ลมหนาวพัด โชยพริ้ว แตะผิวเนื้อ
มองชายเสื้อ สีขาว บนราวไหว
เรี่ยวแรงลม ซัดกราว จนหนาวใจ
เสื้อก็ไหว ใจหวิว ปลิวตามลม..
เราต่างเดิน ร่วมทาง ในต่างที่
และต่างมี รอยฝัน อันขื่นขม
อาจยิ้มเยือก ให้กัน เมื่อฝันจม
เหมือนหนาวลม ที่พัด สาดซัดใจ
นั่งมองนับ หมู่ดาว จนหนาวสั่น
ระคนพรั่น ในจิต คิดหวั่นไหว
ความกังวล ทิ่มแทง คลางแคลงใจ
เหมือนกองไฟ ลามติด ไม่ผิดกัน.
โดย "ณ ปลายฉัตร"
โอยๆๆ ขลุกขลักๆ จบลงแบบทุลักทุเล อิอิ
ขอขอบคุณผู้สนับสนุนอย่างเป็นทางการ/ภาพทุกภาพจากบล๊อกคุณเนยสีฟ้าค่ะ
คุณฉัตรพูดเหมือนเนยเป็นเจ้าภาพโอลิมปิกนะคะ อิอิ
แต่งกลอนเพราะจัง ความสามารถดี แถมน่ารักแบบนี้
เนยขอเป็นแฟนคลับและแบคอัพไปพร้อมๆ กันเลย
ขอบคุณคุณฉัตรและเพื่อนๆ ที่ชอบภาพจากบล็อกเนยนะคะ