ต้นกล้าแห่งความรัก @การเดินทางย่างก้าวของเรานั้น ความผูกพันฟั่นเกลียวดุจเชือกไหม ร้อยรัดรวมรักรั้งทั้งดวงใจ ดังต้นไม้เติบโตอย่างงดงาม @เมื่อยังเป็นต้นกล้าแห่งความรัก เราปกปักรักษาไม่ผลีผลาม คอยพรวนดินรินรดน้ำใจตาม ผลิดอกงามยามแย้มให้เชยชม @ดอกสีฟ้าสดใสแซมสีขาว ฟ้าพร่างพราวเต็มลานบานสวยสม ดอกแห่งรักถักทอใจให้นิยม ดูเกลียวกลมห่มใจให้ร้อยเรียง @ถึงวันนี้ดอกรักยังเล็กนัก ต้องการรักและพลังมาส่งเสียง ให้ดอกฟ้าเบ่งบานอย่างพร้อมเพรียง อยู่ข้างเคียงข้างใจไม่ไกลกัน   Create Date : 22 มีนาคม 2549 8 comments Last Update : 22 มีนาคม 2549 13:51:16 น. Counter : 2793 Pageviews. Share Tweet

เอาของมาฝาก ให้อ่านเล่น ไม่ได้แต่งเอง เอามาจากหนังสือ"เห็นดวงดาวร้องไห้ในดวงตา" ของมธุริน-น้ำตาลปึก-แพรน้ำค้าง อ่านเสร็จเล่นเอาแต่งกลอนไม่ได้ไปหลายวันเลยแหละ เอามาฝาก เผื่อจขบ. จะเป็นอย่างเราบ้าง อิอิ ลองอ่านดูนะ @ฉันแว่วเสียงลมครวญคราง โรมรางจากโพ้นฟ้ามาหวิวหวิว และเห็นฝูงดอกไม้ ปรายปลิว หมุนพลิ้วหมุนคว้างอยู่กลางลม @จึงหยิบกลีบราตรี สีขาว สลับดาวดวงร้อยสร้อยผสม ว่าจะกรองดอกฟ้ามาเชยชม ปลอบอารมณ์เศร้าทึมและซึมเซา @ลมอะไรเยือกเย็นถึงเช่นนี้ ลมราตรีไม่เห็นเยือกเย็นเท่า มันพัดคว้างอยู่ในหัวใจเรา มันพัดเบาแต่รุนแรงเหมือนแกล้งเย้ย @นั่งอยู่นี่แต่หัวใจอยู่ไหนหนอ ทุกข์และท้ออ้างว้างอย่างเหลือเอ่ย ว่าจะกรองสร้อยฟ้ามาชมเชย ก็ล่วงเลยราตรีกาลมานานเกิน @หรือจะโบยบินไปในอากาส ชมดาวดาษเติมความฝันอันห่างเหิน จิบรสขมของไมตรีที่หมางเมิน รู้สึกเขินและน้ำตาเริ่มบ่าริน @ไฉนเราจึงเศร้าและเหงาเงียบ เหมือนโลกเพียบทุกข์พูนสุขสูญสิ้น ไฉนเราจึงหม่นไหม้ในดวงจินต์ เมื่อถวิลถึงใครที่ไกลตา @อารมณ์เอ๋ย...อารมณ์เราช่างเศร้าหมอง เกินจะกรองดอกร้อยสร้อยเวหา ต้องจิบหยาดน้ำค้างต่างสุรา โบยบินจินตนาไปในแดนเดือน @ลมอะไรจึงเย็นเยียบถึงเช่นนี้ ลมราตรียังไม่เห็นเยียบเย็นเหมือน มันพัดอ้อมอกฟ้ามาเยี่ยมเยือน และปลิดเกลื่อนกลีบดอกไม้....บาดใจเรา อ่านแล้วเราว่าเค๊าใช้คำเพราะดี สวยดี อ่านตอนเมานี่ยิ่งเมากระจาย   โดย: ไม่บอกหรอกว่าใคร IP: 124.120.93.204 10 พฤษภาคม 2549 21:07:58 น.

กลอขเพราะมากๆเลยค่ะ ชอบมากเลย   โดย: แมงปอ IP: 61.7.233.202 16 กุมภาพันธ์ 2550 14:01:36 น.

ขอบคุณครับ ผมกำลังตามหาความหลัง กับบทกลอนของพี่ๆเหล่านั้น ที่เสียใจจนทุกวันนี้คือ ตอนอยู่ปี1 รุ่นพี่ยืมหนังสือกลอนของ น้ำตาลปึกไปหลายเล่มและก็ทำหายครับ   โดย: คนผ่านทาง IP: 125.24.142.22 29 มิถุนายน 2551 18:34:46 น.

คนดีของฉัน เก็บเธอนั้นไว้ในใจ บอกตัวเองว่าอย่าร้องไห้ รักมาแค่ไหน-ก็เท่านั้น ไม่เคยมีสิทธิ์ ไคยมีอะไร มีแต่หัวใจไหวหวั่น กับความรู้สึกผูกพัน และความรักมั่นในใจ เรียกเธอว่า "คนดีของฉัน" ทั้งที่เป็นเพียงฝันก็หม่นไหม้ แท้แล้วเธอเป็นคนดีของใครใคร ที่ไม่เคยใช่ขอวตัวเอง จึงเพียงเก็บเธอไว้หวนหา เก็บหยาดน้ำตาอวดเก่ง รินไหล หมือนไม่รู้ตัวเอง ว่าเธอเหมือนบทเพลงที่ผ่านเลย   โดย: กลอน"น้ำตาลปึก" อยู่ในหัวมา 20 ปีแล้วจ้ะ IP: 202.44.4.62 15 สิงหาคม 2552 0:00:13 น.

คนดีของฉัน เก็บเธอนั้นไว้ในใจ บอกตัวเองว่าอย่าร้องไห้ รักมาแค่ไหน-ก็เท่านั้น ไม่เคยมีสิทธิ์ ไม่เคยมีอะไร มีแต่หัวใจไหวหวั่น กับความรู้สึกผูกพัน และความรักมั่นในใจ เรียกเธอว่า "คนดีของฉัน" ทั้งที่เป็นเพียงฝันก็หม่นไหม้ แท้แล้วเธอเป็นคนดีของใครใคร ที่ไม่เคยใช่ของตัวเอง จึงเพียงเก็บเธอไว้หวนหา เก็บหยาดน้ำตาอวดเก่ง รินไหล เหมือนไม่รู้ตัวเอง ว่าเธอเหมือนบทเพลงที่ผ่านเลย   โดย: ขอโทษ"น้ำตาลปึก"จ้ะ-พิมพ์ผิดเยอะจัง IP: 202.44.4.62 15 สิงหาคม 2552 0:03:05 น.

หมอกบางและลมหนาว ใบไม้พราวร่วงสู่ดิน เพลงรัก ยังยลยิน หวานถวิลอีกแสนนาน ที่นี่มีนิยาย ที่เลือนหายไปกับกาล ใครจะรู้ว่าวันวาน นิยายหวานเคยมีมา ที่นี่เคยมีรัก แสนหวานนัก ยากจักหา แต่เมื่อมีกาลเวลา รักที่ว่า ก็ถูกลืม   โดย: ใครพอจำได้-ช่วยบอกชื่อเพลงหน่อยจ้ะ IP: 202.44.4.62 15 สิงหาคม 2552 0:06:17 น.

กระซิบเป็นเพลงลอยลมฝากสายฝนพรำ เพื่อเตือนย้ำถึงรักสองเรา หวานในเพลงทำนอง กล่อมทั้งคืนวันนานเนา ติดตรึงหัวใจร้อนเร่ารำพัน ฝากรักไปในเมฆา แค่กายห่าง แต่ไม่ไกลเกินคิดถึงกัน ร่ำร้องเป็นเพลงกวี ดีดสีในคืนแรมจันทร์ พร่างพรายพิรุณกางกั้นขอบฟ้า บทเพลงนี้ ที่ลอยผ่าน สายธารจากฟากฟ้า พร่างพรมจนเปียกปอน หนาวเย็นเยือกจากฝน ปนอุ่นไออาวรณ์ รอนรอนฤทัยมิวายเพ้อพร่ำ กระซิบเป็นเพลงลอยลม ฝากสายฝนพราย จะไม่คลายดังสายฝนพรำ ฉ่ำฟ้าคุ้มครองนภา ประทับในความทรงจำ ฝากเพลงลำนำเพ้อพร่ำกับฝน   โดย: เพลงสวย-"เสียงกระซิบจากสายฝน" -วงตาวัน IP: 202.44.4.62 15 สิงหาคม 2552 0:12:22 น.

เคยมีค่ะ..แต่หายอยากได้้.หาซื้อไม่ได้เลยชอบมากค่ะ   โดย: pum IP: 115.67.224.20 12 สิงหาคม 2555 9:07:23 น.