น่านดิ...จะรีบแยกไปทำไม๊ นอนกอดลูกน่ะ อุ่นจะตาย เพียงแต่จะรำคาญนิดนึงตอนที่มานเอาศอก เข่า เท้า มาจิ้มหน้าเราอ่ะ
ทุกวันนี้หนูอันดานอนเปลตัวเองแค่คืนละ 2-3 ชม. พอตื่นก็ร้องจะลงมานอนที่นอนเดียวกะป๊าแม่ นี่ขนาดคิงส์ไซส์พี่ยังต้องหนีไปนอนปลายเตียงเลยนะนั่น...ทำไมมานนอนดิ้นจังฟระ

แยกเลยๆๆๆๆ หนับหนุนๆๆๆ หุหุ หนับหนุนเสียงดัง เด็กที่บ้านช้านนจาแยกไงดีเนีย้ย อยากแยกมั่ง

อือม์ ... นะ... เข้ามาช่วยฟัง...

นู๋มรรคแยกห้องนอนมาตั้งกะเด็กแล้วคะ หลังๆ นี่ ดิฉันพยายามหลอกล่อ อยากเอาแกมานอนกกด้วย... เมื่อคืนก็ลอง..หุหุ ม่ายสำเร็จอ่ะ...เธอเรียกขอกลับเตียงตัวเองง่ะ

พี่บารก็แยกแล้วเหมือนกัน แต่ไปนอนกับย่านะไม่รู้จะติดใจอะไรหนักหนานอนกับแม่แล้วมันไม่อุ่นมัง

พี่ทิมโตแล้ว แยกไปเลย ถ้ามีโอกาส
ถ้าแยกแล้ว แม่จะไม่เหงา ไม่แอบร้องไห้นะ ที่ไม่ได้นอนกอดพี่ทิมอ่ะ

ไม่รู้จะแนะนำยังไงครับ เพราะไม่เคยมีลูก

โอกาศดีๆยังงี้ แยกไปเลย พ่อแม่จะได้มีเวลาผลิตน้องให้พี่ทิมไง 5555
เอาน่าแสดงว่าพี่ทิมเริ่มโตแล้ว แม่ก็ต้องปล่อยเขาไป
อยากให้ลูกติดก็มีอีกคนดิ กิกิ (เชียร์กันเข้าไป จะใจอ่อนบ้างไหมเนี่ย)

หุหุ เลิกกินนมแต่ยังต้องจับนมอีกหรือเนี่ยพี่ทิม

ถ้าม๊าขอชี้แนะสักนิดจะได้ไหมค่ะ

เพราะว่ามีประสบการณ์กับตัวเองเป็นอย่างมาก

นั้นก็คือ ลูกสาวตัวน้อยไม่ยอมนอนแยกห้อง

จนบัดนี้ก็ไม่สามารถทำได้ ไม่ใช่ว่าเขาติดเราหรอกนะค่ะ

แต่เราสองคนติดเขากันนะ

ที่นี้ก็เลยมานั่งคิดกันใหม่ว่า ปล่อยให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไป
ตามธรรมชาติกำหนดก็แล้วกัน เขาอยากนอนกับเราก็ตามใจ
หรือว่าคืนไหนเขาอยากจะไปนอนกับคุณตาคุณยายก็ช่างเขา
เราเองก็จะไม่รู้สึกว่าห่างเหินกันด้วย

ลองดูนะค่ะ

ขอบคุณค่า สำหรับทุกคำแนะนำ

แต่พี่ทิมก็ยังอยากให้แม่นอนด้วยนั่นแหละ แต่ว่าอยากไปนอนอีกห้องนึง
ไม่เพราะอะไร เพราะห้องนั้นมีของเล่นนั่นเอง
ตอนนี้เลยเอาเป็นว่า แม่ลูกเลยย้ายไปนอนห้องโน่น เผื่อพี่ทิมจะชินกับห้องโน้น พอถึงเวลา (ขออีกซักนิด) จะได้ให้นอนห้องโน้นคนเดียวเป็นการถาวร จะได้ไม่ยาก (มั้ง)