(ดวงตะวัน) ความรักเจ้าขา - เรือนดอกรัก

นาน ๆ ที ได้มีโอกาสแวะเข้ามาปัดฝุ่นกรุนิยายที่ชื่นชอบค่ะ คราวนี้จะพูดถึงผลงานของนักเขียนเก่ามือฉมัง ที่หลาย
ๆ คนคงรู้จักกันดี "พี่ปุ๊ - ดวงตะวัน" ค่ะ

**หมายเหตุ: อ้างอิงรูปและเรื่องย่อจากเว็บสนพ.ค่ะ //www.dtawanbooks.com

ความรักเจ้าขา


นกฮูกมีความปรารถนาสองอย่างเมื่อเรียนจบกลับมาจากเมืองนอก คือหนึ่ง หล่อนฝันอยากเป็นนักเขียนนิยาย และสอง หล่อนอยากออกไปใช้ชีวิตอิสระนอกบ้านพ้นไปจากอ้อมอก ของพ่อ แม่ และยาย

แน่นอน ไม่มีใครยอม ! นาทและเบญจางค์ พ่อและแม่ของหล่อนแม้หย่ากันแล้ว ก็ตาม แต่ไม่มีใครยอม ปล่อยมือจากลูกสาวดุจคนที่ต้องการ“แข่ง” กันอยู่ในที แต่ในที่สุด นกฮูกก็บินออกจากกรงได้ด้วยความช่วยเหลือของคุณชูศรี ผู้เป็นยายที่ ตัดสินใจให้หลานสาวไปใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านซึ่งเธอและ “กิ๊ก” ของเธอตั้งใจจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันในบั้นปลาย

ที่บ้านหลังนั้น นกฮูกได้พบคนในวงการหนังสืออีกสองคน คือ เจ๊โย นักเขียนสาวใหญ่และปลาวาฬ ชายหนุ่มที่บอกว่าตนเองเป็นเมสเซ็นเจอร์อยู่ที่สำนักพิมพ์เก่าแก่ชื่อสีทันดร

แต่อย่าคิดว่าการก้าวออกมาใช้ชีวิตตามสไตล์คนเมืองรุ่นใหม่อย่างที่เรียกกันว่า Urban tribe จะทำให้พ่อแม่ ยอมปล่อยมือจากลูกสาวได้ง่ายๆ และเส้นทางการเป็นนักเขียนนิยายของนกฮูกจะสวยงาม หวานหอมดุจปูด้วยกลีบกุหลาบ

ที่แย่ไปกว่านั้น ปัญหาสารพัดสารพันที่ว่าที่นักเขียนสาวพบเผชิญ ทั้งปัญหาเรื่องค่าลิขสิทธิ์ การลอกและขโมยพล็อต ฯลฯ นั้น นกฮูกได้รู้ในที่สุดว่ามันเป็นปัญหาเดียวกับเรื่อง รัก รักที่กำลังงอก งามระหว่างหล่อนกับปลาวาฬ

ปลาวาฬเป็นคน ขโมยต้นฉบับนิยายเรื่องแรกในชีวิตของหล่อนไปให้
“นู๋เจน” นักเขียนสาวดาวรุ่งแฟนของเขา ! และเพราะปัญหางานที่กลายเป็นเรื่องเดียวกับเรื่องรักนี่เองที่ทำให้ปลาวาฬจำเป็นต้องเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงว่าเขาคือใคร

...งาน ลุล่วง แต่...รักกลับ ไม่คลี่คลาย ยิ่ง ขมวดปมยุ่งเหยิงกว่าเดิม เมื่อปลาวาฬและนกฮูกได้รู้ว่า ยังมีใครอีกคนที่อยู่ข้างหลังและชักเชิดเรื่องรัก ระหว่างเขากับหล่อนตลอดมา

ทางออกของเรื่องรักนี้จะเป็นเช่นไร
โปรดติดตามใน “ความรักเจ้าขา”

************************************
ส่วนตัว

อ่านเล่มนี้เพราะหนึ่งมีน้องสาวมากรี๊ด ๆ ให้ฟังอยู่นานแล้วว่าต้องลองอ่านงานของนักเขียนคนนี้ให้ได้ แถมซ้ำด้วยพี่สาวนักเขียนอีกหนึ่งท่านแนะนำมาว่าอยากให้ลองอ่านการกัดเล็ก ๆ ในแวดวงการเขียนหนังสือที่อ่านแล้วก็ต้องมีหัวเราะในลำคอบ้าง (ด้วยความ ขื่นขมและเห็นจริงบ้าง) แต่พออ่านจบ กลับค้นพบว่าตัวเอง "หลงรัก" ปลาวาฬ เข้าอย่างเต็มเปา

เอ่อ... ไม่ใช่เป็นนักอนุรักษ์พันธุ์สัตว์น้ำแต่อย่างไรนะคะแต่เป็นชื่อของพระเอกที่แสนแปลก (แปลกพอ ๆ กับชื่อนางเอกนั่นแล -_-') จบเรื่องนี้แล้วสิ่งที่รักที่สุดก็คือพระเอกค่ะ รักความ ที่ปลาวาฬเป็นผู้ชายแสนธรรมดา(อะไรอย่างนี้) ทั้งทรงผม การแต่งตัว การกิน อยู่หรือทุกสิ่งทุกอย่าง (ถ้าตัดความเป็นนิยายออกไปอย่างเดียวในตอนจบที่ปลาวาฬ เปลี่ยนไป๋) แต่ก็พอกล้อมแกล้มเพราะยังหลงรักปลาวาฬชนิดว่าเพ้อ ไปหลายวันเลยทีเดียว (จนช่วงนั้นคนในสนพ.เรียกหนังสือปาร์วานีห์ที่กำลังปั่น อยู่ว่า"ปลาวาฬ" ไปแล้ว) สรุปแล้วชอบเล่มนี้ค่ะ ^^

เนื้อเรื่องก็สนุกสดใส แม้ไม่ได้ติดใจมากเท่ากับพระเอกที่ทำให้หลงรักความธรรม ด๊าธรรมดาของปลาวาฬเข้าเต็มเปา แนะนำสำหรับคนที่ชอบนิยายที่อ่านไปยิ้มไปหัวเราะไปค่ะ

****************************************

เรือนดอกรัก


ส้มลิ้ม สาวไทยร่วมสมัยคิดจะเปิดเรือนไทยริมบางคลองรักห่าง จากกรุงเทพฯไม่เท่าไร เพื่อทำธุรกิจโฮมสเตย์ ขายวิถีชีวิตไทยและความเป็นไทย คำถามสำคัญที่ตามมาทันทีก็คืออย่างไหนล่ะถึงจะเรียกว่าไทย

สาว ไทยดัดผมหยิกเป็นลอนสลวยทำสีเป็นสีน้ำตาลเหลือบทองได้ไหม หรือ ว่าจำเป็นต้องไว้ผมยาวเรียบตรงสีดำสนิทเท่านั้น พ่อชอบตีกอล์ฟ ย่าชอบดื่มโค้ก มิใช่น้ำฝนขันใหญ่เย็นชื่นใจอย่างที่ คนไทยในเครื่องหมายคำพูดควรดื่ม ยังจะกิมลั้ง น้องชายที่มีใจรักจะเป็นสาวอีกล่ะ ทั้งหมดนี้เรียกว่าเป็นวิถีชีวิตของคนไทยหรือเปล่า

ครั้นเหลียวมองรอบตัว เพื่อนบ้านของส้มลิ้มอย่างพวกบ้านกำนันจอมนั้นก็แข่งขันชิงดีชิงเด่นกันมาตลอด มิได้รักใคร่ไยดีกันเหมือนชุมชนคนไทยแสนดีที่ไหนเลย

แต่... สายเกินไปแล้วที่จะถอยหลังกลับ เพราะเมืองไทยทัวร์ของหนุ่มลูกครึ่ง ไทย-จีน ชื่อ “เมืองไทย” พานักท่องเที่ยวบุกเรือนดอกรักแล้ว

ที่สำคัญก็คือเขาบุกเข้ามายังหัวใจของส้มลิ้มด้วยนี่สิ

ดอกรักบาน หิ่งห้อยริมคลองบางดอกรักส่องแสงกระพริบพราว
****************************
ส่วนตัว

เรื่องนี้เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่วางไม่ลงค่ะ รักในไอเดียของเรื่องนี้ในการพยายามมองหา "ความเป็นไทย" ของ ส้มลิ้มเสียเหลือเกิน จนคิดว่ากลาย ๆ จะแอบกัดเล็ก ๆ กับ นโยบายรณรงค์ความเป็นไทยต่าง
ๆ ของไทยได้อย่างต้องขอปนยิ้ม(อีกแล้ว) ชอบค่ะ

ชอบที่สุดของเรื่องนี้นอกจากเนื้อเรื่องหลักแล้ว ก็เห็นจะขออดคิดถึง เรื่อง "แกะรอยรัก" ของคุณกิ่งฉัตรไม่ได้ เพราะอ่านเรื่องนี้แล้วชมชอบบรรดาญาติมิตรประดามีของเหล่านางเอกเสียจริง ชอบความ น่ารักของกิมลั้งเหมือนที่ชอบเปลี่ยนฟ้า (แต่แหม ถ้ เปลี่ยนฟ้ากลายเป็นแบบกิมลั้งคงเสียใจแย่เลยค่ะ >_<) ชอบความเฮฮา โวยวาย ของคนในครอบครัวนางเอกเหมือนที่ชอบมาแล้วในแกะรอยรักเช่นกันและไม่รู้ทำไม หากเกิดได้ชอบบรรดาญาติพี่น้องฝ่ายนางเอกแล้ว จะหลง ๆ ลืม ๆ ตัว พระเอกนางเอกไปทุกที ก็เลยไม่ได้มีความประทับใจเด่นชัดกับส้มลิ้มและเมืองไทยมากนักค่ะ อาจจะถูกแย่งซีนไปนิดด้วยเสียงหัวเราะจากสิ่งอื่น แต่ก็ยังสรุปได้ว่ารักเรื่อง
"เรือนดอกรัก" เหมือนที่รัก "แกะรอยรัก" นั่นแหละค่ะ

อ่านเรื่องนี้จบด้วยความสุขใจอีกเช่นกันค่ะ แนะนำอีกหนึ่งเล่มค่ะ

**หมายเหตุ อีกครั้ง : มีความเศร้าหนึ่งที่ว่าหลังจากอ่านเรื่องนี้จบแล้วหยิบพระจันทร์แสนกลมาอ่านต่อด้วยความหวังเช่นเคยแต่ไม่สามารถอ่านจนจบได้ค่ะ >_< อันเนื่องมาจากติดภาพของละครที่เคยฉาย รู้สึกว่าพระเอกจะมีความเปลี่ยนแปลงจากในหนังสือไปพอสมควร เช่น จากพี่ชายกลายเป็นน้องชายที่แสนงอแงเอาแต่ใจ (แต่เพราะเป็นเคน ธีรเดชเลยให้อภัยค่ะ แหะๆ) สรุปแล้วก็เลยไม่สามารถอ่านเรื่องพระจันทร์ แสนกลให้จบได้ค่ะ Y_Y แต่อย่างไรจากสองเล่มนี้แล้ว นามปากกาดวงตะวันก็จะเป็นอีกนามปากกาหนึ่ง ที่จะทยอยตามเก็บต่อไปอย่างแน่นอนค่ะ

Create Date : 22 สิงหาคม 2551 Last Update : 17 มีนาคม 2553 12:11:00 น. Counter : 1688 Pageviews.		8 comments
Share Tweet