Bloggang.com : weblog for you and your gang
++arEa for mY lIfE++
คนๆนั้นมีจริงใช่มั้ย???
เกือบปีแล้วสินะ . . . ที่ฉันต้องทนเหงา อยู่คนเดียว
เพราะใครบางคน เลือกที่จะเดินไปจากฉัน
ไม่สิ ฉันต่างหากที่เลือกเดินมาจากเค้า
ฉันเสียใจ . . . ฉันเจ็บ . . .
และที่สำคัญ มันทิ้งรอยแผลไว้ในใจ
ฉันเจ็บจนเริ่มชินชา แทบไม่มีความรู้สึกอะไร
เขาจากไป พร้อมกับการที่ฉันเริ่มสร้างกำแพงขึ้น เพื่อมาป้องกัน
เพื่อหลีกหนีจากความเจ็บปวด มันเป็นกำแพงทางความคิด
ที่กั้นไม่ให้ใครเข้ามา เกิดขึ้นโดยที่ฉันไม่รู้ตัวมาก่อน
เวลาที่ผ่านไป . . .
ฉันได้รู้จักกับคนดีดี คนแล้วคนเล่า ผ่านมาก็ผ่านไป
คนที่เป็นห่วงฉันและรักฉัน ฉันรู้ดี ทั้งที่เค้าดีแสนดีกับฉัน
แต่ทำไม ทำไมฉันจึงไม่รักเค้า ฉันพยายามที่จะรักแต่ก็ทำไม่ได้
ฉันไม่ได้มีความรักให้แบบคนรักกัน
แต่มันเป็นมิตรภาพที่ฉันคิดว่าจะคงอยู่ได้นานตลอดไป
เหมือนมีใครกำลังปีนข้ามกำแพงของฉัน . . .
ฉันกลัว ฉันวิ่งหนีออกไป
แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง
หรืออะไรก็ช่างทำให้เราได้กับมาสร้าง
ความสัมพันธ์ขึ้นอีกครั้ง . . .
ความรู้สึกที่เค้ามีให้ฉันมันยังคงเหมือนเดิม
เค้าไม่โกรธ เกลียด และรู้สึกแย่ต่อฉันเลย
ฉันรับรู้ได้
ฉันต้องการมิตรภาพแบบที่ยั่งยืน
และไม่อยากให้มีใครต้องเจ็บปวด
ระหว่างเราดูเหมือนจะสนิทสนมกันมากขึ้น มากขึ้น และมากขึ้น
ฉันรู้สึกคล้ายๆเหมือนถูกโอบกอดเอาไว้
แน่นเข้าๆๆ จนฉันหายใจไม่ออก
และผลักตัวเองออกมาจากอ้อมกอดที่เหมือนเชือก
พอฉันหลุดจากเชือกเส้นนั้น . . .
ฉันถอยออกมาให้ห่าง และคอยมองอยู่ไกล
ฉันเองก็เสียใจที่หนีไม่พ้นวัฏจักรบ้าๆ นี้สักที
มันเป็นวัฏจักรของฉันงั้นเหรอ??
เหมือนกับเกมส์เกมส์หนึ่ง ที่ต้องเดินทางไปสู่เส้นชัย
. . . ซึ่งฉันรอเค้าอยู่ที่นั่น
แต่เมื่อเค้าวิ่งเข้ามาใกล้เท่าไหร่ ตัวฉันค่อยๆ จางหายไป
เค้ายังวิ่งมาไม่ถึงเส้นชัยด้วยซ้ำ เกมส์ก็จบลง
ถ้าอยากจะเล่นต่อก็คงต้องเริ่มเดินทางใหม่ทั้งหมด เป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ
แน่ละ . . .
คงไม่มีใครทนเล่นเกมส์นี้อีกต่อไป
ถึงอย่างไร ฉันคิดเสมอว่า . . .
ตลอดเวลาที่ผ่านมาอย่างน้อย
มันยังคงหลงเหลือมิตรภาพที่ดี ที่ฉันต้องการ
มากกว่าการเป็นคนรักที่ฉันไม่สามารถให้เค้าได้
ฉันได้ทำลายความรู้สึก ทำลายมิตรภาพที่ดีเหล่านั้นไป
โดยไม่ได้ตั้งใจ . . .
สุดท้ายทุกคนก็พบแต่ความเสียใจ . . .
ฉันขอโทษที่หัวใจของฉันมันปิดตายอยู่
ฉันหวังว่า . . .
เวลาจะช่วยให้แผลเป็นของฉันค่อยๆ จางหายไป
. . . และจะมีใครสักคนมาเปิดประตูหัวใจฉัน
ทำลายกำแพงนั้นได้ด้วย "ความรัก" ที่เค้ามี
จนทำให้ฉันมีความรู้สึกกับสิ่งที่เรียกว่า . . . ความรัก ขึ้นมาอีกครั้ง
Create Date : 25 ธันวาคม 2551
Last Update : 25 ธันวาคม 2551 19:10:05 น.
4 comments
Counter : 509 Pageviews.
Share
Tweet
โอ๋..โอ๋ อย่าร้องไห้นะ
ซักวันกำแพงนั้น ก็จะหายไป
โดย:
MizuYogan
วันที่: 25 ธันวาคม 2551 เวลา:22:36:34 น.
อยู่คนเดียว ก็สบายใจดีจ้า ถึงแม้จะเหงานิดหน่อย
โดย:
NOKKIE-CM
วันที่: 1 มกราคม 2552 เวลา:17:08:30 น.
หาดีไม่ได้ก้ อยู่เปนโสดเถอะน้องส้ม
ยังมีคนที่พร้อมจะรักเราอีกตั้งเยอะ
ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
แร้ว soul mate ก้จะเดินทางมาหาเราเอง
โดย: kittypiggybent (
KurodaBB
) วันที่: 13 มกราคม 2552 เวลา:23:15:48 น.
ส้มก็กำลังคิดแบบนั้นอยู่เหมือนกานนนนน ^^
โดย:
som_pLaygIrl
วันที่: 15 มกราคม 2552 เวลา:17:07:40 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
som_pLaygIrl
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
แวะมาหลังบ้านก็ได้นะคะ^__^
Group Blog
wElcoM on fIrsT comE
my Love in da pasT
my lifE in da timE
kicthen's aiD
room oF style
pUt up wiTh for my ditE
My tIp's
buy come and on sale
ธันวาคม 2551
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
25 ธันวาคม 2551
คนๆนั้นมีจริงใช่มั้ย???
All Blogs
คนๆนั้นมีจริงใช่มั้ย???
Friends' blogs
KissAhoLicGal
littlebitlittlemore
pekei
MizuYogan
KurodaBB
ยายหนูAK
NOKKIE-CM
enlightened
Pastel pied
tiara
ปลาทองพุงย้อย
งาขาว
moopu
Original April
แม่อบเชย
~Just Relax~
dailydelicious
pummy_beauty
แม่สลิ่ม
taheart
Johann sebastian Bach
โกโก้คุง**
peepa2009
Webmaster - BlogGang
[Add som_pLaygIrl's blog to your web]
Links
แคลอรี่
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ซักวันกำแพงนั้น ก็จะหายไป