ไม่ต้องกดโหวตให้บล๊อกนี้นะคะ เพราะฉัตรไม่สามารถกดโหวตให้บล๊อกอื่นได้...ขอบคุณค่ะ//"ความรักให้พลัง ความหวังให้ชีวิต"..@ณ ปลายฉัตร

เรามาถึงจุดนี้กันได้ยังไง?.....โครงการตะพาบมิตรภาพ




เรามาถึงจุดนี้กันได้ยังไง?

ประโยคแห่งความเปลี่ยนแปลง ซึ่งอาจรุนแรงได้ ถึงขั้นเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิต..

ทั้งยังเป็นไปได้สองทาง ...คือ  รุ่งเรือง  หรือ เสื่อมถอย // ดีขึ้น  หรือ แย่ลง

เราอาจไม่คาดคิดว่า สิ่งที่เคยไม่เข้าใจ เราจะเข้าใจได้ในวันหนึ่ง

สิ่งที่เราไม่คาดคิดว่าจะทำได้ เราก็อาจจะทำได้ในวันหนึ่ง

สิ่งที่เราไม่อยากให้เกิดขึ้น ก็อาจเกิดขึ้นกับเราได้เช่นกัน...ในสักวันหนึ่ง !!



โลกออนไลน์ สร้างความฝัน ฟุ้งๆ ฟูฟ่องให้เราสนุก และมีความสุขได้ในความเสมือน

แต่กระนั้น ...ในความเป็นจริง เราก็ยังต้องใช้ชีวิตทุกๆ วัน

ดิ้นรน ต่อสู้ เรียนรู้  และ มีชีวิตให้รอด



เคยมีคำกล่าวไว้ว่า "ปากคน ไวกว่าปากกา"
แต่สำหรับยุคสมัยนี้  ปากไหนๆ ก็ไม่ไวเท่า "แป้นพิมพ์"

การด่าทออย่างไร้สติ...เกิดขึ้นอย่างง่ายดายในสังคมออนไลน์
เหมือนการปลุกด้านมืดในตัวคนให้แสดงตัวตนที่แท้จริงออกมากระน้ัน

คนออนไลน์ ละทิ้งความยับยั้งต่อการแสดงความคิดเห็นในที่สาธารณะ
ปล่อยความคิดด้านลบออกมาแบบไม่สนใจว่าใครจะรู้สึกอย่างไร

เพราะ ไม่ใช่ตัวของเรา...เขาเหล่านั้นเลยต้อง "ผิด"
ที่ทำ ที่คิดผิดต่างไปจากเรา อย่างน้ันหรือ

พวกเรามาถึงจุดนี้กันได้ยังไง?

การแสดงออก...บ่งบอกความเป็นตัวตนของเรา ไม่มากก็น้อย


เพียงแค่ เอาความรู้สึกของเขา มาใส่ในใจของเรา 
กลั่นกรองข่าวก่อนกดส่งแชร์ ออกไป

สังคมออนไลน์ จะสร้างสรรค์และมีคุณประโยชน์มากกว่าโทษมากมายนัก !!




ณ ปลายฉัตร


เอ็นทรี่นี้ เป็นตะพาบเพียวๆ // เพราะฉัตรอ่อนล้าจากการป่วยมากๆ
ภาพและบทความไม่ได้เข้ากันหรอกนะคะ
แต่เพราะเป็นภาพที่ถ่ายเอง และอยากเก็บไว้ที่นี่

ขอขอบคุณไลน์สวยๆ จากบล๊อกคุณเนยสีฟ้า

< ขอขอบคุณทุกการมาเยือนค่ะ >







 

Create Date : 30 กรกฎาคม 2558
23 comments
Last Update : 7 สิงหาคม 2558 22:39:51 น.
Counter : 1695 Pageviews.

 

กำลังถึงจุดเปลี่ยนในการลงเพลงเหมือนกันค่ะเพราะไม่รู้แนชัดว่าจะยังไง แต่บางทีอาจไม่ใช่ดีหรือเลว อาจแค่เปลี่ยนแปลง หายเหนื่อย หายท้อไวไวนะคะ

 

โดย: tuk-tuk@korat 30 กรกฎาคม 2558 8:28:35 น.  

 

ถ้าจะให้ตอบแบบพุทธ
ก็ต้องตอบว่า

ที่เราไม่รู้ว่าเราเดินทางมาถึงจุดนี้ได้ยังไง
ก็เพราะเราไม่มีสตินี่ล่ะครับ

คือ ไม่รู้ตัว
ทำอะไรไม่รู้ตัว ไม่รู้คิด

ความรักถึงมีปัญหา
การเมืองถึงมีปัญหา
ชีวิตถึงมีปัญหา

ถ้ากลับมามีสติ
ทุกปัญหาแก้ไขได้แน่นอนครับ

 

โดย: กะว่าก๋า 30 กรกฎาคม 2558 10:06:48 น.  

 

โลกออนไลน์เป็นจักรวาลคู่ขนานของโลกความจริงครับ

แวะมาอ่านตะพาบก่อนเดินทางไปต่างจังหวัดครับ
ส่วนของตัวเองคงยังไม่ได้ เอาไว้กลับมาแล้วค่อยเขียนก็แล้ว
ตะพาบของนายเอมักเดินช้าเสมอ

หายป่วยไวๆ อย่าป่วยบ่อย เพราะมันไม่ได้ทำให้ชีวิตดีขึ้น (บอกคนอื่นแล้ว พี่ก็ขอตัวไปป่วยต่อ 555)

 

โดย: 9A 30 กรกฎาคม 2558 10:28:11 น.  

 

โลกที่เราพิมพ์กันตอนนี้ก็เหมือนโลกมายานะ ใครจะเป็นอะไรยังไงก็ได้ มีคำกล่าวที่ว่า "ด้านหลังจากคอมก็เป็นแค่หมาตัวหนึ่ง" ทุกอย่างมัน MAKE ได้หมด

เดี๋ยวในข่าวสาร ข้อมูลกระจายไวมาก มากกว่ายุคอีเมลเสียอีก แถมคนเรามีความอดทนต่ำลงด้วย ก็ต้องปล่อยเค้าไปตามกรรม


ช่วงหลังยอมรับเลยว่าเวลาว่างลดลง งานเขียนบล็อกหยาบขึ้น แต่ก่อนถ่ายทำก่อนล่วงหน้าเป็นอาทิตย์ แต่ตอนนี้อย่างงานล่าสุด เขียนเมื่อวาน ออนวันนี้ (เที่ยงคืนที่ผ่านมา) แต่ก็ช่วยไม่ได้ คนเราก็ต้องดิ้นลนทำมาหากินอะนะ

 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) 30 กรกฎาคม 2558 14:40:39 น.  

 


สวัสดีวันอาสาฬหบูชาค่ะคุณฉัตร

วันนี้ไปทำบุญที่ไหนหรือเปล่าคะ เรามาถึงจุดนี้ได้เพราะ

สิ่งต่างๆล้วนเปลี่ยนแปลงค่ะ

ณ ปลายฉัตร Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

 

โดย: พรไม้หอม 30 กรกฎาคม 2558 18:13:46 น.  

 

จริงด้วยค่ะ โลกออนไลน์เหมือนเป็นเกราะกำบังที่ไม่ต้องเปิดเผยตัว ทำให้คนเรากล้าแสดงด้านมืดออกมา โดยทั้งที่รู้ตัว และเผลอตัว ...บางทีก็น่ากลัวเพราะเผลอตัวบ่อยๆจนกลายเป็นความเคยชิน

เดินผ่านมาเจอภาพสวยๆข้อความชวนคิด และทราบจากที่คุณฉัตรบอกว่าไม่สบาย อย่างไรก็ขอให้หายป่วยไวๆนะคะ

 

โดย: A,B&Akira (สมาชิกหมายเลข 1032940 ) 30 กรกฎาคม 2558 19:32:30 น.  

 

ขอขอบคุณที่อวยพรวันเกิดให้นะคะ..

ขอให้มีความสุขมากๆเช่นกันนะคะ..

 

โดย: อ้อมแอ้ม IP: 49.230.69.163 30 กรกฎาคม 2558 21:28:47 น.  

 

มาอ่านสำนวนตะพาบของลูกสาวคนเก่ง

เขียนสะท้อนความเป็นจริงได้ดีมากค่ะ

จุ๊บ ๆๆๆๆๆ

 

โดย: พรหมญาณี 30 กรกฎาคม 2558 22:06:33 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องฉัตร

 

โดย: กะว่าก๋า 31 กรกฎาคม 2558 6:32:24 น.  

 

ฮาโหย่ววววที่รักกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ณ จุด จุดนี้ที่มนุษย์ตัวเล็ก(น่ารัก)อย่างเรายืนอยู่
เป็นจุดเส้นกั้นกลางระหว่างทางเดินของโลกนะ อิๆ
จะอย่างไรเราก็จะผ่านจุดณ เรืองรอง ดีกว่าให้ได้ฮ่ะ
แม้การดิ้นรน การต่อสู้ เพื่อเรียนรู้ จะยากสักเพียงใด
เพื่อมีชีวิตให้รอดไปถึงวันข้างหน้า แล้วยืนด้วยสองขา
ที่มั่นคง มันเป็นช่วงเวลาที่ต้องบริหารความรำเค็ญ ใน
หัวใจ จิ๊จ๊ะ การแสดงออกทางปากกา ย่อมมากกว่า
แน่นอนคือ ปากกามันเหินฟ้าบิน ได้เร็วกว่าร่างกายนินา

เราบินกันมาไกล ณ จุด จุดนี้ได้อย่างไรกันหนอ ที่รักๆๆ
เพื่อให้รอดจากการเป็นเหยื่อ นกเหยี่ยวบนท้องฟ้า โน้นนนนน !!
เราจึงต้องบินต่อไปให้สูงขึ้นๆๆ เนอะๆๆๆ
(เกี่ยวกับงานเขามั้ยเนี่ยยยยย ง่ะ)
ฟัดแก้มแดงๆคุณฉัตรที่รักของเก๊าาาา ฉองที
แล้วบินไปต่อไปฟ่าา แตร๊ง แตร๊ง ฟิ้วววววววววววววว

 

โดย: mastana 31 กรกฎาคม 2558 7:07:24 น.  

 

สวัสดีจ้าน้องฉัตร สบายดีนะ
พี่ก็ไม่ได้ทักทายน้องฉัตรเรย แต่คิดถึงน้า ^___^ มีความสุขมากๆค่ะ

 

โดย: auau_py 31 กรกฎาคม 2558 9:30:04 น.  

 

อ้าวคุณฉัตรไม่สบายเหรอ... เห็นขับรถบ่อย สงสัย
จะแพ้อากาศ..หายไว ๆ นะครับ(เดาเอาครับ)

เห็นกล่าวถึงแป้นพิมพ์... สะดุ้งนึกถึงคุณตฤณ
แต่ไม่ใช่แน่... แป้นพิมพ์ใช่เลย สร้างมิตร สร้าง
สัตรู สร้างภาพสวยงาม สร้างงาน ให้เยอะ

ถ้าใช้ในทางที่ถูก ทำให้คนใช้สุข สนุก สบายกาย
สบายใจ...

คุณฉัตรเขียน เข้าเรื่องดีเลยครับ... แต่บอกว่าไม่
เข้ากัน... ผมขอค้านครับท่านประธาน.. 555

 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ 31 กรกฎาคม 2558 11:19:18 น.  

 

ชีวิตคนทุกคนต้องพบกับจุดเปลี่ยนด้วยกันทั้งนั้นนะคะ
ขึ้นอยู่ว่าจุดที่ว่านั้นจะดีหรือว่าแย่ลง

ขอบคุณคุณฉัตรที่แวะชมเมนูง่ายๆค่ะ

 

โดย: mambymam 31 กรกฎาคม 2558 14:53:55 น.  

 

เราต้อบขอบคุณพี่มาร์ค ชัค ที่ทำเฟสมาให้เรา

แต่ต้องด่ามนุษย์บางพวกที่ใช้ไปในทางที่ผิดนะคะ

 

โดย: เป็ดสวรรค์ 31 กรกฎาคม 2558 15:29:12 น.  

 

สวัสดีจ้าคุณฉัตร

ดีใจมาก ๆ ที่แวะไปหา อ่านตรงท้ายบล็อกถึงรู้ว่าป่วย
เราก็เพิ่งค่อยยังชั่วจากหวัดค่ะ พอป่วยเลยแวะมาหาคุณฉัตรช้าไปหน่อย

ขอส่งกำลังใจให้คุณฉัตรสุขภาพแข็งแรงในเร็ววันนะคะ

 

โดย: haiku 31 กรกฎาคม 2558 22:07:55 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ค่ะน้องฉัตร

ดิ้นรน ต่อสู้ เรียนรู้ และ มีชีวิตให้รอด

นั่นคือสัญชาตญาณพื้นฐาน
ที่ถูกฝังอยู่ในดีเอ็นเอของสิ่งมีชีวิตเลยค่ะ
หากเรามีสติไว้คอยจับจูง
ก็สามารถปรับสมดุลด้านมืดและด้านสว่าง
ให้อยู่ในความพอดีค่ะ

คิดถึงๆๆๆๆๆ

แอมอร

 

โดย: peeamp 1 สิงหาคม 2558 6:06:11 น.  

 

สวัสดีครับคุณฉัตร ยังไงก็ดูแลรักษาสุขภาพดีๆนะครับ ขอให้หายไวๆ

ความหมายของคำว่า เรามาถึงจุดนี้ได้ยังไง ผมก็คิดเหมือนคุณฉัตรนะ มีสองด้าน คือดี ไปไม่ดี

และอีกเรื่องเดี๋ยวนี้สังคมออนไลน์มันไวครับ เกรียนคีย์บอร์ดก็เยอะตามไปด้วย

ถ้าเราเอา Social media มาใช้ในทางที่ดี ทางที่เป็นประโยชน์มันก็มีแต่ประโยชน์ครับ

แต่สังคมสมัยนี้มันมีอะไรหลายๆอย่างทำให้ คนรุ่นใหม่เปลี่ยนไปเยอะ พูดแล้วก็เศร้า เราพิมพ์มาแบบนี้ได้ยังไง อิอิ

 

โดย: Ariawah Auddy 1 สิงหาคม 2558 23:55:11 น.  

 

เสียดายจังรอบนี้ไม่ได้เขียนตะพาบ

มัวแต่ยุ่งๆค่ะ
เน็ตก็มีส่วนด้วย
เซ็งเรื่องเน็ตมากเลย

แต่ละคนมีจุดที่ไม่เหมือนกัน
อยู่ที่ใจว่าคิดดีคิดชั่วแบบไหน ค่ะ

 

โดย: ซองขาวเบอร์ 9 2 สิงหาคม 2558 19:54:22 น.  

 

สวัสดีค่า คุณฉัตร ^^
มาอ่านตะพาบค่ะ ภาพเข้ากันอยู่นะคะ
แต่ดูเหงาๆล่ะ

โลกออนไลน์ก็เป็นแบบนี้
ก่อนเราจะพิมพ์จะอะไรลงไปเราเป็นนายความคิด
พอพิมพ์ไปแล้วจะติดอยู่กับเราไปอีกนานเชียว
ส่วนมากก็จะมีเหตุผลร้อยแปดมาหักล้าง
เช่นเฟสฉัน พื้นที่ส่วนตัวจะพิมพ์อะไรก็ได้

แต่ส่วนมากก็ไม่รู้จะอัพอะไรค่ะ
สงสัยจะเรื่องไม่ค่อยเยอะ

ตะพาบคราวนี้ได้ข้อคิดดีๆค่ะ
ขอบคุณมากๆนะคะ

 

โดย: lovereason 2 สิงหาคม 2558 21:02:44 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณฉัตร . . .


ปอมมีขนมมาเยี่ยม




หายป่วยไวๆนะคะ


 

โดย: กาปอมซ่า 2 สิงหาคม 2558 21:39:38 น.  

 

เปิดบล็อกแล้วววว

ฮี่ๆ

เย้ๆๆ

 

โดย: เป็ดสวรรค์ 8 สิงหาคม 2558 1:18:18 น.  

 

เรามาถึงจุดนี้กันได้อย่างไร ส่วนใหญ่ไปในแนวทางเสื่อมถอยครับ สังคมเราใช้ได้กับหลายเรื่องเลย น่าเศร้าจัย.... ;A;
ขอให้หายป่วยไวๆนะครับ ^^// ผมก็ชอบถ่ายภาพตอนขับไปตามท้องถนนแล้วเจอฟ้าสวยๆเหมือนกัน

 

โดย: ชีริว 9 สิงหาคม 2558 21:50:11 น.  

 

เค้าถ่ายเองทุกภาพค่ะตัว งิงิสวยมะล่ะ

 

โดย: เป็ดสวรรค์ 10 สิงหาคม 2558 17:47:19 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ณ ปลายฉัตร
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 29 คน [?]







ขอบคุณคุณอ้อย
Hawaii_Havaii
ขอบคุณบล๊อกแจกโค้ด แจกของ
~•lozocat•~
~•เนยสีฟ้า•~
~•ดอกหญ้าเมืองเลย•~
และอีกหลาย ๆ บล๊อก
ที่ไม่ได้เอ่ยถึง






๐ ขอฝากกลอน แว่วฝัน จากวันผ่าน
เป็นตำนาน ยึดมั่น เพื่อวันใหม่
จากอดีต ฝันดื่ม ที่ปลื้มใจ
ลึกอยู่ใน เหวห้วง แห่งดวงมาน

๐ ยังรอยฝัน ฝั่งฟาก ที่อยากเพ้อ-
ถึง,ใจเหม่อ หมองสุด ไม่หยุดสาน-
ถักทอรุ้ง เรียวฝัน จากวันวาน
สู่อนาคตกาล.....จะซ่านตรึง

๐ ยังแต่ครวญ คิดนึก และตรึกนับ
เคร่งกลอนขับ ขานสู่ ประตูซึ่ง-
เพียงลมฝัน ฝากพร่ำ พอคำนึง
ให้สู่ถึง ใจเขา ที่เราครวญ

๐ ฝนเรียงเม็ด พรายหม่น ระคนพร่ำ
ถึงแต่คำ เอินเก่า ที่เล่าหวน
ยังคงก้อง กึก,ซ้ำ เป็นสำนวน
ที่ต้องทวน ทบ,ตรึก ทั้งนึกตรอง

๐ อา..คืนนี้ ฝนหยด เริ่มหมดแล้ว
เย็นลมแผ่ว ไหวผ่าน ตระการผ่อง-
ผิวผาดสวย สดใส เป็นใยยอง
มาสู่ห้อง ใจนี้ คนที่คอย

๐ ขอฝากกลอน แว่วมา ในครานี้
หวังคงมี ใจตอบ ที่มอบปล่อย-
คำตอบคืน มาบ้าง เป็นบางรอย
ให้คนคอย ใจชื้น....ในคืนนี้..
~<บทพิเศษ>~




Group Blog
 
<<
กรกฏาคม 2558
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
30 กรกฏาคม 2558
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add ณ ปลายฉัตร's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.