หลับตา..หวน คำนึง คิดถึงเขา
คนที่เรา เคยซึ้ง แอบหึงหวง
คนที่ทำ ให้รัก จนหนักทรวง
พาวันคืน หล่นร่วง สู่บ่วงเพลิง
เกิดคำถาม วกวน สับสนหนัก
ถ้าความรัก ทำให้ หัวใจเหลิง
กับความเหงา เงียบงัน ขวัญกระเจิง
เลือก..ระเริง หรือเศร้า เอาอย่างใด?
ช่างน่าขำ ระหว่าง สองทางเลือก
เรายอมเกลือก โศกเศร้า โดนเผาไหม้
ทางเลือกแรก หวานล้ำ ฉ่ำหัวใจ
แม้อาจต้อง เจียนตาย ที่ปลายทาง
อันหัวใจ คนเรา เหมือนเขลานัก
รู้ทั้งรู้ ความรัก มักหมองไหม้
ความรู้สึก เดินหน้า ชักพาไป
ลืมหัวใจ ไตร่ตรอง จนหมองครวญ...
โดย ณ ปลายฉัตร
จบดื้อๆ แบบนี้เลยหล่ะ เอิ๊กๆๆ
ขอบคุณภาพประกอบทุกภาพจากบล๊อกคุณเนยสีฟ้าเจ้าเก่าค่ะ
ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกท่านที่แวะมาค่ะ อาจกลับไปหาช้าไปบ้าง แต่ไม่ลืิมแน่นอนค่ะ
เดี๋ยวนี้หาเพลงไม่ค่อยถูกใจเลยค่ะ เพลงที่้ชอบก็เสียงเบาๆ เลยไม่เอามาลง แหะๆ ^____,^
ดึกมากแล้ว หลับฝันดีนะคะ