Bloggang.com : ouan403 : ที่นี่ ประเทศไทย

ที่นี่ ประเทศไทย - กรุงเทพฯ

ประเทศนี้ มีชื่อ เป็นทางการว่า ประเทศไทย (Thailand) มีอำนาจรัฐสมบูรณ์แบบภายใต้ระบอบประชาธิปไตย มีผู้นำสูงสุดในการบริหารประเทศที่มีตำแหน่งหน้าที่การงานเรียกว่า "นายกรัฐมนตรี" แล้วก็ ลดหลั่นหน้าที่ ปฎิบัติงาน แบ่งหน้าที่การบริหารงานชัดเจน ไม่ว่า ส่วนกลาง ส่วนภูมิภาค ไปถึงท้องถิ่น

เมืองหลวงมีชื่อว่า กรุงเทพมหานคร (Bangkok) มี ผู้ว่าราชการจังหวัด ที่ได้รับการเลือกตั้งจาก ประชาคมของจังหวัดนี้ ซึ่ง น้อยจังหวัดนักที่ได้รับการเลือกตั้ง ส่วนใหญ่ได้มาจากการแต่งตั้ง มีการแบ่งหน้าที่บริหารงานที่ชัดเจนเช่นกัน ... แต่ทว่า

กฎหมายที่เรียกว่า พระราชบัญญัติ, กฎกระทรวง, ประกาศกรม, ประกาศจากอธิบดี หรือ บทบัญญัติของท้องถิ่นอื่นๆ ใด เพื่อให้การบริหารบ้านเมืองให้เกิดประโยชน์สุข ความสงบสุขของประชาชน เพื่อความสันติสุข และ ยุติธรรม ของ ปวงชนชาวไทย มันก็แค่ กระดาษเปื้อนหมึก ที่ ผู้มีอำนาจรับผิดชอบในบทบัญญัตินั้นๆ คิดจะปฎิบัติ หรือ ไม่ปฎิบัติ ก็แล้วแต่ความสมัครใจของผู้คุ้มกฏ มีกฎหมายบางฉบับ ออกระเบียบปฎิบัติที่ให้สามารถ ฟ้องร้องต่อผู้คุ้มกฎได้ว่า ละเว้น งดเว้น การปฎิบัติงานของเจ้าพนักงานหรือ เจ้าหน้าที่ แต่ในชีวิตจริง ชีวิตคนไทย มีซักกี่คน กี่องค์กร กี่หน่วยงาน ที่คิดจะฟ้องร้องเอาผิดต่อเจ้าพนักงานหรือ เจ้าหน้าที่ ที่ ละเว้น งดเว้นการปฎิบัติงานตาม บทบัญญัติที่กฎหมายให้ประพฤติปฎิบัติได้ จริงๆ แล้ว บทบัญญัติประเภทนี้ ไม่จำเป็นต้องมีก็ได้ หากเพียงแค่ พวกเจ้าพนักงานหรือเจ้าหน้าที่ได้สำนึกในหน้าที่ ที่ควรปฎิบัติ และได้ทำตามหน้าที่ ที่คิดว่าทำไปเพื่อความสงบสุขของบ้านเมือง ของประชาชน เพื่อให้ สังคมเจริญ และประชาชนอยู่อย่างเป็นสุข

ในกรุงเทพฯ เห็นการจราจรที่แออัดคับคั่ง ยานพาหนะขวักไขว่ ทำผิดกฎจราจร ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ กลุ่มนึงในแต่ละวันได้รับมอบหมายให้ดูแลจัดการปัญหาเกี่ยวกับจราจรใน ถนน ทุกๆแห่งของพื้นที่ภายใต้ความรับผิดชอบที่มีต่อหน้าที่เพื่อความสงบสุขของประชาชน เพื่อความเรียบร้อย เห็นยานพาหนะ กระทำผิด ต้องทำการจับกุม และ หยุดยานพาหนะที่กระทำผิดนั้นไม่ให้เดินรถออกสู่ท้องถนน แต่แปลก เห็นแต่เพียงการหยุดรถ เพื่อ ออกใบสั่ง หรือ บางกรณี อาจจะแค่ตักเตือน (ได้รับสินบนหรือเปล่าไม่แน่ใจไม่ได้เห็นกับตา เดี๋ยวจะหาว่าใส่ความ!และอาจจะมีความผิดฐานละเมิด กล่าวหาเจ้าพนักงานรัฐอีก) แล้วก็ปล่อยให้ยานพาหนะคันนั้น กระทำผิดซึ่งหน้าได้ต่อไป รถบรรทุก 4 ล้อ ที่ชาวบ้านเรียกว่า ปิกอัพ ก็เห็นวิ่งทั่วกรุง ทั้งหนัก ทั้งสูง ทั้งขับรถผิดกฎจราจร แต่ แค่เขียนใบสั่ง ก็ยังปล่อยผ่านไป บางคันบรรทุกคนมาในส่วนกระบะท้าย ก็เรียก เขียนใบสั่ง หรือ แค่ตักเตือน แล้วก็ปล่อยผ่านไป แค่นี้จริงๆ เจ้าหน้าที่บ้านเมืองประเทศนี้ มันคือความผิดใหญ่หลวงที่ปล่อยให้รถที่ผิด คุณสมบัติ วิ่งอยู่บนท้องถนน ซึ่งถ้าไม่เกิดอุบัติเหตุ ก็ดีไป แต่ถ้าเกิดอุบัติเหตุ มันสมควรแล้วหรือที่เจ้าหน้าที่เห็นแล้วไม่หยุดยานพาหนะชนิดนี้ วิ่งต่อไป (ไม่ได้แช่ง แต่ขอให้ผลกรรมนี้ ส่วนนึง เจ้าหน้าที่ที่ปล่อยยานพาหนะประเภทนี้ออกไป ต้องรับความผิดนี้ติดตัวไป)

ยานพาหนะต่อมา เรียกว่า รถจักรยานยนต์ ที่ วิ่งกันขวักไขว่ตามเมืองหลวงเช่นกัน เจ้าหน้าที่จราจร ก็ ตั้งด่านเรียกรถจักรยานยนต์เหล่านี้หยุดเพื่อทำการตรวจสอบ ตรวจจนเจอที่ผิด (เคยยืนดูเจ้าพนักงานปฎิบัติหน้าที่ รถจักรยานยนต์ที่ผ่านมา 100 คัน รอดจากการเขียนใบสั่ง หรือ เรียกไปในป้อมจราจร เพื่ออะไรก็ไม่รู้?!!? นับคันได้ไม่ถึง 10 ย้ำ ไม่ถึง 10) ถามว่า ถ้าผิดจริง ทำการหยุดรถ ห้ามขับขี่ ต่อ ต้องรอรถมาลากไปเพื่อไปทำการปรับแต่งให้ถูกต้อง แต่ก็ปล่อยผ่านไป แบบนี้ จะเรียกอคติไปได้ไหมว่า จับเพื่อหาเงิน (เข้าหลวง)

ที่กล่าวมานี่เห็นจนชินตา ทั่วทั้งเมืองหลวง เจ้าหน้าที่รัฐ ก็มิได้ทำอะไรมากไปเสียกว่า เขียนใบสั่ง หรือ ตักเตือนแล้วปล่อยผ่านเลยไป ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจว่า รถผิดคุณบัติประเภทนี้จะไปก่อความเดือดร้อนรำคาญ รวมไปถึงความฉิบหายให้แก่บุคคลอื่น

เจ้าหน้ารัฐต่อมา ที่คนทั่วไปรู้จักในนาม เทศกิจ กลุ่มคนประเภทนี้ยิ่งแปลกใหญ่ เอาบาทวิถี ที่ควรเป็นบาทวิถี ถ้าแปลความจะแปลได้ว่า เป็นวิถี ของ บาทา หรือ เท้า ไม่ใช่คิดจะแบ่ง ให้ใครใช้ก็แบ่งไป มีปักป้ายแบบหน้าไม่อายว่า เป็นจุดเริ่มต้นเขตผ่อนผัน จุดสิ้นสุดเขตผ่อนผัน ถามจริงๆเหอะ เสียภาษีให้รัฐเพื่อนำไปสร้างบาทวิถี ได้บาทวิถีมาก็ให้กลุ่มคนเหล่านี้ ประกาศตนว่าเป็นจุดเริ่มต้นเขตผ่อนผัน หรือ จุดสิ้นสุดเขตผ่อนผัน บาทพื้นที่ ให้บาทวิถีเป็นที่ขายของ ที่จอดรถมอเตอร์ไซด์ เป็นที่วางของของร้านค้า บริษัทขนส่งต่างๆ แต่ทำให้พื้นผิวจราจรกลายเป็น ทางเดินสัญจรของประชาชน มันถูกแล้ว?

พวกแม่ค้าหาบเร่ เจ้าของแผงลอย ไปจนถึงบริษัทขนส่ง ไม่ต้องลงทุนไรมาก แค่ หาบแคร่ แผงลอย เต้นท์ผ้าใบ โต๊ะ แค่นี้ก็สามารถทำธุรกิจย่อยๆ ได้ ภาษีไม่ต้องเสีย จ่ายให้เทศกิจ (ได้ใบเสร็จด้วยนะจะบอกให้) อาจจะย้วยไปถึง เจ้าพนักงานจราจร (ในรูปแบบใบเสร็จแบบไหนไม่รู้ แต่เห็นใบสั่งมั่งไม่เห็นใบสั่งมั่ง) เจ้าพนักงานสรรพากรไม่คิดที่จะเห็น เจ้าหน้าที่แรงงานมีกฎหมายแรงงานในมือก็ไม่สนใจ เจ้าหน้าที่ประกันสังคมก็ไม่คิดดูแลพนักงานแรงงานว่า นายจ้างได้เข้าระบบไหม?

ที่เขียนมาทั้งหมด เป็นความคิดเล็กๆที่ว่า เจ้าพนักงานของรัฐ ได้ทำงานตามที่ได้รับมอบหมายมาไหม? หรือ เป็นเพียงแค่ ทำไปงั้นๆ เงินเดือนที่ได้รับมันช่างน้อยนิด จะมาให้ทำประณีต ถูกต้องได้อย่างไร แต่เท่าที่รู้มา เจ้าหน้าที่รัฐพวกนี้ แย่งกันเข้าทำงาน แย่งกันได้ตำแหน่งประเภทนี้ ไม่รู้จะแย่งกันทำไมสิ พับผ่า!

Create Date : 10 พฤษภาคม 2554

Last Update : 10 พฤษภาคม 2554 20:29:42 น.

1 comments

Counter : 560 Pageviews.

โดย: เด็ก(อยาก)แนว

วันที่: 10 พฤษภาคม 2554 เวลา:21:48:47 น.