Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2548
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
8 พฤศจิกายน 2548
 
All Blogs
 
ง่า..วันนี้มาเพื่อบ่นคับผม..

"อืม..บ่นๆๆๆ"
..วันนี้มาบ่นให้ฟังกันดีกว่า..
..ตอนนี้เราก็เปิดเทอมมาได้สัปดาห์ที่สองแล้วล่ะ.. อืม งานก็เริ่มรุมเข้ามา ถ้ามันจะเป็นแค่งานเรื่องเรียนเราคงไม่บ่นเยอะขนาดนี้อ่ะนะ
..แต่เนื่องจากก่อนจะปิดเทอมหนึ่งที่ผ่านมา เราถูกดึงไปเป็นคณะกรรมการชั้นปีในฝ่ายสันทนาการด้วย.. อืมงานเยอะมากๆ
ทำกันไม่ได้หยุดเลย เรามีเวลาอ่านหนังสือก่อนสอบแค่สัปดาห์เดียวเท่านั้นเอง ..แล้วก็คงไม่ต้องบอกว่าเกรดเรามันออกมาก็คงไม่น่าชื่นชมเอาซะเลย
..เราต้องดร็อปวิชา math1 ไว้ด้วย. ถ้ามันจะเป็นเพียงแค่งานที่ล้นมือคกก.(คณะกรรมการ) เนี่ยเราคงไม่นั่งกลุ้มอยู่จนป่านนี้
ทั้งๆ ที่เราก็ลาออกจากคกก.แล้ว แต่วันนี้(8 พ.ย.)เราถูกเพื่อนขอร้อง.. อืมก็เป็นเพื่อนที่ค่อนข้างสนิทล่ะ..เค้าเป็นประธานชั้นปี แต่การทำงานของเค้าไม่เข้าตากรรมการเลย
แถมการพูดจาของเค้าก็ไม่ค่อยเข้าหูคน คราวนี้ฝ่ายรองประธานซึ่งเป็นอดีตรุ่นพี่ของพวกเราเอง ก็เกิดอยากจะขอชื่อปลดเพื่อนเราออก ตอนแรกเราก็เห็นด้วยนะ ..แต่คนที่จะขึ้นมาเป็นประธานแทนนี่สิ..ทำให้เราคิดกันหนัก
..และเป็นสาเหตุที่วันนี้เราต้องกลับไป ปฏิบัติหน้าที่ในส่วนของรองเฮดฝ่ายสันฯ.. ทั้งๆ ที่ไม่อยากสักกะนิด
..อืมมันน่าหนักใจนะ.. กับการต้องเลือก..เพื่อน และหน้าที่.. แต่ในเมื่อตอนนี้เพื่อนเราเค้าก็คิดได้ และพร้อมจะกลับตัวกลับใจ เราก็ควรให้โอกาสเค้า..ใช่ไหม
..เพื่อนมันก็มาปรึกษาเราเหมือนกันนะ มันบอกว่ามันก็อยากออก..แต่ถ้ายอมให้อีกคนนึงขึ้นแทน.. ชั้นปีหนึ่งของเราคงล้มไม่เป็นท่าแน่ๆ
..เพราะคนที่จะมาขึ้นแทนน่ะ.. ก็คนที่เราบอกว่าเป็นรองประธานนั่นไง.. เค้าเคยมีประวัติการทุจริตเงินชั้นปีมาแล้ว..และเค้าก็ลาออกก่อนที่เรื่องมันจะแดง
อืม..ฉลาดนะว่ามั้ย..
..กลับมากินเงินชั้นปีหนึ่งใหม่อีกครั้ง.. เข้าคณะวิทย์ใหม่ ..ลงทุนดีจัง..หึหึหึ.. เกิดมาไม่เคยเจอะเจอจริงๆ
วันนี้..เราก็เลยกลับมาช่วยเพื่อนเรา.. เป็นคะแนนเสียงส่วนใหญ่เพื่อเค้าจะได้ไม่ต้องออก..มีเสียงวิจารณ์เยอะนะ.. แต่ว่าเพื่อนเราเค้าก็กล่าวขอโทษต่อหน้าทั้งคกก.แล้วนี่..ลองให้โอกาสเค้าดูหน่อยสิ
มันก็บอกเราเองว่า..ช่วยเตือนมันด้วย ถ้าเกิดมันทำอะไรได้ไม่ดี.. ส่วนเรา..เพื่อนเค้าก็ขอร้องอ่ะนะ..ว่าให้กลับมาช่วยกันทำงาน
..แต่เราน่ะไม่อยากเลย.. ภาระหน้าที่มันหนักมากๆ เค้าว่ากันว่า..มันต้องเสียสละเวลาของเราเพื่อส่วนรวม.. เรากล้าที่จะแลกมันไหม..
ยอมรับนะ.. ว่าเราไม่ค่อยกล้าแล้วล่ะ.. มันไม่คุ้มเลยจริงๆ กับการทุ่มเททำงาน แต่กลับถูกพวกคกก.คนอื่นๆ ที่ดีแต่พูด..มาดูถูกกัน..
เป็นใครก็ท้อจริงมั้ย? ..เราเองก็ท้อนะ..เพื่อนๆ ที่เคยรวมตัวกันทำงานในฝ่ายของเรามีอยู่แปดคน.. ก็ออกกันหมด
พอมาวันนี้แต่ละคน.. หนักใจ.. กับการต้องกลับมาทำงานใหม่.. ทั้งๆที่ความเชื่อมั่นในตัวเพื่อนร่วมงานเหลือศูนย์
เป็นคุณ..จะอยากทำไหม?
..รู้ไหม..เพื่อนร่วมฝ่ายของเราแต่ละคนต่างก็ไม่รู้จะทำยังไง เราใช้วิธีที่ง่ายที่สุด..อาจจะดูสิ้นคิดนิดๆ แต่ ณ ช่วงเวลานั้นเราตัดสินใจกันไม่ถูกจริงๆ
เราใช้วิธีโยนเหรียญ.. หัว.ก็อยู่ ถ้าก้อยก็ออก สามในห้าครั้ง..เสี่ยงดวงกันไปเลย..ผลออกมา..อย่างน้อยก็เราคนนึงล่ะ..ที่เสียใจ
หัวสามในห้าครั้ง.. เราต้องอยู่ต่อไป..ทำใจ.. คิดซะว่าเพื่อเพื่อนๆร่วมชั้นปีอีก 900 ร้อยกว่าคน..
..เป็นพวกคุณจะทำยังไงเหรอ?...
..เรากับเพื่อนๆ เอง ก็ถูกนินทามานับครั้งไม่ถ้วน..ใช่..กลุ่มเรามันค่อนข้างเด่น..เราอยู่ในกลุ่มเรียนอันดับแรกสุดของคณะ..ทั้งฝ่าย..
เรามาอยู่ฝ่ายเดียวกัน..เกาะกลุ่มกันเหนียวแน่น..ทำอะไรก็ปรึกษากัน..ถ้าเสียงส่วนใหญ่ว่าไม่..ก็คือไม่..
แต่ส่วนใหญ่ พวกเราก็ไม่เคยปฏิเสธ.. คิดดูสิ.. งานบูมพี่บัณฑิต..เราลงไปบูมกันทั้งฝ่าย..
วันแข่งขันการโต้วาทีของคณะ..เรายินดี..ยอม..เป็นลีดเดวิล.(อีกประเภทของลีดเดอร์..แต่งตัวหลุดโลก มีไว้เพื่อความสนุก)..อายนะ..อายมากๆ..
คนไม่ใช่น้อยเลย.. งานที่ไม่มีฝ่ายไหนร่วมด้วยช่วยกันทำ..พวกเราทำกัน..แปดคน..ทั้งๆ ที่คกก.มีกันห้าสิบกว่าคน..
เราเหนื่อย..แต่เค้าก็ยังว่าพวกเรา.. เป็นคุณ..ทนได้ไหม..
เหนื่อยทั้งกาย..เหนื่อยทั้งใจ..ใครจะอยากอยู่..
..อืม..คราวนี้..คงเป็นครั้งสุดท้าย..ที่เราจะยอมอยู่..ถ้าพวกเราไม่ไหวกันจริงๆ..คงไม่อยู่กันอีกแล้ว..เหนื่อย..เสียการเรียนอีกต่างหาก

เฮ้อ..เราคงไม่เห็นแก่ตัว..ใช่ไหม?

งานต่อไป..คือการเล่นบัดดี้..จะไปรอดรึเปล่า..ผลการทำงานจะออกมาเป็นยังไงเราค่อยมาเล่าให้ฟังก็แล้วกันนะ..
..ได้ระบายออกมาแล้ว..สบายใจขึ้นเยอะเลย..พรุ่งนี้ก็ต้องกลับไปทำหน้าที่อีกแล้ว..
..ไม่อยากให้วันพรุ่งนี้มาถึงเลยจริงๆ......

..ขอบคุณที่อดทนอ่านกันมาจนถึงบรรทัดสุดท้ายเลยนะ.. ขอเรียกพวกคุณว่า..เพื่อน..ละกันเนอะ..
วันนี้ลาล่ะคับ..บาย..

อ้อ..ลืมๆ ...เห็นเพื่อนๆ อดทนอ่านกันมานาน
เลยเอาการ์ตูนหนุกๆ ให้ข้อคิดมาฝากกัน..ไว้คลายเครียดละกันเนอะ..อิอิอิ..
คลิกได้เลยนะคับ.. ---> Cartoon#1 <---



*** Guest Book ***



Create Date : 08 พฤศจิกายน 2548
Last Update : 8 พฤศจิกายน 2548 23:43:19 น. 0 comments
Counter : 478 Pageviews.

pangikung
Location :
สงขลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]














รักหัวใจอันไหวอ่อน
รักบทกลอนอันอ่อนไหว
รักบทเพลงที่ละไม
รักดวงใจที่ละมุน
รักสายรุ้งที่รุ่งรับ
รักแวววับของน้ำใส
รักรอยยิ้มที่ผลิใบ
รักหัวใจของใครบางคน

 ~~หลังไมค์หา Pangi ~~

~~ Inbox~~

Bighead's Friends blogs!!!
:: ArtFully ::
:: BeautySwan ::
:: Bookmark ::
:: Clearice ::
:: Dont wanna no ::
:: Froggie ::
:: Joinping ::
:: Kaman ::
:: Noom_no.1 ::
:: Note-d ::
:: Qu-up ::
:: Robotoon ::
:: Shelling Ford' ::
:: Sodakung-เจ๊โซดา ::
:: Yadegari ::
:: Yayoi-สายลมโชยเอื่อย ::
:: YUI-MUNMOO ::
:: กึ่งยิงกึ่งผ่าน ::
:: กำปงพิราเทวี ::
:: คีตภา ::
:: ฉะฉาน ::
:: ทะเลหวาน-ทิพ ::
:: ลิปิการ์-เด็กทะเล ::
:: ลูกน้ำ-Nammo_85 ::
:: หนี่หนีหนี้ ::
:: ป้ามด ::
:: ป้าหนอน ::
:: แม่สาย ::
:: ยัยบี๋ ::
:: ยาจกน้อย ::
:: รำเพย ::
::: อันนั้น อันนี้ อันนู้น อันไหน :::
:: อินทรีทองคำ ::
::: เมฆทอง - อุรังอุตัง :::


Friends' blogs
[Add pangikung's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.