Group Blog |
มีเพียงดอกไม้ที่รู้ - RIHITO TAKARAI เรื่อง/ภาพ การ์ตูนในหัวข้อนี้เป็นเรื่องราวความรักระหว่างชายกับชาย  มีเพียงดอกไม้ที่รู้ Only the flower knows 1-3 (จบ) + คือดอกไม้ที่กลางใจ RIHITO TAKARAI เรื่อง/ภาพ ศันสนีย์ แปล สำนักพิมพ์บงกช แนว BLY 300 บาท หลังปก ในเขตมหา'ลัย ช่วงบ่ายของวันที่สดใส และในสถานีรถไฟตอนเย็นของวันที่ฝนตก อาริคาวะและมิซากิได้มาพบกัน พวกเขาต่างไม่รู้ชื่อของอีกฝ่าย ไม่รู้ถึงตัวตนของอีกฝ่าย แต่ว่านั่นเป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง ระยะห่างของพวกเขาค่อยๆ หดแคบลงทีละนิด... เล่าเรื่องเอง อาริคาวะเข้ามาช่วยงานที่ห้องวิจัยของคณะเกษตร ทำให้ได้รู้จักมิซากิ หนุ่มหน้าสวยที่มักปลีกตัวจากคนรอบข้าง ความจริงก่อนหน้านั้นอาริคาวะเคยพบมิซากิแล้ว และได้บังเอิญเก็บสร้อยคอรูปดอกไม้ของมิซากิได้ แต่เขาจำไม่ได้เพราะระคายตาจากคอนแทคเลนส์ที่สวมใส่ตอนนั้น และสร้อยคอดอกไม้ดูเหมือนจะมีอิทธิพลต่อาริคาวะทำให้เขาฝันถึงมิซากิซ้ำๆ ทุกวัน ความฝัน จวบจนความใกล้ชิดในห้องวิจัยพันธ์ุพืชทำให้อาริคาวะสนใจมิซากิ แต่ดูเหมือนมิซากิจะมีความลับเก็บงำไว้ คุยกันหลังอ่าน แนวสบายๆ ไม่มีอะไรต้องคิดมาก ปมในเรื่องก็ไม่ได้ใส่เข้ามาเพื่อต้องการน้ำตา โอคิดว่าดราม่าจะมีมากกว่านี้ แต่อ่านไป อ้าว ไม่มีอะไรสักหน่อย เกริ่นมาดูใหญ่โต แอบผิดหวัง ฮ่าๆ มาที่คู่เอกของเรา อาริคาวะ หนุ่มหน้ามนนักศึกษากฎหมาย วงจรชีวิตทั่วไปไม่ได้เกี่ยวกับมิซากิเลย แต่ช่วงนั้นน่าจะเพราะวงจรโลกกับดาวอังคารเคลื่อน เลยทำให้สองคนนี้มาพบกันได้ (บรรทัดนี้โอโม้เอง ใครเชื่อไปแล้วขออภัย) ครั้งแรก เจอกันที่คณะ อาริคาวะแวะมาหาเพื่อนที่อยู่คณะเดียวกับมิซากิ ครั้งที่สอง ในสถานีรถไฟ และเป็นสองครั้งในวันเดียวที่อาริคาวะมีปัญหากับคอนแทคเลนส์ทำให้มองอะไรไม่ชัด น้ำตาไหลตลอดเวลา นิสัยใจคอเปิดเผย คุยเก่ง เข้ากับคนง่าย คิดอะไรง่ายๆ ไม่ซับซ้อน เหมือนคนที่ไม่เคยปล่อยตัวให้จมกับปัญหา แต่จะเอาหัวพุ่งชนใส่แทน โดนอาจารย์ห้องวิจัยที่มิซากิประจำอยู่ดึงตัวมาช่วย เพราะนายคนนี้เป็นเบ๊ประจำห้องวิจัย ทั่วหล้าเรียกใช้ได้ (โม้อีกแหละ แต่ความหมายในเรื่องก็เครือๆ นี้) ส่วนมิซากิ หน้าสวย เรียบ นิ่ง ชอบต้นไม้ดอกไม้ แค่ขลุกตัวอยู่ในห้องวิจัยก็มีความสุขแล้ว เฟอะฟะซุ่มซ่ามมากกว่าที่เห็นภายนอก อ่อนโยน และอ่อนไหว มวยคู่นี้ปะกันก็ไม่ซับซ้อน ความรักไม่ซ่อนเงื่อน สนใจ ใส่ใจ รักกัน The End ต้องบอกตรงนี้ว่าโอชอบตัวละครประเภทสู้ชีวิต เด็ดเดี่ยว มั่นคง กล้าหาญ ฉลาด ไม่คิดมาก ไม่เรื่องมาก มิซากิไม่อยู่ในจำพวกนี้ คะแนนความชอบตัวละครพิเศษเลยไม่มีให้ ถ้าหนูอยากให้พี่ชอบ หนูต้องเข้มแข็งกว่านี้นะคะ ปมในเรื่องมีมาจากฝ่ายมิซากิอย่างเดียว ออกแนวทำตัวเองด้วย จากไม่ชอบอยู่แล้ว ยิ่งติดลบ แต่เนื้อเรื่องโดยรวมอ่านได้เพลินๆ ไม่ขนาดติดพัน แต่ก็ไม่เบื่อ มีเพียงดอกไม้ที่รู้ สามเล่มจบ ชอบมากไปน้อย เรียงตามลำดับเลขที่เล่ม 3.5 > 3 > 2.5 ส่วนเล่มพิเศษ คือดอกไม้ที่กลางใจ พิเศษตรงที่มีเรื่องของคนที่ไม่คาดคิดมาอยู่ ย้อนกลับไปสมัยเมื่อ กี่ปีไม่รู้ นานพอสมควรแล้วล่ะ ประหลาดใจพอควรเลย (ไม่มากเพราะโอพอรู้มาแล้วว่าคือใคร) แต่โอชอบมาดคุณหนูกับคุณชายสมัยก่อนมากเลย ฮ่าๆ หน่วงๆ หน่อย แต่ไม่มาก ด้วยเพราะเป็นเรื่องสั้นๆ ปูพื้นมาได้ไม่มากเลยอาจไม่มีอำนาจดึงพอด้วย เล่มนี้ให้ 3.5 โดยรวมทั้งเรื่องก็ออกมาที่ 3.125 เจอกันครั้งแรก บรรยากาศเฉพาะตัวต่างกัน แต่สวยงามคนละแบบ  ความคิดของใครบางคน . . . ทุกๆ ครั้ง ที่เขาสะกิดให้ฉันเอะใจ ในเรื่องที่ตัวเองไม่ทันสังเกต มันรู้สึกเหมือนจะโดนเขาอ่านไปจนถึงความรู้สึกที่แม้แต่ตัวฉันเองยังมองข้ามไป ไปจนถึงส่วนลึกของหัวใจ . . . นายคนนี้มีแฟนกับคนด้วยเหรอ?  คำถามที่ไม่มีใครตอบ . . . ทำไมกัน ทั้งที่เป็นร่างกายของฉัน แต่ฉันกลับไม่สามารถเปลี่ยนแปลงคนที่รักหรือเพศได้ตามใจคิด ทำไมฉันถึงต้องเกิดมาเป็นผู้ชาย . . . และ... คำมั่น  โอซื้อแบบ Box set มาค่ะ กล่องแบบใส่ด้านบน หน้า - หลัง เนื้อกล่องเป็นพลาสติก โอนึกออกแล้ว เป็นแบบเดียวกับที่เขาเอามาทำพัดพลาสติกนั่นแหละ ไม่แข็งมาก แต่ก็ไม่อ่อนยวบ  ข้างในมี หนังสือ 4 เล่ม + แผ่นพับ เปิดแผ่นพับมาจะเจอที่คั่นสี่แบบ กระดาษโน้ตมัน และแผ่นโปสการ์ด  โปสการ์ดที่ว่าหน้าตาอย่างนี้ มีลายสองด้าน อีกด้านลายเดียวกับปก  เพลินๆ
ลายเส้นสวยมากๆ เห็นแล้วนึกถึงการ์ตูนเรื่องนัตสึเมะ(หรือเปล่า 555)
โดย: PZOBRIAN
  วันที่: 17 มกราคม 2559 เวลา:21:25:25 น.คุณพี หัวทองเหมือนนัทซึเมะค่ะ แต่คนละคาแรกเตอร์เลย
 โดย: ออโอ
วันที่: 19 มกราคม 2559 เวลา:22:08:18 น. |
โอเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาก อ่านได้ทุกแนว เสาะแสวงหาเรื่องสนุกๆ แนวใหม่ๆ ตลอด หลายเรื่องไม่มั่นใจก็ค้นหารีวิว ถ้าชอบถ้าใช่ก็ลอง ลองแล้วชอบแล้วประทับใจก็อยากบอกต่อ บางครั้ง อ่านครั้งแรกรู้สึกอย่างนี้ อยากเก็บไว้เพื่อเป็นเรื่องราว บันทึกไว้กันลืม กลับมาย้อนอ่านก็จะได้รู้ว่า ครั้งหนึ่งที่เราเคยอ่าน เรารู้สึกอย่างนี้ เวลาผ่านไป เมื่อกลับมาอ่านอีกครั้ง ก็อาจจะได้มุมมองใหม่ๆ มากยิ่งขึ้น "ขอให้ทุกคนสนุกกับการอ่าน" รู้สึกดีที่โลกนี้มีหนังสือ-โอ
Friends Blog |
|||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 49 คน [