หนุ่มไร่จอมกวนกะสาวจอมป่วนแก้มป่อง ๓๔-๓๗

หนุ่มไร่จอมกวนกะสาวจอมป่วนแก้มป่อง

ตอนที่ ๓๔

หลังจากที่เสร็จสิ้นภาระกิจทุกอย่างที่ทำในวันนี้แล้ว ไอซ์ขับรถกลับบ้านด้วยความอ่อนเพลีย

พอถึงบ้านก็รู้สึกอยากจะนอนมากเต็มที่ จอดรถเรียบร้อยแล้ว รีบเปิดประตูเข้าบ้านเลย

ระหว่างที่กำลังอาบน้ำ ภาพเหตุการณ์ต่างๆเหมือนมาลอยอยู่ตรงหน้า

ไอซ์พยายามสลัดมันให้ออกไปจากความคิด แล้วรีบอาบน้ำให้เสร็จเร็วๆ

ไอซ์เอาโทรศัพท์มือถือมาเปิดดู เพราะวันนี้ปิดไว้ไม่อยากรับรู้เรื่องอะไรทั้งนั้น

พอเปิดเครื่องเห็นมีฝากข้อความไว้ เลยเปิดดูข้อความแล้วต้องอุทานออกมา " โซ่ "

ไอซ์ตัดสินใจเปิดอ่านข้อความนั้นทันที

" โซ่เองนะ อยากจะคุยด้วยทำไมปิดเครื่อง อยากจะบอกว่า คิดถึงจังเลย

ไอซ์อย่าคิดมากนะ ห้ามหนีไปไหนด้วย ถ้ารู้ไม่ว่าจะใกล้จะไกลจะตามกลับมาให้ได้

ส่วนปัญหาเรื่องนั้นโซ่จะเคลียร์เอง มันจะจบในเร็วๆนี้ รอหน่อยนะ

โซ่รักไอซ์คนเดียวนะ ไอซ์ต้องคอยเป็นกำลังใจให้โซ่เหมือนกันนะ"

พอเห็นข้อความนี้แล้ว ไอซ์อยากจะร้องไห้ เ้ริ่มสงสารและเห็นใจโซ่ทันที

ทำให้แผนการณ์ทั้งหมดที่คิดไว้ต้องหยุดชะง้กทันที

ถอนหายใจออกมา เ้ห้อ "ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องมาเกิดขึ้นกับเราเนี่ย

โอ๊ย ! ทำยังไงกับชีวิตตัวเองดีเนี่ย เรื่องแม่ยังมามีปัญหาให้คิดอีก"

ในที่สุดไอซ์ก็หลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ทุกอย่างก็เข้าสู่ความเงียบอีกครั้ง

หลับไปนานเท่าไหร่ไอซ์ไม่รู้ มาสะดุ้งรู้สึกตัวด้วยเสียงนาฬิกาปลุกดังเป็นระยะ

ไอซ์คว้านาฬิกามาดู " หาเกือบแปดโมงแล้วเหรอ"

รีบลุกจากเตียงวิ่งเข้าห้องน้ำทันที หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้วก็ลงมาข้างล่าง

พอลงมาเปิดประตูแม่บ้านมาถึงพอดี ไอซ์ก็สั่งงานก่อนออกไปข้างนอก

" เดี๋ยวจะออกไปเดินเล่นสักพัก เออ..ไอซ์ไม่ได้เอามือถือไป

ถ้ามีคนโทรเข้ามาที่เบอร์ของโรงเรียน ให้เค้าฝากเบอร์โทรกลับไว้ด้วยนะคะ"

อากาศยามเช้าในสวนสาธารณะตอนนี้กำลังดี ไอซ์เดินออกกำลังกายไปด้วย

บริเวณสวนสาธารณะก็มีร้านค้าริมทางเดิน ไอซ์เดินดูสินค้าไปเรื่อยๆ

พอเหนื่อยก็มานั่งพักมองดูผู้คนเดินไปมา เห็นคนมีอายุกำลังออกกำลังกายกัน

มองไปอีกข้างเห็นคนมีอายุกำลังนั่งคุยกัน มีเสียงหัวเราะเบาๆ

"เราจะมีวันแบบนี้มั่งมั๊ย พอต่างมีอายุก็มากันก็หาความสุขกันแบบนี้"

พอรู้สึกสบายใจแล้วก็ตัดสินใจกลับ คิดในใจว่า"ขอให้วันนี้เป็นวันที่ดีๆอีกวันหนึ่งนะ"

พอเปิดประตูเข้ามาเห็นมีพนักงานเริ่มเข้ามาทำงานกันมั่งแล้ว ทุกคนก็ทักทายไอซ์กัน

แม่บ้านพอรู้ว่าไอซ์เข้ามาแล้ว ก็ไปเคาะห้องเบาๆก่อนเปิดประตูเข้าไป

"ตอนที่คุณออกไป มีคนโทรมาหาค่ะ บอกว่าชื่อเคสั่งว่าให้คุณโทรกลับด่วนค่ะ"

ไอพยักหน้ารับรู้ " เดี๋ยวช่วยชงกาแฟมาให้หน่อยนะคะ"

ไอซ์รีบเอามือถือโทรหาเคทนที ใจก็คิดว่า "พี่เคมีอะไรถึงโทรมาแต่เช้าเลย"

ขณะที่กำลังขับรถอยู่เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา เครีบเปิดเครื่องดูเบอร์ที่โทรเข้ามา

พอเห็นเบอร์รีบกดรับทันที เสียงปลายสาย "พี่เคมีอะไรโทรมาหาไอซ์แต่เช้าเลย"

"เออ มีเรื่องจะคุยด้วย พี่กำลังจะไปทำงานพอดี เช้านี้ไอซ์ว่างหรือป่าว"

"ว่างค่ะ พี่เคจะเลี้ยงข้าวไอซ์เหรอคะ"

"แหมอารมณ์ดีแต่เช้าเชียวนะ"

"ถ้าไอซ์บอกว่ากำลังร้องไห้พี่เคจะเชื่อหรือป่าว"

"เสียงใสแบบนี้ไม่เชื่อแน่ งั้นเอาอย่างนี้นะ เดี๋ยวพี่ถึงที่ทำงานแล้วจะโทรหาใหม่นะ"

"ได้ค่ะพี่เค" แล้วเสียงทางโน้นก็ค่อยๆเงียบหายไป

" ไอซ์เอ๊ย พี่สงสารแกจริงๆเล้ย เสียงใสร่าเริงแต่ใจแกกำลังร้องไห้แน่"

ส่วนไอซ์หลังจากวางสายจากเคแล้วก็มานั่งซึมต่อ จนกระทั่งมีเสียงเปิดประตูเข้ามา

เห็นแม่บ้านยกถาดที่มีแก้วกาแฟมาวางที่โต๊ะแล้วออก

ไอซ์เดินมาที่โต๊ะหยิบแก้วกาแฟมาค่อยๆจิบ เพราะยังร้อนอยู่ ใจก็อยากรู้ว่า

"พี่เคมีเรื่องอะไรจะคุยด้วย ถึงโทรมาแต่เช้า"

หลังจากที่รอโทรศัพท์จากเคด้วยใจจดใจจ่อ เสียงมือถือก็ดังขึ้น ไอซ์รีบรับทันที

"โหล.... อิอิ " แล้วแกล้งไม่พูดต่อ

"นี่แม่คุณอย่าเล่นมุขแป๊กเล้ย"

เสียงไอซ์หัวเราะดังมาทางโทรศัพท์ "เห้อ ถ้าอยู่ใกล้ๆได้เข็กกะบาลแน่"

"พี่เคยังเป็นพี่ชายที่ดีกับไอซ์เหมือนเดิมเลยนะคะ"

"จร้า ทิ้งแกไม่ได้ร๊อก" แล้วเคก็หัวเราะต่อ

"พี่เคคงไม่ใช่แค่โทรมากวนไอซ์เล่นแต่เช้าอย่างเดียวแน่ มีเรื่องอะไรหรือป่าว"

"อ๋อ ...เอ่อ...มีเรื่องจะคุยด้วย เรามาเจอกันที่ร้านอาหารดีมั๊ย ได้คุยกันแบบเห็นหน้าหน่อย"

"ได้ค่ะ พี่เคนัดมาเลยค่ะที่ไหน"

แล้วเคก็บอกสถานที่นัดเจอให้ไอซ์ฟัง "ค่ะ อีกประมาณครึ่งชั่วโมงไอซ์จะไปถึงค่ะ"

พอวางสายจากเคแล้ว ไอซ์ก็เตรียมตัวออกไปข้างนอก สั่งพนักงานไว้ก่อนออกไป

"จะออกไปทำธุระข้างนอกก่อน ถ้ามีอะไรด่วนโทรเข้าได้เลยนะคะ"

แล้วไอซ์ก็ขับรถออกไปตามทางที่เคบอกไว้







หนุ่มไร่จอมกวนกะสาวจอมป่วนแก้มป่อง

ตอนที่ ๓๕

ไอซ์ขับรถไปที่สวนอาหารแห่งหนึ่ง อยู่แถวชานเมือง หลังจากจอดรถเรียบร้อยแล้ว

ก็โทรศัพท์หาเค "พี่เคไอซ์ถึงแล้วนะคะ......ค่ะๆเดี๋ยวไอซ์จะเดินเข้าไปหาค่ะ"

เคหันมาเห็นไอซ์กำลังเดินเข้ามา ก็ยืนขึ้นโบกมือให้ "ไอซ์ๆทางนี้"

ไอซ์หันมาเห็นก็เดินตรงไปที่เคนั่งอยู่ "พี่เคนี่ลึกลับจังเลยนะ"

"เรื่องรัยยะ แหมก็แค่อยากกินข้าวด้วยนะตะเอง"

"ไอซ์ว่าสถานที่ค่ะ กว่าจะหาเจอไม่คิดว่าจะอยู่แบบในสวน"

เคหัวเราะ "กินบรรยากาศกันไง"

"แต่ไอซ์ว่าสถานที่โอเคนะคะ แบบนี้ถ้าชวนแฟนมาด้วย คงโรแมนติกดีนะ"

พูดเสร็จไอซ์รีบยกมือปิดปาก ส่วนเคก็แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน

เคเอาเมนูอาหารส่งให้ไอซ์ "อยากกินอะไรสั่งเลย"

ไอซ์หยิบมาเปิดดูพร้อมกับถามเคว่า "ที่นี่อะไรที่เป็นเมนูเด็ดคะ"

"อร่อยทุกอย่าง พี่มากินบ่อย ถ้าชอบรสจัดๆสั่งแกงเลียง ที่นี่อร่อยนะพี่ชอบ"

ไอซ์ปิดเมนูแล้ววางไว้ "พี่เคสั่งเลยค่ะ ไอซ์ทานได้หมด"

"งั้นพี่สั่งให้เอง" เคกวักมือเรียกพนักงานมาจดรายการอาหาร

เสร็จแล้วก็หันมาคุยกับไอซ์ต่อ "ไอซ์วันนี้พี่มีเรื่องจะคุย เป็นเรื่องส่วนตัวของไอซ์"

ไอซ์รีบตัดบทก่อนที่เคจะพูดก่อน "ไอซ์ว่าเราทานอาหารให้เสร็จก่อน

แล้วค่อยคุยกันดีกว่าค่ะ ไอซ์เองก็มีเรื่องจะพูดด้วยเหมือนกัน"

เคพยักหน้าแล้วหัวเราะ "ก็ดีเหมือนกัน เดี๋ยวจะกินอะไรไม่อร่อย"

หลังจากนั้นต่างคนต่างเงียบกัน ไอซ์ก็มองออกไปด้านนอกแบบคนใจลอย

เคนั่งสังเกตุไม่ได้พูดอะไร แต่คิดในใจว่า "ช้านสงสารแกจังเลยไอซ์ ทำไม

ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย ไม่รู้ว่าจะช่วยได้แค่ไหนกัน"

อาหารเริ่มทะยอยมาส่ง ไอซ์มองแบบตื่นเต้น ทุกอย่างที่วางอยู่ดูแล้วน่ากิน

"แหมพี่เคเข้าใจสั่ง หน้าตาน่ากินท้างน้าน โน่นก็น่ากิน นี่ก็ท่าทางจะอร่อย"

"ต้องกินเยอะๆด้วย ทุกอย่างขอการันตีว่าอร่อยแน่"

ไอซ์หัวเราะแบบสดใสเหมือนเด็กๆ "มื้อนี้พี่เคเลี้ยง ต้องหมดแน่ อิอิ"

เคได้ยินไอซ์พูดก็หัวเราะ "ถ้าไม่หมดต้องจ่ายแทนนะ"

"ถึงท้องจะแตกก็ไม่ยอมจ่าย มื้อสำคัญแบบนี้นานๆมีที"

แล้วทั้งสองคนก็ลงมือรับประทานอาหารกัน แบบเอร็ดอร่อย

หลังจากมีเสียงรอบช้อนของทั้งสองคนแล้ว เคก็สั่งของหวานมาอีก

"กินของหวานล้างปากกันหน่อย"

ขณะที่เครู้สึกว่าไอซ์ผ่อนคลายแล้ว ก็เป็นคนเริ่มถามไอซ์ก่อน

"ไหนไอซ์บอกว่ามีเรื่องจะพูดกับพี่ ไอซ์พูดก่อนได้เลยนะ"

"พี่เคพูดก่อนดีกว่าค่ะ ไอซ์อยากฟังเรื่องของพี่เคก่อน"

"เรื่องที่พี่จะพูดก็เรื่องเกียวกับโซ่"

เคแอบสังเกตุหน้าตาของไอซ์ ว่าอาการเป็นยังไงก่อนจะพูดต่อ

"พี่รู้ว่าสองคนกำลังมีปัญหากัน แต่พี่ไม่อยากให้ไอซ์หนีปัญหาเลยนะ"

"พี่เครู้ได้ยังไงว่าไอซ์จะหนีปัญหา ไอซ์ยังไม่ได้ตัดสินใจอะไรเลยนะคะ"

เคจ้องหน้าไอซ์ แต่ไอซ์หลบสายตาหันไปมองทางอื่นแทน

"แค่นี้พี่ก็รู้แล้ว พี่คุยกับโซ่แล้ว มันก็ห่วงไอซ์นะกลัวคิดมากมันก็ฝากพี่ด้วย"

"ไม่มีอะไรต้องมาดูแลเลย ไอซ์ก็อยู่ของไอซ์แบบนี้แหละ"

"แต่พี่ดูแล้ว ไอซ์คงไม่อยู่แบบนี้แน่ ถามจริงๆมีแผนการจะไปไหนหรือป่าว"

"ก็ๆๆไปเที่ยวค่ะ อยากไปสักพัก เคยคิดไว้แล้วค่ะ ตอนนี้เลยว่าจะไปค่ะ"

"จะหนีปัญหาเหรอ ทำไมต้องหนีมันไม่ใช่เรื่องที่ร้ายแรงนะ โซ่มันคงแก้ไขเองได้"

"นั่นมันปัญหาของโซ่ ไอซ์ก็ไปเที่ยวไม่เกี่ยวกับปัญหานะคะพี่เค"

เคส่ายหน้า "มาเถียงข้างๆคูๆ พี่คงเชื่อหรอกนะ"

"จริงๆนะคะพี่เคไอซ์ตั้งใจจะไปเที่ยว"

"ไปที่ไหน ประเทศไหน ไปกี่วัน ไปกับใคร"

ไอซ์ได้ยินเคถาม ร้องลั่น "โหหหห มาเป็นชุดเลยพี่เค"

เคได้ยินก็หัวเราะ "ถ้าโซ่มันถามพี่ได้ตอบมันถูกไง"

"คืออย่างงี้พี่เค ตอนนี้ไอซ์ยังไม่ได้ไป แค่คิดไว้เฉยๆค่ะ"

"งั้นแล้วไป ถ้าคิดจะไปต้องบอกพี่ก่อนนะ เรื่องของพี่จบแล้ว ของไอซ์ว่ามา"

"ไอซ์อยากจะขอร้องพี่เคเรื่องนึงค่ะ"

เคจ้องหน้าไอซ์ "อย่าบอกนะว่าจะไปฆ่าตัวตายเลยมาสั่งเสียก่อน"

ไอซ์เอามือตีที่แขนเค "พี่เคคิดจะแช่งน้องเหรอ"

เคหัวเราะ "อ้าว ..ก็บอกเหมือนจะสั่งเสีย ใครจะไปรู้"

"ไอซ์อยากจะขอร้องพี่เค ถ้าไอซ์ต้องไปจริงๆ พี่เคไม่ต้องบอกโซ่นะคะ

ไม่อยากให้เอาเรื่องไอซ์ทำให้โซ่กังวลใจค่ะ"

เคได้ยินยกมือชี้หน้าไอซ์ "นี่หล่อนคิดจะไปจริงๆเหรอ"

ไอซ์หัวเราะ "แค่คิดก็ผิดเหรอคะ ยังไม่ได้ไปซะหน่อย"

"ผิดแน่ ผิดที่หนีปัญหาด้วยวิธีนี้ อย่าทำแบบนั้นโซ่มันจะลำบากใจด้วย"

"แล้วจะให้ไอซ์ทำยังไง ที่จะไม่ต้องมาคิดเหมือนกัน"

"พี่ว่ารอสักพัก ยังไงโซ่มันต้องจัดการได้ มันได้พิสูจน์ให้เห็นหลายครั้งแล้ว

ไม่ใช่เหรอ มันเลือกใครไอซ์ก็รู้ คนรอบข้างเข้ามาหาเยอะแยะ มันยังไม่เอาเลย"

"ไอซ์ไม่อยากเป็นตัวสร้างปัญหาให้ครอบครัวโซ่"

"เฮ๊ย...มันไม่เกี่ยวกัน เรื่องครอบครัวส่วนหนึ่ง เรื่องแฟนก็ส่วนหนึ่ง

อย่าไปเอามารวมกัน พี่ว่าแกคิดแทนโซ่มันมากไปอ่ะ"

ไอซ์ได้ยินเคเทศนาเลยนั่งนิ่ง ไม่โต้เถียงต่อไป

"พี่ว่าตอนนี้ไอซ์ต้องให้โซ่มันพิสูจน์ตัวเอง ให้เวลามันหน่อย มากันถึงขนาด

นี้แล้ว กว่าจะฝ่าฟันกันมาได้ จะมาเป็นปลาตายน้ำตื้นเหรอ หน่ายจริงๆเล้ย"

ไอซ์ได้ยินก็เริ่มยิ้มออก "พี่เคพูดถูกเลย ตอนแรกไอซ์คิดจะไปจริงๆค่ะ"

"นี่ยัยสมองกลวง คิดรักเด็กแล้วต้องทำใจนะ เห้ออ เด็กมันดันน่ารักซะด้วย"

"พี่เค" ไอซ์ร้องเสียงหลง "ยังไม่เลิกคิดแบบนี้อีก"

เคแกล้งยกมือไหว้ แล้วหัวเราะ "โอ๊ยๆ พี่ขอโทษจร้า ลืมตัวไป"

เคกลัวไอซ์โกรธเลยรีบพูดต่อ "แหมถ้าพี่เป็นไอซ์นะ จะอยู่เคียงข้างโซ่

แต่ก่อนนี้ยัยอะไรน๊า พยายามเข้าหาขนาดโซ่ไม่เอา นางยังติ่งไม่เลิก"

"พี่เคอย่าเอ่ยถึงคนๆนั้นเลยค่ะ ตอนนี้ข่าวก็เยอะแยะมากในวงการ"

เคหัวเราะ "เออ พี่ก็ได้ยินมาเหมือนกัน ข่าวฉาวทุกวันยังหาตัวจริงไม่ได้เลย

ดีนะโซ่มันไม่ตาบอดไปเอา ไม่งั้นแม่เอ๊ย โซ่ต้องร้องเพลง เมียพี่มีชู้แน่"

ไอซ์ได้ยินเลยแซวเค "พี่เคปากก็ไม่ใช่ย่อยนะคะ ป่านนี้นางคงสำลักน้ำแน่"

สองคนก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน จนได้เวลากลับเคเดินมาส่งไอซ์ที่รถ

ก่อนจะปิดประตูรถให้ไอซ์ เคก้มหน้ามาพูด "พี่ขออย่างนะไอซ์ เชื่อใจโซ่แค่นั้นพอ"

ไอซ์พยักหน้า เคแซวต่อว่า "พยักหน้าต้องทำได้นะ ไม่ใช่พยักไปแบบนั้น"

ไอซ์ยิ้ม "ค่าพี่ น้องทำได้แน่"

"เออ มันต้องอย่างนี้ถึงจะเป็นไอซ์ ที่เคยเข้มแข็งมาตลอด"

"ไอซ์ขอบคุณกำลังใจที่ดีของพี่เคที่ให้มานะคะ"

"เปลี่ยนเป็นมื้อหน้า ต้องมาเลี้ยงคืนมีข้อแม้ว่า ห้ามมาคนเดียวไม่งั้นพี่ไม่รับคืน"

"ถ้าพี่เคไม่อยากให้มาคนเดียว พี่เคต้องไปบอกอีกคนด้วย"

"แน่นอน ถึงเวลาก่อนพี่จะไปบอกด้วยตัวเองว่า เฮ๊ย โซ่แฟนแกติดช้านหนึ่งมื้อนะ"

ไอซ์ร้องเสียงดัง "พี่เค" เคหัวเราัะปิดประตูแล้วบอกว่า "ไปได้แล้ว"

Create Date : 06 สิงหาคม 2556		0 comments
Last Update : 13 ตุลาคม 2556 13:38:51 น.
Counter : 1762 Pageviews.
Share Tweet