|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
อยากเขียนเฉยๆ...ไม่มีอะไร...
เกลียดนิสัยตัวเองอย่างหนึ่ง...จริงๆฉันเองเป็นคนชอบเขียนหนังสือ แต่ติดที่สันดานขี้เกียจ และ ขี้เบื่อ...บทเวลาอยากจะเขียนก็เขียนๆๆๆ...แต่พอสักพักก็เริ่มขี้เกียจ เพราะไปติดใจอะไรใหม่ๆอย่างอื่นที่มันเสียเวลาน้อยกว่าการมานั่งเขียนข้อความยาวๆ...
มันแก้ไม่หายจริงๆสันดานแบบนี้ เรื่องที่มันควรจะปะติดปะต่อ มันก็ขาดๆหายๆ เขียนอยู่เว็บโน้น เดี๋ยวกระเด็นมาเปิดเว็บใหม่ตรงนี้ เขียนตรงนี้แล้วเดี๋ยวก็จะกระแดะไปไหนต่ออีกนี่ยังไม่ค่อยแน่ใจตัวเองนัก...
เห็นคนที่เค้าตั้งใจเขียนอะไรยาวๆ อย่างต่อเนื่อง ทำให้นึกโมโหตัวเองทุกที ว่าช่างเป็นคนทำอะไรจับจดเสียจริง ทำได้ไม่นานก็เลิก คบไม่ค่อยจะได้เล้ย...
แต่ฉันว่าฉันก็ชอบนิสัยส่วนตัวที่เป็นแบบนี้ของฉันอย่างคือ ไม่ค่อยจะยึดติดอะไรกะมันมากนัก สบายๆเรื่อยๆ...อยากทำก็ทำ ไม่อยากทำก็ไม่ทำ ไม่ได้เดือดร้อนหนักกบาลใครนี่หว่า แล้วฉันก็ไม่ค่อยจะซีเรียสกับเรื่องต่างๆในชีวิต เลยทำให้เป็นคนไม่ค่อยจะสนใจอะไรกะชาวบ้านแบบจิกติด เข่นฆ่า เคียดแค้น ว่ากรูต้องเอาให้ได้ ต้องไปให้ถึงดวงดาวแน่ๆ ใครเค้าจะทำอะไรกัน ถ้าไม่อยากทำอย่างเค้าก็...ช่างเม่งเหอะว่ะ...กรูไม่อยากทำนี่ว๊อย...ใครจาทำมาย...
ไอ้ชีวิตแบบสบายๆของฉันนี่แหละ มันเลยทำให้ฉันไม่ค่อยจะรุ่งเหมือนเพื่อนร่วมรุ่น หรือคนที่รู้จักรอบข้าง เพราะฉันไม่ค่อยอดทน ไม่ง้อคน ไม่ค่อยอยากต่อสู้เพื่อให้ชีวิตไปสู่จุดยอด หรือเพื่อต้องเป็นหนึ่ง เอาแค่เล็กๆก้อด้าย...ม่ายว่ากาน...
เป็นนิสัยของคนที่เกิดราศีคนคู่ละมังนะ...แบบเดี๋ยวดีเดี๋ยวบ้า มีสองคนอยู่ในตัว คนหนึ่งเป็นคนดี ขยัน มุ่งมั่นมานะ กะอีกคน ชั่วซะไม่มี คอยจะดึงแขนไอ้อีกคนให้ไขว้เขว ถเลไถลไปทางอื่น สองคนมันไม่สามัคคีกัน มันก็เลยทำให้ร่างของคนที่ต้องอาศัยจิตของไอ้สองตัวนี่ ไขว้เขวไปด้วย...แล้วจะโทษใครล่ะที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้น่ะ...
ฉันจึงมักจะเป็นคนที่พร่ำพรรณาอะไรต่ออะไร วาดฝันสวยหรู แต่กรูไม่เคยทำได้อย่างฝันซะกะอย่าง จนกลายเป็นเรื่องชินของตัวเอง
มันไม่หายแน่ๆ...โบราณเค้าว่า สันดอนขุดได้ สันดานนี่ขุดยาก...สันดานแบบฉัน ผ่านมาก็หลายสิบปี ยิ่งฝังลึก ไม่มีทางขุดได้อีกแล้ว เฮ้อ...กรูบ่นอะไรเนี่ยะ...ไร้สาระเหลือเกิ๊น...ไปหาข้าวกินได้แล้ว...จะบ่ายสองแล้วเว้ย....
Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2548 |
|
8 comments |
Last Update : 1 ตุลาคม 2548 10:53:16 น. |
Counter : 983 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: numsainoi 26 กุมภาพันธ์ 2548 14:52:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: tk IP: 61.91.247.5 25 เมษายน 2548 20:56:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: tk IP: 61.91.247.5 25 เมษายน 2548 20:58:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: Ukio ณ. Ibaraki (nagata_ukio ) 17 กันยายน 2548 17:00:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: กุ้ง แชบ็วย IP: 203.181.30.252 16 พฤศจิกายน 2548 9:57:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: Monomi IP: 203.144.189.118 22 กุมภาพันธ์ 2549 13:36:30 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Tokyo&Ibaraki Japan
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ฉันเคยแต่งงานกับคนญี่ปุ่น...สิบห้าปี...มีลูกที่แสนรักสองคน...มาบัดนี้...ฉันหย่าแล้ว...
ฉันยอมสละลูกๆไว้ให้เขา เพื่อเห็นแก่อนาคตอันมั่นคงของเด็กทั้งสอง แลกกับคำสบถและคำครหาต่างๆนานา ว่าฉันทิ้งลูก...ทิ้งครอบครัว...เพราะเราไม่สามารถใช้ชีวิตสามีภรรยาร่วมต่อกันไปได้...ในวิถีชีวิตอันแสนเก็บกด เคร่งเครียดของญี่ปุ่น...
บล็อกเก่าๆของฉันยังคงอยู่เหมือนเดิม เพื่อรำลึกถึงวันเก่าๆ...และจะเพิ่มเติมสิ่งใหม่ๆในชีวิตลงไป หากมีเวลา...สู้ต่อไป...กับชีวิตของฉัน...นี่แหละ...ปาน...ล่ะ...
|
|
|
|
|
|
|