|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
บทชัยปริตร(จบ)
สุนักขัตตัง สุมังคะลัง สุปะภาตัง สุหุฏฐิตัง สุขะโณ สุมุหุตโต จะ สุยิฏฐัง พรหมะจาริสุ ปะทักขิณัง กายะกัมมัง วาจากัมมัง ปะทักขิณัง ปะทักขิณัง มะโนกัมมัง ปะณิธี เม* ปะทักขิณา ปะทักขิณานิ กัตวานะ ละภันตัตเถ ปะทักขิเณ.
ตั้งแต่ สุนักขัตตัง...ถึง ปะทักขิเณ เป็นคาถาที่คัดย่อมาจากสุปุพพัณหสูตร ว่าด้วยเรื่องฤกษ์งามยามดี ดิถีมงคลของชีวิต ดังคำแปลความหมายโดยใจความแห่งพระคาถาว่า "บุคคลประพฤติสุจริตในเวลาใด เวลานั้นก็เป็นฤกษ์ดี มงคลดี สว่างดี รุ่งดี ขณะดี ครู่ดี และเป็นการบูชาอย่างดีสำหรับผู้ประพฤติดี บุคคลที่ทำกรรมอันเป็นประทักษิณ ย่อมได้รับประโยชน์อันเป็นประทักษิณ" "คำว่ากรรมที่เป็นประทักษิณ หมายถึง การกระทำที่สุจริตถูกต้องชอบธรรม คำว่าประโยชน์ที่เป็นประทักษิณ หมายถึง ความเจริญรุ่งเรือง รวมความว่า คนที่ทำกรรมเป็นประทักษิณ คือ การกระทำที่สุจริตถูกต้องทั้งกาย วาจา ใจ ย่อมประสบความเจิญรุ่งเรืองก้าวหน้า" (คัดลอกจากหนังสือทำวัตรสวดมนต์แปล ฉบับคณะสงฆ์วัดสระเกศราชวรมหาวิหาร)
Create Date : 28 มีนาคม 2554 |
|
0 comments |
Last Update : 28 มีนาคม 2554 23:30:59 น. |
Counter : 398 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
|
|