยเผื่อแผ่ความห่วงใย
ฟ้ามืดจักเปิดไฟ ยุงมาชิดจักสะกิดลอย

ด้วยห่วงและถนอม จักเฝ้าล้อมแล้วกระซิบคอย
ห่วงนะ ไม่ปล่อยหงอย ประโลมห่มชวนชมดาว

ซุกซ่อน อารมณ์หมาย เที่ยวยักย้ายหาดทรายยาว
ให้ชมแต่เพลินพราว กล่อมอ่อนหวานข้างเมฆคลุม

ตะวันวาวทอทาบ จักเฝ้าตราบใจคิดประชุม
ปองมั่นเท่ามือกุม ฟ้าสลายยังจักห่วงรอ

หลับพริ้มด้วยความสุข ไม่เคยทุกข์ตามได้ขอ
โชคลาภไม่ร้องพอ เชี่ยวเหลือแสนมาเติมพร

 

โดย: ญามี่ 27 กันยายน 2555 12:51:17 น.  

 

สุขสันต์วันเทศกาลไหว้พระจันทร์ค่ะคุงผี
ขอให้หลับสบายๆไร้เรื่องทุกข์ร้อนนะคะ


 

โดย: ญามี่ 30 กันยายน 2555 23:39:47 น.  

 

สวัสดีกับคืนวันเสาร์ค่ะ
พักผ่อนกันได้อีกแล้วนะคะ....หลับฝันดีค่ะคุงผี


 

โดย: ญามี่ 6 ตุลาคม 2555 22:25:00 น.  

 

สวัสดีวันศุกร์ค่ะคุงผี ที่สุดงานก็เสร็จเสียที อิอิ
เหนื่อยมาหลายวัน คงได้พักแล้วนะคะ



 

โดย: ญามี่ 12 ตุลาคม 2555 12:16:10 น.  

 

สวัสดียามเช้าวันทำงานค่ะคุงผี



สนุกกับกาลทุกอย่าง
แล้วก็วางไม่ยึดหา
ทุกอย่างมีเวลา
จักเลือนลาลับไป...

 

โดย: ญามี่ 15 ตุลาคม 2555 6:35:02 น.  

 

หลับฝันดีค่ะคุงผี พรุ่งนี้พักผ่อนให้เต็มที่ เพื่อรบกับงานในวันต่อไปนะคะ


 

โดย: ญามี่ 20 ตุลาคม 2555 23:37:57 น.  

 

สวัสดีวันพุธค่ะคุงผี ทานข้าวเย็นให้อร่อยนะคะ

 

โดย: ญามี่ 24 ตุลาคม 2555 18:04:24 น.  

 

สวัสดีคืนวันเสาร์ค่ะคุงผี ได้พักกันอีกแล้วนะคะ
ฝันดีค่ะ


~กาพย์สุรางคนางค์๓๖~

เรื่อเรืองงามลึก.. พิศช้อยรู้สึก.. เอมอิ่มพรมหมาย
ธารไหลประโลมหวัง...ให้ชื่นเพลินฟัง.. ฉ่ำหลงใหลฉาย
ยอมรับรอยอุบาย.. สะพรั่งพร้อมโพยมพราย.. ฤทัยถวิลภาษา

กระซิบค่อยเบาเบา.. สุขสวรรค์บรรเทา.. แย้มเยื้อนปรารถนา
เหลียวเห็นกระจ่างจันทร์.. ถวิลหวังท่ามฝัน.. วาดสรวงประดับประดา
ผ่องแผ้วชำเลืองมา.. พรั่งพรายสุคนธา.. ตะวันวาววาดสถาน

พร้อมพรักชุติสรร.. จรัสพรายเนาวรัตน์.. รู้รับอัประมาน
รวยรินแถลงไข.. เสพสื่อจิตใน.. เจรจาอ่อนหวาน
หยาดโน้มประโลมลาน.. ผ่อนปรนสำราญ.. สารสนองให้หอม

ปรารถนาพิศวาสแสวง.. ท่องเที่ยวไสวแสง.. ชัชวาลแอบออม
สวาทสว่างเรืองทวี.. หยดหยาดวารี.. ประณตรุ้งเคียงพะยอม
ไหลหลงเหลียวหลอม.. ปราศรัยเสียงประนอม.. เฟื่องฟุ้งละอองสอน

เฉลิมขวัญขานขับ.. พรายแพร่งเฝ้ารับ.. ละอองศรีว่าวอน
ผนึกนึกกระจัดกระจาย.. เวียนเที่ยวมากมาย.. กับใคร่แซ่สลอน
คอยเคลิ้มข่าวจร.. สมคะเนเนานอน.. แสงใสชม้ายรัศมี

 

โดย: ญามี่ 27 ตุลาคม 2555 22:56:55 น.  

 

 

โดย: ญามี่ 6 พฤศจิกายน 2555 20:25:25 น.  

 

หลับฝันดีค่ะคุงผี


(กลอนจากบล็อกญามี่)

โลกวิปริตเปลี่ยนคนสับสนเรื่อง
พาสิ้นเปลืองอารมณ์ทับถมทั่ว
ความดีหายชั่วเลวเป็นเปลวตัว
อยากเกลือกกลั้วสิ่งร้ายแม้ปลายราน

สิ่งดีไกลโน้มน้าวให้กล่าวหา
แถมบูชารสรอนให้ร้อนผ่าน
ความดีงามหล่นไหลเจือใยพาล
ข้ามสะพานไร้หัวไม่กลัวเลย

ความชั่วช้ามารุกไม่ทุกข์ท้อ
เอาแต่คลอทรามต่ำคอยย่ำเผย
ให้ชนเห็นตนต่ำคุ้นคำเคย
มุ่งเฉลยชั่วซึมใต้ยากไขคืน

โลกมนุษย์แปรผังถอยหลังกลับ
ไม่อาจจับอำนาจยามพาดฝืน
แผลงศักดากล้าเกินด้วยเพลินยืน
ลืมคิดสะอื้นต้องมีทุกที่ไป

ความชั่วเด่นคะนองคึกให้นึกเศร้า
ชนบรรเทาด้วยฝ่าทำหน้าใส
ไร้ละอายเคลิ้มคลั่งทั่วทั้งใจ
ก่อพาลไฟง่ายดายวอดวายราย

 

โดย: ญามี่ 18 พฤศจิกายน 2555 20:58:11 น.  

 

สวัสดีค่ะคุงผี พรุ่งนี้ก็ได้หยุดพักอีกแล้ว
พักผ่อนให้สดชื่น กินให้อิ่มสบายกันนะคะ


 

โดย: ญามี่ 24 พฤศจิกายน 2555 15:28:36 น.  

 

ขอขอบคุณทุกๆท่าน และขอพรจงย้อนกลับให้ทุกท่านสุขสบาย มีเงินทองใช้ด้วยนะคะ




 

โดย: ญามี่ 27 พฤศจิกายน 2555 21:09:20 น.  

 

สวัสดีวันหนาวกายแต่อุ่นใจค่ะคุงผี


 

โดย: ญามี่ 5 ธันวาคม 2555 14:16:19 น.  

 

สวัสดีค่ะคุงผี เริ่มอากาศเย็นแล้ว รักษาสุขภาพกันบ้างนะคะ




~กลบทโคลงสีหติกำกาม~

ผ่านเนืองเนื่องกล่อมโน้ม............นึกรัก
ใจจ่อทอท่ามทัก..........................ท่องร้อน
รักเจือเรื่อฤๅหัก..........................หวนง่าย ดายแฮ
เสาะหว่านหวานยังย้อน...............เยี่ยมด้วยดอมหอม

อ้อมอกพกกลิ่นไล้...................... ลับแล
เกิดแพร่แก่ดวงแด......................ด่ำพร้อม
ยอมสิ้นกลิ่นเกิดแผล...................ผันผ่าน
พิษห่วงหวงห้วงห้อม....................หักแล้วยังหวาน

ขานลมพรมอุ่นเอื้อ...................... อวลอาย
รักชิดฤทธิ์มากมาย......................เมื่อว้าง
เลียบพักตร์รักมาดหมาย..............หมุนห่วง
นานกลิ่นสิ้นรอยร้าง.....................ร่ำรู้ประเมินไฉน

ไฟรักมักเอื้อมอบ.........................หมื่นหวาม
เมื่อออดสอดนัยความ..................คร่ำแล้ว
ฤๅสิ้นถิ่นคำถาม...........................ถ้อยพจน์
ยังอยู่ดูเพริศแพร้ว.......................เพิ่มร้อนทรวงกระหาย

สายรสพจน์กล่อมแก้ว.................ใกล้ถวิล
เฉกเชี่ยวเหลียวยลยิน..................หยาดฟุ้ง
ยามให้ใคร่นัยสิน.........................เสมอสวาท
ฤๅหยุดสุดทางรุ้ง.........................ร่นสิ้นหอมฝัน

 

โดย: ญามี่ 11 ธันวาคม 2555 5:46:22 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะ VIP Friend
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


คืนฝันปีศาจน้อย
Location :
สมุทรสาคร Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




web stats
free counters
Friends' blogs
[Add คืนฝันปีศาจน้อย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.