Bloggang.com : เจ้าแก้วพิสดาร ณ เมืองปาย : Me and My Macau 2

Me and My Macau 2

วันที่ 2 ตั้งใจว่าจะตื่นแต่เช้าเพื่อจะได้มีเวลาเดินเล่นไปเรื่อยๆ แต่กว่าจะแซะออกจากที่พักได้ปาเข้าไป 8 โมงกว่า เดินจากโรงแรมเลี้ยวซ้ายไปทางถนนเพื่อจับทางไปวัดอาม่า มาตรงตู้ไปรษณีย์ใหญ่หันหน้าเข้าหาถนนเริ่มงงว่าวัดอาม่าอยู่ทางไหน สุ่มเดินไปทางขวาก่อน ไปเจอป้ายรถเมล์ ยืนพิจารณารูปภาพและทิศทาง มีสาวหมวยยืนอยู่ ถามว่าวัดอาม่าไปทางไหนขวาหรือซ้าย เค้าก็มีพลิกๆป้ายรถ แล้วบอกให้ขึ้นรถเมย์สายนี้ สายนี้ แต่เราสั่นหัวบอกว่าจะเดิน ขอบคุณแล้วเดินออกมา

จริงๆแล้ววัดอาม่า ถ้าจากตู้ไปรษณีย์สีแดงให้เดินไปทางซ้ายเรื่อยๆก็ถึงแล้ว ระหว่างเดินชักหิว ผ่านร้านขายขนมปังและนมเลยจัดมาเป็นมื้อเช้าแซนวิส 7 เหรียญ นม 4 เหรียญ

เดินมาพอเหนื่อยก็เห็นจัตุรัส บาร์รา ยังไม่ 9 โมงดี ร้านค้าหน้าจตุรัสยังไม่เปิด ทัวร์ยังไม่มีลง เดินผ่านวัดไปเป็นเส้นทางเงียบมาก มีคนไม่กี่คนเดินสวน มีร้านขายธูป 2-3 ร้าน อัดแน่นไปด้วยธูปขนาดต่างๆ เลยวกกลับมาเข้าวัดในวัด มีทัวร์ไทยลงพอดี จับกลุ่มกันถ่ายรูปหน้าวัด ในวัด เจอธูปขดใหญ่แขวนห้อยอยู่ จำได้ว่าเห็นธูปแบบนี้ครั้งแรกที่เวียดนาม ตื่นตาเพราะไม่เคยเห็นมาก่อน แล้วก็เจอที่ไต้หวัน ฮ่องกงอีก ที่บ้านเราไม่เคยเห็น

ออกจากวัดก็เลี้ยวไปทางขวามือเป็นถนนเส้นทางเล็ก ถนนแคบแบบนี้ยังมีรถเมล์เข้ามาวิ่งได้ เสาไฟฟ้ามีกระถางดอกไม้ คุณลุงกำลังรดน้ำอยู่ มีเก้าอี้สีเขียว สังเกตว่ามาเก๊าจะชอบสีเขียวน่ะนี่ ทั้งตึก ทั้งเก้าอี้ จะเน้นโทนเขียว ถนนเส้นนี้จะพาเราไปจตุรัสลีเลา เดินเลี้ยวเข้ามาในจตุรัสแวะถ่ายรูปกับน้ำพุ แล้วตรงดิ่งขึ้นเนินเขาเพื่อไปโบสถ์เพนญ่า ซึ่งอยู่บนยอดเขา จากยอดเขาเพนญ่ามองลงมาจะเห็น อ่าวบาร์ร่า มาเก๊าทาวเวอร์ และฝั่งเมืองจูไห่

เพราะใช้แรงเดินขึ้นเขาเลยชักหิว ลงจากโบสถ์ เดินมั่วแล้วทีนี้ จริงๆด้วยความขี้เกียจทำเส้นทางเดินเที่ยวมาแค่โบสถ์เท่านั้น จากโบสถ์ลัดเลาะไปตามทางเล็กทางน้อยจนมาโผล่ร้านอาหารส่งกลิ่นหอมเลยจัดบะหมี่เนื้อมา 1 ชาม ราคาน่าคบหา 15 เหรียญ กินเสร็จก็เดินเรื่อยเปื่อยไม่มีจุดหมาย

ส่วนใหญ่จะเริ่มมองหาของกิน ราวๆเที่ยงก็อยู่ย่านเซนาร์โด้ ไปซากประตูโบสถ์เซนต์ปอล์ ระหว่างทางผ่านร้านค้ามากมาย เชิญชวนให้ชิมหมูแผ่นบ้างแหละ ทาร์ตบ้างแหละ ขนมต่างๆ มีร้านที่ใช้เป็นโลเคชั่นถ่ายละครเกาหลีคนก็ไปมุง ส่วนใหญ่จะเป็นวัยรุ่น ระหว่างเดินไปซากโบสถ์จะมีร้านค้าในซอยเล็กๆ เห็นขายของกุ๊กกิ๊กเลยแวะเข้าไป ได้ตุ๊กตาแองกี้ เบิร์ด มา 1 ตัว (15เหรียญ) ร่มคันเล็กๆเบาๆ 1 คัน (27เหรียญ) โปสการ์ด 1 แผ่น (5เหรียญ)

จากลานเซนาร์โ้ด้ข้ามถนนไปฝั่งตรงข้าม ผ่านถนนแห่งความสุข ตอนเดินผ่านโรงแรมซันวา มีการถ่ายละครกันอยู่ สมกับเป็นที่พักสุดโปรดของหว่อง กาไวจริงๆ ตอนแรกจะนอนโรงแรมนี้ แต่พิจารณาจากรีวิวแล้ว ไม่เหมาะกับการนอนคนเดียว เดินตรงไปท่าเรือเพื่อหาชัตเตอร์บัสข้ามไปฝั่งไทปา เจอกับรถของซิตี้ออฟดรีมพอดี เลยกระโดดขึ้น นั่งไม่นานมาถึงซิตี้ออฟดรีม พอรถจอดหน้าล็อบบี้ก็เดินลงบันไดไปด้านล่างเพื่อขึ้นชัตเตอร์บัสไปหมู่บ้านไทปา บริการดีฟรีตลอดเส้นทางจริงๆ

รถมาจอดข้างสนามกีฬา เดินลงจากรถอย่างงๆ มองเห็นแม็ค เลยเดินตรงไป อยู่หน้าแม็คก็ข้ามถนนเข้าซอยเล็กๆที่มีขวดสไปร์ทตั้งอยู่ เดินตรงไปเรื่อยๆไม่นานก็มาเจอทางเข้าถนนสายอาหาร ด้านหน้าทางเข้ามีศาลาประชาคม มีกำแพงเตี้ยๆทำเป็นรูปมังกร

เดินเข้าไปในซอย เค้าว่าที่นี่คือถนนสายอาหาร แต่ทำไมวันนี้มันเงียบเหงามีร้านค้าเปิดไม่กี่ร้าน ส่วนใหญ่คนจะไปมุงที่ร้านขายเจลลี่โบราณมากกว่า เห็นซื้อกินกันสารพัดรสชาติ เราก้ไม่พลาดจัดมา 1 ถ้วย เจลลี่มะพร้าวเย็นชื่นใจ จากถนนสายอาหารดูแผนที่เพื่อไปพิพิธภัณธ์หมู่บ้านไทปา เดินไม่ไกลก็เดินโลด

พิพิธภัณธ์หมู่บ้านไทปา ประกอบด้วยอาคารสไตล์โปรตุเกส 5 หลังสีเขียว คลาสสิค ซึ่งมีชื่อเรียกต่างกันคือ Macanese House, House of Island, House of Portugal Regions, Exhibition House และ Reception House แต่ละหลังจัดแสดงเรื่องราวเกี่ยวกับวิถีชิวิต ของชาวมาเก๊า ด้านนอกจัดเป็นที่นั่งพักผ่อน ไม่เสียเงิน แต่ถ้าใครจะเข้าในอาคารต้องจ่ายค่าเข้าก่อน ระหว่างนั่งเล่นก็มีคู่บ่าวสาวมาถ่ายรูป

เหลือบมองนาฬิกาบ่าย 2 โมงครึ่งแล้ว เดินกลับดีกว่า จากพิพิธภัณธ์เดินย้อนมาถนนสายอาหาร ด้านร้านขายเยลลี่แล้วเดินทะลุผ่านมาอีกด้านของถนนมองไปทางซ้่ายจะเห็นร้านแม็คตั้งโดดเด่น ก่อนถึงร้านแม็ค มีร้านอาหารหน้าตาชวนชิมตั้งมากมาย เดินผ่านแล้วแพ้ใจเจ้าตัวการ์ตูนปิศาจน้อยในร้านข้าวแกงกะหรี่ เลยจัดมา 1 เซ็ตประกอบด้วยข้าวแกงกะหรี่หมูทอด 1 จาน ข้าวหน้าหมูตุ๋น 1 จาน น้ำ 1 แก้ว ราคา 43 เหรียญ

กินอิ่มก็เดินมาขึ้นรถฟรีที่ข้างแม็คเพื่อกลับไปซิตี้ออฟดรีม ตอนแรกจะข้ามไปเวเนเชี่ยนอีกนิดแต่มองนาฬิกา 4 โมงกว่ากลับที่พักนอนเล่นดีกว่า เลยเดินลงมาต่อชัตเตอร์บัสที่ไปจอดหน้าโรงแรมซิตร้า เพราะรถจะเยอะกว่าไปท่าเรือ Yuet tong ถึงที่พักก็นอนเอาแรง กว่าจะลุกขึ้นมาก็ 2 ทุ่มกว่า ไปเดินเล่นที่เซนาร์โด้ต่อได้อีก แถมมองหาร้านต้มๆลวกๆร้านใหม่จัดไป 1 ชามใหญ่ 41 เหรียญ สรุปวันนี้ก็หมดไปกับค่ากินเป็นส่วนใหญ่ ค่าช้อปปิ้งเล็กน้อย ค่ารถเมล์ก็ยังไม่เสียซักเหรียญ

Create Date : 11 มิถุนายน 2554

Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2559 12:22:08 น.

1 comments

Counter : 326 Pageviews.

กำลังอยากไปเที่ยวมาเก๋าพอดีเลยค่า ตามถนนหนทางเค้าดูสะอาดจัง ^^

โดย: sjt

วันที่: 11 มิถุนายน 2554 เวลา:21:10:49 น.