Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2548
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728 
 
2 กุมภาพันธ์ 2548
 
All Blogs
 

Buffet Diary ตอน จิตรโภชนา บุฟเฟต์ 120 บาท ....... ตอนจบ ...........

Buffet Diary ....ตอน ... จิตรโภชนา ........ บุฟเฟต์ 120 บาท ....... ตอนอวสาน .....


ตอนจบมาซะที อิอิ


โลกนี้ดูไปคลับคล้ายว่า
มีหลายสิ่ง..... ที่ขัดแย้ง
แต่บางครั้งกลับมากลมกลืนกันได้
********



สุภาพสตรีสูงวัยท่าทางภูมิฐาน
ตัดผมสั้นมีแว่นตาแบบครูใหญ่สะพายคล้องคอ
แต่งกายล้วนในโทนสีมืด
ส่อแววขรึมขลังน่าเลื่อมใส
ยามเธอกล่าววาจาอบรม
ทุกคนต่างยืนสำรวม

บุคคลที่ยืนรุมล้อมรับการอบรมจากเธอนั้นแต่งกายแตกต่างกัน
บ้างก็ใส่สูท บ้างแต่งชุดไทยสีน้ำเงิน บ้างเสื้อขาวกางเกงดำ
เธอเดินอาดๆไปตรง
ซุ้มอาหารที่แยกเฉพาะ อันมี ส้มตำ
และก๋วยเตี๋ยวประจำวัน
เธอเรียกขานบริกรประจำซุ้มว่า “ลูก”

บรรดาลูกๆ ส่งสายตากร้านโลกที่ไม่ต่ำกว่า
ครึงศตวรรษมาน้อมรับคำอบรมอย่างว่าง่าย


เธอหันขวับไปยังบริกรรุ่นเด็ก ซึ่งแน่นอน เป็น “ลูก” ของเธอเช่นกัน

“ ไม้ตีแมลงวันไปไหนล่ะลูกเอ๊ย เมื่อวานยังเห็นอยู่เล้ยยยย”
ลูกเธอรับคำโดยไม่กล้าแม้มองตา
... ตา ที่แต้มทาไว้ด้วยสีดำเข้มของเธอ
.. แล้วหันร่างไปโดยไว

**********


บริกรแต่งชุดขาวตุ่นๆ ใส่หมวกซึ่งไม่ใช่หมวกเชฟที่คุ้นตา เป็นหมวกคล้ายกำลังเตรียมไปประกอบพิธีสวดชนิดหนึ่ง
นำถาดใส่ปลาดิบมาเติมตรงอาหารญี่ปุ่น

ที่นี่มีซุ้มอาหารญี่ปุ่นด้วย
ปลากะพงดิบถูกจัดใส่จานพอดีคำ
(ปลาพอดีคำ แต่ตัวจาน น่าจะเกินคำ แต่ก็ไม่แปลกนัก ถ้าจะ พอดีคำ ของบางคน )
ไว้จานละสี่ห้าชิ้น
ยังมีข้าวห่อสาหร่าย
ที่เนื้อข้าวพร้อมจะกลมเกลียวละลายเข้าในปากไม่ยากไม่เย็น

เธอเติมปลาเสร็จ พร้อมยืนตรงกึ่งกลางไลน์
ยืนสงบนิ่ง เหมือนพร้อมรับทุกสถานการณ์
ต้อนรับทุกผู้คน ที่ผ่านมา และผ่านไป
เธอคงยืนหยัดเช่นนี้มาแล้วเป็นสิบๆปี ด้วยความชาชินต่อทุกเหตุการณ์ ดูสีหน้าเธอแล้ว ต้องเข้าใจได้ว่า
ยากที่ความยินดี ยินร้าย จะระแคะระคายได้เลย


*********


แป๊กๆๆๆๆๆ เปรี๊ยะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ขาหมู พร้อมคะน้า เป็นอาหารที่พบเสมอ ในส่วนอาหารจีนของที่นี่

ไก่ทอดทั้งเนื้อและหนัง ปนกันหนึ่งถาดใหญ่
ห่อหมกบรรจงวางลงบนฝาหอยเชลล์ อันละพอดีคำ
(ตัวหอยเกินคำไปนิดหน่อย แต่ก็ช่างเถอะ คงไม่ค่อยมีคนแทะเปลือกหอยเชลล์เล่น)
ว่าจะไม่มี หอย ในทู้ตอนจบแล้ว ก็ยังคงมีจนได้
แต่เป็นเพียงเปลือก เพราะในเนื้อห่อหมกไม่เห็นมีตัวหอยใดๆ

....ไม่ลืมเอาน้ำกะทิข้นคลั่ก ราดรดลงบนเนื้อห่อหมกในทุกฝาหอย
กะทินี้ ไม่ใช่ราดส่งๆ อย่างไม่ตั้งใจแน่นอน
ต้องตั้งใจราดอย่างวิจิตรบรรจง
เพราะทุกฝาหอย ต้องมีกะทิข้นราดไม่ขาดไม่เกิน


มะเขือยาวทอด
ผักจิ้มน้ำพริก มีหน่อไม้ ถั่วฝักยาว มะเขือทั้งลูก ไม่ลืมต้องมีกะทิข้นคลั่กราดไว้ทั่วถึงกัน


มีมันทอดกองสุมไว้กองใหญ่ ข้างๆกับ
หมี่กรอบ (ไม่รู้ชาววัง หรือเปล่า)
ถัดไปยังมีกระทงทอง พร้อมไส้ที่หวานชื่นใจยิ่งนัก


**************


แป๊กๆ เปรี๊ยะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ขนมหวาน อยู่สุดมุม
มีตุ๊กตารูปเชฟ ยืนถือมีดและส้อมไม้ หน้าตาขึงขัง เฝ้าเอาไว้

อาหารคาว หลายอย่างยังแฝงความหวาน แล้วของหวาน จะหวานเพียงไหน

ขนมกล้วย ขนมชั้น วางใกล้ๆกับผลไม้ประจำวันอันมี ฝรั่งและสัปปะรด

เค้กชิ้นละห้าบาทรสวานิลลาแต่งหน้ารูปกุหลาบสุดแสนจะคลาสสิค

คาราเมลคัสตาร์ดแบบเรียบง่าย ไม่ต้องพึ่งการแต่งหน้าใดๆ


***********


แป๊กๆๆๆๆ เปรี๊ยะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อดรนทนไม่ได้ต้องเหลียวไปดูแหล่งกำเนิดเสียงดังกล่าว สักที

“ลูก” ของสุภาพสตรีภูมิฐานนั้น กำลังถือวัตถุมีด้ามไม่ยาวไม่สั้น หน้ากว้าง

คล้ายไม้เทนนิส ขนาดก็สรรหามาได้ใกล้เคียงไม้เทนนิสเช่นกัน เป็นขนาดใหญ่กว่ามาตรฐานปกติของสิ่งนี้ที่พบเห็นใช้กันทั่วไป

ลูก ของสตรีชุดดำ เดินถือด้ามแกว่งไกวไปตามไลน์บุฟเฟต์อย่างเลื่อนลอย มือกวัดแกว่งวัตถุดังกล่าวอย่างชำนาญ

แม้สายตาที่มองเหม่อ เหมือนเหลือบมองไปสุดไกล คล้ายทะลุออกไปนอกห้องใต้ดินลึกลับนี้แล้ว
การกวัดแกว่งแต่ละครั้ง ไม่มีการปัดป่ายไปกวาดอาหารหรือทำร้ายนักบุฟเฟต์เลย

แกว่งไปแกว่งมาสักพัก คงไม่ถูกเป้าหมายใดๆ
แกก็เลยเอามากดเล่นทดสอบ เอาไปแหย่ตรงแจกันดอกไม้ประจำวันบ้าง
บังเกิดเสียง แป๊กๆๆๆ เปรี๊ยะๆๆ อยู่ตลอด ไม่มีเงียบเหงา

การปฎิบัติหน้าที่นี้ ทำอยู่ได้ไม่นาน พอนักบุฟเฟต์ทัวร์จีนมาลงเต็มห้อง
ก็จำต้องล่าถอยไปพร้อมอาวุธพิสดารนี้
คงเพราะ ไม่มีที่กว้างพอให้ฝึกแกว่งไม้ อีกต่อไป


************


นอกจากไลน์อาหารหลักตรงนี้
ยังมีซุ้มของหวานอีกมุมหนึ่งของห้อง ไม่ควรมองข้ามไป

สุดมุมห้องด้านนั้น เรือสุพรรณหงส์ไม้เก่าแก่
ไม่ได้ใช้วางอาหารอีกแล้ว
แต่นำนีออนหลอดนึ่งวางสว่างไว้
เถิบมาเป็นป้ายตรายี่ห้อร้านตัวใหญ่

เรือโบราณนี้ อาจเป็นเพื่อนร่วมรุ่นเดียวกับเรือสุพรรณหงส์จำลองที่เคยตั้งอยู่ในห้องลักษมีของรร นารายณ์ ซึ่งพอปรับปรุงห้องใหม่เสร็จถูกเคลื่อนมาเป็นของศักดิ์สิทธิ์ด้านนอก ไม่ได้ใช้วางอาหารอีกต่อไป

ดูแล้วสะทกสะท้อนใจจริงๆ
ของที่เคยใช้งาน นานวันผ่านไป
กลายมาเป็นเพียง
ร่องรอยแห่งอดีตกาล
************



ข้างๆ เป็นไลน์ของหวาน สาคู ถั่วแดง ลอดช่อง น้ำแข็งไสใส่กระติกยักษ์วางไว้พร้อมทัพพีพลาสติกเก่าแก่

มีหม้อร้อนต้มของหวานพวก มันต้ม ถั่วเขียวต้ม อยู่ข้างๆกับพนักงานเสื้อขาวกระโปรงดำผู้หนึ่ง

เธอทำหน้าที่ เทของเหลวลงไปบนเตาหลุม แน่นอน เธอทำขนมครกนั่นเอง
คงไม่ต้องเล่าถึงความหวาน ของขนมครกนี้


**********

พนักงานเก็บเงินที่ดูเป็นเอกลักษณ์อย่างยิ่ง
ชุดขาวดำของเธอ คล้ายเด็กฝึกงาน
ใบหน้าเธอก็คล้ายเด็กฝึกงานจริงๆ

แต่ต้องเป็นเด็กฝึกงานเมื่อสามสิบปีก่อน
.........เป็นอย่างน้อย
...........ยามเธอยิ้มแย้ม ยิ้มแย้มอย่างเหนื่อยล้า
...........ยังคล้ายเห็นร่องรอยความสดใสเมื่อหลายปีก่อนของเธอ
......แฝงลึก
...........ลึกอยู่สักแห่ง
ในหลายริ้วรอยบนใบหน้าแย้มยิ้มนั้น

............
หรือนี่ก็เป็นอีกร่องรอยของอดีตกาลที่เราค้นหา


หลายคนค้นหาอดีต
......แต่แปลก
ความอยากค้นหา คลับคล้ายขัดแย้งกับ ความกลัว
กลัวว่า
......อดีต เช่นนั้น มันจะมาติดตราตรึงอยู่กับตัว




พนักงานเก็บเงิน และ พนักงานต้อนรับ ของบุฟเฟต์โรงเตี๊ยมนั้น
ล้วนคัดสรร มาเป็นอย่างดี
( อย่างน้อยก็ดีในบรรดาทั้งหมดที่มีอยู่นั้น)

นักบุฟเฟต์ผู้ท่องยุทธภพตามโรงเตี๊ยม
จะไม่มีวันพานพบ พนักงานเก็บเงิน ผู้ใด
ที่มีลักษณะพิเศษ เช่นเธอผู้นี้มาก่อนเลย



เราชื่นชมทั้งสุภาพสตรีภูมิฐาน และ ทั้งพนักงานเก็บเงิน
ผู้นี้
ที่ร่วมกันทำให้อนุชนรุ่นหลัง
ได้เห็นภาพอันอบอุ่น ที่ยากจะบรรยาย


*************


พนักงานหน้าเศร้า แต่ทำขนมครกหน้าหวาน
หอยชื่อขม แต่เนื้อหวาน
พนักงานเก็บเงินคนนั้น ในชุดเด็กฝึกงาน
อดีตกาล และ ปัจจุบันกาล

หลายสิ่งในโลกล้วนอยู่บนความขัดแย้ง
ความขัดแย้งบางครั้งผสมกลมกลืนดุจเนื้อขนมครก


………และหอย



จบบริบูรณ์




 

Create Date : 02 กุมภาพันธ์ 2548
25 comments
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2548 10:40:02 น.
Counter : 1112 Pageviews.

 

มรึนฮะ

 

โดย: กลัวที่หนาย 2 กุมภาพันธ์ 2548 14:35:41 น.  

 



สวัสดีจ๊าาา
แวะมาทักทายจ๊ะ



แวะมาเยี่ยมหน่อยนะค่ะ



 

โดย: อยู่ไกลบ้าน 2 กุมภาพันธ์ 2548 15:04:07 น.  

 

555 ตามมาหัวเราะอีกทีค่ะ
ชอบอาวุธพิสดารในร้านมากเลย ^^
แถมต้องปิดท้ายด้วยหอยอีกต่างหาก
ข้าน้อยขอคารวะท่านประมุขอู๋หนึ่งฝาหอย
(เลิกใช้จอกชั่วคราว เพราะมันไม่เข้าแก๊บ)

 

โดย: noOne IP: 203.146.253.135 2 กุมภาพันธ์ 2548 23:04:38 น.  

 

ฮาโคดๆอ่ะค่ะ..
ยิ่งตอนเอาไม่แหย่แจกัน หรือดอกไม้ให้เสียงดังเปี๊ยะๆนี่ดิชั้นทำประจำ - -'

 

โดย: ~cherry cheerleader~ 3 กุมภาพันธ์ 2548 2:05:25 น.  

 

อ๋ออ .. ไม้พิฆาตแมงวันใช่มะ เสียงน่ากลัวเนอะ
..
ร้านนี้เน้นอาหารไทยเนอะ ไปกินบ่อยเหมือนกัน
แต่ไม่ได้กินบุฟเฟ่นะค่ะ ... เราว่าเมื่อก่อนอาหาร
อร่อยกว่านี้นะ ..

 

โดย: เสือดาว 3 กุมภาพันธ์ 2548 22:31:29 น.  

 

หวัดดีท่านก๊อย อิอิ

หวัดดีคุณอยู่ไกลบ้าน ขอบคุณที่แวะเยี่ยมชมน้า


คุณ noOne อิอิ ขอบคุณที่คารวะอย่างเข้ากับบรรยากาศ เราคารวะตอบสามฝาหอยเลย อุ๊บสส์ หกๆๆๆ เอาฝาหอยเชลล์มันแบนไป 5555555


คุณ cherry ตามมาด้วยลีลาไม้ตีแมลงวันอีกแล้ว หัดใช้คล่องวันหลังสอนเรามั่งน้า อิอิ


คุณ เสือดาว ใช่แล้ว ร้านนี้เน้นอาหารไทยน่ะ
เห็นด้วยๆ เราก็ว่าอาหารตามสั่งจากเมนูจะน่ากินกว่าที่ลงใน บฟ นะ

 

โดย: อู๋ปังจู้ IP: 203.150.217.112 7 กุมภาพันธ์ 2548 11:55:03 น.  

 

แวะมาเยี่ยมค่ะ

 

โดย: แอน (แอ่นแอ๊น ) 8 กุมภาพันธ์ 2548 15:39:28 น.  

 

มาแหยม อิอิ

 

โดย: ป้ามือมืด IP: 61.91.188.224 9 กุมภาพันธ์ 2548 22:25:41 น.  

 

ขำง่ะ อ่านแล้วอึ้ง ก๊ากๆๆ

 

โดย: หมาร่าหมาหรอด 13 กุมภาพันธ์ 2548 8:48:17 น.  

 

อยากกิน

 

โดย: เกือกซ่าสีชมพู 13 กุมภาพันธ์ 2548 19:29:18 น.  

 

ยาวจังอ่ะ เดี๋ยวค่อยมาอ่านนะ อย่าพึ่งรีปไปไหนล่ะ อิ อิ

 

โดย: แก้ว IP: 81.227.46.51 15 กุมภาพันธ์ 2548 2:38:06 น.  

 

รู้สึกถึงกลิ่นไอซึ่งจะนำไปสู่หนทางแห่ง มรรค ตามวิถี แห่ง ขงจื้อ แลเต๋าผู้เป็นศิษย์ [ ม๊ากกกกกกกกกก ]

พี่ๆ รู้สึกว่าคุณสมบัตินู๋จะเข้า สนส ได้หล่ะ แต่มะเอาหรอก เด๋วขายไม่ออก ^^

 

โดย: Alice IP: 203.156.99.220 16 กุมภาพันธ์ 2548 23:46:21 น.  

 

อ่านทีไร นึกภาพตาม น้ำลายไหลเลยคะ

 

โดย: ผู้กอง IP: 61.90.101.57 17 กุมภาพันธ์ 2548 21:49:03 น.  

 

ไม่ได้เข้ามาซะนาน อิอิ

คุณป้ามือมืด ว้าว ตกกาจาย มาแหยมแบบไม่ให้สุ้มให้เสียง อิอิ

คุณแอน
ไม่ได้เจอกันซะนาน ซำบายดีมั๊ย

คุณหมาร่าฯ
ขอบคุณที่แวะอ่านๆๆๆ


คุณ Alice โอวว แจ่มกระจ่างในปรัชญาแห่งเต๋ากันหมดแล้วว อามิตาพุทธ อิอิ
อ้อ คุณสมบัติครบก็ดีเลย ไม่ต้องกลัวขายมะออก มาอยู่ สนส เพราะพวกเรา นิยม ความโสด กันอยู่แร้นนนน อิอิ

คุณเกือกซ่า เป็นไงบ้าง อยู่แถวโน้นได้หม่ำไรอร่อยๆมั่งอ่ะ

คุณแก้ว มายังๆๆๆ

คุณผู้กอง ขอบคุณที่แวะเยี่ยมชมเช่นเคยจ้า

 

โดย: อู๋ปังจู้ IP: 203.150.217.113 22 กุมภาพันธ์ 2548 17:35:31 น.  

 

อ่อย หลงเข้ามาอ่านตอนหิวพอดี T_T

 

โดย: เด็กกรุง 26 กุมภาพันธ์ 2548 5:35:24 น.  

 

ไม่ต้องกลัวขายมะออก มาอยู่ สนส เพราะพวกเรา นิยม ความโสด กันอยู่แร้นนนน <---- ^_^"

ไม่ต้องกลัวขายมะออก มาอยู่ สนส เพราะพวกเรา นิยม ความโสด กันอยู่แร้นนนน <---- คำพูดเหมือนกะ คน คนนึงที่เค้ารุ๊จักกะเฮียบอกเรามา เปี๊ยบเลยง่ะ ฮะฮะฮะ

 

โดย: Alice IP: 203.156.77.11 26 กุมภาพันธ์ 2548 23:02:41 น.  

 

ชอบbuffet เพราะมีอาหารหลากหลายให้ดู ให้กิน
แต่กินทีไรปวดท้องไม่สบายทุกที
เนื่องจากความงก
เห็นแล้วกินแหลก

 

โดย: PatPDX IP: 68.98.44.109 27 กุมภาพันธ์ 2548 5:18:26 น.  

 

มาเขียนต่อเร็วๆสิคุณอู๋หายไปไหนแล้วเนี่ย
ไปหาเงินมาจ่ายให้พวกอาชญากรรึอิอิ

 

โดย: กีกี้ IP: 61.91.137.212 27 กุมภาพันธ์ 2548 15:43:09 น.  

 

ข้าขอคารวะ ท่านประมุข อู๋...
ขอให้อายุจำเริญๆ หมื่นปี หมื่นๆ ปี ผ่างๆๆ

 

โดย: XIT IP: 202.57.149.44 28 กุมภาพันธ์ 2548 21:17:06 น.  

 

คุณ Alice สงสัยเราเคยเจอเฮียคุณอ๊ะเปล่า???
แต่ยังไงก็เหอะ เนอะ คำกล่าวนี้เที่ยงแท้เด้อ อิอิ
แล้วตกลงจะอยู่ สนส เปล่า สมัครเร้วๆๆ

คุณ
PatPDX 27
นั่นจิ เหมือนเราเลย กินให้ตายกันไปข้าง
กลัวขาดทุน5555

คุณกีกี้ นี่คุ้นๆนะ เป็นพวกอาชญากรเหรอ อิอิ
หาเงินมะทันจ่ายค่าคุ้มครองเลย เรียกโหดมาก

คุณ xit มาตีฆ้องไม่ให้สุ้มเสียง โตะจายโหมะ
โฮ่ๆๆๆๆ

 

โดย: อู๋ปังจู้ IP: 203.150.217.117 2 มีนาคม 2548 13:25:29 น.  

 


-_-" หลงเข้ามาตั้งกะห้องอาหารการกินมาห้องนี้

สงสัย คุ้นๆ ว่า จิตรโภชนา ใช่ที่มีคาราโอเกะด้วยหรือเปล่าคะ

ใช่แถวๆ แยกเกษตรหรือเปล่าคะ มีบุพเฟต์ด้วยหรือนี่ จำได้ลางๆว่าที่ทำงานเก่าพาไปเลี้ยงส่งที่นี่

^-^! หลงๆ ลืมๆ จริงๆ

 

โดย: เด็กแถวๆนี้ IP: 203.107.217.194 18 พฤษภาคม 2548 17:05:21 น.  

 

ชอบคุณอู๋ปังจู้จัง กินเก่งดี อิอิ

 

โดย: อ๋อง IP: 61.90.69.176 27 ตุลาคม 2548 19:57:12 น.  

 

บอกได้ไหม...
สุภาพสตรีภูมิฐานท่านนั้น
มีความรานร้าวในอดีตอะไร...
เราอยากพบ...อยากเห็น...อยากได้พูดคุยสัมผัส...
อยากให้ท่านได้สัมผัสความสุขบ้าง...
ตามวันวัยของชีวิต...
อยากเป็นลูกที่ได้ใกล้ชิดดูแล...
หากว่าท่านจะไม่รังเกียจ...
เพราะเรา...โหยหาสุภาพสตรีเช่นนี้...อยู่เช่นกัน
ฝากดินบอกด้วยนะ...อย่าให้ตายจากกันไป...เสียก่อน

 

โดย: ฝากดิน IP: 202.29.58.29 12 กุมภาพันธ์ 2549 18:05:39 น.  

 

thanks krab.

 

โดย: samsam IP: 203.113.34.9 9 ธันวาคม 2549 17:04:26 น.  

 

//cbfbda1e77fd6e603db3788876a4861a-t.fb4pfgd.info cbfbda1e77fd6e603db3788876a4861a [url]//cbfbda1e77fd6e603db3788876a4861a-b1.fb4pfgd.info[/url] [url=//cbfbda1e77fd6e603db3788876a4861a-b2.fb4pfgd.info]cbfbda1e77fd6e603db3788876a4861a[/url] [u]//cbfbda1e77fd6e603db3788876a4861a-b3.fb4pfgd.info[/u] 57d12818c724def9553d777cb035c034

 

โดย: Jerad IP: 80.33.32.162 19 มีนาคม 2550 16:06:13 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


อู๋ปังจู้
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add อู๋ปังจู้'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.