"เวียงกุมกาม" ทมยันตี
วันเสาร์ ไป Central World เพื่อไป TK Park หาหนังสืออ่านค่ะ..

ได้หนังสือมาเล่มหนึ่ง ชื่อ เวียงกุมกาม..
ชื่อคุ้น ๆ แฮะ เพราะเคยเห็นป้ายที่เชียงใหม่..
เลยเปิดคำนำมาอ่าน ถึงได้รู้ว่าเป็นนิยายอิงประวัติศาสตร์ของคนล้านนา

เราในฐานะคนล้านนาคนหนึ่ง และอาศัยอยู่ เมือง เชียงราย..มานาน
แต่ตลกมาก ไม่รู้ที่มา หรือ ประวัติศาสตร์ ของบ้านเกิดตนเองเลย..

หนังสือมี ๔๑๔ หน้า เราใช้เวลาอ่านวันเดียว คือ วันนี้..วางไม่ลงจริง ๆ

ระหว่างอ่านน้ำตารื้นเป็นระยะ ๆ
รื้น ๑ ...เสียใจ ทำไมตนเองไม่เคยศึกษาเรื่องพวกนี้เลย
รื้น ๒ ...ภูมิใจกับความเป็นล้านนาของตนเองมาก
รื้น ๓ ...เห็นความยิ่งใหญ่ของราชอณาจักรไทยของเรา
รื้น ๔ ...สำนึกในบุญคุณของคนไทยสมัยก่อนที่ต้องเสียสละเลือดเนื้อ
เพื่อปกปักรักษาประเทศสยาม ของเรา
รื้น ๕ ...ที่สุดของรื้น คือ พระยามังราย และ กษัตริย์อีกหลายพระองค์
ของประเทศเรา..ที่ได้รวมหลายราชอณาจักรและรวมกันเป็น
"ประเทศไทย"

อยากจะของคุณ คุณทมยันตี มากเลยค่ะ..ที่ได้สรรสร้างงานวรรณกรรม
ดี ๆ อย่างนี้ให้คนรุ่นหลังได้เกิดความสำนึก..ทำให้ต้องการศึกษาประวัติศาสตร์เพิ่มมากขึ้น

เราจะค้นประวัติของพระยามังรายเพิ่มเติม..และจะนำไปพูดคุยให้กับ
หลาน ๆ เด็ก ในหมู่บ้านใหม่สุขสันต์ ต.ท่าก๊อ อ.แม่สรวย จ.เชียงราย
รวมถึงจะลองสอบถามเรื่องราวเก่า ๆ ของหมู่บ้าน จากคนเฒ่าคนแก่
เพื่อท่านจะได้เล่าสู่ให้ลูกหลายฟัง แล้วเก็บข้อมูลไว้อ้างอิง..

เราเคยไปกราบรูปปั้นของ พระขุนเม็งราย ที่ จ.เชียงราย..
แต่เราไม่ได้รู้สึกอะไรมาก เท่ากับวันนี้..เค้าถึงบอกนะคะ..
หากจะศรัทธาอะไร เราต้องรู้ให้จริง รู้ให้ลึก เพื่อศรัทธาจะเกิดอย่างแท้จริง
ไม่งั้น จะเป็นการกราบไหว้ที่เป็นประเพณีตาม ๆ กันแค่นั้นเอง...

กลับเชียงรายครั้งหน้า..มีนัดกับเด็ก ๆ จะพาไปเชียงราย..
เรานึกหัวข้อได้แล้ว ว่าจะพาไปไหน และจะให้ข้อมูลอะไรกับเด็ก ๆ บ้าง
..เราจะพาไปกราบ "พ่อขุนเม็งราย" ของเรา และเล่าประวัติท่านให้เด็ก ๆฟัง

------------------------------------------------------------

โอม....ตำนานที่กล่าวขานจงแช่มชอบ
โอม....เวียงกุมกามที่ล่มลอบเร้นหาย
โอม....ชาวนาครที่จ่อมจมไปนานเนา
โอม...จงผุดพุ่งขึ้นมาเล่าตำนานเวียง

ด้วยความรักจึงสรรสร้างสิ่งที่งดงามไว้ในเวียงกุมกาม
แม้ยามนี้ เวียงกุมกาม..ยังเหลือซาก
ด้วยรัก จักสร้างสิ่งยิ่งใหญ่ได้ยืนยง

"เฮารักเจ้า เฮาจะให้สัญญา
ถ้ามีนางอื่นนอกจากเจ้า เฮาจะให้ฟ้าลงโทษ"

พระยามังราย แจ้งสัจวาจาแห่งรักในนางอั้วเวียงชัย
ย้อนตำนานมหาราชแห่งล้านนา พระยามังราย
ผู้สร้างเมืองนพบุรีศรีนครพิงค์เชียงใหม่
จากเมืองเงินยาง กุมกาม...เชียงใหม่
ทิ้งร่องรอยแห่งอดีต..ไว้ยาวนาน
พระยามังรายเป็นไปดังคำปฏิญาณ ตำนานบันทึกไว้
"เจ้าพระยามังราย จุติไปสู่โลกภายหน้า
ด้วยวิบากกรรมตายฟ้าผ่า ที่กาดเชียงใหม่ กลางเวียง

มาย้อนตำนานเล่าขานถึง "เวียงกุมกาม"
ด้วยรัก..มาเป็นโศกนาฎกรรมแห่งเสเน่หา
เจ้ามังราย นางอั้วเวียงชัย อ้ายฟ้า นางพายโค
ด้วยรัก จึงสรรสร้างสิ่งอันยิ่งใหญ่ได้ยืนยง

นางหนึ่งฝากฝังหทัยไว้ ลืมมอง
นางหนึ่งฮ่างก็อมปอง มากล้น
สิเน่ห์พาลำพอง คิดแต่ ตนนา
จวบต่อนางเร้นพ้น อกโอ้อาดูร

------------------------------------------------------------------------

ถ้าใครยังไม่อ่าน ขอแนะนำเลยค่ะ..ให้หาอ่านได้เลยค่ะ
โดยเฉพาะคนล้านนารุ่นใหม่...

วันนี้เราก็เลยไปซื้อหนังสือเล่มนี้เก็บไว้เป็นสมบัติของตนเองเลยค่ะ

-------------------------------------------------------------------------





Create Date : 16 สิงหาคม 2552
Last Update : 16 สิงหาคม 2552 22:26:56 น.
Counter : 5245 Pageviews.

13 comments
  
อ่านแล้วจ้า !!
ก็ลานนา เหมือนกัน ไม่พลาดค่ะ
พอผ่านไปแถวกาดเจียงใหม่ ก็จะคิดถึงพระยาเม็งรายทู้กกกกที

สามกษัตริย์ แปะไว้ให้เจ้า !!

โดย: SongPee วันที่: 16 สิงหาคม 2552 เวลา:23:21:45 น.
  
มันเกี่ยวอะหยังกับกาดปะตูเจียงใหม่กานิ
โดย: ลูกพระญามังราย IP: 202.41.167.241 วันที่: 17 สิงหาคม 2552 เวลา:11:56:39 น.
  
นิยายแนวล้านนาของป้าอ่านยาก แต่ก็พยายามอ่านอยู่ค่ะ
โดย: อิมาอิซัง วันที่: 17 สิงหาคม 2552 เวลา:12:03:04 น.
  
หวัดดีเจ้า..คนล้านนาเหมือนกัน ฮี่ๆๆ

คุณ SongPee
แปะรูปหยังไดเจ้า..สอนตวยได้ก่อ
แฮะๆๆ แปะบ่าจ่างกะเจ้า

คุณลูกพระยามังราย
กาดปะตูเจียงใหม่ ตามตำนาน
ก็เป็นที่พระยามังราย โดยอสุนีบาต (ฟ้าผ่า) กะเจ้า

คุณอิมาอิซัง
พยายามอ่านนะคะ..นิยายของคุณทมยันตี
เป็นนิยายอิงธรรมะด้วยค่ะ..พี่ว่าเองนะคะ
โดยปกติท่านจะสอดแทรกธรรมะเสมอ
เพื่อสอนคนรุ่นหลังค่ะ

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาแอ่วเน้อเจ้า

ธรรมะรักษาและคุ้มครองเจ้า

โดย: จิตเดิม วันที่: 17 สิงหาคม 2552 เวลา:23:54:41 น.
  
ใผว่าฟ้าผ่าพระญามังรายตายกาดปะตูเจียงใหม่ ...

ที่กาดก๋างเวียง แถวหอพระญามังรายหลังตึกเทเลวิช หั้นแต๊...

โดย: ลูกพระญามังราย IP: 112.142.131.179 วันที่: 19 สิงหาคม 2552 เวลา:6:15:44 น.
  
น่าอ่านจริงๆด้วย

อีกเรื่องที่อยากอ่านก็เรื่อง "สรวงฟ้า" ค่ะ หมายมั่นปั้นมือว่าอยากอ่านมานานแต่ไม่มีโอกาสได้ซื้อสักที
โดย: รสสภัน (Nrostahpan_My ) วันที่: 19 สิงหาคม 2552 เวลา:10:29:53 น.
  
คุณ ลูกพระญามังราย
ก๊ะเจ้า..บ่แน่ใจเน้อเจ้า..แบบว่าต้องหาข้อมูลเจ้า
เพราะปี้บ่แม่นเรื่องประวัติเลยเจ้า..
อ่านครั้งแรกในหนังสือเวียงกุมกามเนี่ยละเจ้า
มีอะหยังแนะนำได้เน้อ ฮี่่...
ลูกพระยามังรายเหมือนกันเจ้า...

คุณ รสสภัน
น่าอ่านแต๊ๆ เจ้าไปหาอ่านเต๊อะเจ้า...

เนี่ยพี่เองก็ซื้อแล้ว..วันนี้ไปเอายังไม่ได้เลยค่ะ..
เด่ววันจันทร์ไปถามใหม่ จะอ่านอีกรอบ
และทำเป็นเรื่องย่อเพื่อเล่าให้คนเฒ่าแถวบ้านฟัง
รวมถึงละอ่อนตวยเจ้า...

จงภูมิใจในความเป็นไทยค่ะ..
โดย: จิตเดิม วันที่: 23 สิงหาคม 2552 เวลา:0:21:03 น.
  
อ่านมานานพอสมควรแล้ว(ก็หลายปี) ละค่ะ ส่วนตัวก็ค่อนข้างชอบข้อมูลที่อัดมาในเล่มนี้ แต่อ่านจบแล้วกลับทำให้เราไม่รู้สึกชื่นชมพระยามังรายมากเท่าที่ควรเลยค่ะ (คงรู้ว่าเรื่องอะไรนะคะ)
โดย: Kitsunegari วันที่: 16 กันยายน 2552 เวลา:23:58:03 น.
  
แต่เราว่าน่าเห็นใจท่านนะคะ..
ที่ท่านนอกใจภรรยาเพราะมีเหตุผลค่ะ..

ลองกลับไปอ่านอีกรอบนะคะ..
จะทำให้เข้าใจท่านค่ะ...

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
โดย: จิตเดิม วันที่: 28 กันยายน 2552 เวลา:22:27:44 น.
  
เคยไปหาซื้อเพื่อเป็นสมบัติส่วนตัว...ไม่มีครับ เลยร้างๆไปพักนึง คงต้องเตร่ๆแถวร้านหนังสือใหญ่ในเชียงใหม่อีกครั้งแล้วล่ะครับ ... อ่านไปรอบเดียว พอมีคำถามว่าพระองค์ท่านถูกฟ้าลงโทษที่แถวประตูเชียงใหม่ใช่จริงหรือ..ก็เลยคาใจล่ะครับ ... ต้องคนที่แม่นประวัติศาสตร์จริงๆและมีอะไรมายืนยันให้ทีเต๊อะครับ....
โดย: คนสารภี IP: 118.172.94.63 วันที่: 21 มกราคม 2554 เวลา:16:38:04 น.
  
สนุกดีค่ะ แต่ก็รู้สึกเสียใจในหลายๆเรื่อง
๑ เสียใจที่ไม่ได้เกิดเป็นชาวล้านนา
๒ เสียใจที่ไม่ได้เกิดเป็นคนสมัยนั้น
๓ เสียใจที่ไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้มาก่อน
๔ เสียใจที่เคยคุยกันกับเพื่อนในชั่วโมงประวัติศาสตร์
แต่ก็ภาคภูมิใจที่ประเทศไทยเป็นคำว่า "ไทย" และมีเอกราชรวมถึงภาษาเป็นของตนเองค่ะ
โดย: ทราย IP: 111.84.140.63 วันที่: 26 พฤษภาคม 2554 เวลา:19:18:11 น.
  
สนุกดีค่ะ แต่ก็รู้สึกเสียใจในหลายๆเรื่อง
๑ เสียใจที่ไม่ได้เกิดเป็นชาวล้านนา
๒ เสียใจที่ไม่ได้เกิดเป็นคนสมัยนั้น
๓ เสียใจที่ไม่ค่อยสนใจเรื่องพวกนี้มาก่อน
๔ เสียใจที่เคยคุยกันกับเพื่อนในชั่วโมงประวัติศาสตร์
แต่ก็ภาคภูมิใจที่ประเทศไทยเป็นคำว่า "ไทย" และมีเอกราชรวมถึงภาษาเป็นของตนเองค่ะ
โดย: ทราย IP: 111.84.140.63 วันที่: 26 พฤษภาคม 2554 เวลา:19:18:30 น.
  
ขอบคุณมากค่ะ คุณทราย
โดย: จิตเดิม วันที่: 30 พฤศจิกายน 2555 เวลา:22:12:11 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

จิตเดิม
Location :
เชียงราย  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]



สิงหาคม 2552

 
 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31