Group Blog
 
 
กรกฏาคม 2552
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
7 กรกฏาคม 2552
 
All Blogs
 
โตเกียวไม่มีขา2

บางแสนของเราจริงๆแล้วก็คือ โอไดบะ
เมืองที่ญี่ปุ่นสร้างขึ้นมากลางทะเลด้วยการเอาขยะไปถม ถม ถม
แหมถ้าเมืองไทยทำได้รับรองเลยว่าได้ขวานทองที่สองมาอีกอันแน่ๆ


โตเกียวไม่มีขา


นั่งรถไฟสายโอไดบะไปลงยังจุดหมายแรก
คือ ชิงช้าสวรรค์
(นี่ตกลงอายุเท่าไหร่กันละเนี่ย)


ระหว่างทางเก็บภาพสวยๆ(มั้ย)มาด้วย


โตเกียวไม่มีขา


(กระดกขวด)


โตเกียวไม่มีขา


(คุย)


โตเกียวไม่มีขา


ตึกสวยๆ


โตเกียวไม่มีขา


(รถไม่ลด)


โตเกียวไม่มีขา


(รถไม่เลิก)


ไปถึงนั่งชิงช้าสวรรค์กันก่อนเลย
ชิงช้าสวรรค์อันนี้มีชื่อว่า พาเลตต์ทาวน์(ใช่ป่าวหว่า)
ใหญ่และสุงดี
แต่จริงๆชิงช้าสวรรค์สูงที่สุดอยู่ที่คอสโม ซึ่งเราไม่ได้ไป(เศร้า)


โตเกียวไม่มีขา


ก่อนทางขึ้นก็ถ่ายรูปเป้นที่ระลึกกันเล็กน้อย
มีการขอเค้าถ่ายถึง3รอบ(ปกติได้รอบเดียว)
คนถ่ายมองหน้าแบบงงๆว่าไปหน้าด้านกันมาจากไหน
แต่เอาน่า อย่างน้อยเราก็ซื้อกลับมานะ..


โตเกียวไม่มีขา


น่ารักแอ๊บแบ๊วจริงๆ


โตเกียวไม่มีขา


จริงๆชิงช้าสววรค์อันนี้มีแบบใสๆด้วย คือเป้นกระจกใสรอบด้านเลย
แต่ว่าหม่ามี้กลัวความสูงเลยต้องนั่งแบบธรรมดาไป


วิวข้างบนก้สวยดี เห้นเมืองโดยรอบ
แน่นอนว่ากิจกรรมบนที่สูงของพวกเราก็คือ..


โตเกียวไม่มีขา


ถ่ายรูป


โตเกียวไม่มีขา


ถ่ายรูป


โตเกียวไม่มีขา


ถ่ายรูป


....................................................................................


ลงจากชิงช้าสวรรค์ก็เดินเล่นต่อที่Venus Fort
หรือที่หม่าม้าตั้งฉายาให้(อีกแล้ว)ว่า paragon


โตเกียวไม่มีขา


เข้าไปเดินเล่นจริงๆ ไม่ได้ซื้ออะไรเลย
ห้างนี้สวยมากๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่ห้ามถ่ายรูป


ไอ้เราก็แอบถ่ายจนได้ แอบมาแบบเนียนๆ
ตอนหลังขี้เกียจเนียนละ
ถ่ายมันเลยละกัน


โตเกียวไม่มีขา


(กล่องเพลงสลักชื่อ..เพิ่งคิดได้ว่าจะสะสมกล่องเพลง แล้วทำไมไม่ซื้อมาเนี่ย)


โตเกียวไม่มีขา


อยากลองดูว่าแค่ถ่ายรูปจะติดคุกมั้ย
แล้วถ้าติด ก้อยากรู้ต่อว่าคุกญี่ปุ่นจะเป็นยังไง


โตเกียวไม่มีขา


แม่ๆน้าๆ


โตเกียวไม่มีขา


น้ำพุ


โตเกียวไม่มีขา


สวย


..................................................................


สิ้นสุดภารกิจชิงช้าสวรรค์


เรานั่งรถไฟมาลงสถานีไดบะ


โตเกียวไม่มีขา


(มาไงเนี่ย หลงทางป่าวเจ้)


เดินเข้าห้างอะไรไม่รู้(ลืมชื่อ)
เพื่อทำการหาข้าวกินห่อน


โตเกียวไม่มีขา


ทงคัตสึ


โตเกียวไม่มีขา


จากนั้นผู้ใหญ่ก็ไปช้อป ช้อป ช้อป


ส่วนพลอยกะน้ำก็ทำการไปสวนสนุกกันอีก
ที่Joy Polis


โตเกียวไม่มีขา


Joy polisเป็นสวยสนุกในร่มของค่ายเซก้า
เจ้าของเม่นโซนิคนั่นล่ะ


สวยสนุกที่นี่ถือว่าใหญ่นะสำหรับสวนสนุกในร่ม


โตเกียวไม่มีขา


ไปต่อแถวขึ้นเจ้านี่..


โตเกียวไม่มีขา


โอววววว เวียนหัวมากๆ
เพราะว่าเป็นเครื่องเล่นที่ให้เราไปนั่งบนอะไรกลมๆ แล้วมันก็หมุนติ้วๆ
และขณะที่มันหมุนติ้วๆไปด้วย มันก็เป็นรถไฟเหาะวิ่งขึ้นลงเลี้ยวซ้ายย้ายขวากระชากไปทั่วไปด้วย
ทั้งเหาะ ทั้งหมุน ทั้งสะบัด


มึน มันส์


.........................................................................................


จากนั้นเราเดินเวียนหัวไปที่โซนตู้หนีบ
เห็นสินค้าในตู้มากมายหลายประเภท


โตเกียวไม่มีขา


มีตั้งแต่ตุ๊กตา ขนม(ซื้อเอาง่ายกว่ามั้ย) ไปจนถึงนาฬิกา กระเป่า น้ำหอมแบรนด์เนม
นี่ถ้าเค้าเอาตู้เย็น เครื่องซํกผ้าใส่ตู้ให้หนีบได้


เค้าคงทำกันไปแล้ว


เดินมาอีกนิดหน่อยจะพบกับโซนคาร์นิวัล
เป็นพวกเกมส์ต่างๆนานา เล่นชนะ หรือว่าดวงดี ก็จะได้รางวัล


โตเกียวไม่มีขา


พลอยกะน้ำไปทำการลองกันเกมส์หนึ่ง
คือโยนลูกบาสให้ลงรู


เค้าจะมีรูอยู่9รู เรียงกันแถวละ3รู3แถว
ถ้าเราโยนลูกบาส3ลูกลง3รูเรียงกันแบบเล่นชนะโอเอ็กซ์ได้
ก็จะได้รางวัล


คือมันเป้นอะไรที่ยากมาก
แต่ว่า..


ด้วยความที่เราหน้าตาดี


เราก็ทำได้


กรี๊ดดดดดดดด


โตเกียวไม่มีขา


(ยากตรงที่มีเหล็กกั้นนี่แหละ)


ได้น้องหมีมา1แก้ว


โตเกียวไม่มีขา


ก่อนเกิดปัญหาตามมาว่าจะเอาแก้วไปคืนเค้ายังไง
เลยทำการเดินตามหาพนักงานเพื่อคืนแก้ว แล้วค่อยเดินเล่นต่อ


...................................................................


เดินๆไปพบกับโซนปาจิงโกะ
แต่ปาจิงโกะที่นี่เค้าเล่นแล้วไม่ได้เงิน
แล้วงงว่างั้นจะเล่นกันทำไม


เดินไปถามพนักงาน
หลังจากเมื่อยมือไป1รอบยังไม่รู้เรื่อง
พนักงานเลยทำการวอ(จริงจังมาก)ไปหาพนักงานที่พูดอังกฤษได้ให้มาอธิบายต่อ


ปรากฎพอมาถึงก็เจรจาภาษามืออีกรอบ
สรุปได้ว่า...


ไม่เข้าใจอยู่ดี


55555


เลยอาริงาโตะเตค้าไป ว่าไม่เป็นไรค่ะ


เดี่ยวหนูกลับไปเล่นไพ่ที่บ้านก็ได้
มันสะใจกว่านี้อีก


เลยเดินไปเข้าห้องน้ำแทน(เกี่ยวกันมั้ย)
ระหว่างทางเห้นตาลุงคนนึงสูบบุหรี่อยู่อย่างซีเรียส
น้ำบอกว่า..แกคงเล่นแล้วเสียน่ะ..เลยเครียด
แหม..ช่างจินตนาการ


โตเกียวไม่มีขา


(เล่น+บุหรี่)


ระหว่างทางไปห้องน้ำเจอกับตู้ถ่ายสติ๊กเกอร์ขนาดใหญ่เบิ้มดูอลังการ
แถมยังมีห้องกว้างๆพร้อมไปสว่างวาบเพิ่มความขาวให้ถ่ายอีกต่างหาก


ด้วยความที่แพ้ตู้สติ๊กเกอร์เป้นทุนเดิมเลยเข้าไปถ่ายกัน


ปรากฎว่าโง่..หาที่หยอดเหรียญไม่เจอ
เดินวนรอบตู้ประหนึ่งเดินเวียนเทียนกันอยู่พักนึง..
มีผู้ชายหน้าตาดี(จริงๆนะ)เดิน แล้วชี้ไปที่ช่องหยอดเหรียญให้


อายนะเนี่ย...


ตู้สติ๊กเกอร์ที่นี่สนุกมาก
มีฉากให้เล่นอย่างสนุกสนาน(บ้าบอในกรณีของเรา)
ที่สำคัญมันสนุกเพราะเราอ่านญี่ปุ่นไม่ออก
จิ้มนู่นจิ้มนี่วุ่นวายไปหมด
ตอนสุดท้ายสามารถแต่งรูปได้ด้วย
มันส์ได้ใจจริงๆ


ถึงขนาดที่ว่าถ่ายเสร็จครั้งแรกแล้วเกิดอาการติดลม
ทำการชวนกันเองไปถ่ายอีกรอบ 5555


ก็เลยเดินไปที่ตู้แลกเหรียญ
สอดแบงค์พันเยนเข้าไปเชิ้บๆ
มันส่งกลับมา


อ้าว..สงสัยไม่เรียบ


เอาใหม่ๆ ลองรีดๆแล้วเสียบกลับ
มันส่งกลับมาอีก


เฮ้ย อะไรวะ


ซํกพักผู้ชายหน้าตาดีคนเดิมเดินมา..ยิ้มให้1รอบ
เปิดกระเป่าตังค์หยิบแบงค์พันเยนของเค้าใส่ลงไป
เเลกได้ซะงั้น..


อะไรเนี่ย


ว่าแต่พี่เป้นผีป่ะค่ะ เดินไปไหนก็เจอ พนักงานก็ไม่ใช่
ก้มตัวอาริงาโตะกันไป-มา3ที


เข้าไปถ่ายสติ๊กเกอร์อย่างติดลมต่อจนโดนบรรดาน้าๆแม่ๆดทรตาม


เลยได้ฤกษ์ออกจากจอยโพลิสกัน


.......................................................................


เดินออกไปเป้นเวลากลางคืน


โตเกียวไม่มีขา

โอไดบะหนาวมาก..


โตเกียวไม่มีขา


ลมแรงมากเลย
แต่บรรยากาศโดยรอบก็สวยและโรแมนซ์มากๆ(ชิ..หมั่นไส้)


โตเกียวไม่มีขา


(ราเมง..รึเปล่า)


เนื่องจากมันดรแมนติกสะกิดต่อมคนโสดเราเกินไป เราออกจากที่นี่กันเหอะ


..................................................................


ออกจากโอไดบะ..


มุ่งหน้าไปฮาราจุกกรุ้...ฮาราจุกุนั่นแหละ ที่เดียวกัน


โตเกียวไม่มีขา


ลงมาเห็นผู้คนพลุกพล่านตระการตา
เดินเล่นพักนึงรู้สึกประหนึ่งเดินแพตตี้(ประตูน้ำแพลตินั่ม)
ของขายเยอะ ส่วนมากเป้นของวัยรุ่น


โตเกียวไม่มีขา


แต่ไม่ได้ซื้ออะไรตามเคย
เดินเก็บบรรยากาศตามเคย


โตเกียวไม่มีขา


(ส้นรองเท้าฆ่าคนได้)


โตเกียวไม่มีขา


(เจ้าหญิงจุ๊กกรู้)


.............................................................................


เดินไปเดินมาชักหิวเลยหาของกินกัน
ไปลงตัวที่ร้านบุฟเฟต์อาหารและเค้ก ชื่อว่า sweet paradise


โตเกียวไม่มีขา


ตอนที่ไปถึงนั้นร้านจะปิดแล้ว
พนักงานบอกว่าทานได้อีกครึ่งชั่วดมงนะคะเพราะใกล้ปิดเเล้ว
เราก็บอกว่าไม่เป้นไรค่ะ สำหรับพวกเราเนี่ย ครึ่งชั่วโมงเหลือเฟือมากๆ


จากนั้นก้ทำการก้มหน้าก้มตา


กิน กิน กิน กิน


โตเกียวไม่มีขา


กินจนพนักงานตกใจ
ไปบอกพ่อครัวให้ผัดสปาเก็ตตี้เพิ่มกลัวเรากินกันไม่พอ(น่ารักมากๆ)


โตเกียวไม่มีขา


ที่นี่คุ้มมากๆ อาหารอร่อยเลิศ แถมยังมีเค้ก ไอติม
ผลไม้ น้ำแข็งไส และอื่นๆ ให้เลือกอีกแปดพันอย่าง(เว่ออีกแล้ว)


โตเกียวไม่มีขา


อิ่มมม


...........................................................................


กินกันเสร็จสรรพได้เวลากลับโรงแรม


ไปถึงพบว่าเป้นแบบหอพักไม่มีห้องน้ำในตัวเหมือนเดิม
ที่สำคัญ..เล็กกว่าเมื่อวานได้อีก..


แม่เจ้า


แต่ก็เหมือนเดิม


หลับสนิทศิษยืส่ายหน้า


จบไปอีกวัน
อีกวันก็กลับไทยแว้ววว


.................................................................................


ว่าแต่พรุ่งนี้ไปไหนดี..
แผนยังไม่มีเลยเนี่ย


.........................................................................


ตอบเรื่องกระต่ายเล็กน้อย


ตอนนี้ยังไม่รับทำค่ะ ต่อไปไม่แน่ มีขอมาหลายกระแสพอควร


ขอบคุณที่สนใจนะคะ


.......................................................






Free TextEditor


Create Date : 07 กรกฎาคม 2552
Last Update : 7 กรกฎาคม 2552 15:52:02 น. 0 comments
Counter : 586 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

one way ticket
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




ติดต่อพลอยได้ที่ :

divazgirl@hotmail.com
Facebook : http://www.facebook.com/lulu.sunshine
Youtube : http://www.youtube.com/pickpause


Ploy Onewayticket | www.facebook.com/lulu.sunshine

สถิติการเข้าชมblogตั้งแต่26/12/09
Friends' blogs
[Add one way ticket's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.