ช่วงเวลาอันน่าเศร้า วันนี้ครึ้มอก ครึ้มใจ ครึ้มฟ้า ครึ้มฝน wanna be write my blog ,, เนื่องจาก ในชีวิตจริงไม่มีคนคุยด้วย แฟนไม่มี เพื่อนหาย ครอบครัวทิ้ง (T T) จากเมื่อครั้งกระโน้นได้บ่นๆไปว่าเพื่อนชวนเที่ยวบ่อย เงินที่ใช้สอยค่อยข้างจะติดขัด และขัดสนจนต้องโทรไปหาคุณหญิงแม่ผู้ที่อาศัยอยู่แดนไกล ไกล๊ไกล ได้คำตอบรับกลับมาว่า ก็กลับบ้านสิ จะได้ไม่เปลือง อุอิ้ = =; ดูดู๊ ท่านแม่ที่เคารพรักทำกับคุณลูกที่แสนจะน่ารักและมีร่างอันบอบบางเช่นเน้ พอ! เราจบบทสนทนากัน ณ บัด now ปอลิง เจี๊ยกคร่อกๆ ~ อยากกลับเหมือนกันนะ แต่ทำไม่ด้ายยยย ~ ชีวิตตอนนี้สับสน วุ่นวาย และวกวนมาก จนไม่รู้จะจับอะไรใส่อะไรก่อนดี มอเรากว่าจะเปิดเทอมก็ช๊าช้า เกรดมันก็ออกช๊าช้า ตังก็ออกช๊าช้า แต่เรายังออกตัวแรว้งง เหมือนเดิม (^ ^); วันก่อนได้ไปช็อปปิ้งช่วงสงกรานต์ แม่เจ้า นั่นก็ลด นี่ก็ลด หูยย ละลานตาอยากได้ไปซะหมด เป็นไงล้ะ หมดตูดกันเลยทีเดียวเชียว กรีดข้อมือตัวเองซื้อของ T________T ของใช้ของสอยสมัยนี้มันช่างน่าดึงดูดเราจริงๆนะทุกคน แบบว่าราคาย่อมเยา ใช้สอยหรอ? ก็ช่างง่ายแสนง่าย (ตังอ้ะน้ะ ="=) เพื่อนเราพิ่งได้น้อง iPhone คืนจาก LA (ไม่ใช่ร้อยเอ็ดนะ มุกกุจะแป้กไม๊เนี่ยยย >.<) แล้วละ แต่ได้ข่าวว่า BB ของเรากำลังจะพัง มิงก็ได้คุยคนเดียวอยู่ดี ช่วงนี้มีแต่คน buy new iPhone&new iPad ช่างเป็นอะไรที่!! อยากจะโทหาแม่อีกรอบ lol วันนี้เขียนเยอะหน่อยนะ บางที Language ที่ใช้อาจจะเปล่งๆแปลกๆอยู่บ้าง ก็ให้อภัยกันเถอะะะ >/< plsssss~ ณ ขณะนี้เพื่อนสาวชาวรั้วลาดกระบัง ไม่ได้ออกชื่อออกนามเลยนะ (=,.=) ชวนไป have lauch at paradise park ซึ่งมันไกลจากที่ที่อาศัยอยู่นี่มากๆ แต่เราก็จะไปค่ะ เพราะเราว่างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง จนจะฟักไข่ออกมาไว้กิน เอ้ะ!!! ไว้เย็นๆจะมาอัพให้อ่านเน้าะว่าไปเจออะไรแปลกๆมาอีก ยกเว้นหน้าเราอ้ะน้ะ โฮ่ะๆๆ กลับมาอีกทีก็ดึกมากละ รึเช้ามืดฟร่ะ ="= เดินๆอยู่ดีๆไอ่รองเท้าคู่ละ 100฿ ถ้วนเจ้ากรรม น๊อตมันหลุดค้าบบบบบบ ~ ก็ต้องดั้นด้นหารองเท้าคู่ใหม่ ณ LYN กันเชียวแหละ ป่าวหรอก อยากได้รองเท้า แกล้งให้มันพังเองกับมือ 55 หลังจากซื้อน้องเสือน้อยมา (แพง T^T) เป็นที่เรียนร้อยโรงเรียนจีนแต้จิ๋ว เราก็กินข้าว เดิน เดิน เดิน เดิน เดิน เดินจนจำหน้าพนักงานแต่ละร้านได้จนครบ เวอร์!! ก็ถึงเวลากลับบ้านกันละจ๊ะ แล้วตั้งแต่กลับมาก็นั่งเล่น draw my thing ในเฟส ติดมากอ้ะ!! ติดชนิดที่เรียกว่า ไม่หลับไม่นอน ไม่กิน ไม่เดิน ไม่ลุกไปไหนเลยนะ ติดคนเดียวไม่พอ ชวนเพื่อนมาเล่นด้วยอีก อิอิ ขอแค่ลากมา เพื่อนสุดที่เลิฟทั้งหลายก็มาเล่นเป็นเพื่อนข้าเจ้า ^^ มันเป็นอะไรที่ตื่นเต้้้้้น ตื่นเต้นมากเลยอ้ะ วันนี้ คนที่รู้สึกโคตรจะดี เค้าก็มาเล่นด้วย แต่มันทำเรา fail ว้ะ ถามคำ ตอบคำ แหมะ ดอกพิกุลจะร่วงรึงายยยย >.< เราล้อเล่นน้ะ ถ้าเธออ่านอยู่ 55 เรา sry kaa ทำไมถึงรับรู้ได้ชัดเจนมากๆว่า เธอหน่ะ รู้แล้ว แต่เอาเถอะ เราไม่ได้อะไรนะ เพราะเรารับแม่เธอไม่ได้อย่างแรง อะไรที่เป็นไปไม่ได้ เราก็จบมันด้วยน้ำมือตัวเอง เชื่อดิ พอแค่นี้ดีกว่านะ เขินนนนนนนนนนนนนนนนน เอ้ยยยยย อึน งง นิดนึง มึน ง่วง ไปแล้ว <3
จะทำอะไรก็ต้องมีตังค์อ่ะเนอะ ไม่มีก็ลำบ๊ากลำบาก
โดย: Don't try this at home.
 วันที่: 19 เมษายน 2555 เวลา:12:28:51 น. |
piety
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] pangpond ,, call me : pond ^^ a new blog ,, สำหรับคนที่รู้จักเป็นการส่วนตัว อย่าเอาเรื่องในบล็อคมาล้อเค้าน้ะ เค้าเขิน 55 ปล.1 แวะมาเขียนเมื่อยามท้อใจ เหนื่อยล้า รึ ดีใจจากอะไรสักอย่าง กำลังพัฒนาภาษาที่2 ที่3 อยู่ค่ะ ปล.2 ภาษาใช้ที่บล็อคแห่งนี้ อาจจะดูวิบัติไปหน่อย แต่เพื่อการศึกษา (ตรงไหนก็ไม่รู้??) และเพื่อให้ผู้อ่านได้รับรู้ถึงจิตวิญญาณของผู้เขียนค่ะ ^^
Group Blog All Blog
Friends Blog Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
