วันนั้น..

now they're together..

อีก4วันกลับไทย..
เป็นวันที่วุ่นวายใช้ได้

เริ่มจากวันรุ่งขึ้นต้องไปงานแต่งเพื่อนพี่กะทิ
ปัญหาคืออยู่ที่นี่มา2สัปดาห์แล้ว ยังไม่มีปัญญาหาร้านกันคิ้ว..
คือคิ้วพลอยมันขึ้นเร็วมากๆ

พี่กะทิบอกว่าก็ไม่ต้องกันไปทั้งยังงั้นแหละ
อีตานี่ไม่เข้าใจหัวอกผู้หญิง
พลอยบอกว่ายังไงก็ไม่ได้ คิ้วนี่มันเป็นตัวบ่งชี้สถานะความเนี้ยบของผู้หญิงนะยะ
ถ้าไปแบบคิ้วกระปริบประปรอย แต่แต่งหน้าอย่างเนี้ยบ
ก็เหมือนใส่ชุดราตรีคู่รองเท้าแตะ

สรุปคือคุยกะราเชลเรียบร้อย ราเชลจะพาไปกันคิ้ว
ปรากฎพอพ่อพี่กะทิแกรู้ว่าพลอยเข้าเมือง ก็มาหาแต่เช้า บอกว่าจะพาเที่ยว

เลยต้องจัดคิวว่าไปกะราเชลก่อน แล้วค่อยไปกะพ่อพี่กะทิ

..............................................

ราเชลพอเดินไปเป้นอาคารพานิชย์
เดินขึ้นไปชั้น3ของร้านอาหารจีน พบกับร้านเสริมสวย(แปลกมั้ย)

แถวตลาด คนเยอะ

ไปถึงราเชลบอกว่าให้ดูราเชลก่อนแล้วทำตาม
ว่าแล้วราเชลก็นอนบนเตียง แล้วช่างก็เอาด้ายมากันคิ้ว
กรี๊ดดดดด..ไม่ได้ใช้มีดหรอ

ขณะช่างกันก็ต้องเอานิ้วดึงหนังตาให้ตึงๆกะได้กันสะดวก
เราคิดถึงหมั่นหมิงเมืองไทย...เจ็บแน่ๆเลยว่ะ

พอราเชลกันเสร็จถึงตาพลอย
อูยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
น้ำตาไหลพราก พรากๆๆๆๆๆๆ
แต่เอาแหนบดึงทีละเส้นก็น้ำตาเล็ด นี่เล่นดึงยกแถบ

พอกันเสร็จแดงไปเป็นแถบเลย เจ็บมากๆๆๆๆๆๆ
เทียบกะบิกินี่แวกซ์ได้เลย

แต่ดีว่าอีกนานกว่าจะขึ้นใหม่

สาบานกะตัวเองว่า

ครั้งเดียวในชีวิต!
พอ เข็ด เลิก!!!!

....................................................................

จากนั้นเดินคิ้วเเดงกะพ่อพี่กะทิ
เดินไชน่าทาว เดินตลาดไปนู่นไปนี่ เดินห้างด้วย
แล้วพ่อพี่กะทิพาไปไปรษณีย์ ส่งโปสการ์ดกลับไทย

ระหว่างนั้นพ่อพี่กะทิโทรหาพี่กะทิเป้นระยะ ว่าจะให้พลอยไปรอที่ไหน
เพราะพี่แกบอกว่าจะมากินข้าวกลางวันด้วย แต่ว่าพี่กะทิไม่รับสาย
ก็เลยไปนั่งรอที่ร้านของป้าพี่กะทิก่อน

เกือบบ่ายพี่กะทิโทรมาว่าเพิ่งออกจากศาล(แกเป็นทนาย)
ขอดทษขอโพยเป้นการใหญ่ แล้วก็มารับไปกินข้าว

สันนี้ไปกินติ่มซำกัน จืดไปหน่อยไม่ค่อยอร่อยเลย

ระหว่างกินพี่กะทิเล่าเรื่องแฟนเก่าให้ฟัง
เป็นครั้งแรก..

..........................................................

กินข้าวเสร็จก็ไปนั่งเล่นที่ร้านป้าต่อ รอพี่กะทิเลิกงาน
4โมงครึ่งพี่กะทิก็มารับ ไปเดินซื้อของเข้าบ้านพักนึง แล้วก็ทำการหาร้านทำผมสำหรับวันรุ่งขึ้น
ไปสรุปที่ร้านแถวบ้านที่เวนดี้..เพื่อนข้างห้องพี่กะทิแนะนำ

..............................................................

วันงานแต่ง(ของคนอื่น)

ตื่นมาไม่ได้ทำไรมาก ไปร้านทำผมไดร์ตรงเฉยๆโดนเข้าไป600(แพงไปไหน)
จากนั้นกินข้าวแล้วนอนอ่านหนังสือกลิ้งไปมารอเวลางานเริ่ม

เกือบๆ6โมงก็ออกเดินทาง

ที่จัดงานเป็นร้านอากาศแบบโอเพ่นแอร์ที่สวยและกว้างมากๆ ตั้งอยู่กลางสวน
เดินเข้างานก็แจกแชมเปญเลย แล้วก็ยังไม่นั่งโต๊ะแต่เดินเล่นแถวๆสวนกัน
มีวงดนตรีเล่นเพลงแจสถูกใจสุดๆ

ระหว่างนั้นก็มีของว่างมาเสริฟก็กินเป้นระยะๆ

(gill+cindy นั่งด้วยกันๆ)

พี่กะทิ 5555555

ชั่วโมงนึงต่อมาเจ้าบ่าวเจ้าสาวมาถึง

ต้อนรับเจ้าบ่าวเจ้าสาวแล้วก็ได้เวลานั่งโต๊ะ

(arnoldเพื่อนเจ้าบ่าว+เพื่อนสนิทพี่กะทิ)

ที่โต๊ะมีเมนูวางไว้ ไม่ได้ให้สั่งแต่บอกให้รู้ว่าอาหารจะมีอะไรบ้าง
อ่านแล้วงงเลยมี10กว่าอย่าง 5555

งานเค้าก็คล้ายๆโต๊ะจีนหรูๆที่บ้านเรา
แต่ไม่ได้มีพิธีมากมายบนเวทีเท่านั้นเอง

กินจนพุงกางสามศอกก็มีบุฟเฟ่ของหวานต่ออีก
พี่กะทิตักมาเยอะมาก

แล้วก็กินหมดด้วย

เลิกงานเที่ยงคืน กลับบ้าน

ของชำร่วยเป็นอัลมอนด์เคลือบน้ำตาล อร่อยดี

.......................................................................

วันอาทิตย์

ไปบ้านลุงพี่กะทิ
วันนี้เป้นวันสุดท้ายที่จะได้อยู่กะครอบครัวเค้า

ไปถึงก็นั่งดูทีวีนิดหน่อย
แล้วก้ช่วยๆกันห่อเกี้ยว

กินข้าวคุยกันเฮฮา
หลังกินข้าวพลอยทำของหวานเป้นเต้าหูนมสดแจก..อร่อยดี

นั่งแต่งหน้าให้ราเชล ออกมาสโมคกี้อายส์มากๆ
จากนั้นพ่อพี่กะทิเรียกไปคุยร่ำลา น่ารักมากๆ

กะพ่อพี่กะทิ

แล้วก็ถ่ายรูปกะครอบครัวกันเป้นการใหญ่

with rachel

with yan(น้องชายราเชล)

power puffs 55555

everyone

รักครอบครัวนี้มากๆ จริงๆ

.....................................................................

วันจันทร์

วันอังคารก็กลับไทยแล้ว...

วันนี้ไปดินเนอร์กะพี่กะทิและเพือนๆ
ไปกินเสต็กที่อร่อยมากๆ

.................................................................

วันอังคาร..วันนี้ก็จะกลับบ้านแล้วนะ

ตื่นมาวางแผนเรื่องที่ต้องทำ แล้วก็ทำ

เริ่มแรกคือเดินไปซุปเปอร์มาร์เก็ตและล้างรูป
ฌป็นครั้งแรกที่ออกจากบ้านคนเดียว
กลัวหลงมากๆเลยถือปากกากะกระดาษ เดินวาดแผนที่ตามทางที่เดินไป
ตอนแรกกะโปรยขนมปังแบบเฮนเซลเกรเทลแต่หาขนมปังไม่ได้ -"-

ในที่สุดก้สำเร็จ ทำสองอย่างสมความมุ่งมาด

กลับมาบ้านก็ทำการทำทีรามิสุ
ฟังไม่ผิด...พลอยทำทีรามิสุจริงๆ

(ตีครีมๆ)

เป้นครั้งแรกที่ทำ...เอ๋อพอสมควร

(ราดลงไป)

แต่ก็ไม่ยากมากนะ..

(โรยโกโก้ผง)

จากนั้นนั่งติดรูปลงสมุดที่พกมาจากไทย ทำการเขียนข้อความไปตามหน้ากระดาษ
เขียนหน้านึง ติดรูปหน้านึงสลับกันไป

ตอนเย้นพี่กะทิซื้อแซนด์วิชกลับมานั่งกินกันไป ดูทีวีกันไป

แล้วก็ขนของขึ้นรถขับไปสนามบิน..

นั่งคุยกันนอกสนามบิน..

กอดกัน..

ร่ำลากัน...

ขึ้นเครื่องกลับบ้าน

........................................................................

ทิ้งสมุดอัลบั้มรูปซ่อนไว้ใต้ผ้าห่ม พร้อมตุ๊กตา2ตัวหนังสือ1เล่ม

เขียนทิ้งไว้ว่าแอบทำทีรามิสุให้ รู้ว่าชอบกิน
แอบซ่อนไว้ลิ้นชักผักในตู้เย็น

หลังจากนั้น...

เค้าเพียรโทรมาจนถึงวันนี้เกือบ20มิสคอล
อีเมลมา เมสเสจมา

ไม่ได้ตอบอะไรไปทั้งสิ้น

ไม่ได้รับโทรศัพท์

แล้วก็ใจจะขาดเสียเอง

แต่ก็รู้ว่า
มันเป็นทางที่ดีที่สุด
และเป็นเรื่องถูกต้องที่สุดแล้ว

จากวันนี้จะต้องยิ้มให้มากขึ้น

และยอมรับการตัดสินใจของตัวเอง...

...................................................................

kuala lumpur

his balcony

beach

another beach

island

at the wedding

....................................................................

and then ...my trip has been ended

that place,
the moment still remains condensed and rippled.
Nor it seems.. to move back or forth

........................................................................

Create Date : 07 กรกฎาคม 2552
Last Update : 7 กรกฎาคม 2552 15:25:40 น.		14 comments
Counter : 581 Pageviews.
Share Tweet