Bloggang.com : : pangikung : Come back to me... Pangi Version !!!

Come back to me... Pangi Version !!!

Come back (to me) สไตล์เราเองแหละ..ไม่ใช่เพลงของพี่ Se7enหรอกนะ..ใครที่หลงเข้ามาก็จำใจอ่านต่อไปละกันนะฮะ..เหอๆ

หวัดดีฮะ... ขอโทษอย่างยิ่งที่หายไปนานมากๆ นับว่าครั้งนี้นี่หายไปนานที่สุดเลยนะเนี่ย
อืม..เพื่อเป็นการแก้ตัว.. เราก็จะเล่าชีวิตช่วงที่หายไปเกือบเดือนของเราให้ฟังละกันเนอะ...(อย่าเพิ่งเบื่อกันเน่อ..ฮี่ๆๆ)

..หลังจากที่บอกไปตั้งแต่คราวที่แล้วว่า.. เราต้องไปเป็นแสตนด์เชียร์ในงานกีฬา 13 คณะ หรือพูดง่ายๆ ก็กีฬามหาวิทยาลัยของเราอ่ะแหละ
ความจริงแล้ว เราต้องไปเป็นเชียร์ลีดเดอร์(จำเป็น) ให้แบบไม่ตั้งใจตะหาก จะว่าไงดีน้อ.. ก็พี่ภาคฯ ที่เป็นลีดฯ มาชวนเราให้ไปช่วยเป็นฐานต่อตัวอ่ะ..คงเห็นว่าเราเข้าข่าย(แอบสวย) ถึก และบึกบึนละมั้ง
แต่เราไม่อ้วนน้า..อย่าเข้าใจผิดล่ะ...เหอๆ..
..เวลาที่ใช้ในการซ้อม ....แต่น แต๊น..ตั้ง ย้ำว่า .."ตั้ง" หนึ่งสัปดาห์(กับอีกสามวัน) เฮ้อ.. ฉุกละหุกสุดๆ เลย..ซ้อมกันตั้งแต่ หนึ่งทุ่มถึงเกือบๆ ตีหนึ่ง ..หนุกหนานๆ.. ก็เหนื่อยสุดๆอ่ะ
เพราะที่ไปช่วยพี่เค้านี่ไม่ใช่ลีดฯ มือ ที่เต้นกันสวยๆงามๆ นะ ดันต้องไปเป็นลีดฯแดนซ์ งานนี้เต้นกระจาย.. เต้นไปซักพักก็ต่อตัว.. โอ้โห..เวลาพวกเพื่อนที่ขึ้นไปเป็นยอดในการต่อตัวตกลงมาแต่ละครั้ง หัวใจจะวาย ไอ้เราที่เป็นฐานก็ต้องวิ่งเข้าไปรับ..
ตามสโลแกนที่พี่เค้าสอนเราว่า.. "ฐานจะเป็นอะไรไม่สน แต่ถ้ายอดตกลงมาฐานต้องรับให้ได้.. " เป็นสโลแกนมหาโหดเยย เพราะต่อตัวใหม่ๆ ตกกันทุกรอบ เราก็รับทุกรอบ.. ตามเนื้อตัวนี่เขียวปั้ด(เพราะโดนตกลงมาทับประจำ)..ฮือ..T3T..
แต่ถึงจะเหนื่อยก็สนุกนะ..อิอิ.. ถือเป็นประสบการณ์อันล้ำค่ามากๆ (เพราะในชีวิตไม่เค้ย ไม่เคย จะได้เป็น เชียร์ลีดเดอร์กะเค้าซักครั้ง)

..พอถึงวันแสดงจริงนะ (เมื่อวันอาทิตย์ที่ 29 มกราคม ที่ผ่านมาเองอ่ะ..) ตื่นเต้นสุดๆเยย.. เราได้ออกไปแสดงเป็นคณะที่ 10 ต่อจากลีดฯมือ ..ตอนเต้นจริงแทบไม่รู้ตัวเลยแหละว่าเต้นอยู่หน้าคนเป็นพันๆ (มาดูกันทั้งมหาวิทยาลัย..T3T).. เพราะเอาแต่ฟังจังหวะต้องเต้นให้ทัน แถม ต้องวิ่งหาโซนที่ตัวเองจะต้องไปเป็นฐานต่อตัวอีก..
ในเพลงก็จะต้องเต้นทั้งหมดประมาณ 7-8 นาที มีการต่อตัวประมาณ 6 ครั้ง ตกต่อตัวนาทีละครั้งได้เลย.. ตอนประกวดนี่ก็ต่อได้ 5 ท่า ตกไป 1 ท่าเพราะต่อตัวกันไม่ทัน ..แต่ถ้านับเวลาที่ใช้ซ้อมแล้ว ก็ถือว่าสำเร็จอย่างงดงามแล้วแหละ... ภูมิใจ๊ ภูมิใจ..อิอิ

อืม..เพิ่งจะผ่านการแสดงมาไม่นาน.. เหตุการณ์ที่เรารู้..ว่าจะต้องเกิดขึ้นก็เกิดขึ้นจนได้.. อะไรอ่ะเหยอ..เหอๆ.. ข้าพเจ้าโดนเพื่อนทั้งภาควิชาล้อครับผม...อ้าคคคคคค... ว่าแล้วๆ..โดนจริงๆด้วย.. ฮือ..T3T..
อาจจะเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับใครหลายๆ คนนะ.. แต่สำหรับเรา..ที่ไอ้เพื่อนเวร(ขอไม่สุภาพนะฮะ) มันชอบมองว่าเป็นทอม.. แต่ดันไปเป็นเชียร์ลีดเดอร์ เป็นของแปลกครับ.. ฮือ..ของแปลกของพวกมัน ก็ถูกล้อไปตามระเบียบ.. เฮ้อ..ชีวิตรันทด..

ช่างเหอะๆ ..เพราะเราก็ได้ประโยชน์จากการแสดงนี้อย่างนึง.. หลังจากวันนั้น เราต้องออกไปพูดหน้าชั้นต่อหน้าเพื่อนร่วมวิชาร้อยกว่าๆ.. ตอนแรกๆ ที่ยังไม่ถึงคิวเรา เราก็สบายๆ แต่พอหลังๆ ท่านอาจารย์เริ่มสุ่มให้ออกมาพูด ..หูย..ทรมานมากๆ กว่าแกจะเรียกซักคนออกมา..ลุ้นระทึกกันทั้งห้อง
จนการสอบล่วงเลยมาถึงสัปดาห์ที่สาม (เรียนสัปดาห์ละสองชม.) ก็จบการประกวดลีดฯ ของเราพอดี .. เราหายจากอาการตื่นเต้นแล้ว.. เพราะการออกไปเต้นต่อหน้าคนเป็นพัน เราก็ออกไปแล้ว.. แค่ออกมาพูดต่อหน้าคนร้อยนิดๆ ต่างกันตั้งสิบเท่า เราก็ต้องทำได้ เนอะ...(สโลแกนใหม่..เหอๆๆ)
ผลวันนั้น ..เราก็ถูกออกไปพูดเป็นคนสุดท้ายของคาบจริงๆ.. แล้วคะแนนที่ได้ก็ออกมาเกินความคาดหมาย.. อิอิ... ภูมิใจ๊ ภูมิใจ...

ชีวิตวันๆ ของเราที่ผ่านมา ผ่านไป ก็เป็นฉะนี้แล.. นอกจากกิจกรรมที่เล่าไป ก็ยังมีการสอบที่ผ่านไปแล้วสองครั้ง ในช่วงสองสัปดาห์นี้ การเขียนเว็ปส่ง(ตามความคาดหมาย แต่ผิดคาดตรงที่อาจารย์ดันให้เขียนกับ Dreamweaver แถมมาอีก) ซึ่งทำให้เราอดนอนไปสองวัน.. แล้วพอวันนี้(2 กุมภาพันธ์) แกดันมาบอก ว่าเลื่อนส่งได้ถึงวันที่ 3 ...จารย์ใจร้ายยยยย...ฮือ..
..เช้าวันที่ 3 กุมภาพันธ์ ก็ต้องตื่นแต่เช้ามาลงทะเบียนเรียนเทอมต่อไป(ปีสองเทอมหนึ่ง กับซัมเมอร์ปีนี้) เพราะถ้าปล่อยเวลาผ่านไปแค่แป๊ปเดียว คลาสเรียนเต็มหมดเยย.. (มหาวิทยาลัยเราใช้วิธีการลงทะเบียนเรียนผ่านเว็ปแหละ..เหอๆ..เข้าที..server ล่มตลอด..เฮ้อ)
เวลาพักจริงๆ ของเราก็คงเป็นสุดสัปดาห์นี้อ่ะ.. เฮ้อ..เหนื่อยจัง.. ตอนนี้หายเบื่อเป็นปลิดทิ้งเยย เพราะมีแต่งานๆๆๆๆๆๆๆ... ไม่มีเวลามานั่งเบื่อ (ขอบใจนู๋ทิพที่เป็นห่วงพี่น้า...)

เพราะฉะนั้น.. ก็จบชีวิตรันทด ที่เต็มไปด้วย ..งาน - กิจกรรม - สอบ - กิจกรรม - และงาน ของเราฉะนี้แล..

เอาล่ะ.. มาผ่อนคลายกันซักนิดดีกว่า.. วันนี้เอารูป โปสการ์ดที่เราได้จากการไปเที่ยวงานหนังสือเมื่อวานนี้ ( 1 กุมภาพันธ์) มาให้ดูกัน รวมถึงโปสการ์ดเก่าๆ ที่เราเก็บไว้ด้วยนิดหน่อย
เนื่องจากตอนนี้บ้านเราสร้างเครื่องสแกนเนอร์แล้ว... วูปปี้... เราก็สามารถเอารูปลงได้แย้ว..เหอๆๆ.. หลังจากประท้วงอดข้าวเป็นเวลา หนึ่งเดือน เฮ้ย..ไม่ช่ายๆ แค่อ้อน..ม่ามี้จ๋านู๋อยากเอารูปลงเน็ตอ่ะ..ซื้อเครื่องสแกนเนอร์ให้หน่อยน้า... (จินตการในภาคที่น่ารักน้อยกว่านี้หน่อยนะ..เหอะๆ)
..แล้ว..ปิ๊ง..มันก็มาวางอยู่ข้างเครื่องคอมฯบ้านเราในทันใด.. โช๊ะ.. (ซาวน์เอฟเฟคพร้อม..ก๊ากกก) ด้วยความสามารถของรุ่นล่าสุด พร้อมราคาครึ่งหมื่น..(กินแกลบทั้งเดือน..ฮือ) เพราะมันสามารถ ทำได้ทั้ง สแกนเนอร์ Print และถ่ายเอกสาร แถมยังต่อกล้องได้..อู้ววว..ความสามารถยอดเยี่ยม อิจฉาใช่ม้าา .. (รู้น่า..เหอๆ)
เพราะฉะนั้น.. ตอนนี้บล็อคเราก็สามารถเอารูปลงได้แย้ววววว.. เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ... ภูมิใจ๊ ภูมิใจ ..อิอิ

มาที่รูปแรกกันดีกว่าเนอะ.. หลังจากเสียเวลาในการชื่นชมเครื่องสแกนเนอร์ไปซะนาน.. (สุดยอดเยยนะจะบอกให้ๆๆๆๆ...อิอิ)
รูปนี้เราชอบมากๆ เป็นโปสการ์ดอันแรกที่ทำให้เราต้องแวะหาซุ้มโปสการ์ดทุกครั้งที่มีงานหนังสือ เป็นรูปหมาน้อยข้างทาง น่าร้ากกกกกก (ใครมีโปสการ์ดสวยๆ ส่งมาให้เรามั่งก็ได้นะ..ยินดีรับอย่างยิ่ง อิอิ)
เป็นโปสการ์ดทำมือนะ อีกรูปถัดไป จะเป็นรูป ด้านหลังของโปสการ์ด สังกัดมาจากแกลลอรี่ "ร้อยลี้" ..ชื่อเท่ดีอ่ะ..

รูปที่สอง ก็รูปน้องหมาอีกเช่นกัน อันนี้เป็นของงานหนังสือที่ผ่านมา น้องหมาทำตาโตๆ ใส่ แถมยังมีจักรยานอยู่ข้างๆ ..ก็น่าร้ากกกกกก อีกแย้วววว..อิอิ
อันนี้เป็นโปสการ์ดตีพิมพ์ทั่วไปนะ.. ไม่ใช่ของทำมือ (เพราะขายถูกๆ อ่ะ ของทำมือ แผ่นตั้ง 25 บาทแน่ะ..)

รูปที่สาม ก็...น้องหมาอีกแล้วนะคร้าบบบบ.. แต่เป็นพันธุ์อะไรนี่จำชื่อไม่ได้อ่ะ มันน่ารัก ตรงที่กำลังเงยหน้าขึ้นมาทำตาแป๋วๆ อ๊ายยยยย... น่าร้ากกกกก
โปสการ์ดอันนี้สังกัดเดียวกับน้องหมาปั๊กข้างบนคับ

โปสการ์ดอันต่อมา เป็นรูปคนกันบ้างนะ เปลี่ยนบรรยากาศๆ ..อิอิ คราวนี้เป็นรูปของเด็กน้อยชาวเขาเผ่าลีซอ บ้านนาเลาใหม่
เป็นรูปโปสการ์ดในสังกัด ของชุมชนคนรักป่า โครงการ "ดอยหลวงเชียงดาว" เค้าเอามาขายถูกมากๆ เลยอุดหนุนเค้ามาสามแผ่น อิอิ

มาถึงรูปสุดท้ายแล้ว.. อันนี้ไม่รู้จะเรียกมันว่า การ์ด หรือ โปสการ์ดดี เพราะตอนซื้อมาคนขายบอกเป็นโปสการ์ด แต่ดูยังไงมันก็การ์ดอ่ะ..เฮ้อ
ชอบตรงที่มันเข้ากับบรรยากาศวันวาเลนไทน์ที่จะถึงนี้ ดูจิ..หัวใจสีแดงดวงโต๊โต (เข้าคอนเซ็ปบล็อคหัวโตเยย..อิอิ) มีสาวน้อย กับหนุ่มมาก เฮ้ย..หนุ่มน้อย.. สื่อได้ว่ากำลังส่งความรักให้กัน
...แล้วเราก็จะตะโกนว่า... อ้ายยยยย..น่ารัก อีกรอบ.. ก๊ากกกกกก ...
..ยังไงก็ขอส่งท้าย (แบบรายการเพลงตอนดึกๆ) ด้วยมิวสิกวิดีโอ..เฮ้ย.. ไม่ใช่ๆ ต้องส่งท้ายด้วยรูปนี้ไว้เลย นะคับ.. ไว้เจอกันใหม่เมื่อถึงเวลาว่างครั้งต่อไปของเรา (หวังว่าครั้งนี้คงทำให้อิ่มในความไร้สาระของเรา..เช่นเคยนะคับ เผื่อการปล่อยให้บล็อคขึ้นอืดในวันต่อๆไปของเรา) อิอิ.. ขอให้ทุกคนมีความสุขกับการดูรูปโปสการ์ดต๊องๆ ของเราน้าาาาาา.. บ๊ายบายยยยยย

Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2549

Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2549 13:34:55 น.

1 comments

Counter : 1606 Pageviews.

ใช้ฟอนต์อะไรในด้านหลังค้ะ

โดย: t IP: 49.49.250.141 วันที่: 8 พฤษภาคม 2558 เวลา:23:43:45 น.