ได้งาน 3rd

ได้แล้วค่ะ งานร้านอาหาร วันนี้ไปเทรนมา
manager ที่เทรนบุ้งก็ชื่อ Teresa พูดเร็วมาก
ฟังรู้เรื่องนี่ให้คะแนนสัก 8/10 ค่ะ

เมนูอาหารมีประมาณ 60 ชนิด
น้ำอีกล่ะ มีทั้งชนิดที่ refill ได้และไม่ได้

แล้วก็มีพนักงานเสิร์ฟชื่อ Serema พาบุ้งไปดูในครัว
ว่าขนมปัง ผัก dressing มันฝรั่ง อยู่ตรงไหน
ตู้อบอยู่ตรงไหน ที่ทำน้ำแข็ง เขตไหนในครัวห้ามเข้า

ดูไปดูมา บุ้งนึกว่าจะได้เป็นฝ่าย kitchen ซะอีก

พอสักเที่ยง ๆ เทเรซ่าก็พาบุ้งไปดูสถานที่ต่าง ๆ ในร้าน หลังร้าน นอกร้าน ชั้น 1,2,3 office
โต๊ะมีทั้งหมด 40 โต๊ะค่ะ แบ่งเป็น zone
zone ไหนเรียกว่าอะไรบ้าง ประมาณนั้น

แล้วก็มีบาร์ด้วยค่ะ มี bartender ชื่อ Roy ซึ่งใจดีและเป็นกันเองกับบุ้งมาก
แต่ว่ามีบาร์เทนเดอร์หลายคนค่ะ บุ้งเพิ่งรู้จักแค่คนเดียว
วันหลังคงรู้จักคนอื่น ๆ ที่มาทำงานสลับวันกัน

กฎคือ ห้ามเข้าไปหลังบาร์เด็ดขาด บาร์เทนเดอร์เข้าได้คนเดียว
ไม่งั้นจะ GET IN TROUBLE !!

บุ้งขอเมนูกลับมาบ้านด้วย เพื่อมาท่องจำ
อ๋อลืมบอกไป พอลูกค้าสั่งเสร็จ เราต้องมากดคอมพ์พิวเตอร์หน้าจอสัมผัสค่ะ
มีหลายตัวมาก วางกระจายอยู่ทั่วร้านเลย
กดรหัสประจำตัวเรา แล้วกดโต๊ะ กดชนิดอาหารที่เค้าเลือก กดรายการอาหารว่าเค้าสั่งอะไร
แต่สิ่งที่ยากมากคือ ลูกค้ามักจะสั่งไม่เอาโน่น ไม่เอานี่ เพิ่มนั่น ลดนี่ ใส่นี่แทนได้ไหม อะไรแบบนี้
มันมีเมนูพิเศษให้ค่ะ เป็นรายการเลยว่า NO / EXTRA / SIDEs
แล้วเราก็กดเข้าไปต่อว่าจะไม่เอาอะไร หรือเพิ่มอะไร อาหารไซส์เอาเป็นอะไร
ถ้าสิ่งที่ลูกค้าสั่งพิเศษ มันนอกเหนือจากที่คอมพ์มีให้เรา
เราต้องเข้าไปเมนูพิมพ์เองค่ะ นี่ถ้าไม่รู้การวางตัวอักษรในแป้นพิมพ์คอมพ์พิวเตอร์นี่แย่แน่ ๆ
เพราะเราต้องกดหน้าจอพิมพ์ ๆ เองว่า เค้าสั่งอะไร เช่น
NO CHEESE ก็ต้องจิ้ม ๆ หน้าจอ พิมพ์ไปว่า NO CHEESE
เสร็จทุกรายการแล้วก็ปริ้นท์ออกมาค่ะ

ส่วนเรื่อง Tip นี่ต้องหักภาษีค่ะ เราต้อง Declair กับรัฐ ถ้าเราได้ Tips มากกกว่า 20$ / Month

สิ่งที่น่ากลัวก็คือ ที่นี่ไม่มี cashier ค่ะ
น่ากลัวยังไงอ่ะเหรอ ก็คือยังงี้ค่ะ
เราต้องมีเงินเริ่มต้นเมื่อไปทำงาน 20$ จะเป็นแบงก์อะไรก็ได้ เหรียญอะไรแบบนี้ เอาไว้ทอนลูกค้าค่ะ
(เป็นเงินของเราเองนะ ออกเอง) ซึ่งบุ้งก็งงว่าทำไม ก็เลยถาม
ก็เข้าใจถึงบางอ้อว่า เวลาลูกค้าจ่ายอะไรด้วยเงินสด เราต้องเก็บไว้ตลอดทั้ง shift การทำงานของเรา
ทอนเอง เก็บตังค์เอง หมายความว่า ถ้าวันนั้นมีลูกค้าจ่ายเงินสดยิ่งเยอะเท่าไหร่
เงินนั้นก็อยู่ที่เรามากขึ้นเท่านั้น แต่คอมพ์มันจะบันทึกไว้ค่ะ ว่าเราติดหนี้ร้านเท่าไหร่
แล้วพอปิดร้าน เราต้องจ่ายเงินที่เราได้มาจากลูกค้าทั้งหมดค่ะ
มันเป็นหน้าที่ของเด็กเสิร์ฟที่จะต้องรักษาเงินที่ได้มาจากลูกค้าทั้งวันเลย น่ากลัวมาก
แล้วถ้าเกิด short ขึ้นมา เราต้องรับผิดชอบค่ะ ต้องจ่ายส่วนที่ short เอง
นับว่าเป็นความฉลาดของร้าน เพราะว่าไม่ต้องจ้าง cashier แล้วก็ไม่ต้องรับผิดชอบเงินสดมากมายที่จะได้จากลูกค้า
แต่มันเพิ่มงานหนักให้กับ server อย่างเรา ๆ นี่น่ะสิคะ เห้อ

แล้วเทเรซ่าก็ให้คู่มือ server บุ้งมาหนึ่งเล่ม เป็นข้อมูล กฎ การแต่งกาย
ประโยคที่ควรพูด ไม่ควรพูด ลักษณะที่ควรทำ สิ่งที่ต้องทำเมื่อ เปิด / ปิดร้าน
เยอะแยะมากมายหลายสิ่ง มันยากจริง ๆ นะคะ
ยากกว่าร้าน fast food มาก ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ฟาสต์ฟู้ดนี่เด็ก ๆ ไปเลยค่ะ สู้ restaurant ไม่ได้เลย

แล้วเทเรซ่าก็ให้บุ้งจดเหล้าทุกขวดที่มีในบาร์ค่ะ
สงสารเทเรซ่ามากมาย เพราะว่าเค้าต้องหยิบเหล้าจากชั้นบาร์มาให้ดูแล้วจดทั้งหมด
เค้าถามด้วยว่าจะชิมไหม บุ้งเลยบอกว่า ถ้าบุ้งชิมหมดทั้งชั้น บุ้งคงเมาแอ๋กลับบ้านแน่ ๆ
เค้าก็หัวเราะ และบอกว่างั้นดมก็พอ วันนี้บุ้งเลยดมเหล้า วิสกี้ รัม จิน เตกิล่า ไปกว่า 70 ขวดค่ะ
บุ้งมีหน้าที่ต้องจำเหล้าทั้งหมดเลย
เหมือนกับว่าเค้าจะเปลี่ยนบุ้งไปเป็นบาร์เทนเดอร์งั้นล่ะ
ทั้ง ๆ ที่ตอนแรกบุ้งเพิ่งนึกว่าเค้าจะให้บุ้งไปฝ่าย kitchen ซะอีก (ขำ ๆ น่ะค่ะ คิดไปเองคนเดียวในใจ)

พรุ่งนี้เป็นวันที่เริ่มงานจริง ๆ วันแรกแล้ว
ยังไงเป็นกำลังใจช่วยด้วยนะคะ บะบาย

ปล. วันหลังบุ้งจะมาเล่าให้ฟังนะคะ
ว่าแอลกอฮอล์ และกฎข้อห้ามต่าง ๆ มีอะไรบ้าง
เสมือนว่าคุณผู้อ่านกำลังจะไปเป็น server เลยค่ะ

Create Date : 30 เมษายน 2551		2 comments
Last Update : 30 เมษายน 2551 12:16:36 น.
Counter : 1023 Pageviews.
Share Tweet