(เหล่ยอินไทยแลนด์) คนมีไว้หลง อู๋เหล่ยมีไว้รัก

*นี่ไดอารี่ส่วนตัว พิมพ์เก็บไว้อ่านยามเมื่อนึกถึงตอนได้พบน้อง8-11ธค 2558*

ความประทับใจ
1.เล่ย~~ เสียงสอง
2.พี่การ์ดใจดี
3.คนที่ดุแลน้องใจดีมากกกกกกกอยากกราบแทบตักนางจริงๆ
4.รอยยิ้มและคำว่า Thank you ก่อนยกมือไหว้พวกเราของน้องเหล่ย
5.เฟยหลิวบินได้ ที่ได้เห็นกับตาตัวเอง
------------------

คือบ้าอิเด็กนี่ตั้งกะดูหลางหยาป่างออกมาได้ 2-3 ตอน (เรื่องนี้ก็ว่าจะเขียนถึงแต่ยังไม่ว่างสักทีเทคิวมาให้เหล่ยก่อนแล้วกัน บ้าถึงขั้นชักชวนให้ชาวบ้านมาดูกันทั่ว แล้วก็ไปนั่งแปลซับกันในวิกิ เพราะขี้เกียจรอตรูแปลเองแม่งอะไรกันงิ555) แล้วไปไล่ดูมังกรหยกที่นางเล่นเป็นเอี้ยก้วยตอนเด็กคือตัลล๊าคคค ไล่วนดูคลิปเพ้ออออรำพันคนเดียว 55555555555 เหลืออยู่สลาตันที่เล่นกับหยางแหละที่ยังไม่ดู ดูแต่ตอนที่ตัดๆ กันออกมา

เอาล่ะๆ ตบกลับมาที่เรื่องน้องเหล่ยมาไทย รูปค่อยอัพทีหลังอัพเรื่องก่อนเดี๋ยวลืมว่าเจออะไรมาบ้าง

8 ธค. เหล่ยเหยียบประเทศไทย
อันที่จริงคือวันนี้มีงานต้องเข้า กทม เพื่อไปทำภารกิจในช่วงเย็น แต่ปรากฏตื่นมาอิโจ้กล่องมาว่าเฮ้ยอิเจ๊ น้องเหล่ยมาไทยวันนี้เว้ย ไฟลท์ บลาๆๆ ตาแหกสิคะตื่นเลยจ้าาา เหวี่ยงทุกสิ่งลงกระเป๋าแล้วเดินทางทันที ถึงหนามบินยืนรอกันเป็นชม. สรุปน้องมันต้องมานั่งรอทำวีซ่าที่ไทยกว่าจะออกมางิคือนานมาก ขนาดอิที่วิ่งห้อมาจากบอสัดหลังเลิกงานยังมาทัน โคตรขำอ่ะ คือ ไปๆมาๆ เจอหน้ากันก็ดันเป้นเด็กวินส์เก่าซะงั้น เออนะ บางทีแต่ละคนมันหายไปแล้วก็กลับมาเจอกันเพราะชอบอะไรๆ ที่มันเหมือนกันจริงๆ นั่นแหละ

ตอนน้องออกมานี่คือเล็งกันมากลุ้นกันชิหอยว่าตกลงจะออกกี่โมงเล็งกล้องกันแล้วกันอีก แต่พอออกมาคือไกลลล รอกันเกท5 น้องเดินออกไปอีกทาง แล้วคือมีคนเรียกน้องแหละ ลีโอ อู๋เหล่ย แต่เบาอ่ะ ทนไม่ได้ อาศัยความเคยชินของการเป็นอดีตพี่ว๊าก ตรูก็เผลอตะโกนเสียง 1 ลืมใช้เสียง 2 (เสียงที่อ่อนโยนต่อเด็กผู้ชาย555) เหล่ยก็หันมาหน้าเหวอๆ แล้วยิ้มโบกมือ คือจุดนั้นตายกันหมดทั้งบางอ่ะทั้งแถบไม่ใช่แค่เราแน่ๆ แล้วไงเหรอ มือสั่นสิ เป็นโรคบ้า เจอใครยิ้มให้ไม่ได้ต้องยิ้มตอบ ลดกล้องแล้วยิ้มกับเด็ก แล้วตะโกนหานางงิ 555555555 คืออิบ๊าาา ควรถ่ายรูปมั้ยมีกล้องในมือ เสือกลดกล้องแล้วตะโกน

สุดท้ายวิ่งกันหูตูบเพราะนึกว่าน้องมันจะออกเกท 10 ปรากฏไปถึงเกท 10 เอีาไม่มีแล้วมันไปทางไหน เดินกลับขึ้นมา น้องอีกคนเช็คทวิท บอก พี่ๆๆๆ เหล่ยออกเกท7 คืออออออออ เดี๋ยวนะๆๆๆ เกทนี้มันออกได้ด้วยเหรอวะ ออกมาแฟมิลี่มาร์ทกันยังมานั่งคุยกันว่าคืออัลไลล มันทำไมไปออกเกทนั้น เล่าให้ใครฟังก้อ ห๊ะ เกทอะไรนะที่ออก? (ขำคุณเมษ์บ้านหูเกอบอก เกท7 เกทพิศดารมาก5555) ก็เออ ไม่เป็นไร เอาไว้วันกลับค่อยมาอีกรอบเพราะปกติกลับจะได้เจอนานกว่าขามา กลับบ้านกันมาเพ้อในความต้าลัคคคของน้อง เพราะก่อนมันจะไปมันหันมาโบกมือสุดแขนท่วมหัวสองข้างให้งิ อิพวกป้าแก่ก็ฟินกันไป (ส่วนตรูนั้นเดินลงบันไดเลื่อนไปแล้วงิ)

--------------------------

9 ธค ความกาลีแบบท็อปฟอร์ม
วันนี้ทำงานทั้งวันแล้วก็ในความเป็นจริง ประชุมเสร็จบ่าย 4 สัมภาษเด็กถึง 5 โมงเย็น ไม่ได้เช็คโซเชี่ยลหรือโทร่าใดๆ แบทจะหมดอีกต่างหากเมื่อคืนชาร์จไม่เข้าลืมเปิดปลั๊กว่างั้น พอทำงานเสร้จเช้คโทร่า พี่เมย์~~~ มันมีกองถ่ายอยู่ที่ท่าน้ำมหาราชชชชชชชชชช นี่คือข้อความ เท่านั้นแหละ จากสาวรีย์ก็บึ่งเลยสิคะรถไฟฟ้า แล้วอิฉิมนางเลิกงานแล้วเลยให้ไปเจอกันไปเรือด้วยกัน ส่วนอิคิตตี้นรกนางวิ่งไปก่อนหน้าบอกมาเร็วๆ พี่น้องมาถึงแล้ว มีหนูอยู่คนเดียวเนี่ยที่มาหาเหล่ย นอกนั้นหานเกิงหมดเลยพี่ๆๆๆๆ ในใจนี่ระทึกขวัญกันสุดพลังคุยกับฉิมเล่นๆว่า ไม่ใช่พอพวกเราไปถึงแม่งถ่ายเสร้จลงเรือไปแล้วนะ เท่านั้นล่ะค่ะ ท่านผู้ชมคะ เรือกำลังจะเทียบท่า อิเรือทีมเหลืองก็ออกจากท่าน้ำไป ส่องไปที่ฝั่งเห็นยังมีถ่ายๆ กันอยู่เสื้อแดงๆ ก็อุ๊ทันเว้ยทันๆๆ นิดนึงก็ยังดีวะ แต่พอเราลงเรือรีบก้าวไปตรงกอง เจอนนนี่ นางบอกไปแล้วพี่ เพิ่งไปเมื่อกี้ โอ๊ยยยยยยยยยยยยยพระเจ้า ไม่น่าปากเสียพูดก่อนเลยกรู แม่มไปแล้วคลาดกันนิดเดียว แต่คือโชคยังดีนนนี่นางมีสติ(แม้จะน้อยก้เถอะ) นางกดถ่ายคลิปเหล่ยเอาไว้ได้ตอนที่กำลังจะเดินไปลงเรือแล้วระยะประชิดทำเสียงหอบงื๊ดๆ คือกรูขำน้องตัวเอง เปิดฟังทีนึกว่าแม่งดูหนังเอวี 55555 น่ากลัวมากกก นางตะโกนเหล่ยๆๆ เหล่ยก็หันมายิ้มให้ แล้วสตินางก็หลุดไปกล้องสั้นเพราะรอยยิ้มหวานนน ค่ะ! ไม่มีใครต่างกันสักคนพอกันหมด เจอเด็กยิ้มแล้วมือสั่นสติหลุด คืออิพวกนี้นี่ได้แต่เป็นแฟนคลับอินดี้นะ เป็นติ่งตัวแม่ไม่ได้เพราะไร้สติโดยสิ้นเชิงแถมคลิปก็ลงที่ไหนไม่ได้อีก เพราะเสียงกระเส่าทั้งหลายแม่งเอี้ยมาก จากนั้นก็เจอน้องอีกคนซึ่งก็มาไม่ทันเหมือนกัน เลยพยายามเช้คข่าวๆๆๆ ส่วนอีกคนน้องแอนท์นั่นก็ยังมาไม่ถึงคือทุกคนไม่มีใครมาทันนอกจากอินนนี่ ที่ซึ่งเหล่ยไม่ได้เป็นเมนนนนงิ โกดดดด อยากตบนาง555

เอออันนี้เรื่องเช็คข่าวนี่ก็ตลก ฝั่งอู๋เหล่ย ถามจากใครก็ไม่มีใครรู้ว่าน้องมาไทยแล้วไปตรงไหนบ้าง บอกให้ไปลองหาจากพวกหานเกิง ส่วนฝ่ายเฉินคุนพอถามสุดท้ายก็บอกว่าให้ไปหาข่าวจากฝั่งหานเกิงดีสุด เพราะหานเกิงดัง ติ่งจะเยอะแล้วก็จะทวิทบอกๆ คุยๆ กันให้ลองคุ้ยๆ หาๆ เอาจากทางนั้น แบบ นี่ทุกผู้ทุกนางล้วนไล่ให้ไปหาข่าวทางหานเกิง5555 แต่รู้สึกขอบคุณนะ เพราะถ้าทางหานเกิงเค้าไม่หาข่าวกันไว้ก่อนเราก็ตามไปไม่ถูกหรอก ยิ่งกับน้องคนนึงนะคือไม่คิดว่าน้องจะมีข่าวให้แต่สรุปคือมีอ่ะ คือกราบบบบบบบการเปิดสอนคอร์สติ่งแบบเร่งด่วนของน้องจริงๆ มันใช้ได้ผลเป็นอย่างมาก

หลังจากแห้วกินไปในวันนี้ กลางคืนก็ทนไม่ได้หาข่าวกันทั้งคืนว่าพรุ่งนี้ไปไหน กะว่าคืออะไรไม่รู้ แสตนด์บายอยู่บ้านแล้วพอหาเจอก้อพรวดออกไปเลยแล้วกัน ด้วยความคิดว่าเหล่ยมาแล้วยังไงก็อยากเจอ ไม่อยากหวังกับวันกลับอีก บอกน้องให้ไปทำงานแทน (เอาผู้ชายไปหลอกล่อนางไว้ก่อนงิ) เรียกว่าทุกผู้ทุกนางพร้อมใจกันโดดงานข่าาาาาา แสตนด์บายรอเหล่ยกันหมด สุดท้ายได้ความว่าจะมีถ่ายทำกันที่พัทยาทั้งวัน แต่ไม่รุ้เวลา เอาๆ ทัวร์พัทยากันเถอะค่ะ ไปมันแบบงงๆนี่แหละ

10 ธค. วันที่จำกันไปไม่รู้ลืม และเชื่อว่าเหล่ยเองก็เช่นกัน
ออกแต่เช้าตรู่ตื่นกัน ตี 4 ครึ่งขับไปพัทยา 5 นางหลงทาง งงงวย มีน้องจิ๊บตัดสินใจเหมาแทกซี่จาก กทม มาพัทยาคนเดียวอีกรายงิ ส่วนน้องแอ๊นท์บอกพัทยาคงไม่สามารถมาได้ ให้ติ่งเผื่อ แล้วเก๋กับเพื่อนก็จะออกมาสายๆ 2คนนี้เมนเฉินคุนแต่ก็ดูหลางหยาแล้วก็ชอบเหล่ยเช่นกัน กว่าจะถึงปางช้างได้เกือบเที่ยงลุ้นระทึกนึกว่าจะคลาดกันอีก ไปขอควานช้างเค้านั่งบนเพิงซึ่งเป็นเนินสูงขึ้นมาจากพื้นประมาณตึกชั้นสองได้เพราะด้านล่างเค้าถ่ายทำห้ามเข้า ความว่าน้องต้องไปเล่นอิแองกี้เบิร์ดเหวี่ยงๆนั่น และถัดไปก็มีแม่ช้างที่เพิ่งคลอดลูกใหม่ คือนางหวงลูกนางมากก จะไปถ่ายรูปลูกนาง เพียงแค่ห่างจากคอกนางประมาณเมตรแม่งเอาเท้าเขี่ยฝุ่นดินแบบถ้าเข้ามาจะเอางาเสียบพุงทะลุงิ ค่อดน่ากลัวอ่ะ ก็คุยเล่นกันไป กระทั่งประตูรูปดาวมาติดตั้ง มองหน้ากัน เอ๊า มาตั้งตรงหน้ากรูแบบนี้ แม่งประตูเข้าเกมแน่ๆๆๆ กรี๊ดดดกรูมาถูกที่ๆๆๆๆๆๆๆ ไม่ได้รอผิดที่ว้อยยย (แทบเซิ้งกระโดดพุ่งหลาวจากหน้าผาลงไปด้านล่าง) อากาศคือร้อนมากๆ คว้าพัดกันออกมากระพือกันแล้วกันอีก สุดท้ายไอ้ฉิมบอก ทำพัดเหอะอยู่ว่างๆ แล้วนางก็เอาพัดที่ถืออยู่นั่นแหละ มาแกะๆๆ รูปศลปเก่าออกแล้วปากกามานั่งเขียนชื่อ "อู๋เหล่ย" ลงไป เป็นอะไรที่จู่ๆ ก็ทำ แล้วพัดก็ไม่ได้ใหญ่โตแถมอยู่สูงจากพื้นอ่ะ โบกไปนางจะเห็นมั้ยก้ไม่รุ้ก็ทำกันไปเล่นๆ
สักพักรถมาจอดเทียบหน้าประตูดาว ทีมเหลืองมาถึงก่อน นานมาก ใจแป้วเลยคิดว่าเฮ้ยแยกกันมาป่ะวะ เอาทีมแดงไปหาดพัทยาแล้วเอาทีมเหลืองมาปางช้างเหรอ ไม่นะไม่ๆๆ พระเจ้าอย่าหลับตาใส่หนูๆๆๆๆๆๆๆ พานิคกันอยู่พักใหญ่ จนในที่สุด กลุ่มแฟนคลับของหานเกิงก็วิ่งกันขึ้นมาราว 10 กว่าคนได้

ของเรา 6 คนนั่งหลับกันอยู่ที่เพิงของพี่ควาญช้างพอเห็นมีแฟนคลับวิ่งๆ กันมาก็ใจชื้นทันทีว่าหานเกิงมาแน่แล้ววววว หานเกิงมาเหล่ยก็ต้องมาาาา ชั้นมาไม่ผิดที่ๆๆๆ เล็งค่ะเล็งๆๆๆ แล้วรถทีมแดงก็เข้ามาจอด เหล่ยเดินลงมากับคนอื่นๆ ในทีม น้องไฮเปอร์มากกกกก จ้องกันแบบอุดปากเงียบมากเพราะเค้ากำลังถ่ายทำอยู่ มีโดรนบินไปบินมาถ่ายทางอากาศ เลยไม่สามารถเรียกน้องได้ นางก็ไม่เห็นเราหรอก นางก็ถ่ายของนางไป ไปเดินแดนซ์เบรกแดนซ์ระหว่างรอถ่ายงิ เราก็กรี๊ดไปสิคะ กล้องมันส่องไปถึงนี่ แบบยืนเต้นอยู่ตรงหน้าขอบบ่อ อิเด็กบ้าน่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกก ส่วนเฉินคุนผัวเพื่อนพยายามมองหาสรุปนางก็สมเป็นคนขุดสุสานจริงๆ นางลงไปอยู่ในหลุมตรงบ่อน้ำจ้าาาา จะถ่ายให้เพื่อนก็ถ่ายได้ เหล่ยนี่ก็อเลิร์ท วิ่งไปวิ่งมาทั่วแบบบ้าแดดมากอ่ะ คนแก่ลงไปขุดสุสานไปแล้ว ขำอิเก๋บอก เมิงเห็นใจผัวกุหน่อยนาง 39 แล้ว ต้องเข้าใจนาง 5555

แล้วคือเหล่ยตาหลกกก วิ่งไปวิ่งมากินน้ำๆ เดินไปเดินมาแล้วก็กินน้ำ แต่พอมีคนใครไม่รุ้เอาขนมไปให้ปุ๊บ ได้ขนมแล้วหยุดไฮเปอร์เลย ไปนั่งกินหายลงหลุมไปอยู่กับคนขุดสุสาน55555 ตอนน้องเล่นแองกี้เบิร์ด คือโดนคนแรก เหวี่ยงไปแบบโอ๊ยยยป้าหัวใจจะวายข่าาาาา แต่ท่านางอย่างสวย ลั้นลามากกกกก มีแบบนอนแผ่หรากลางอากาศด้วยสนุกน่าดู

ตัดภาพไปที่ถ่ายทำเสร็จต้องเดินจากปู๊นมาขึ้นรถ อิในเพิงก็เริ่มแระ น้องจะเห็นเรามั้ยยยจะเห็นเรามั้ยยยยย นางก็เดินหน้านิ่วคิ้วขมวดมาเพราะมันร้อนมาก จากนั้นก็เริ่มเพ่งมายังเพิงที่เราอยู่ ก้มหน้าเดินๆๆ แล้วเพ่งอีกทีนี้เหมือนนางพยายามจะอ่านพัดอ่ะ เพราะมองแล้วทำปากหวอขมุบขมิบอันนี้ถ่ายได้มาเช้คกล้องแล้วแบบเฮ้ยมันพยายามอ่านเว้ย (ณ จุดนั้นคือมีพัดอันเล็กๆ อันเดียว แล้วฟคเหล่ยก็มีแค่เรา 6 คนพวกเดียวนอกนั้นเขาหานเกิงกันหมด) ในที่สุดพอถึงในระยะที่นางอ่านออก นางก็ยิ้มแบบฉีกยิ้มหรามากกกกกกกกกก *กูตายแป๊บ* มีบ้านให้บ้านมีรถให้รถยิ้มแบบยิ้มจริงๆ ไปหมดทั้งหน้าทั้งตาแล้วเขินนน เท่านั้นล่ะ เล่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยตะโกนกันลั่น (เค้าถ่ายเสร็จแล้วไงตะโกนได้) เล่ยยย ไม่เรียกเหล่ยด้วยนะ เรียกเล่ยยยยยยยยเสียงสอง เพราะมันเล่นเสียงสูงได้ นางก็ยิ้มแล้วก้มหน้าเขินนนนนนนน คือเห็นเลยว่าเขินอ่ะ แล้วแอบยิ้มด้วย

บางทีอาจคิดเข้าข้างตัวเองนะ แต่ในความคิดเราคือ เมื่อวานไม่มีแฟนคลับไปตามน้องเลย คือมีแต่แฟนหานเกิงเต็มท่ามหาราชไปหมด เข้าใจมั้ยอารมที่เฮ้ยกูอยู่จีนคนรุมมหาศาลแทบขยับตัวไม่ได้แต่มาต่างถิ่นกริบมากแล้วมีแต่คนมาตามเฮีย พอวันนี้มีกลุ่มอิป้าบ้าๆ บอๆ มาโบกพัดหยอยๆ ตะโกนเรียกชื่อสติหลุด แบบก็ต้องดีใจนะคิดว่า (นี่เข้าข้างตัวเอง555) วันนี้พอน้องมันเห็นพัดกับปฏิกิริยาพวกเรา แล้วมีคนเรียกชื่อมันมันเลยดีใจอ่ะ นี่คิดแบบนี้นะ เพราะพอเรียกปุ๊บนางอเลิร์ททันที ก็เรียกๆๆๆๆ กันอีก นางก็โบกมือ โบกปุ๊บสติหลุดสิคะไม่โฟกัสแล้วกล้องเกิ้ง แล้วยิ้มก็อยากจะยิ้มตอบเลิกๆๆๆ ไม่ถ่ายแล้ว ลดกล้องงงยิ้มตอบบนางงิ! คืออิป้าแต่ละคนไร้สติ

เสร็จปุ๊บเราเลยตะโกนเล่ยยยยยยยยยย เข่ออ้ายยยยยยยยยยๆ อิน้องนางหัวเราะแล้วห่อไหล่ไหล่ตก ค่อดน่ารักกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก อารมแบบโหยยยเจ๊อ่าาา เรียกหล่อสิ อย่าบอกว่าน่ารัก ฮ่าๆๆๆ คือตะหลกกก เหล่ยต้องเข้าใจ พี่ได้แค่หว่ออ้ายหนี่กับเข่ออ้าย แต่ทีมงานมันเย้อออ ถ้าพวกพี่ตะโกนหว่ออ้ายหนี่ไปน้องจะอายกว่านี้มั้ย 5555555

--- ตี 4.30 แล้วอ่ะ เหนื่อย พรุ่งนี้มาอิดิทพิมพ์ต่อละกัน ความฟินที่ไม่มีวันจางกับสต๊าพกวนโอ๊ยผู้มาหลอกถามแต่สุดท้ายก็ให้โชคชั้นใหญ่แก่เราๆ โดยไม่คาดฝัน---

ทางมีไว้หลงจริงๆ จังๆ แต่เหล่ยแม่งมีไว้รักได้เท่านั้นจริงๆๆๆๆ


อะเคร กลับมาอีกครั้งมานั่งพิมพ์ต่อ คือหลังจากตะโกนออกไปให้น้องได้อายประชาชีคนทั้งกองแล้ว ไอ้โจ้ก็บอก อิเจ๊ไปถ่ายตรงโน้นสิๆๆ แม่งไล่พี่ออกจากเพิงหมาแหงน 555 คือก็กะจะพุ่งอยู่แล้วแหละ แต่พุ่งไปเลยก็ไม่ได้เพราะด้านหน้าอีกก้าวเดียวคือตกลงไปด้านล่าง มันไม่มีที่กั้นอะไรเลย เพราะเขาก็กำลังก่อนสร้างกันอยู่ เดินอย่างระมัดระวัง(เหรอวะ) ออกจากเพิงไปยังอีกฝั่งที่มีขอบปูน แต่....พื้นเป้นดินทรายกำลังขุดบ่อขุดเพื่อลงเสาอะไรงิ เพราะรถที่เหล่ยนั่งจอดตรงนั้น ก็ไปนั่งเล็งกล้องกันอยู่ตรงเหนือรถ เรียกเหล่ยๆ นางก้แหงนมองแล้วยิ้มโบกมืออีก ถามว่าได้รูปได้คลิปกันมั้ย ตอบหน้าชื่นตาบาน ไม่ได้ข่าาาาาาา ฮ่าๆๆๆ เด้กยิ้มให้คิดเหรอว่าจะถ่าย อายคอนแทคกันเข้าไปสิ สนใจกล้องกันที่ไหน คือเป็นเด็กที่น่ารักมากอ่ะ ตานางเป็นประกายวิ๊งๆ แล้วพอยิ้มโลกแม่งโคตรจะสดใส ยิ้มจริงใจมากด้วยเพราะยิ้มทั้งตาทั้งปาก ศลปบางคนที่ยิ้มๆเนี่ยตาเค้าไม่ยิ้มด้วยไง แต่รายนี้แม่งงงงไปหมดอ่ะทั้งหน้า ดูแล้วคือชอบนะ มันยิ้มจริงใจดี แล้วพอมีคนยิ้มให้ขนาดนี้ ใครจะใจไม้ไส้ระกำปล่อยเค้ายิ้มฝ่ายเดียวได้วะ (เมิงอย่าอ้าง จริงๆ เมิงมัวมือสั่น555) เออก็นั่นแหละ แล้วก็เข้าไปนั่งในรถ เหมือนประชุมๆ กันก็ปล่อยเขาประชุมไป อย่างกับรันนิ่งแมนเลย เหล่ยก็เช้ดมือเช็ดเหงื่อ นาทีนี้คือฟค หานเกิงนี่วิ่งกันไปที่รถกันหมดแล้ว เหลือแต่พวกเรา (อีกแล้ว) คือไม่ไปไหนอ่ะ ชั้นจะอยู่ตรงเน้ๆๆๆ นั่งยองๆ ขอบปากเหวถือพัดโบกๆ ไม่ก็ยกมือโบกๆๆ พอมีจังหวะว่าเค้าไม่ได้ถ่ายก็เรียก เล่ยยยย เสียงสอง เล่ยๆ น้องก็โผล่หน้าออกมาแล้วแหงนมองยิ้มมมมมม โบกมือ คือโอ๊ยใจดีอ่ะ ป้าจะละลาย ส่วนคนอื่นเค้าปิดประตูรถกันหมดเลยนะ ยกเว้นเล่ย ดูเหมือนน้องตั้งใจไม่ปิดอยู่คนเดียว จนสต๊าฟต้องเดินมาปิด แล้วก็แหงนหน้ามามองตาคนนี้เป็นสตาฟเกาหลีที่พูดไทยได้ ก็บอก ข้างบน ห้ามถ่าย ก็เลยลดกล้องแล้วบอก ค่าาาา แล้วนั่งยองๆ โบกมือมองหน้าน้องกันต่อ คือก็ไม่ได้ถ่ายไง เลยนั่งอยู่ตรงนั้นดูน้องต่อ ก่อนจะหันมองกันว่า ร้อนว่ะ หิวข้าวด้วยกรุคอมพลีสแล้ว หาข้าวกินเหอะ เดี๋ยวยังไงก็ต้องเจออีก ก็ทยอยมูฝตัวกันออกมาจากหน้าผา 555555 อินนนี่แม่งก็ได้อีก บอกเล่ย ซียูน้า กลั้นขำกันจะตาย

เดินออกจากปางช้างนี่บรรดาพี่ควาญช้างแซว แก๊งอู๋เล่ยๆ แล้วก็อู๋เล่ยๆ ตลอดทางคือขำหนักมาก ก่อนออกไหนๆ ก็มาอาศัยที่เขาอยุ่ มาเข้าห้องน้ำเขา มาเฝ้าเด็ก ดูช้างฟรีแล้ว ไม่เล่นเครื่องเล่นก็ถือโอกาส ซื้อกาแฟซื้อน้ำแตงโมกันคนละแก้วไปซะ เพื่อความสบายใจของเราเองด้วยว่าเออเขาอุตส่าห์ให้เข้ามาฟรีๆ ไม่ต้องเสียค่าบัตรอะไรแถมไม่ไล่ แล้วยังให้ที่นั่งในร่มอีกก็จัดกันไป อีกอย่างหิวด้วยเถอะ ไม่ได้กินอะไรเลย นาทีนี้เหล่ยก็เหล่ยนะ พี่ไม่ไหวจริงๆ ปวดห้องน้ำด้วยข่าาา

พอออกมาก็ไปนั่งกินข้าวในร้านอาหารที่ปั๊มแถวนั้น แล้วเม้าท์มอยหอยกาบกับเช็คภาพถ่ายที่ได้กันมา
นางที่1...โอ๊ยยยยพอน้องยิ้มกูก็ไม่ถ่ายแล้ว กูต้องยิ้มตอบ
นางที่2...แม่งงพอโบกมือกูก็โบกมั้ย อีกข้างเลยไปถ่ายดินอัตโนมัติงิ
นางที่3...หนูไม่มีสติ พอน้องมันหันมาหนูก็ไม่ได้ดูมือถืออีกเลย

ตัวอย่างความเสียสติของแต่ละคน แล้วก็ขำกันว่า เมิงๆๆ นี่ถ้าเมิงไปเล่าให้ใครฟังแล้วเขาขอดูรูปดูคลิปนะ เมิงจะถูกด่าว่าอิพวกแฟนแอคมโน เพราะเมิงไม่มีหลักฐาน พวกเมิงเป็นตัวแม่ไม่ได้นะแบบนี้ ออกโฟโต้บุคไม่ได้ด้วย 555555555 แม่งเชี่ยมาก จากนั้นเม้ามอยศลปกันต่ออีกนิดหน่อย และคิดได้ว่าไม่ได้นะ พัดเล็กไป สต๊าฟพอเราตะโกนมาก เดี๋ยวเค้าก็จะด่าเรามั้ยฮึ แล้วเดี่ยวน้องจะถูกว่าเป่า งั้นไปซื้อเอสี่มานั่งเขียนคำจีนยกชูคุยกับมันทีละแผ่นเลยแล้วกัน มีเหล่าซือของเราอยู่ ให้เขียนๆ ก็ตกลงกันตามนั้นวิ่งเข้าเซเว่นซื้อกระดาษเอสี่มาบึกนึง ปากกาเพอมาเน้นสีแดง (ฉิมมันมีสีดำอยู่แล้ว) คือเป็นแก๊งซ์ตามศลปที่โคตรชิล ศลปอยากไปไหนก็เรื่องของเอ็ง คือตรูเช็คชื่อแล้ว เดี๋ยวหาข้าวกินเสร็จแล้วจะไปหานะ อะไรงิ บ้ามาก อินดี้กันเหลือเกิน ตอนนั้นอยู่ที่ร้านข้าวนั่งพักเม้าท์กันเป็นชั่วโมง แล้วยังมีหน้ามานั่งหาพร็อบทำเพิ่มอีก ตลกอ่ะ เป็นติ่งแก่ที่ขี้เกียจไฝว้กันทุกคน

อ้อใช่แล้วลืมไป จริงๆ เก๋กับเพื่อนต้องมาตามเฉินคุนกันตั้งแต่เช้าแต่รถดั๊นเสีย นางดูลังเลจะถอดใจไม่มาแล้ว เลยบอกเมิง เฉินคุนไม่ได้มาให้เจอง่ายๆ นะ อะไรก็ไม่รู้ล่ะแต่นี่โอกาสนี้อาจเป็นครั้งเดียวที่ได้เจอก็ได้ เหมารถตู้มาเลยยิ่งคิดนานยิ่งเสียเวลา แล้วสุดท้ายเพื่อนก็โทรหาเช่ารถตู้มาพัทยาเพื่อเฉินคุน และเหล่ย แล้วพังวีก็โทรมาอีกรายบอก กูว่ากูจะไป แล้วนางก็ใช้งวงตวัดพวงมาลัยรถ ขับจาก กทม มาพัทยาเองคนเดียวแบบสวยๆ กลายเป็นตอนนี้พวกเรา 6 และที่เหลืออีก 3 กำลังตรงดิ่งกันมา

ระหว่างนั่งรอกันให้ครบคน(ที่อยู่ตอนนี้)อยู่นอกเซเว่น ทุกคนเหลือบมองปกิทินช่องสามโดยไม่ได้นัดหมายแล้วก็คิดแบบไม่ได้นัดกันล่วงหน้าอีกว่าเออ ใหญ่ดีเนาะ แบบนี้ถ้าเจอน้องไกลๆ เขียนไปน้องต้องอ่านออกแน่ ไม่รอช้าฮ่ะ ซื้อปฏิทินช่อง 3 และกาวสองหน้ามานั่งแปะเอสีทับกันในรถเลย คนนึงคอยฉีกกาวสองหน้า(อิโจ้) ตรูเอาจากมันมาแปะเอสี่ แล้วส่งให้น้องจิ๊บ จิ๊บส่งไปให้เตยที่อยู่หน้ารถแปะบนปฏิทิน นนนี่ดูจีพีเอสบอกทางฉิม ทำกันเป็นขบวนการมาก กร๊ากกกกกกก แบบเวลาเร่งรีบ ต้องทำให้เสร็จในระยะทาง แปะๆ ไปก็มองหน้ากันว่านี่ก็นานแล้วน้องมันน่าจะถ่ายที่ชายหาดเสร็จแล้วหรือเปล่า? เราไปรอที่ตลาดน้ำสี่ภาคกันเลยดีกว่ามั้ย?

สุดท้ายก็เอางี้ขับวนไปดูที่ชายหาด แล้วโทรหาเก๋ที่ใกล้จะถึงแล้วว่าเฮ้ยเมิงๆ ไปตลาดน้ำสี่ภาคเลยแล้วกันว่ะ เพราะชั้นเริ่มไม่แน่ใจเผื่อน้องมันออกจากทางหาดไปแล้ว เราจะได้รู้ว่าน้องอยู่ไหน ก็เป็นอันตกลงตามนั้น ฝั่งเราก็ขับไปพัทยากลางกัน ขำมาก มองดูโอ้แม่เจ้ารถตู้ทีมงานสวนออกไปตลาดน้ำเยอะเชียว แต่ก็มีรถอีกหน่วยอยู่ที่หาด แล้วก็เจอรถทีมแดงกับทีมเหลืองขับวน เพราะไม่มีที่ให้จอด ที่ซึ่งอยู่ฮาร์ดร็อค อิพวกนี้ก็กรี๊ดอีกรอบว่าเอาไงดีหาที่จอดแล้วลงไปดุแมะ ตกลงกันจบฉิมก็หาที่จอดแล้วเดินไปดูที่หน้าฮาร์ดร็อคกัน แต่มองดูแล้วเออสตา๊พยังอยู่กันครบถ้วนมาก ทีมงานคนดูแลน้องก็อยู่ ผญหมวกปีกที่ประกบน้องตลอดก็อยุ่ แปลว่ายังไมได้ย้ายไปไหน แต่!!!! ฮาร์ดร็อคเข้าไม่ได้ป่ะวะ งั้นเอาเป็นว่ายกนี้พี่ไม่รอแล้วกัน ก็โทรเรียกกันว่ากลับรถกันค่ะๆๆ ไปตลาดน้ำเลยแล้วกันปล่อยนางอยู่นี่กันไปเหอะ อาจกินข้าวหรืออาจเปียกน้ำต้องเปลี่ยนชุดไรเป่า เราไปเหอะ หาที่จอดตลาดน้ำ

ช่วงๆ สั้นเก๋ก็โทรมาว่าอยู่ตลาดน้ำแล้วแต่ไม่เจออะไรเลย ไอ้เราก็เอ๊า เพื่อนไม่เจอได้ไงวะ เลยบอกให้เดินดูรอบๆ คนในตลาดเยอะเหรอนางก็บอกว่าคนเยอะ ในใจนี่คิดถึงเอเชียทีคไปแล้วตอนนั้นว่าเยอะแบบนั้น (ที่ซึ่งความจริงโล่งโค่ดๆๆๆ -*-) ฉิมขับเข้าที่จอดรถของตลาดน้ำทางด้านหน้าที่จอดเยอะมาก เอาจริงๆ คือเลือกจอดได้เลยว่าอยากจอดตรงไหน นางก็วนไปตรงนี้ไม่เอาไปดูตรงนั้นๆๆๆ แล้วสุดท้ายไปจบตรงหน้าสุด พอหักหัวปุ๊บ เอ๊าาาาาาาาา อิประตูดาวมันตั้งตรงนี้ๆๆๆ งั้นตรูจอดตรงนี้แหละๆๆๆๆๆ ก็ฮากันนน โทรหาเก๋ให้มาสมทบ โทรหาพังวีที่นางเอารถไปจอดที่ลานจอดสถานีรถไฟด้านหลัง ตอนนี้คือฟูลทีม 9 คน เม้ามอยๆ ก่อนให้จิ๊บเขียนคำลงแผ่นกระดาษพร็อบเชียร์

อันนี้ตลก น้องมือสั่นแบบตัวหนังสือหยิกหงิกมากกกกกกกก อิฉิมถึงขั้นขอปากกาคืนแล้วมาเขียนเองโดยใช้สกิลคันจิ ผสมกับจีนที่ไปเรียนมานิดนึง ขรรรม มีป้ายอะไรล่ะ "อู๋เหล่ยหว่ออ้ายหนี่" "เฟยหลิวสู้ๆ" "อู๋เหล่ย" "อู๋เหล่ย วิทเลิฟฟรอมไทยแลนด์" มีเขียนเฉินคุนให้ด้วย 55555 ใช้เวลาได้เป็นประโยชน์มาก นาทีนี้ก็มีที่ให้นั่งรออีกแล้วแหละ อยู่ตรงหน้าประตูเลยแล้วทีมงานเค้าก็มองเรานะแต่เค้าไม่ว่าไม่ไล่ เขาให้นั่งดูใกล้ๆ ได้ กระทั่งรถของทีมแดง (เหล่ย เกิง เฉินคุน) มาถึงจอดเทียบประตู พอเหล่ยลงรถปุ๊บเหลือบมองพวกเราและป้ายที่ใหญ่ขึ้นนางก็ยิ้มมม .....เหมือนเดิม..สติหลุดถ่ายไม่ได้555555555555555 โอ๊ยในเลขห้ามีน้ำตาซ่อนอยู่นี่พูดเลยยย ทำไมต้องสั่นเวลามันมองกล้อง ตอบ!!!! แล้วเล่ยน่ารักมากจริงๆ คือตรงนั้นไม่มีใครเลยนะนอกจากพวกเรา แฟนคลับคนอื่นก็ไม่มี มีอยู่อิป้าพวกนี้เนี่ยนั่งถือพัดถือป้ายเชียร์และกล้องถ่ายๆๆ กัน อิฉิมกับเราก็คนละตัว ขยับอยู่ห่างกันนิดนึงถ่ายๆ ไปก็คุยกัน เฮ้ยมันมองกล้องว่ะ ฉิมก็เออว่ะ แม่งโคตรเซอวิสรู้งานอ่ะ คือนางหันหามองเรียงกล้องอ่ะ โคตรดี แต่ก็ถ่ายไม่ได้งิ แม่งประสาทแดก เพราะโฟกัสกล้องเราช่วงต้นมันพังด้วยไง จะโฟกัสไม่ค่อยติด จะให้ศูนย์เอาไปซ่อมนี่ก็คิดหนักเพราะแม่งบอก 3 เดือน ต้องใช้ทำงานไง ไม่สามารถส่งซ่อมได้ แล้วเอาอีกแล้วเสาบังเหมือนวันไปรับเลย เราเลยย้ายไปฝั่งตรงข้ามอีกฝั่งหนึ่ง เท่านั้นแหละ!

เล่ยแม่งงงงงงงงงงง คือนางอเลิร์ทเล่นใหญ่ตอนเห็นป้ายเชียร์ใหญ่ขึ้นไม่เท่าไร แต่นี่ นางหันขวับไปเจอแค่กล้องอิฉิม ปุ๊บนางหันหาว่าเราอยู่ไหน เพื่อให้ถ่ายให้ได้อีกคน แบบ....อิเชี่ยยยชีวิตติ่งกรูคอมพลีสสส ไม่เคยมีศลป หล่อสปอร์ต ใจดี น่ารักขนาดนี้มาก่อน ตอนแรกนึกว่าคิดไปเองแต่พอเดินกลับมาที่เพิง ทุกคนบอก อิเชี่ยยยยยยยยยอิเจ๊ เล่ยแม่งมองฉิมเว้ยเสร้จแล้วแม่งมองหาอิเจ้ต่อ นางโคตรรู้งานอ่ะ แล้วก็โอ๊ยยยยเพ้อ ร้ากกกๆๆๆ อยากได้อะไรเอาไปเลยลุก ร้ากกกกก สติหลุดอีกครั้ง

หลังจากนั้นก็เหมือนนางไปเข้าห้องน้ำมั้ง เฉินคุนก๋เล่นมือถืออยู่หน้ารถตู้ อิเจ๊ผญทีมเดียวกันก็นั่งแต่งหน้าเติมปากในรถ หานเกิงก็คุยกับทีมงาน เราก็คุยกันเองแล้วก็มีพี่การ์ดมาบอกให้ถอยออกจากตรงที่นั่งอยู่เพราะเดี๋ยวเขากำลังจะถ่ายแล้วมันจะเข้ากล้องก็ถอยๆๆๆ แล้วเค้าก็บอก เฮ้ยน้องกล้องใหญ่เก็บเหอะ เขาไม่ให้ถ่ายหรอกตอนนี้เอามือถือยังพอว่า ก็โอเคพี่งั้นไม่ถ่ายเนาะ พวกหนูก็อยากจิอายคอนแทคกับน้องเหมือนกัน ก็เก็บกล้องแล้วยืนข้างทางรอน้องมา เพราะตอนนี้จะถ่ายทำแล้ว แจกป้ายไปคนละแผ่น

จุดเริ่มต้นของความพีค กับชายเสื้อส้มผู้มีพระคุณของติ่ง



ตอนนี้มีผชเสื้อสีส้มเป็นคนจีนเดินมาด้อมๆ มองๆ พวกเราที่ยืนกันอยู่ เราก็เข้าใจว่าเนี่ยเป็นเจ๊กมุงเหมือนที่ยืนอยู่ตรงหน้านี้ เพราะเจ๊กเยอะมากตลาดนี้สี่ภาคทัวร์ลงกระหน่ำ แล้วเค้ารู้ว่ารายการจีนถ่ายเค้าก็ยืนรอดูว่าดาราเป็นใคร เลยเข้าใจว่าอิเสื้อส้มนี่เป็นเจ๊กขี้เสือกอะไรงินางหน้าตากวนโอ๊ยด้วยแหละ ทำท่ากวนมาก้มๆ เงยมอง จากนั้นถาม

เสื้อส้ม: ใครๆ ขอดูป้ายหน่อย
(ก็ยื่นให้ดูเรียงตัว เฟยหลิว อู๋เหล่ยแล้วก็บอก เนี่ยอู๋เหล่ยๆๆ)

เสื้อส้ม: มีใครพูดจีนได้บ้างมั้ย
(ก็ส่งเหล่าซือไปสู้ 555)

อิตาเสื้อส้ม: ก็ถามอีก ทำไมมันดังอู๋เหล่ย มันดังจากอัลไล
จิ๊บ: จากหลางหยาป่างค่ะ
(อนึ่ง คือถ้ามาถามพวกอิฉันที่บ้าพลังไปนั่งแปลซับกันเองก็ได้คำตอบแบบนี้แหละ ถามคนอื่นอันนี้ไม่รู้แระว่าดังจากอะไร)

เสื้อส้ม: ห้ะ มีฉายที่ไทยด้วยเหรอ
จิ๊บ: เปล่าค่ะ ดูกันผ่านอินเตอร์เน็ต
นางก็อ้อๆๆๆๆ แล้วก้ทำหน้าแบบ..กวนอ่ะ คือกวนแล้วก็เดินจากไป ณจุดนั้นคือคิดในใจอิเจ๊กท่องเที่ยวนี่อัลไลของมันนนน แต่พอเหล่ยมาถ่ายๆๆๆ แล้วก็วิ่งเข้าตลาดน้ำไป เหลือแต่ทีมงานตรงจุดนั้น มองไปอีกที อิบอ๋าย....อิเชี่ยนั่นแม่งเป็นทีมงานนนน แม่งมาหลอกถามพวกตรูๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วก็ขำกันไป

จากนั้นก้เข้าไปในตลาดน้ำ ไปหาห้องน้ำเข้าห้องน้ำ แยกแรกที่กำลังจะเดิน.....เฉินคุนกำลังถ่าย เดินเลยไปอีกแยก......หานเกิง.................เลยไปอีกแยกที่หน้าห้องน้ำพอดี........อู๋เหล่ย.............จ้าาาแล้วจะไปห้องน้ำยังไงงง คือดักทุกซอย กะไม่ให้นักท่องเที่ยวเข้าส้วมกันเลยทีเดียว ยืนเล็งกันอยู่นานสุดท้ายตัดสินใจเดินไปจนถึงโน้นนนนนนนนนท้ายตลาด ไปเข้าห้องน้ำตรงนั้น แล้วก็เดินกลับมายืนที่เก่า หน้าตลาด ก่อนคิดกันได้ว่าเรามายืนทำไร อิโจ้บอกกูเสียค่าเครื่องบินจากอุดรมาไม่ได้มาเพื่อยืนรอ แล้วก็เลยโอเคงั้นเดินไปดุน้องถ่ายกันเถอะ ก็ตามเข้าไปตลาดอีกครั้ง คือตลกกกอ่ะ ทัวร์จีนแม่งถ่ายรูปกันสุดพลังแต่ไม่ด่า เฉินคุนนี่เดินไม่ได้เลยนะ คนจีนรุมมากก หานเกิงก็มีแฟนคลับวิ่งตามติด ส่วนเหล่ยก็คนจีนเรียก เฟยหลิวๆกันทั้งบาง น้องดังจากหลางหยาป่างจริงๆ นะเออ แล้วเหล่ยแม่งวิ่งเก่งมากกก คือนางเอนเนอจี้เยอะชิบหอย เห็นนนนี่บอก สต๊าฟตามนาง 9 คน แต่หลุดไปทีละคนๆ เกมคือให้หาของในตลาดมีแผนที่ให้ แล้วก็วิ่งไปจนกว่าจะถึงเส้นชัย มีหีบสมบัติอะไรอย่างนั้น เราตามไม่ไหวอ่ะ ปล่อยนนกับอิโจ้วิ่งตามเฟยหลิวไปรอบตลาด สุดท้าย เหลือสตาฟตามเล่ยแค่ 2 คนกับติ่งอย่างอิโจ้และนน อีก 2 นาง วิ่งกันคึกคักๆ ในตลาด จะถูกเจ๊กชนตกน้ำก็มี แล้วป้าแม่ค้าก็ตลก อันนี้อิโจ้บอก นางเห็นเล่ยผ่านมาแล้วหัวเปียกเหงื่อท่วมนางบอก ถถถ อยากจะไปซับเหงื่อให้ คืออิป้าาาาาาาาาา ทำไมป้าต้องคิดเหมือนหนูด้วย 5555555555

ด้วยความเป้นติ่งชราภาพ ดังนั้นเลยไปรอที่จุดสิ้นสุด ทีมแดงมากันพร้อมแล้ว เหลือแค่เล่ยคนเดียวถ้ามาถึงคือชนะ น้องโดนทีมสีเหลืองรุมแย่งของด้วย น่าฉงฉานอิโจ้มันถ่ายมาหน้าตาแบบโวยวายมากอ่ะ เด็กโดนรังแกนั่งหน้าเง้า มองดูเค้าจกของไปจากตัวงิ ถถถถถถถถ

แล้วตรงจุดสุดท้ายตรงนี้มันมีประตูสามขา แบบที่กั้นท่าเรือก่อนจะไปขึ้นโบ๊ะอ่ะ เราก็ยืนอยู่แถวนั้น สักพัก เสียงดังตึงๆๆๆ พังวีชี้เล่ยมาแล้วๆๆๆ เราก็แบบยืนมองน้องวิ่งมาไวมากกกก ก็ตะโกนไฟติ้งๆ นางก็ผ่านหน้าไปจากนั้นเทคตัวกระโดดสูงลอยเก็บขาข้ามอิประตูสามขา จุดนั้นคือกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด แม่งอารมรุ่นพี่นักกีฬา กำลังจะเข้าเส้นชัยมาก ท่าสวย สง่า ดูดี หล่อ เท่ แบบบรรยายสรรพคุณไม่ถูก คือทุกคนตรงนั้นกรี๊ดแตกกันไปหมดแล้ว เฟยหลิวบินได้ กรูได้เห็นเฟยหลิวบินกับตาแล้วกันงิ ก็กรีดร้องกัน แล้วทีมแดงก็เป้นฝ่ายชนะไป ขึ้นเรือเป็นการจบรายการ อันนี้ก็ชูป้ายกันอยู่ข้างเรือ น้องขึ้นเรือเป็นคนสุดท้าย ตอนแรกไม่กล้าตะโกนนะ แต่คนจีนตะโกนหานเกิงๆๆ เฉินคุนๆ แล้วก็ชื่อทีมเหลืองไรงิ เราก็รอเล่ยไม่ขึ้นเรือสักที นางขึ้นสุดท้ายจ้าาาาาาาาาา จะยอมแพ้ได้ไง ชูป้ายกันพรึ่บแล้วตะโกนเล่ยยยยยยยเล่ยยยยยยยเสียงสอง อิน้องก็ยิ้มมมมมมมมมม โบกมือให้ แอร๊ยยยตายดีกว่่า 555555

ส่งนางไปยังลานจอดรถของสถานีรถไฟ คือลานแม่งโคตรกว้างงงงงงงงงงงมากกกกกกก อิเรือ(ที่เป้นรถ) ขับพาไปถึงตรงสุดทางลานจอดที่จะออกประตูไปขึ้นสถานีรถไฟ ซึ่งเป็นจุดสุดท้ายที่เขาจะถ่ายทำกัน พี่การ์ดมีการหลอกว่าหมดแล้วๆ มันทุ่มนึงแล้วด้วยแหละ ก็มองหน้าเอาไงกลับแมะ เราฟินแล้วน้องมองเห็นเราแล้ว เราก็เสพน้องกันตัวแตกแล้ว ก็เหมือนจะหันหลังกลับ แต่คิดอีกทีเฮ้ย มาแล้วอ่ะ แล้วน้องมันก็จะกลับแล้วอ่ะจะไม่ได้เจออีกป่ะวะ งั้นเอางี้อยู่ต่อคอยอีกหน่อยแล้วกัน

อันนี้ก้อตลกดี พี่การ์ดแกก็บอกงั้นมารอตรงนี้แล้วกันเดี๋ยวเขาก็ลงมาแต่อยู่กันเงียบๆ นะ แกก้อให้นั่งเลยที่รถเครนขนของของทีมงานก็นั่งกับแกไปแหละแกก็คุยถามว่ามาจากไหนกันก็บอก กทมแหละ (ไม่อยากบอกว่ามาจากหลายที่ยู๊ํ) จากนั้นการ์ดอีกคนก็เข้ามาบอกเฮ้ยอะไรนี่ พี่การ์ดคนที่ให้นั่งก็ยกมือกันบอก อันนี้น้องผมๆ เดี๋ยวผมดูแลให้ คือขอบคุณพี่การ์ดมากอ่ะ แกใจดีจริงจัง แถมให้นั่งตรงรถอีก ไม่ต้องไปนั่งหรือยืนขาแข็ง แบบพี่สตาฟทีมงานก็ขอทางเก้บของปุ๊บก็บอกนั่งเหอะ อีกนานกว่าจะมางิ ใจดีกันทุกคน ให้น้ำกินด้วยแบบเอร๊ยยยยยยย อะไรคือแฟนคลับกับการ์ดอยู่ด้วยกันได้ 5555 รอจน 2 ทุ่มพวก ศลป ก็ลงมาจากเนินสถานี ทีนี้เนี่ย

จุดพีคเชี่ยๆ ของค่ำคืนนี้
บรรดาดาราคนอื่นเขาเข้าประตูลานจอดรถมาได้เขาก็จะออกขวามือ คือลักษณะลานจอดรถกว้างๆๆๆๆ เดินรถทางเดียว ฝั่งรถเครนคือทางเข้าขับยาวไปถึงตลาดแล้วเลี้ยวขวาวนออกทางเดียวอะไรงิ!

ดาราคนอื่นเขาไปทางฝั่งรถสวนออกกันไง พอถึงตาเล่ย เล่ยกำลังจะออกตามเค้าไป แต่! อิตาเสื้อส้มที่มายืนเม้าท์กับพวกเราเมื่อเย็นนางจับแขนเล่ยไว้แล้วก็พูดๆ ชี้ๆ มาทางเรา น้องก็พยักหน้าแล้วตาเสื้อส้มก็ให้การ์ดมาเดินกับเล่ยคนนึงก่อนให้เราวิ่งกันเข้าไปหาน้อง แล้วเดินตีคู่กันไปด้วยกัน แบบเฮ้ยไม่ทันตั้งตัวอ่ะ ก็เรียกกันเล่ยๆๆ นางก็ยิ้มๆๆ โค้งๆๆๆ แล้วก็บอกเออวันนี้เก่งอ่ะ นางก็ แต๊งกิ้วแล้วยกมือไหว้ กรี๊ดดดดดดดด แล้วจิ๊บก็บอกเนี่ยแล้วมาอีกนะไทยอ่ะ (สักอย่างจำไม่ได้แระ ไว้ถามจิ๊บแล้วมาอิดิทใหม่555) นางก็อื้อๆๆๆ คือสติก็ไม่มีกันไม่รู้จะพูดอะไรเจอน้องยิ้ม พยักหน้า แต๊งกิ้ว ยกมือไหว้ (ไหว้แบบมือกางด้วย55) คือจะตายยยยยยยย แล้วลานแม่งอย่างกว้างอ่ะ ไม่ใช่แคบ นางเดินด้วยจนสุดท้ายแล้วถึงจะเลี้ยวไปตรงเส้นที่เป็นทีมงานทั้งหมดอ่ะ จะร้องงงงงงงงงงงงงงงง แม่งพีคมากกกกกกกกกกกกกกก บอกซียูทูมอร์โร่ด้วยนะ คือถ้ามีสติคงได้คุยอะไรกว่านี้อีกเยอะนอกจากเดินเรียกชื่อนางอ่ะ จบแบบฟิน! ตัวจะแตกตาย บอกลากันแยกย้ายกันขึ้นรถกลับบ้าน แต่เก๋กับเพื่อนรอเฉินคุนกันอีกแป๊บแล้วก็ฝากน้องจิ๊บไปกับเก๋รถตู้เพราะบ้านใกล้ๆ กัน ส่วนเราในรถเหลือกัน 5 คนพอขึ้นรถบอกลาเพื่อนๆเรียบ้อย ขับออกไปก็อ้าวเฮ้ยเล่ยเปลี่ยนเสื้อแล้วเป็นเสื้อขาวชะลอรถสิ นางกำลังคุยกับใครสักคนอยู่ พอถึงตรงเล่ยก็เปิดกระจกโบกมือบ้ายบ้ายแล้วก็บอกเล่ยยยยยยยยยซียูนะ ซียูทูมอร์โร่ บ้ายบายยยย นางก็งงๆ ตอนได้ยินเสียงเรียกทีแรกนะแล้วก็หันมายิ้มมมมมมมมมมมแบบยิ้มอ่ะน่าร้ากกกกกกกก แล้วโบกมือๆๆๆ ให้ แล้วเราก็ขับรถกันออกไปจากลานด้วยความขำ

คือเคยแต่ศลปเปิดกระจกแล้วโบกมือมาให้ไง นี่อิฟค เปิดจกรถแล้วบอกศลปงิ ขำตัวเองพวกกรูทำอะไรลงไป 55555 เชื่อว่านางจะจำเราได้อ่ะแบบไม่ลืมแน่ๆ อิแก๊งป้าพร็อบขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และโบกมือจากในรถเนี่ย


โอยเหนื่อยยยยยย edit ต่อพรุ่งนี้อีก 1 วันที่เหลือกับเฟยหลิวน้อยที่อยู่ในมือของเฟยหลิวตัวจริง

Create Date : 14 ธันวาคม 2558		1 comments
Last Update : 15 ธันวาคม 2558 2:51:38 น.
Counter : 4098 Pageviews.
Share Tweet