Bloggang.com : outside islander : ปรายแสง(โสม)

ปรายแสง(โสม)

ถ้าพูดถึงแนน แล้วจะไม่พูดถึงปรายคงไม่ได้
เพราะความสามารถในการกิน เฉียนกันที่ปลายจมูก แพ้ทางตรงความอึดกันนั่นเอง

ความจริงคุณนายเธอชื่อ"ปราย" เฉยๆ
แล้วตำนานที่มาแห่งชื่อนี้ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับชื่อนักเขียนชื่อดังแต่อย่างได

ยังจำได้ตอนที่รู้จักคนนี้ครั้งแรก ตอนนั่นยังไม่เห็นหน้า แต่เพราะเธอทำให้เราต้องหาตั๋วเปลื่ยนตั๋วกันวุ่นวาย เพราะ"น้อง"เขาจะลงไปกระบี่ด้วย........แล้ว"มัน"ก็ไม่ได้ลงไป((ไอบ้าเอ๊ยย ทำกรูเหนื่อยตั้งแต่ยังไม่เห็นหน้า))

หลังจากนั่นไม่นาน "น้อง"คนนี้ก็ตามลงมา ตอนนั่นลืมไปแล้วกับเรื่องคนๆนี้ ฝ่ายบุคคลเขาก็จัดสรรไปตามปกติ เราแค่เห็นหน้า แต่ไม่เคยได้คุยกัน

จนถึงวันที่เราได้เจอกันเป็นเรื่องเป็นราวจริงๆ......
จำได้ไม่ลืม.......คุณเธอเดินถือหนังสือมาหนึ่งเล่มพร้อมขนมขบเคี้ยวหนึ่งห่อ มาดถือแม๊กกาซีนมานั่งอ่านตรงสนามหญ้าคุณนายสุดๆ จนป่านนี้ยังจำได้ติดตา ที่เห็นและจำได้ก็เพราะคุณเธอมานั่งตรงกับหน้าต่างอ๊อฟฟิตพอดี
แถมจำได้ด้วยว่า ได้บอกน้องบัญชีคนนึงให้ช่วยกรุณาเดินไปบอกผู้หญิงคนนั่นด้วยว่า ตรงนี้ไม่ใช่สวนสาธารณะ ถ้าอยากอ่านใต้เงาไม้ ป่าด้านข้างมี นังปรายแสงได้ข่าวฝาก ก็ลุกขึ้นปัดตรูด(ซึ่งใส่ขาสั้นจู๋) สองสามที หันมองค้อนอีกหนึ่งทีแล้วเดินตรูดบิดจากไป

แล้วก็เจอกันอีกครั้ง ตอนไปกินเหล้าที่บาร์เจ้าแดง เด็กบัญชีคนที่รัตให้ไปบอกเขาสนิทกับเจ้าปรายเพราะลงเรือมาลำเดียวกัน แล้วทุกครั้งที่เห็น เธอจะกินแสงโสมเสมอ (แน่สิฟระ มันมีอย่างอื่นที่ถูกว่านี้ให้กินมั่ยเล่า))

จากที่เจอหน้ากันบ่อย ก็นั่งด้วยกัน แล้วก็สนิทกันมาตั้งแต่นั่น ((เรื่องของเรื่องเพราะกินเหล้าวงเดียวกัน)

บอกแล้วว่าทุกเรื่องต้องมีตำนาน แล้วตำนานแห่งชื่อก็เกิดขึ้นวันที่ออกไปกินเหล้ากันข้างนอกนี่เอง

วันนั่นออกไปไกลกว่าเคย ขับแมงกะไซน์กันออกไปอีกฟากนึงของเกาะ พอเมาได้ที่ ก็กลับกัน โดยซ้อนมอไซน์กลับเหมือนเดิมนี่หล่ะ คุณนายปรายเธอเมาจนเดินเองไม่ได้ นั่งก็ไม่ไหว ต้องจับโยนใส่ท้ายแมงกะไซร์ แล้วให้นั่งซ้อนข้างหลังกันตกอีกคน
คนนึงขับ คนนึงเมา(โคตะระ) อีกคนนึงก็เมามิใช่น้อย แล้วต้องคอยจับคนเมา(โคตะระ)อีก เหล้าที่เหลือก็ไม่รุ้เอาไว้ไหนดี ก็เลยเหน็บไว้ในแขนปรายมันนี่หล่ะฟระ แล้วบอก ปราย อย่าให้เหล้าตกนะเมิงงง
ว่าแล้วก็ปั่นแมงกะไซน์ข้ามเกาะ ทางมันไม่โรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่เป็นหลุมอุกาบาต กระเด้งกระดอนสุดฤทธิ์กว่าจะถึง แถมต้องลาก ถู อุ้ม เจ้าคนเมา(โคตะระ)ไต่ขึ้นเขา จนถึงกระทั่งโยนใส่เตียงในห้อง ขวดแสงโสมที่จับหนีบจั๊กกุแร้เอาไว้ก็ยังไม่หล่นลงมา แถมพอพวกเพื่อนจะดึงออกจะได้จัดท่าให้นอนสบายๆ มันดันตื่นขึ้นมาดุเพื่อนๆเสียงดัง แล้วคว้าขวดกลับไปอีก เล็งเห็นได้ว่า ช่วงเวลานั่นสิ่งหวงแหนที่สุดในชีวิตเธอคืออะไร

ตอนนี้เราเชื่อกันแล้วว่าเธอรักแสงโสมจริงๆ

ตั้งแต่นั่นมา ชื่อคุณนายปรายแสง(โสม)ก็บังเกิดด้วยประการฉะนี้

Create Date : 15 มีนาคม 2551

Last Update : 23 มีนาคม 2551 1:34:27 น.

4 comments

Counter : 461 Pageviews.