ไม่ได้อัพไดอารี่นานแค่ไหนแล้วคะ
จำไม่ได้จริงๆค่ะรู้แต่ว่านานมากกกกกก
มากจนพี่ขนุนไปทวงในFacebookเลย แฮ่ๆ
วันนี้มาสั้นๆค่ะ(พูดแบบนี้ทีไรยาวไกลทุกทีค่ะ)
จริงๆตั้งใจมานานแล้วว่าจะมาอัพบ่อยๆ
แต่ก็เผลอลืม เผลอลืม อยู่ดี
ยังไงคอยทวงกันไว้บ้างก็ดีค่ะ ^^”
เอาล่ะ มาอัพเดทกันดีกว่า
…………………………………………………………………ง
******งาน********
คิดถูกจริงๆเลยที่เปลี่ยนงาน
จริงๆตอนพลอยจะเปลี่ยนงานตอนแรกเสียงทักท้วงเยอะมากๆ
วยความที่เลขาทูตเป็นงานที่ฟังสวยหรูดูดี
แต่สำหรับพลอยมันเป็นงานที่ไม่มีอะไรเลย
ทำแล้วเหมือนย่ำอยู่กับที่มากๆ
เลยตัดใจจากความสวยหรูดูดีมาทำงานที่ดูธรรมดาๆ
ปรากฎว่าแฮปปี้ค่ะ
รู้สึกว่าเดินไปข้างหน้าทุกวันๆ
เพื่อนร่วมงานดี เจ้านายดี มีความสุข
รู้สึกคิดถูกมากเลยที่ฟังเสียงตัวเองพูด
จริงๆแล้วจุดนี้ดูเหมือนจะเป็นข้อเสียของพลอยล่ะ
ฟังตัวเองพูดมาตลอด และส่วนมากก็พอใจกับผลลัพธ์ด้วย
ตรงนี้ก็บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าเพราะพลอยเป็นคนมองโลกแง่ดี ง่ายๆไม่ยุงยากกับชีวิต
ดังนั้นเลยแฮปปี้ง่ายๆกับอะไรที่เกิดขึ้น
หรือเพราะว่าสิ่งที่พลอยคิดมักจะออกมาตามนั้นนะ(แต่คิดว่าคงอย่างแรกค่ะ)
ซึ่งมันก้สร้างนิสัยเสียขึ้นมาเหมือนกัน
คือกลายเป็นคนเชื่อตัวเองมากไป
บางครั้งก็ควรฟังใครต่อใครให้มากกว่านี้ค่ะ
…………………………………………………………………………
****’งาน******
เปล่าค่ะ!พลอยไม่ได้ง่วงจนเบลอ
แต่ตั้งใจเขียนซ้ำจริงๆ
ช่วงนี้มีงานในฐานะBlogger
ก็คือแบบนี้แหละ ทำอะไรมาก็เล่าตอบอกกล่าวในโลกออนไลน์
ช่วงนี้บล๊อคเกอรกำลังบูมมาก
เพราะสังคมออนไลน์เริ่มกระจายลามทุ่ง
พลอยเลยมีโอกาสไปร่วมงานนั้นงานนี้
ทำนู่นทำนี่ ออกมาบ่อยๆ
นี่ก็เป็นสาเหตุที่พลอยห่างๆไดอารี่ไป
ไปอยู่บล๊อคกับอะไรมากกว่านั่นเอง
จริงๆสังคมbloggerนี่เปิดโลก เปิดโอกาส สร้างเพื่อนและคอนเนคชั่นให้พลอยเยอะมากๆๆ
แต่ว่าปัญหาก็เยอะเหมือนกัน
ยังดีว่าพลอยมีจุดยืนที่ชัดเจนก็พอเอาตัวรอดมาได้
จากนี้ไปคงมาอัพเดทกันมากขึ้นค่ะว่าไปทำอะไรที่ไหนมาบ้าง ^^
…………………………………………………………………………
******Relationship*********
เมื่อก่อนคงใช้คำว่าความรักแน่ๆ
แต่ตอนนี้เวลาผ่านไปขอใช้คำว่าความสัมพันธ์ค่ะ
จริงๆเรื่องหวือหวาวูบวาบพลอยก็มีเป็นพักๆนะคะ
แต่สุดท้ายแล้วก็ลงตัวกับการขึ้นคานอยู่ดี ฮาๆๆๆ
ตอนนี้พลอยค่อนข้างไกลๆคำว่าความรัก
แต่ใกล้ๆคำว่าความสัมพันธ์มากกว่าค่ะ
คือจะอยู่กับเพื่อนๆมากกว่า
คงเพราะมีเพ่อนเยอะขึ้นด้วยมั้ง ปกติจะสันโดษกว่านี้ ^^”
ช่วงนี้เลยเป็นrelationshipที่ปราศจากpassion
ซึ่งอยากบอกว่าแฮปปี้กับขุดนี้มากๆเลยค่ะ
เอาไว้ถ้ามีpassionวูบผ่านชีวิตเมื่อไหร่
จะมาอัพเดทไว้ให้รู้กันโดยพลันนะคะ
แต่ช่วงนี้โสดจริงจัง โสดจนแม่เริ่มวิตกแล้วค่ะ
แฮ่ๆ
………………………………………………………….
******เรียน*******
จริงๆตอนสมัครป.โทตอนแรก..คิดว่าชีวิตจะยากลำบากกว่านี้มากค่ะ
แต่ตอนนี้รู้แล้วว่าโอเคเลย
คงเพราะว่าเพื่อนดีและวิชาไม่กดดันมาก
หรือเพราะพลอยเป็นเผ่าพันธุ์ชิวก็ไม่รู้สิคะ
การเรียนเลยออกแนว กิน เที่ยว เม้าท์
มากกว่านั่งทำรายงานซะอีก
หรือเพราะพลอยขี้เกียจ..
……………………………………………………………………
สรุปสุดท้ายกันดีกว่ากับหัวข้อนี้
******next step********
ก้าวต่อไปของพลอยวางไว้เป้นข้อๆ ดูจริงจังมาก
แต่จะทำได้แค่ไหนหนอ
1. จะพยายามหาเวลามาเติมเต็มPassionค่ะ
หลายคนอาจจะงงว่า อ้าวอินี่..เมื่อกี้ยังพูดอยู่เลยว่าไม่มีก็โอเค
จริงๆตรงนี้ที่พลอยพูดถึงคือPassion in life
หรือเหตุผลที่พลอยหายใจได้ในทุกวัน
ทุกครั้งเวลาท้ออะไรมากๆก็จะถามตัวเองดังๆ
ว่าเกิดมาทำไม มีชีวิตอยู่ทุกวันนี้เพื่ออะไร
พอหาคำตอบให้ตัวเองได้ก็จะไหวในทุกสถานการณ์จริงๆค่ะ
จริงๆแล้วpassionของพลอย คือ งานเขียนค่ะ
อยากเขียนแล้วมีคนรับฟังเยอะๆ
ยากเปลี่ยนชีวิตคนอื่นด้วยคำพูดได้(แต่ต้องเปลี่ยนไปในทางบวกนะ)
ซึ่งpassionตัวนี้ลอยร้างไปนานเลย
คงต้องพยายามกับมันให้มากขึ้น
เอ้าสู้!
2. จะพยายามมีsecurity in life
ตรงนี้อยากมีชีวิตที่มั่นคงค่ะ
ก็พยายามไปเรื่อยๆ หาเงินหางานมาเติมเต้มชีวิต
ตอนนี้มีหนี้ก้อนใหฐ่มากคือคอนโดที่แพงงงเชียวว
(แพงสำหรับพลอย คนอื่นอาจมองว่าเฉยๆ)
ซึ่งพลอยต้องผ่อนไม่จบไม่ส้นไปนานเลยล่ะ
ตรงนี้คนรอบข้างก็พูดกันอีกแล้วว่าจะซ์อไปทำไม
เพราะบ้านก็มีอยู่ฟรีๆ(บ้านน้าค่ะ)
แต่นี่แหละ..ประเด็น มันไม่ใช่ที่ของเรา
และเราไม่รู้สึกปลอดภัยและมีอิสระเต็มที่ขนาดนั้น
อีกอย่างการลงทุนกับคอนโดพลอยมองว่าเป็นการเก็บเงินอย่างหนึ่ง
เพราะพลอยไม่เคยเก็บเงินได้เลย น่ากลัวมากค่ะ
คงต้องเก็บเอาแบบนี้ล่ะ
3. จะพยายามลดความพยายามลงค่ะ
(อ้าววว)
ด้วยความที่เป็นคนไฮเปอร์ บางครั้งก็มานั่งนึกว่า
นี่เรากดดันตัวเองเกินไปมั้ย
ต้องสวย ต้องหุ่นดี ต้องมีแฟน ต้องมีเงินมากๆ
(ซึงที่พูดมาไม่มีอะไรเลย ฮาๆๆๆ)
แต่บางทีลืมคิดไปจริงๆว่าเวลาที่เรามานั่งเครียด นั่งกดดันเรื่องพวกนี้
มันไม่คุ้มรึเปล่านะ
เพราะสุดท้ายแล้วที่เราน่าจะอยากได้จริงๆน่าจะเป็นความสุขมากกว่า
^^
จุดนี้พลอยยังทำไม่ได้แต่อยากทำได้มากๆ
คือหาความสมดุลแบบพอดีๆ
ระหว่างความ พอใจในสิ่งที่มี กับ ความพยายามให้ได้สิ่งที่อยาก
จะพยายามต่อไปค่ะ!
“”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"
คนที่อ่านไดพลอยมาเกินสามปี
อาจจะมองว่าไดอารี่นี้ไม่สนุกเนอะ
แต่ก็นะ..โตขึ้นบ้างแล้ว
พอมีคนรู้จักบ้างแล้ว
บางทีก็ต้องปรามตัวเองในการเผยแพร่อะไรออกไปในพื้นที่ส่วนตัวแต่สาธารณธแบบนี้ค่ะ
เพราะไม่ได้มีแต่เรานะที่เห็น
นอื่นๆที่เห็นมีเยอะแยะเลย
เลยต้องเพิ่มrespectให้กับสิ่งที่สื่อให้มากๆ
ได้อย่างเสียอย่าง
แต่คิดว่าคุ้มนะคะ
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
จบเท่านี้ค่ะสำหรับการอัพเดท
ต่อไปนี้ตงได้อ่านชีวิตประจำวันกันบ่อยขึ้นค่ะ
Until next time!!
“”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"
Love me, hate me, but don’t ignore me
^^
xoxoxo
“”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"”"
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
ดีใจด้วยกับการมีบ้านเป็นของตัวเอง อยากมีบ้างอะไรบ้าง แต่ก็ยังไม่มีโอกาสเลย
สู้ๆนะพลอย จะคอยติดตามข่าวคราว (คาว)55+