นิยายรักหลากหลายแนว by ไตรติมา
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ตอน 17 เทศกาลคืนวันเสียตัว [1]  อีบุ๊กนิยายไบเซ็กส์ช่วล-เกย์สนุกน่ารักน่าลุ้น อุดหนุนดาวน์โหลดกันนะคะ https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&book_id=49603 ติดตามอัพเดท-กดไลค์เพจ >> https://www.facebook.com/oranamarinlove +----+----+----+----+----+----+----+----+ ตอน 17 เทศกาลคืนวันเสียตัว [1] ...........ประตูปิดแต่ไม่ได้ล็อค รายระวีทนนิ่งเฉยอยู่ไม่ได้เหมือนอกจะแตกตายจึงเปิดประตูเข้าไปหมายใจจะขัดขวาง กลับต้องช็อกกับภาพอนาจารสุดลามกที่กิ๊ฟฟี่เปลือยอกโนบราเซียร์และปล่อยให้ชายหนุ่มทั้งสองจูบเคล้าคลึงเล่นกับสองเต้าถันโดยนอนแนบขนาบกันคนละข้าง อ๊าย! มั่วซั่วอะไรกันขนาดนี้ ผู้ชายสองคนรุมโทรมผู้หญิงคนเดียวสมสู่กันเยี่ยงสัตว์เดรัจฉาน เหมือนหมาป่าไฮยีนารุมแทะซากสัตว์ตัวเดียว น่าสังเวชที่สุดหยุดเดี๋ยวนี้นะ รายระวีตะโกนโวยวาย อะไรเนี่ยยัยบ้ามหาภัย มาขัดจังหวะคนกำลังมัน ไม่มีมารยาทเสียเลยแย่ที่สุดหุบปากไปเลย กิ๊ฟฟี่เป็นฝ่ายตวาดแหว ทำท่าฉุนเฉียวตาเขียวใส่รายระวีแล้วลุกขึ้นมาถลึงจ้องตาเหลือกตาโต ทำฉันเสียอารมณ์หมดโคมสั่งสอนเด็กในปกครองบ้างนะ อย่าขัดจังหวะคนกำลังหาความสุข อย่างเธอมันน่ารำคาญทำคนอื่นอารมณ์ค้าง...กิ๊ฟฟี่ว่าโคมฉาย และประโยคหลังต่อว่ารายระวีพร้อมกับแต่งตัวใส่บราเซียร์เก็บเสื้อผ้า รายระวีไม่เข้าใจว่าตัวเองผิดหรืออย่างไรที่เข้ามาห้ามการกระทำอันไม่เหมาะไม่ควรตาจ้องมองเขม็งด้วยความหงุดหงิดกิ๊ฟฟี่เช่นกัน ถ้ามียัยนี่อยู่เป็นก้างขวางคอ ฉันขอลากลับล่ะ ไม่มีอารมณ์ละ บ๊ายบายเจมี่กับโคม...ไว้โอกาสหน้าที่ไม่มียัยบ้านี่อยู่ละกัน กิ๊ฟฟี่ผลุนผันเอ่ยลาด้วยท่าทางหัวเสียสะบัดหน้าเดินออกจากห้องไปอย่างเร็วไว เจเรมี่ท้าวสะเอว จ้องหน้ารายระวีและเดินจู่เข้าหามาหยุดยืนใกล้ท่าทางไม่พอใจแต่พยายามทำใจเย็นพูดอธิบาย พวกเรากำลังหาความสำราญกันมันสร้างความเดือดร้อนอะไรให้เธอรึไงระวีกิ๊ฟฟี่เคยนอนกับพวกเราสองคนมาก่อนนานแล้ว ไม่ใช่แค่เราสองคนเท่านั้นกิ๊ฟฟี่ผ่านผู้ชายมานับไม่ถ้วนและชอบเล่นเซ็กส์หมู่ ผมกับโคมให้ความสุขกับกิ๊ฟฟี่ได้สุดยอดจนติดใจเราสองคนเธอคบเราสองคนเป็นเซ็กส์เฟรนด์หน้าตาหล่ออย่างผมกับโคมอย่าว่าแต่กิ๊ฟฟี่เลยผู้หญิงอื่นเห็นเราแล้วก็อยากนอนด้วย หน้าตาอย่างเราไม่ต้องรุมข่มขืนผู้หญิงคนไหนหรอกมีแต่สาวเต็มใจอยากให้เอา เราไม่ได้ทำความผิด ถึงจะมีความต้องการมากแต่มันไม่ถึงขนาดที่ระวีว่าสัตว์เดรัจฉานเข้าใจไหม รายระวีไม่กล้าจ้องตาของเจเรมี่ สิ่งที่เขาพูดเป็นความจริงด้วยตัวเองได้อ่อนไหวไปกับความหล่อเหลาของโคมฉาย จนถลำลึกถึงขั้นยอมเสียตัวให้ไปแล้วและถึงตอนนี้ยังอยากได้กอดเขาอีกและที่เธอกำลังหงุดหงิดอยู่นี้อาจเกิดจากความหึงหวง! เราไม่มีสิทธิ์คิดหึงหวง เพราะพี่โคมไม่ใช่ของเรา รายระวีพยายามบอกในใจย้ำเตือนตัวเอง บางทีถ้ามีคนที่เรารัก เราอาจไม่อยากให้คนที่รักมั่วกับใครหลายคนมั่วแบบนั้นมันไม่ดี ไอพอจะเข้าใจระวีนะเจมี่โคมฉายนั่งเก้าอี้โซฟาเดี่ยวก้มหน้าก้มตาพูดใบหน้าหมองอย่างคนสำนึกตัวเองว่าเป็นคนไม่ดี นั่นทำให้เจเรมี่หันกลับไปหาคู่รักของตน นั่งยอง ๆกับพื้นต่อหน้าและจับมือของคนรักมากุมไว้ด้วยสองมือประคอง ไม่เอาน่าไม่โทษตัวเอง คิดว่าตัวเองเลวร้ายไม่ได้ช่วยไถ่โทษให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้นมาหรอกไม่ว่าใครจะมองยูอย่างไร ไอไม่เห็นว่ายูจะเลวร้ายตรงไหนเลยพวกเราแค่ผู้ชายธรรมดาที่หาความสุขใส่ตัวและมอบความสุขนั้นให้กับผู้ที่ต้องการเราเช่นกันมีแต่เราเท่านั้นเข้าใจกันและรักกัน อย่าแคร์คำพูดไม่ดีของคนอื่นเก็บมาคิดไม่สบายใจไปเปล่า ๆ ไม่ได้ประโยชน์ เจเรมี่ปลอบใจคนรักแล้วฉุดดึงมือขึ้นโอบไหล่ประคองพาเข้าไปในห้องนอน รายระวีรู้ตัวเหมือนเป็นคนอื่นไกลไม่เคยได้เข้าใกล้โคมฉายเลยในเมื่อโคมฉายยังมีแต่เจเรมี่เท่านั้นเฝ้ามองดูอยู่ห่างอย่างอาวรณ์... ประตูห้องยังเปิดแง้มอยู่ เจเรมี่หันหลังให้ประตู โคมฉายกอดคอยืนอยู่ต่อหน้าเจเรมี่ถัดจากเตียงนอนไปเบื้องหลังเป็นตู้เสื้อผ้าติดกระจกเงา และเจเรมี่เห็นกระจกเงานั้นกำลังสะท้อนแผ่นหลังของโคมฉายไปพร้อมกับสะท้อนด้านหลังตัวเองขณะประตูเปิดแง้มอยู่และด้านหลังของประตูมีรายระวีส่งสายตาทอดมองเข้ามาสบตาของโคมฉาย ยูดูเปลี่ยนเปลี่ยนไปนะ ชืดชาลงอย่างกับมีใครที่ยูแอบปันใจให้เขาแววตาของยูดูมีภาพซ้อนเหมือนซ่อนใครไว้ในใจ ไอพูดถูกไหมโคม...เจเรมี่พูดน้ำเสียงราบเรียบ เขาระแวงขึ้นมาตงิด ๆกับคนรักย่อมมีบ้างที่จะรู้สึกหวง! โคมฉายฟังแล้วให้ตื่นจากภวังค์ เขากำลังเหม่อมองไปด้านหลังประตูสบสายตารายระวีจึงรีบมองกลับมาประสานสายตากับเจเรมี่และพูดปฏิเสธ ไอไม่มีคนอื่นหรอกเจมี่ ไอเลิฟยู พูดพลางยิ้มให้แต่เป็นยิ้มเจือจางดูคล้ายไม่จริงใจ นอกจากเป็นคู่รักกันแล้ว เราสองคนยังเป็นเพื่อนร่วมเป็นร่วมตายเป็นเพื่อนแท้จริงหากเรารักกันนานไปอาจมีนอกใจกันไปบ้าง ไอใจกว้างไม่ถือสา แต่อย่าลืมว่าไอเป็นผัวยูอยู่นะอย่ารักใครให้มากกว่าไอ บทสรุปสุดท้ายของเจเรมี่คือสิ่งนี้เขากระชากเชิ้ตของคนรักออกเหวี่ยงลงอย่างไม่ใส่ใจว่ามันจะปลิวไปตกลงตรงไหน เหลือเสื้อกล้ามตัวในที่เขาดึงขึ้นเพื่อถอดออกจากกายชายคนรักถอดออกได้ก็ปาทิ้งก่อนจะถอดเสื้อยืดกันหนาวเพียงตัวเดียวของตัวเองเหลือแต่ร่างกายเปลือยเปล่าท่อนบนด้วยกันแล้วผลักอย่างแรงจนคนรักล้มหงายทอดกายบนฟูกนอนกว้างก่อนจะถาโถมตัวเองลงทับร่างกายอีกฝ่ายไว้ด้านล่างกล่าวคำย้ำ... ไม่มีใครรักยูได้เท่าไอรักไม่มีใครทำให้ยูเป็นสุขได้มากมายเท่าที่ไอทุ่มเททำให้ยู เอาใจทุกอย่าง ทุกอย่างที่ไอทำไปเพราะรักยูมากกว่าใครไม่มีใครที่ไอรักมากเกินกว่ายูและไอจะไม่มีวันปล่อยยูไป เพราะยูเป็นของไอว่าแล้วตอกย้ำด้วยจูบซุกไซ้ซอกคอ ขณะที่โคมฉายโดนจับกดด้วยฝีมือคนรักที่ตัวใหญ่กว่าแวบหนึ่งได้เห็นแววตาของรายระวีแล้วต้องหันหน้าหนีเมื่อตกเป็นอยู่ในสถานะเมียของเจเรมี่แล้วมันยากที่จะเอื้อมถึงอีกคนเป็นได้แค่ชู้รักที่อยู่ห่างเกินไปไกลเกินฝันโคมฉายปล่อยใจลอยไปนึกเห็นแต่ใบหน้ารายระวี รายระวีกลับเข้าห้องนอนของตนเอง ถึงเวลาอันควรหลับนอนพักผ่อนบ้างแล้วเธอไม่ได้อุดหู แม้ได้ยินเสียงสมสู่อยู่ด้วยกันอย่างเป็นสุขสมระหว่างผัวเมียของเขาเข้าใจดีว่าทั้งสองกำลังมีความสุข ส่วนตัวเองไม่ได้เศร้า เพียงแต่เหงา... หนาว... ภายในจิตใจโหยหา...มองออกไปนอกหน้าต่างเห็นดวงจันทร์ข้างแรมแหว่งเป็นเสี้ยวแล้วนึกในใจ... หากขอพรจากดวงจันทร์ได้ อยากขออ้อมกอดนั้นให้ฉันบ้างได้ไหม
...........กลางดึกรายระวีรู้สึกเหมือนมีคนมาจุมพิตบนหน้าผากจึงลืมตาขึ้นในความสลัวลางเห็นใบหน้าโคมฉาย เขานั่งข้างเตียงด้านขวา พี่โคม... รายระวีส่งเสียงเรียกเบา ๆระวังระไวไม่ให้ห้องติดกันนั้นได้ยิน ลุกขึ้นกอดคอชายผู้เป็นที่รักแน่น แม้เธอไม่ได้เอ่ยคำว่าคิดถึงโคมฉายเข้าใจได้ว่าสาวน้อยของเขาคิดถึงเขามากกว่าใครที่เคยเอ่ยคำว่าคิดถึงเสียอีกและตัวเขาเองเช่นกันที่คิดถึงอยากกอดเธอเหลือเกิน ติดขัดข้องอุปสรรคจากผู้คนแวดล้อมมากมายทำให้ไม่อาจทำตามใจปรารถนาเพิ่งมาได้โอกาสหลังเจเรมี่มีความสุขสมจากเรือนร่างของเขาแล้วเผลอหลับไปเขาถึงปลีกตัวออกมาจากห้องนั้นได้ พี่คิดถึงระวีเหลือเกิน โคมฉายเป็นฝ่ายเอ่ยสารภาพออกมาจากใจไม่ได้พบกันนานหลายเดือนนับตั้งแต่จากกันวันนั้น เสียดายนะที่ระวีไม่มีน้องให้พี่ใจยังรำลึกถึงและซาบซึ้งกับครั้งแรกที่เธอมอบสิ่งมีค่าของลูกผู้หญิงให้มา ระวีก็เสียดาย ใจจริงอยากมีลูกให้พี่โคมได้เลี้ยงดูลูกของเราแม้ระวีไม่มีสิทธิ์ในตัวพี่โคม แค่ได้เฝ้าดูอยู่ห่างไกลก็ยังเป็นสุขใจ ระวีเชื่อว่าพี่โคมต้องเป็นคุณพ่อที่ดีของลูก ใจอยากสัมผัสเรือนกายอันน่าหลงใหลของสาวน้อยในดวงใจเขาเหลือเกินจึงอดไม่ได้ที่จะจูบอย่างลึกซึ้งดื่มด่ำหากสามารถทำได้มากกว่าจูบใจยังอยากทำอีกสักที กำลังทำอะไรกับระวีหรือโคม... เจเรมี่เปิดประตูพรวดพราดเข้ามาเอ่ยทัก ปะ... เปล่า... แค่มากล่าวราตรีสวัสดิ์กับระวี เดี๋ยวจะกลับไปนอนแล้วโคมฉายตอบติด ๆ ขัด ๆ อารามตกใจ ไม่ต่างจากพวกลักเล็กขโมยน้อยถูกตำรวจซักถามโดยยังไม่มีหลักฐานหรือพยาน กล่าวราตรีสวัสดิ์? ตอนตีสามเนี่ยนะเจเรมี่รู้ว่าเป็นคำโกหกไร้สาระแน่นอนว่าเขาไม่ถือสา จึงกล่าวถามหยั่งเชิงแต่ตรงไปตรงมาอย่างใจสงสัยถ้ายูอยากเมคเลิฟกับระวี ไอยอมได้นะไม่โกรธยูหรอก เอาไหมล่ะ โดนคำถามจี้ใจทำให้ร้อนรนต้องลุกผลุนผันขึ้นมายืนใกล้กับเจเรมี่พร้อมทั้งรีบปฏิเสธ ไม่... ไอไม่ได้คิดอย่างนั้นกับระวีทั้งที่คิดอยู่เต็มอกโคมฉายกลับไม่กล้ายอมรับความจริงกับคู่รักของตน ยูจะคิดอะไรกับระวีก็ได้ แต่ไออยากบอกให้ยูแบ่งไอด้วยเราแชร์กันได้เรื่องผู้หญิง เจเรมี่พูดราวกับเรื่องสนุกทางเพศนั้นไม่ได้โหดร้ายไร้ความปรานีกับเด็กสาวตัวเล็กๆ โคมฉายฉุนจัด! โกรธขึ้นมาทันที กระชากแขนแฟนหนุ่มดึงลากออกจากห้องไปอย่างถูลู่ถูกังเนื่องจากอีกฝ่ายแสร้งทำตัวหนักให้เหลือกำลังลาก อย่าแม้แต่จะคิดนะเจมี่ มันเป็นเรื่องเลวร้ายที่สุดดูสภาพไม่ต่างกับหนูตัวน้อยโดนราชสีห์กับเสือขย้ำ ไอสงสารระวียิ่งกว่าใครได้โปรดอย่าแตะต้องระวีนะเจมี่ รับปากไอสิว่ายูจะไม่ข่มเหงรังแกระวีให้เจ็บช้ำชายหนุ่มสีหน้าเคร่งเครียดกล่าวขอร้องคู่รักที่น่ากลัวกว่าราชสีห์ร้ายกระหายหิวตัณหาราคะนั่นเป็นเรื่องสำคัญเหมือนจะเป็นจะตายสำหรับเขาเกี่ยวกับเด็กสาวผู้เป็นสุดรักสุดหวงดั่งดวงใจของโคมฉาย...รายระวี เจเรมี่ไม่ยอมรับปาก กลับคิดระแวงหึงหวงหนักจนถึงขั้นนัยน์ตาแดงก่ำความอิจฉาริษยาผุดขึ้นทำให้ขอบตาร้อนผ่าว จับต้นแขนทั้งสองข้างของคู่รักดึงเข้ามาชนอ้อมอกตนเองแล้วออกคำสั่ง มองตาไอ...ยูกำลังแสดงให้ไอเห็นว่าใจของยูทุ่มเทให้เด็กคนนั้นเป็นคนสำคัญ และคนสำคัญก็คือคนที่ยูคิดจะรักให้มากกว่าไออย่างนั้นใช่ไหม ไม่... ไอไม่ได้รักใครมากไปกว่ายู ไอสงสารระวีมากเกินไปเลยเป็นห่วงแล้วก็หวาดกลัวไปสารพัด โคมฉายพูดได้แค่นั้นด้วยกลัวใจที่หิวกระหายแห่งคู่รักของตนจนไม่อาจบอกออกไปได้ว่าถ้าหากเจเรมี่ทำเกินเลยกับระวี มันจะไม่ต่างกับเอามีดมากรีดเฉือนใจของเขาให้บาดเจ็บแสนสาหัส ใจดั่งราชสีห์ที่ดุร้ายของเจเรมี่เริ่มผ่อนคลายลงด้วยน้ำคำคู่รักสุดเสน่หายังย้ำว่าไม่ได้รักใครมากเกินกว่าตัวเขาก็ค่อยเบาใจ .
|
สมาชิกหมายเลข 2795671
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] นามปากกา... ไตรติมา เขียนนิยายหลากหลายแนว รักหญิงชาย วาย Yaoi LGBTQ ผี แฟนตาซี Sci-fi ดราม่า คอมเมดี้ ฯลฯ
Group Blog All Blog
Friends Blog Link
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ