จริง ๆ ก็คือยังรักเขาอยู่นะ อิอิ...

สวัสดีค่ะ
อุ๊ย
ทำไมเรื่องราวของคนในอดีตของเรา ช่างคล้ายกันเสีย
จริงๆ ตอนนี้ก็มีแต่คำว่า "ห่วงใย" ให้เค้าเสมอ แม้ลึกๆ
ในใจ มันมากกว่าความห่วงใย ค่ะ

แต่ดีใจนิดนึงตรงที่ เค้าไม่เคยโกรธเราเลยที่เราจาก
เค้ามา

ยังรู้สึกดีๆแบบนี้กะเขา
น่าจะบอกเขานะคะ

แต่..เรื่องแบบนี้พูดยากน้อ

ต่างคนต่างมีคนอื่นอยู่

คงจะยากที่จะทำอะไรได้อย่างที่เคยทำ..

ใจดีจังเลยที่ยังเป็นห่วงเขาด้วย
เพราะถ้าเป็นเราจากมาสาเหตุเพราะความทรยศ ไม่ว่าเหตุผลใดก็ตาม รับไม่ได้ค่ะ ถ้ารักมาก จะเกลียดมากด้วย ชนิดที่ว่าชาตินี้อย่ามีความสุขเลย เหอ ๆ พูดได้นะค่ะ ไม่เคยมีประสบการณ์

ความรู้สึกของคุณคล้ายเราเลยค่ะ

อ่านแล้วจะร้องไห้

แต่สำหรับเรา

คิดว่านอกจากความห่วงใยแล้ว

ยังคงมีความรักเค้าอยู่แน่ๆ

แต่บอกไม่ได้ว่ารักเค้าในตอนนี้ หรือรักตัวตนของเค้าในอดีต

เศร้าจัง

แอบมาอ่านค่ะ




...

โอยๆๆๆ...แค่หัวเรื่องบล็อค เจเจก็เซแล้วอ่ะ
ยิ่งพออ่านเนื้อความ...เอ่อ...มียาดมมั้ยคร๊า...???
มันโดนอย่างแรง!!! จริงๆนะ

มาสวัสดี แล้วแอบอ่าน
อย่างน้อยมันก็คือความรู้สึกดีดี..

จ๊ะเอ๋ ...
อิ ..อิ..เหนื่อยคะ
ขอนั่งพัก ..หน่อยน๊ะคะ

Comment ..น่ารักคะ


(ชั้นเป็นคนรักที่แย่..
จนท้ายที่สุดคุณก็ต้องมีคนอื่น..

แม้ว่าท้ายที่สุดคุณก็เลือกชั้น..ข้อนี้ ไม่จริงคะ
อิ ..อิ..


ซะใจดีคะ ...

"คนเราไม่มีใครได้อะไรทุกอย่างหรอก" แอบเอามาเก็บไว้เตือนใจตัวเองด้วยค่ะ

ความรักงดงามเสมอ ไม่ว่ามาในรูปแบบไหนครับ

คนบางคนไม่ได้เกิดมาเพื่อกันและกัน แต่เกิดมาเพื่อทำสิ่งดีๆให้เรานึกถึง คมป่ะ อิอิ

ถ้าตอนนี้มีความสุขกับสิ่งที่เป็นอยู่ก็ดีแล้วครับผม

ได้อ่านบทความของคุณแล้วรู้สึกเศร้าใจจัง ดีที่ใบไม้ที่ร่วงในบล็อคอันแสนสวยของคุณเป็นดอกไม้สด ถ้าหากเป็นดอกไม้แห้งหรือใบไม้แห้ง เหมือนเมืองนอกในช่วงฤดูใบไม้ร่วง (ความจริงไม่เคยไปเมืองนอกช่วงนั้นหรอกครับ เดาเอา) คงจะเศร้ากว่านี้ จากที่ได้อ่านมาอยากจะชมว่าคุณทำได้ดีมา เป็นคนที่มีวุฒิภาวะดีมาก (คิดว่าดีกว่าผมเสียด้วยซ้ำถึงแม้จะมีอายุมากกว่าสองปี) หากเลิกกันแล้วเราก็สามารถเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ มนุษย์เราความจริงไม่ได้เกิดมาเพื่อกันและกัน (ยกเว้นในกรณีฟ้าลิขิตหรือ Soul Mate ก็อีกประเด็นหนึ่ง)ต่างคนต่างมีทางเป็นของตัวเอง
อาจเพราะอาชีพของคุณที่ต้องติดต่อและทำงานกับคนมากมายทำให้คุณมีคุณสมบัติเช่นนั้น (เคยไปเที่ยว เห็นไกด์เครียดมาก)
ขอบคุณมากที่ติดตามบล็อกของผม คุณเป็นส่วนหนึ่งของกำลังใจที่ทำให้ผมพิมพ์บทความอันยืดยาวและแสนบ้าเลือด เพราะบทความผมบางบทความไม่มีคนเสนอความเห็นเลย อย่างไรก็ตามบทความก็คือบทความ สิ่งที่ดีกว่าก็คือมิตรภาพสำหรับคนในโลก Cyber ที่แม้จะไม่เคยเห็นหน้ากันมาก่อน จริงไหมครับ

ดูจิ.....เรามาทุกครั้งแวะแต่หัวข้ออื่น พอวันนี้ได้มาอ่าน

อือ......สำนวนใช้ได้จริง ๆ
จากที่เคยขอ จิกไปลงบล๊อกครั้งก่อน
อันนั้นแสบ ๆ คัน ๆ ปนพริกขี้หนูสวน

ส่วนอันนี้.....ความในใจอีกแง่มุมของคนเก่า
ไงก็เก่า ไม่เราเก่า เค้าก็เก่า.....จดจำเดือน มกรา ไว้ดีกว่านิ.....สาวไกด์จ๋า

ส่วนตัวมีอมยิ้มคิดว่า.....ความรู้สึกที่ดี และความบริสุทธิ์ใจที่หยิบยื่นให้..........หากทำร้าย คนอื่น ไม่ว่าด้วยตั้งใจ
หรือไม่ก็ตาม มีอมยิ้มขอรู้สึกและหยิบยื่นสิ่งดี ๆ ให้ แม้เพียงในใจ ก็เพียงพอแล้วค่ะ


ขอแสดงความเห็น(ด้านบนนะคะ)
เนื้อหาเหมือนจะเขียนเพื่อ ระลึกและพรรณา
มิได้ต้องการ.....ความเห็นใด ๆ ไม่รู้เราคิดผิดหรือเปล่า

ง่าแล้วเศร้าง่า