“



ถ้ารู้มาก่อนว่าเป็นหนังที่ดัดแปลงมาจากหนังสือของเจ้าพ่อหนังสยองอย่างสตีเฟ่น คิง  ก็คงไม่ดูมันหรอก”

ไม่ใช่ว่านิยายของหมอนี่ไม่ดีนะ เพียงแต่ว่า ตอนจบของนิยายที่หมอนี่แต่ง ตูต้อง ... แม่ม... ทุกที

หนังว่าด้วย...เรื่องย่อไง กลับขึ้นไปอ่านดิ

.

.

.

.

.

อะ...ก่อนจะโดนเตะ มาเข้าเรื่องกันต่อดีกว่า

หนังเรื่องนี้ตัวเอกเป็นพระเอกจ้ะ (วอนตรีนอีกแล้วตู)

ตัวละครในเรื่องนี้มีอยู่สามประเภทคือ คนที่ไม่เชื่อใครและไม่เชื่ออะไรเลย

กลุ่มที่สองคือคนที่เชื่อหัวชนฝา เชื่อว่าอย่างนั้น อย่างนี้ แม้ไม่เคยเห็นตูก็จะเชื่อ

และกลุ่มที่สาม...ตูจะเชื่อรึไม่เชื่อดี  ตัดสินใจไม่ได้ งั้นเชื่อใจตัวเองดีที่สุด

คุณคิดว่า คนกลุ่มไหนจะอยู่รอดจนหนังจบแผ่น

ไปหามาดูกันได้นะจ๊ะ จริงๆแล้วหนังมันออกมานาน แต่เพิ่งมีโอกาสได้เขียนนี่แหละ

ว่าแล้วก็กลับไปเครียดต่อ....

อ้อ...ข้อคิดเหรอ อืมมมมมมม

เอาเป็นว่า..จงยืนหยัดอดทน ฝืนท้าต่อฟ้ากว้าง

แม้จะมีความหวังอยู่เพียงน้อยนิด แต่ก็จงหวังต่อไป

ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจ นั่นแสดงว่า เรายังไม่แพ้

แต่ถ้าเราไม่ยอมเฝ้ารอและอดทน แม้เพียงเสี้ยววินาที

...นั่นคือ หายนะที่เราจะต้องเผชิญ

“The Mist ตัวอะไรอยู่ใต้ม่านหมอก

มันไม่สำคัญเท่าขอเพียงมีความหวังและอดทนรอ”

โอเค.จบแระ ไปเครียดต่อได้แล้วตู55+