บ้านเรา
ไม่รู้ว่าในชีวิตของแต่ละคนจะมีบ้านกันสักกี่หลังนะคะ แต่สำหรับ จขบ. ตั้งแต่เด็กก็โตมาในบ้านพักประจำตำแหน่งคุณพ่อคุณแม่ค่ะ อายุ 15 ก็ย้ายไปเรียน กทม. มีหอพักเป็นบ้านเรื่อยมา พอเรียนจบ ทำงาน ในกทม. ก็มีบ้านเป็นคอนโด (เช่าคนอื่น) เพิ่งจะมีบ้านเป็นของตัวเองเมื่อสองปีที่ผ่านมาเองค่ะครอบครัว จขบ. ก็เช่นกัน วันหนึ่ง เมื่อลูกสองคนเรียนจบ แม่ซึ่งทำงานมาตลอดชีวิต เริ่มคิดว่าควรจะปักหลักอยู่ที่ไหนดี บ้านเราอยู่จังหวัดกาญจนบุรี แต่ไม่มีใครเป็นคนเมืองกาญจน์เลยค่ะ ด้วยความที่แม่ทำงานที่นี่มา 30 ปี จนรู้สึกว่าที่นี่คือบ้าน แม่จึงตัดสินใจปลูกบ้านบนที่แปลงเล็ก ๆ แปลงหนึ่ง เป็นจุดเริ่มต้นของบ้านของเราค่ะจขบ.คิดจะโพสท์ รูป และเรื่องบ้านมาตั้งแต่ตอนบ้านเสร็จใหม่ ๆ แต่ก็ไม่ได้ทำสักที วันนี้มีโอกาสในขณะที่ตัวไม่ได้อยู่ในประเทศไทยแล้ว มีรูปบ้านถ่ายมาแบบกระจัดกระจาย จขกท. ย้ายบ้านมาหลายรอบในชีวิต ปัจจุบันก็ย้ายมาอยู่บ้านใหม่ ประเทศใหม่ ต้องปรับตัวขนานหนัก แต่เมื่อมีบ้านของตัวเองแล้ว เราจะบอกใคร ๆ ว่าบ้านเราอยู่ที่นี่ บ้านเดียวเท่านั้นเราเริ่มจากการตัดสินใจหาที่ปลูกบ้าน แม่ซื้อที่ดินที่อยู่ไม่ไกลจากตัวเมืองกาญจนบุรี เจ้าของที่ดินเดิมทำสวนมะกรูด เราเลือกแบบบ้านจากหนังสือ จำได้ว่า น้องอยากได้บ้านสองชั้น จขบ. อยากได้บ้านชั้นเดียว ส่วนแม่ผู้เป็นเจ้าของบ้านเป็นคนกลาง ไม่รู้จะฟังใครดี แต่สุดท้าย เราก็เลือกบ้านชั้นเดียว ระเบียงกว้าง ๆ มีห้องนอน 4 ห้อง 3 ห้อง สำหรับเราสามคนแม่ลูก ห้องที่ 4 เป็นห้องคุณยาย และเป็นห้องแขกไปด้วยในตัว เราสามคน ไม่มีใครรู้เรื่องก่อสร้างสักคน จำได้ว่า แม่ ทำทุกอย่าง คุยกับช่าง ไปซื้อเหล็ก ซื้ออุปกรณ์ จขบ. อยู่ กรุงเทพฯ ได้กลับบ้านเฉพาะวันหยุด แต่แม่เป็นคนที่ขับรถไปดูบ้าน ไปคุยกับช่างทุกวัน เราดูแบบบ้านก็เห็นว่าบ้านเราใหญ่มาก แต่แม่ก็คิดว่า เอาแบบนี้แหละ แม่ขี้เกียจรอแล้ว ฝนจะลง จะปลูกซะที ปรากฎว่าเนื้อที่บ้านเรา 300 กว่าตารางเมตร ซึ่งถือว่าใหญ่มากสำหรับบ้านชั้นเดียวค่ะเราเลือกบ้านหลังคาทรงสูง เพราะแม่ไม่ชอบแอร์ แม่บอกว่า ให้บ้านเย็นไว้ก่อน บันไดบ้านเอาไม่สูงอีก เพราะคุณยายจะมาอยู่ด้วย เดินขึ้นไม่ไหว ไป ๆ มา ๆ พบว่า เราตัดสินใจถูกที่ปลูกบ้านชั้นเดียว เพราะถ้าปลูกสองชั้น ชั้นบนอาจจะร้างได้เพราะมีแต่คนขี้เกียจขึ้นบันได ยังจำบรรยากาศ ตอนเราปลูกบ้านได้ สามคนแม่ลูก ทั้งเหนื่อย ทั้งเครียด คนเครียดสุดคือแม่ เพราะเราไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับงานก่อสร้างอะไรเลย ไม่รู้จักวัสดุอะไรเลย แต่เราก็เรียนรู้กับมัน พอจะเลือกสี สีบ้าน สีหลังคา ภายใน ภายนอก ห้องครัว กระเบื้อง เราชอบไม่เหมือนกันเลย ตีกันบ้าง ดีกันบ้าง งอนกันหลายรอบระหว่างแม่ลูก แต่นี่ก็เป็นบรรยากาศ ที่พอ จขกท. นึกกลับไป มันคือ ครอบครัวของเราที่มีทั้งรักกัน ทะเลาะกัน ตามปกติ แต่สุดท้าย เราก็ประนีประนอมจนมันออกมาเป็นบ้านของเรา บ้านของเราเริ่มจากบ้านโด่ ๆ รอบบ้านเป็นทราย ต้นไม้รอบบ้าน เป็นฝีมือของเราช่วยกันปลูกเอง จันทร์ผาต้นใหญ่ เป็นต้นไม้ที่โตมาพร้อม จขกท. ตอนแม่มาทำงานที่เมืองกาญจน์ เพื่อนร่วมงานเอามาให้แม่ มันยังต้นแค่ฟุตกว่า ๆ แม่ปลูก และดูแลมันมา 30 ปี พอจะย้ายบ้าน ก็เลยจ้างรถยกมาด้วยค่ะ แยกออกมาเป็นสองต้น หน้าบ้านต้นหนึ่ง และข้างโรงรถอีกต้น ใครมาบ้านเราจะถาม ไปเอามาจากไหน ทำไมมันต้นใหญ่ขนาดนี้ ส่วนต้นไม้อื่นๆ แม่หามาลง คุณยายมาช่วยปลูก จขกท. กับน้องช่วยกันขุดดิน ช่วงแรก ๆ ขุดกันจนปวดหลัง ระเบียงบ้านเราขนาดใหญ่มาก รับแขกกันที่ระเบียงนี่เอง มองออกไปจะเห็นภูเขาด้วย รอบบ้านเราเป็นไร่มะกรูดของเจ้าของที่เดิม มีไร่มะกรูดรอบบ้านนี่ดีไปอย่าง ยุงไม่มีเลยค่ะ สงสัยกลิ่นมันฉุนยิ่งเขียนก็ยิ่งคิดถึงบ้าน อีกไม่นานคงจะได้กลับไปแล้วล่ะ และคงจะได้เห็นความเติบโตของต้นไม้ทุกต้นเร็ว ๆนี้
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ต้นจันผา ก็ ...ใหญ่มากๆๆๆๆๆ