แน่นอนเรามันคนมีน้ำใจ
ทักทายกัน
มอบความสุขใจให้กัน
ถ้าเหนื่อยก็พัก
คิดถึงก็มาหา
จะอะไรกันนัหนาน้อ

ปล.น้องจ๋าวันเกิดลูกพี่นะคร้า

กรี๊ดๆๆได้เจิมบล็อกนี้ด้วย
เ่ท่ห์ชะมัดเลย

ให้อะไรคะปุ้ย ให้กำลังใจก็ถือว่าให้
ให้ของก็ให้เหมือนกัน
บางคนคอยเคียงข้างให้ไหล่ซบ
แต่ไม่เคยมีของฝาก
บางคนมีของฝาก แต่ไม่มีเวลา
จะอะไรยังไงก็ให้นั่นแหละ
จะแรงกายแรงใจ ก็ทรงคุณค่า
ที่ได้ให้กัน

แอมอร

เป็นคนมีน้ำใจแบบนี้ขอชื่นชมครับ ขอให้คุณคนมีน้ำใจมีแต่ความสุขนะครับ

แวะมาเสริฟน้ำใจให้ในยามเช้าค่ะ

เราเชื่อว่าคนเรามันต้องมีทั้งให้และรับค่ะ ให้ตลอดโดยที่แบบว่าเป็นคนให้ ไม่ว่าจะเต็มใจหรือว่ายังไงเราว่าบางทีการได้รับน้ำใจตอบกลับจากอีกฝ่ายเป็นสิ่งที่มันน่าจะเป็นอะไรที่แลกเปลี่ยนกันดีนะคะ

แต่เราไมได้มองเรื่องการแลกเปลี่ยนหรอก แต่เป็นเรื่องของการใส่ใจกันมากกว่าน่ะคะ เพราะคนเรามันต้องแบ่งปัน ไม่มีใครให้และรับอย่างถาวรหรอกค่ะ เพราะไม่อย่างนั้นเราว่าโลกนี้คงมีแต่คนที่คิดจะเอาเปรียบมากมายเลยค่ะ

ทักทายค่ะ สบายดีนะจ๊า

อ่านแล้วก็ได้ข้อคิดเนอะ แต่ก็นั่นแหละค่ะ มนุษย์

สำหรับเอมี่เองได้แต่คิดซะว่าอย่าไปคาดหวังอะไรมาก

แค่ไม่ถูกทำร้ายจิตใจหรือเอาเปรียบ มีความสุขตามอัตถภาพ ก็พอแล้วค่ะ

แฮปปี้นะจ๊า

สวัสดีค่ะ สบายดีไหมค่ะ
อ่านแล้วได้ข้อคิดดีมากค่ะ อย่างน้อยก็ได้เตือนสติคนที่กำลังมีพฤติกรรมแบบนี้อยู่ค่ะ จะได้รู้กันไว้น่ะค่ะ ใจเขาใจเรา ทุกอย่างเหมือนกันค่ะ
ชอบที่จะเป็นฝ่ายรับอย่างเดียว โดยไม่คิดจะแบ่งปันให้ผู้อื่นบ้าง ก็ต้องระวังเวรกรรมจะตามทัน คือ ก็จะได้แต่ความว่างเปล่าจากคนอื่นเป็นการตอบแทน

สุขสันต์วันพฤหัสบดีค่ะ

ไม่ได้เเวะมาหานานเเล้ว เเวะมาเยี่ยมนะคะ

Bonjour
สวัสดีค่ะทุกท่าน
อย่าท้อแท้ท้อถอยซิค่ะ ทำดีต้องได้ดีค่ะ สู้ๆ ออกจะสดใสน่ารักอย่างนี้แล้ว
มาชมงานแสดงอาหารที่บ้านความสุขของนิ้วน้อยเปลี่ยนบรรยากาศบ้างดีกว่านะคะค่ะ
au revoir

ลองไปดูภาคสองนะคะ หมดระคะ

แวะมาเพราะคิดถึง .... :)

คะอาหารเมนูนั้นน่าทานคะ เเต่เหมาะสำหรับคนชอบหวานนะ ดื่มไวน์ตัดค่อยโอเคคะ

แวะมานีสนุง
คิดถึงไม่มีอะไร
ก็แค่อยากรู้ว่าสบายดี

แอมอร

น้ำใจมีไว้ให้คนที่รู้คุณค่าค่ะ...


แต่.. ( ผู้ให้ย่อมอยู่สูงกว่า ผู้รับ) ค่ะ..อย่าท้อแท้ อิอิ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่นำมาให้นะคะ...

แวะมาเสิร์ฟน้ำใจค่ะ



คนเราก็มีหลายแบบ แตกต่างกันออกไปเนาะ

ปุ๊กว่าทำอะไรไปแล้ว ก็อย่าไปคาดหวังอะไรเลยดีกว่า

เอาแค่ให้เราทำแล้วยังสบายใจอยู่

ก็โอเคละค่ะ

พี่แซลีล่ชอบเส้นเล็ๆกว่าล่ะ แต่ถ้าเป็นโซบะก็ชอบใหญ่ๆนะ อุด้งก็ชอบ สปาเก็ตตี้ก็ชอบบบ ชอบเส้นๆทุกชนิดเลย --* แล้วจาบอกไมนี่

สวัสดีค่ะ
ขอบคุณมาก ๆ นะคะที่แวะไปให้กำลังใจนุ่น ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ

ส่วนตัวคิดว่าถ้ามีน้ำใจให้ใครไป ไม่ควรมีความรู้สึกที่ว่าตัวเอง"รู้สึกถูกเอาเปรียบ" ที่รู้สึกถูกเอาเปรียบเป็นเพราะเราไปคาดหวังว่าผู้ที่เราให้น้ำใจไปต้อง "สนอง"การให้น้ำใจจากเราไป...

บางครั้งการสนองน้ำใจนั้นผู้รับอาจไม่สนองในทันที่ด้ววยเหตุอะไรหลายๆอย่างก็ได้ ยิ่งเขียนรู้สึกตัวเองยิ่งงง สรุปว่า มีน้ำใจให้ไปแค่มีความสุขที่ได้เป็นผู้ให้ก็เพียงพอแล้วค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปดูดอกมะขามค่ะ

แวะมาก่อนออกจากบ้านไปหาอะไรอร่อย
สุขสดชื่นค่ะปุ้ย

แอมอร

แวะมาเติมน้ำใจให้กันและกันค่ะ

คนเรานะค่ะ คนที่ควรให้มีอยู่ 3 ประเภทเป็นสิ่งที่เรย์เคยอ่านไว้จากโอวาท 10 ประการที่บิดาของนางวิสาขาให้ไว้ก่อนที่นางจะออกเรือน

1.พึงให้แก่คนที่ให้ หมายถึงคนที่เคยเกื้อหนุนเอื้อเฟื้อควรมีน้ำใจไมตรีตอบแทน เมื่อมีผู้มาหยิบยืมข้าวของเงินทอง ควรให้แก่คนที่นำมาคืนเท่านั้น

2.พึงอย่าให้แก่คนที่ไม่ให้ หมายถึงคนที่ไม่เคยเกื้อหนุนเอื้อเฟื้อมีน้ำใจก็ไม่ควรทำใจกว้างหรือทำหน้าใหญ่ใจโต ผู้ที่เคยหยิบยืมแล้วไม่นำมาคืน คราวต่อไปหากยังกล้ามาหยิบยืมอีก ไม่ควรให้

3.พึงให้แก่คนที่ให้และไม่ให้ หมายถึงการสงเคราะห์ญาติและมิตรสหาย แม้เขาจะนำมาคืนหรือไม่ก็ตาม เมื่อเห็นว่าเป็นการสมควร หรือเขาเป็นคนดีควรแก่การเกื้อหนุนอนุเคราะห์ก็ควรให้

แวะมาเยี่ยมอีกแร้ว..ว อัพบล็อคด่วนจร้า..อิอิ

อ่านแล้วสะท้อนใจ...
พักนี้คนแบบนี้มากเสียด้วย
มองน้ำใจเราเป็นเรื่องธรรมดา
ตอนนี้เลือกที่จะมีครอบครัวเป็นที่ตั้ง
และรักษาเพื่อนแท้ไว้จำนวนแค่นิ้วมือก็พอแล้วค่า

จ๊ะเอ๋ คิดถึงจังเลย
น้องดื้อเรียนหนักมาก ไม่มีเวลาอัพ blog เลยค่ะ

สวัสดีคร้า
พี่มาแล้วๆๆ
เห็นเราไปโผล่ตรงบล็อกเก่าภูชี้ฟ้า
เลยรีบแวะมาบอกว่า
ตอนนี้เค้าลงจากภูชี้ฟ้า ขึ้นดอยแม่สลองแล้วจ้า
ตามมาติดๆๆนะเดี๋ยวตกทริป

อากาศเป็นใจแบบนี้หยุดหลายวันไปเที่ยวไหนคร้า
ใก้ลเดินทางไกลหรือยัง
ลุ้นอยู่นะ

สวัสดีค่า

ปุ๊กอัพรูปรับปริญญาแล้วนะคะ

ว่างๆแวะมาดูน๊า

วันนี้เพิมว่างใช่มั้ย
คนทำงานก็งี้เนอะ
ไม่ใช่ว่างๆๆอย่างเราซะหน่อย
เห็นมาทักทายก็ดีใจจ้า

เมื่อกี้ซัดยาเข้าไปกันป่วย
ตอนนี้มึนขอพักก่อนคร้า

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมกันค่ะ

เคยค่ะเคย ส่วนมากคนที่เคยแต่รับก็จะไม่เคยรู้จักพอซักที มีแต่คิดว่าทำไมเราให้น้อยจัง ทุกครั้งไป และไม่เคยให้คนอื่นบ้าง รับอย่างเดียว

ก็เลยทำใจค่ะ ว่าถ้าได้ตัดสินใจให้เค้าแล้วก็อย่าได้คิดว่าเค้าจะซึ่งและมีน้ำใจกลับมา มองแต่ตรงที่เราได้ให้ก็สุขไปอีกแบบค่ะ

ว่างๆๆแวะมาอ่านข้อความ ทำไมต้องชินชาล่ะ เคยถามตัวเองบางปะ
บ้านนี้เพลงเพราะนะ..

มาส่งความคิดถึงยามบ่ายๆ พร้อมอ่านเรื่องดีๆค่ะ

ถ้าพยามไม่รักแล้วเจ็บปวด
แต่รักแล้วมีความสุข รักเถอะค่ะ ^ ^

โห.. ใช่เลยค่ะ

ชินชากับการได้รับจากเรา และอยากได้เพิ่มขึ้นเนี่ย

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่บล๊อคนะคะ

บล๊อคน่ารักจังเลยค่ะ สงสัยเราจะชอบสีแดงเหมือนกันนะคะ