สวัสดีวันจันทร์ค๊าคุณสาวไกด์ฯได้อ่านคำบรรยายข้างต้นรู้สึกเศร้าไปด้วยเลยค่ะ ถ้าต้องนึกถึงว่าวันนึงเราต้องจากคนที่เรารัก หรือคนที่เรารักต้องจากเราไป มันเป็นความทรมานใจที่สุดจะบรรยายเลยนะคะ ที่เราจะต้องพยายามอยู่ให้ได้โดยวันนึงจะไม่มีเค้าคนนั้น และกับคำพูดที่พูดขึ้นว่า"ขอบคุณที่ได้ร่วมใช้ชีวิตกันมา " ซึ้งจังเลยค่ะ ยังไงวันพฤหัสคุณสาวไกด์ฯจะไปต่างจังหวัดหรือคะ แม่ปูและน้องอินชอนขอให้เดินทางโชคดีปลอดภัยทั้งไปและกลับนะคะ จุ๊บๆ มีความสุขมากๆนะคะ รักและคิดถึงเสมอค๊า อ้อ!เกือบลืมเลยค่ะ เรื่องน้องอินชอนกับครูใจร้ายนั้นวันนี้ตอนบ่ายสองทางตำรวจจะนัดทั้งสองฝ่ายมาพบกันค่ะ ทางครอบครัวเราต้องการแค่ให้มีคำขอโทษและรับปากจะไม่ทำร้ายเด็กๆอีกเท่านั้นค่ะ แต่ก็ยังไม่ทราบจะเป็นยังไงเลยค่ะ และตอนนี้น้องอินชอนก็เข้าเรียนที่โรงเรียนสองภาษาที่แรกที่อยากไปเรียนได้แล้วค่ะ แต่อายุยังไม่ถึงต้องรอปีหน้าค่ะ ช่วงนี้ก็เลยให้ครูมาสอนพิเศษภาษาเพิ่มที่บ้านค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะสำหรับความรู้สึกดีๆที่มีให้กันเสมอค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ

ไม่เศร้าแต่ซึ้ง อ่านไปก็น้ำตาซึม ถึงจะยังไม่มีประสปการณ์ขนาดนั้นนะเนี่ย โฮะๆๆ (หัวเราะกลบเกลื่อน มันซึ้งง่า)

"การได้อยู่ร่วมกัน ใช้ชีวิตร่วมกันกับคนที่ตัวเองรัก ได้อย่างยาวนานขนาดนั้น ช่างเป็นเรื่องที่ "แสนดี" และ "งดงาม" ที่ไม่ใช่ทุกคนที่จะได้พบ

แต่ในวันหนึ่ง..เขา หรือ เธอ คนนั้นก็ต้องจากไปในวันใดวันหนึ่ง..และเราผู้ซึ่งยังคงอยู่ ก็ต้องพยายามใช้ชีวิตต่อไป..ทั้งที่ไม่มีเขาหรือเธอคนนั้น"

โป๊ะเลย ที่พี่บรรยายมาเนี่ยเป็นอะไรที่ "เต็มตื้น" มาก ตอนดูในโรงก็แบบว่าแอบน้ำตาคลอ แล้วก็คิดอย่างนี้เหมือนกัน

ถ้าขอพรได้ล่ะก็ TBH จะขอว่า ยามที่ TBH จะต้องจากโลกนี้ไป ขอไปพร้อมกับคนที่รักแล้วกัน จะได้ไม่มีใครที่ต้องอยู่ตามลำพังในเมื่อ "ครึ่งหนึ่งของชีวิต" ได้จากไปแล้ว

อยากดูเรื่องนี้อะค่ะ เค้าไม่ฉายในโรงที่สมุยอะ งือๆ

ยังไม่ได้ทำแท่กนี้ให้นัท-คุงเลยอ้ะ

เป็นเพราะยังนึกไม่ออกด้วยว่าล่าสุดดูหนังเรื่องไหนแล้วร้องไห้ เอ... ถ้าไม่ใช่หนังเอาเป็นอย่างอื่นได้ม๊ยหว่า?...

ฉากที่เล่ามานี่อ่านแล้วก็จี๊ดใจมากครับ (ยังไม่ได้ดู) รอแผ่นลิขสิทธิ์ออกอยู่เนี่ย ไม่มาซะที

+ ช่วงเปิดเรื่อง 10 นาทีแรกของเรื่อง Up นี่เป็นตอนที่ "เอาตาย" สำหรับพี่เช่นกันครับ มันซึ้ง มันเต็มตื้นไปหมด ช่างเป็นบทสรุป "ประวัติศาสตร์ครอบครัว"ๆ หนึ่งที่กินใจมากมาย

+ แต่เด๋วนี้พี่เป็นพวก ใจหิน ไปแล้มังครับ เพราะดูหนังเรื่องไหนก็ไม่เคยถึงกับต้องน้ำตาไหลพรากๆ เลย อย่างมากก็แค่ซึมๆ ออกมาให้ต้องแอบปาดป้อยๆ แค่นั้นเองอ่ะครับ (ส่วนเรื่องที่นัท-คุงแถกไว้ เด๋วไปเฉลยในบล็อกจ้า)

+ โทษทีนะครับ สัปดาห์ที่แล้วพี่ยุ่งวุ่นวายและเหนื่อยสุดๆ เลยไม่มีเวลาเข้ามาเยี่ยมเยียนบล็อกครูเต้ยและใครๆ เลยสักคนอ่ะคร้าบผม

เรื่องรถสาวยังไม่แน่ใจค่ะ สาวยังไม่ถามเพื่อนเลย สำหรับของฝาก ขอแค่มีโอกาสได้เจอพี่ก็พอแล้วละค่ะ เรื่องรบกวนสาวเต็มใจเสมอค่ะพี่

เรื่องนี้หวานเย็นยังไม่ได้ดูเลยค่ะ

ตอนตอบไม่รู้สึกอะไรนะคะ แต่... พอพี่สาวไกด์แวะมา ...
ฮิ้ววววววววววววววววว
บอกได้คำเดียวว่า เขินอย่างแรง

ตามมาอ่านด้วยคนค่ะ

อ่า เรื่อง up นี่เราไม่ได้ดูเลย
แต่เรื่องล่าสุดของเรารู้สึกจะเป็น pelham หรือไงเนี่ย

มาอีกแล้ว..
ไม่มีประสปการณ์รักแบบคนรัก เพราะเลิกไปก่อนจะทันได้ซึ้ง แต่ประสปการณ์คนที่เรารักอย่างอาอี๊ เศร้ามาก เฮ้อ ตาม "ธรรมชาติ" คนอายุน้อยกว่ามักไปทีหลัง พาลนึกถึงวันที่ไม่มีคนที่เรารักเหล่านี้ โอยย เศร้าไปแล้วว แต่มันก็ไม่ทำให้อยู่ในโอวาทไม่หือไม่อือหรอกนะ ^^" มันคนละเรื่องกัน

สวัสดีค่ะสาวไกด์

เป็นอีกเรื่องที่เราก็ดูแล้วประทับใจค่ะ
ดูกันทั้งบ้านเลย
เจ้าลิงน้อยของพิมร้องไห้เยอะเหมือนกันค่ะ สำหรับการจากไปของคุณยาย
เค้าคิดไปไกลว่า อีกหน่อยคุณแม่ก็ต้องเหมือนคุณยายในเรื่อง และจากไปใช่มั้ย (เพราะแม่ของพิมก็จากไปแล้วเช่นกัน) เค้าเลยร้องไห้ใหญ่

อ้อ ซีนที่สาวไกด์ซึ้งใจน่ะ เหมือนกับพิมทั้งหมดเลยค่ะ

ถ้าพูดถึงเมษย์กะทิว นกชอบทิวมากกว่าค่ะ แต่คุณสาวไกด์ฯไม่ได้อ่าน พระจันทร์แสนกล คงไม่รู้ว่าทิวแมนแค่ไหน 555

ส่วนเมษย์ที่นกชอบก็เป็นส่วนเดียวกับที่คุณสาวไกด์ฯบอกค่ะ รู้จักหักห้ามใจแม้ว่าตัวเองจะเจ็บปวด...

เรื่องนี้ ผมชอบฉากต้นเรื่องที่บอกเล่าเรื่องราวความรักของคุณปู่กับคุณย่า ตั้งแต่แต่งงานอยู่ด้วยกันจนอีกฝ่ายจากไป มีแต่ภาพ ไร้บทสนทนา แต่ได้อารมณ์เศร้าและซึ้งที่สุดเลยครับ

สบายดี แต่การบ้านเยอะมากจนไม่สามารถอัพบล็อกได้
ฟาร์มวิลล์ตอนนี้ก็ให้เอ็มเอ็มเป็น ผจก ดูแลไปแล้วอะ TwT กระซิกๆ

อิจฉาคนจะไปงานหนังสือกันจังเลยยยยยยยย

"การได้อยู่ร่วมกัน ใช้ชีวิตร่วมกันกับคนที่ตัวเองรัก ได้อย่างยาวนานขนาดนั้น ช่างเป็นเรื่องที่ "แสนดี" และ "งดงาม" ที่ไม่ใช่ทุกคนที่จะได้พบ
ใช่ค่ะ ไม่ใช่ทุกคนจะได้พบ บางคนตามหาชั่วชีวิตก็ไม่พบ บางคนอยู่เฉยๆก็เจอ

เรื่องนี้ยังไม่เคยดูเลยค่ะ

สุไม่ใช่คอหนังเลยค่ะ

เรื่องล่าสุดที่ดูในโรงน่าจะ 2 ปีขึ้นแล้วมั้ง

จำไม่ได้ด้วยว่าเรื่องอะไร

สุชอบอ่านหนังสือมากกว่าค่ะ

น้องเมอร์ท่าจะกำลังช๊อคอยู่

ตามมาอ่าน tag ค่ะ ถึงฤดูระบาดอีกแล้วหรอคะเนี่ย อิอิ..

แท็กน่ารักจัง แต่เรื่องนี้เรายังไม่เคยดูเลยค่ะ แต่เท่าที่อ่านที่คุณสาวไกด์บรรยายเหตุผลไว้ เราว่าถ้าเราดูก็คงรู้สึกอย่างเดียวกันและมีอาการเดียวกันแหงๆ ยิ่งเป็นคนบ่อน้ำตาตื้นเวลาดูหนังด้วยล่ะค่ะ ล่าสุดเมื่อไม่กี่วันก่อนเราดูเรื่อง Bride Wars จริงๆเป็นแนวคอมเมดี้แท้ๆ แต่ตอนจบตอนเพื่อนกันมาคืนดีกันอยู่ๆเราก็ร้องไห้ออกมาเฉยเลย เหอๆๆ

...



ชอบเรื่องนี้มากเหมือนกันครับ

ที่ผมนึกได้ตอนนี้สำหรับฉากในหนังที่ชอบคือ

ตอนที่ คุณปู่ ตัดสินใจไม่ช่วย นกอีก๋อย กับ ลูกเสือฮะโหน่ง อ่ะครับ

แล้วบรรยากาศรอบข้าง คุณปู่ มันก็เศร้าสร้อย

การเพิกเฉยไม่ยื่นมือช่วยเหลือผู้อื่นทั้งที่ทำได้ แล้วมุ่งทำความฝันตัวเองให้เป็นจริง ไม่โสภาจริงๆ

มีเวลาอ่านหนังสือทุกวันค่ะ เพราะไม่ได้ทำงานประจำ ก็เลยรีวิวหนังสือได้บ่อย แต่รีวิวเฉพาะเรื่องที่อยากรีวิวค่ะ ถ้าทุกเรื่องที่อ่านคงไม่ไหวเหมือนกัน
เรื่อง อัป คงต้องไปหาซื้อแผ่นมาดูบ้าง ไม่ก็รอดูจากช่องของทรู

ใกล้เที่ยงแล้ว ทานข้าวให้อร่อยนะค่ะ

วันี้ยังไม่ไปนี่นา แวะมาส่งความคิดถึงจ้าสาวไกด์พร้อมมาหาข้อมูลเรื่องหนังสือด้วย อิอิ

หนังเรื่องนี้ยังไม่เคยดูจ้า..แต่ประโยคที่ว่า ขอบคุณที่ได้ใช้ชีวิตร่วมกันมา ประโยคเดียวก็กินใจแล้วนะ...

ฮิ้วววว... ไปเถอะค่ะ หวานเย็นน่ะเขินเป็นเรื่องปกติเลยค่ะ ชมนิดชมหน่อยก็เขินได้ค่ะ

ยังไม่ได้ดู ต้องลองหาดูก่อน
รอนะจ๊ะ

ชอบดูหนังที่ทำให้น้ำตาไหลพรากๆ เหมือนกัน ไม่ได้ดูหนังนานมากแ้ล้ว ตั้งแต่มีตัวเล็ก ไว้มีโอกาสจะเช่าเรื่องนี้
มาดู

เต้ยมาตรังหลายวันไม๊ ปลายสัปดาห์ฟอมกะลููกๆ จไปนครสวรรค์ (งานเกษียณ)

ไม่เอาอะไร แต่เสียดายไม่ได้เจอ ถ้ามีโอกาสแวะไปเยี่ยมร้านกาแฟด้วยนะ พ่อกุนอยู่เฝ้าสมบัติ

พักที่ธรรมรินทร์ธนารึปล่าว

สวัสดียามเย็นค่ะพี่ ถ้าเรื่องกินเนี่ย ต้องถามสาว ร้านแบบไหนสาวพอแนะนำได้ ยังไงมาถึงก็โทรหาสาวนะค่ะ ลองคุยกับเพื้อนดู

สาวจะบอกพีว่าแกงส้ม ตั้งแต่ปรับปรุงร้านเค้าทำอาหารแย่ลง สาวแนะนำอีกร้านนึง ร้านศรีบุญเรือน ใกล้สิริบรรณ ส่วนร้านริมทะเล ที่คนนิยม คือร้านยกยอค่ะ ส่วนมื้อเช้าที่เรือนไทย โอเคอยู่แล้ว มีครบทุกอย่าง

มาฮันนีมูนอีกรอบแน่เลย อิ อิ

อนันตรา ไกลจากเมืองกว่า 40 กก.

แผนที่ร้านละมุนกับร้านกาแฟทับเที่ยงจ้า อยู่ในฮิห้า แผนที่ร้านละมุนด้านซ้ายมือล่าง

ส่วนร้านกาแฟทับเที่ยงยังไม่ได้ทำแผนที่ แต่อยู่แถวตลาดท่ากลางจ้า

//chayunkiet.hi5.com

คิดว่าเราคงสวนกันแถวดอนเมืองแหงๆ เพราะฟอมไปวันทูโกพฤหัสเช้า
084 064 4214 เบอร์โทรพ่อกุน โทรได้ไม่ต้องเกรงใจ คนนี้เค้าำไกด์เพื่อนบ่อย เรื่องทิศทางแม่นยำอธิบายเข้าใจง่าย ส่วนฟอม เรื่องแผนที่สอบตกค่ะ

เที่ยวให้สนุกนะ

อาหารเช้าแนะนำ ร้านนักร้อง (เป็นบรรยากาศอาหารเช้าสไตล์ตรังที่สะอาด)

อาหารเย็น ร้านสวนสุดาพร ก็บรรยากาศดีนะคะ

up นี้ พี่ชายเคยชวนดูตอนที่ยังยืนโรงอยู่ แต่ด้วยความที่เป็นการ์ตูนแอนนิเมชั่นออกแนวเด็กๆ เลยไม่สนใจที่จะดู แต่พอมาอ่านแท็กแล้ว เริ่มอยากดูเชียวค่ะ ^^

รับแท็กครับ
ถ้าเขียนแล้วจะแวะมาบอกอีกที