Crying out Love, in the Centre of the World

	ในวัย 34 ปี ซากุทาโร่ มัตสึโมโต้(Ogata Naoto) ใช้ชีวิตด้วยความหดหู่และเศร้าหมอง เขาพกขวดเล็กๆบรรจุเถ้าอัฐิของใครคนหนึ่งไว้ตลอดเวลา เพื่อหวังว่าวันหนึ่งที่จากไปอัฐิของเขาจะรวมกับอัฐของคนๆนั้น กระทั่งวันหนึ่งเขาได้รับจดหมายจากครูประจำชั้นว่าจะมีการทุบตึกเรียน ซากุจึงได้เดินทางกลับบ้านเกิด พร้อมย้อนนึกถึงความทรงจำที่เขาเฝ้าคิดถึงในอดีต ในวัย 17 ปี ซากุ(Yamada Takayuki) เป็นนักเรียนม.ปลายที่ใช้ชีวิตอย่างสนุกสนานกับเพื่อนรักในหมู่บ้านเล็กๆริมทะเล ในงานศพของอาจารย์ท่านหนึ่ง ฮิโรเสะ อากิ (Ayase Haruka) นักเรียนดีเด่นเป็นตัวแทนของนักเรียนกล่าวไว้อาลัย ท่ามกลางละอองฝนที่เริ่มตกลงมาหนาเม็ด นักเรียนต่างวิ่งหนีหาที่หลบฝน แต่อากิยังคงยืนอ่านคำไว้อาลัยต่อไป ซากุก้าวเข้าไปกางร่มให้เธอ นับเป็นจุดเริ่มความสัมพันธ์ของเขาและเธอ ความรักในวัยหนุ่มสาวเริ่มต้นขึ้น ทั้งคู่ฟังรายการวิทยุเดียวกัน บอกผ่านความในใจผ่านเทปคาสเซ็สส์ ใช้ชีวิตแบบคู่รักทั่วไป แม้พ่อของอากิจะไม่เห็นด้วยที่จะให้ลูกสาวมีความรักในวัยเรียน อากิ เริ่มมีอาการไม่สบาย เธอหยุดการวิ่งซึ่งเป็นกีฬาที่เธอโปรดปราน ซากุได้นัดกับอากิไปเที่ยวเกาะแห่งหนึ่งกันในช่วงวันหยุด ทั้งสองค้างคืนบนเกาะใช้เวลาร่วมกัน สร้างความทรงจำที่สนุกสนาน อากิและซากุได้หัวเราะดังๆออกมา ก่อนที่อากิจะพบว่าเธอกำลังป่วยด้วยโรคลูคีเมีย ชีวิตที่สดใสในวัย 17 ของอากิได้หยุดลง สิ่งเดียวที่รอเธออยู่คือความตาย เธอย้ายไปอยู่โรงพยาบาลและรับการบำบัด ในระยะแรกพ่อของอากิได้กีดกันซากุ แต่เพราะความรักและความตั้งใจ ซากุได้รับการยอมรับ เขามาอยู่ที่โรงพยาบาลเป็นเพื่อนเธอ เฝ้าปลอบใจ พูดคุยและให้สัญญาว่าวันหนึ่งทั้งสองจะแต่งงานกัน แต่อาการของอากิมีแต่ทรุดลงเรื่อยๆ ซากุได้ตัดสินใจทำความฝันของเธอให้เป็นจริง โดยการพาเธอไปยังสถานที่อันศักดิ์สิทธิ์ อูลูลู ดินแดนเทือกเขาสีแดงของออสเตรเลีย ที่ชาวอะบอริจินส์เชื่อว่าเป็นจุดศูนย์กลางของโลก อากิหมดลมหายใจไปในอ้อมแขนของเขา ซากุและพ่อแม่ของอากินำเถ้ากระดูกของเธอไปโปรยปรายยังอูลูลู ทั้งพ่อและแม่ผู้สูญเสียลูกสาวโปรยปรายเถ้ากระดูกไปกับสายลมด้วยความรัก แต่ซากุกลับแอบเก็บมันไว้และพกมันติดตัวกระทั่งปัจจุบันเช่นเดียวกับเทปคาสเซ็สส์ที่อากิบันทึกความรู้สึกของเธอให้กับซากุ อากิจะรู้มั้ยว่าความรักของทั้งคู่เปรียบเหมือนพันธนาการชีวิตของซากุไว้ ตอนที่ดูเรื่องนี้จบ ความรู้สึกที่เกิดขึ้นอย่างแรงคือ สงสาร ไม่ใช่สงสารตัวซากุ แต่สงสารพ่อและแม่มากกว่า เพราะว่าที่สุดแล้วซากุได้ปล่อยอากิให้ลอยไปตามลม และปล่อยให้หัวใจเปิดรับคนใหม่ เขาพร้อมจะมีชีวิตใหม่ สร้างครอบครัวใหม่ แต่กับพ่อแม่ผู้สูญเสีย ทำได้เพียงนั่งกินข้าวเหงาๆกันสองคนบนเขื่อนที่ลูกสาวชอบมานั่ง ความเหงาของคนแก่ 2 คน มันกระแทกใจอย่างแรงจริงๆ ยอมรับว่าฉากกินข้าวบนสันเขื่อนทำให้น้ำตาซึมได้ ซีรีย์เรื่องนี้ ถือเป็นการพบกับครั้งแรกของยามาดะ ทาคายูกิและ อายาเสะ ฮารุกะ แม้จะมีเสียงลอยมาว่าพระเอกหน้าแก่ (555) แต่ยามาดะทำให้เราเชื่อมั่นในความรักของซากุ แม้จะเป็นคนเรื่อยเฉื่อย คิดอะไรได้ช้า ไม่มีความโดดเด่นในโรงเรียน แต่ก็มีความมุ่งมั่นและพยายาม ถ้าถามถึงความเชื่อ จะมีใครเชื่อบ้างว่าความรักแบบซากุมันมีจริงด้วยหรือ เด็กหนุ่มคนหนึ่งจะยอมฝังตัวเองไว้กับอดีตนานได้มากขนาดนี้เชียวเหรอ มีชีวิตอยู่กับของ 2 สิ่ง อัฐิกระดูกกับเทปคาสเซ็ตต์เท่านั้นหรือ แต่หากใครคนนั้นคืออากิ เด็กสาวที่เปรียบเสมือนจูเลียต สวย เก่ง ทำอะไรก็ดูดี มันก็ไม่น่าแปลกที่ซากุจะจมปลักกับอดีต ความรักของทั้งคู่ใช้เวลาไม่นาน ไม่ได้ซาบซึ้ง โรแมนติก ไม่ได้หวานเชื่อม แต่ใช้ความเข้าใจ เล่าความรู้สึก ความฝัน ผ่านสถานที่งดงามของเมืองริมทะเลแห่งนี้ ในความเห็นส่วนตัว ตัวละครที่ดึงดูดเรานอกจากยามาดะ ทาคายูกิ คงเป็นมิอูระ โทโมคาซุ ผู้รับบทพ่อของอากิ พ่อที่เข้มงวด ตั้งความหวังไว้กับลูกสาวคนเดียว ไม่ใช่ไม่รักลูกสาว แต่เพราะรักมากเกินไปต่างหาก ท้ายสุดเขาเป็นส่วนหนึ่งในการปลดปล่อยความรู้สึกของซากุ คำขอบใจและคำกล่าวที่ว่า เธอทำดีที่สุดแล้ว ขอบใจที่รักลูกสาวชั้นได้มากขนาดนี้เปรียบเหมือนกุญแจไขล็อคใจของซากุ ถึงเวลาที่เขาควรจะมีชีวิตใหม่ พ่อของอากิได้มอบสมุดเล่มหนึ่งซึ่งอากิได้เขียนความในใจถึงซาคุโดยที่เธอไม่มีโอกาสมอบให้เขาก่อนที่เธอจะจากไป ซาคุเปิดอ่านสมุดเล่มนั้นโดยตลอด โดยมีใจความตอนท้ายว่า.. “ หากวันหนึ่งเธอมองไปแล้วไม่เห็นฉัน .. อย่าตกใจ เพราะฉันไม่ได้หายไปไหน .. ฉันอยู่ในตัวของเธอไง เธอจึงมองไม่เห็นฉัน.. ขาของเธอคือ ขาของฉัน.. ตัวของเธอคือ ตัวของฉัน.. ไม่ว่าจะที่ไหนฉันอยู่กับเธอเสมอ.. พยายามต่อไปนะ ซากุ ” ได้ดูเรื่องนี้แล้ว จะเชื่อว่า ในความทรงจำ ความรักอยู่ได้ชั่วนิรันดร์ (จริงๆ)

Create Date : 07 มิถุนายน 2552		2 comments
Last Update : 7 มิถุนายน 2552 19:33:47 น.
Counter : 693 Pageviews.
Share Tweet