เมื่อเดิอนมกรา ได้ดู "ลมหายใจ เดอะ มิวสิคัล" ก็ถือว่าสนุกดี ..แต่ถามว่า อิ่มมั้ย รู้สึกว่า อยากได้อะไรมากกว่านั้น

แล้วไอ้ที่ว่าอยากได้อะไรมากกว่านั้น มันคืออะไรล่ะ? ..สิ่งที่ผมต้องการให้อิ่มกว่า มันจะหาได้จากไหน

ซึ่งผมไม่ได้มองหาไกลไปจากจุดนี้เลย ..และผมก็ได้เห็นว่า ละครเวทีที่ผมเคยพร่ำๆบ่นๆว่าอยากดูมากที่สุดเมื่อปีที่แล้ว แต่ดันพลาดโอกาสไป ได้กลับมาเล่นที่เก่า ในเวลาใหม่แล้วสิ



ความน่าสนใจในเบื้องต้นของ "เนื้อคู่ 11 ฉาก จากวันแรก...ถึงวันลา" ..ที่หลายๆคนย่อมคิดถึงแน่นอน ก็คือ การกลับมาเล่นละครเวทีอีกครั้งหนึ่งของระดับตัวแม่แห่งวงการบันเทิงไทย อย่าง "สินจัย เปล่งพานิช" ...ถึงต่อให้คุณอาจจะไม่เคยได้ดูฝีมือการเล่นแบบสดๆของเธอมาก่อนเลย แต่อย่างน้อยต้องมีครั้งหนึ่งที่คุณได้สัมผัสความเก่งกาจของเธอมาแล้วจากทางจอเงิน หรือจอแก้ว

แล้วที่นอกเหนือไปจากชื่อของ สินจัย ที่ปะหัวโปรโมตเป็นหลักแล้ว.. อีก สองชื่อ ที่ถือว่ามีคุณภาพครือกัน อย่าง "ทรงสิทธิ์ รุ่งนพคุณศรี" และ "ถกลเกียรติ วีรวรรณ" ก็คงรับประกันได้ ว่าละครเวทีเรื่องนี้ มันต้องมีอะไรที่สุดๆสักทางแหละ

ซึ่งถ้าถามหาความสุดแล้ว ก็ไม่ผิดหวังเลยจริงๆที่ได้ดู ..กับเงิน 800 บาท แม้จะเห็นการแสดงด้วยสีหน้าไม่ชัด แต่เรื่องของพลัง พวกเขาส่งมาให้ผมได้ถึงจุดสุดจริงๆ



ไม่ใช่แค่ความคุ้มค่า จะได้มาจากการแสดงของ สองตัวนำที่ขับเคี่ยวประทะกันได้เข้มข้น (เป็นครั้งที่ 3 ต่อจาก "บัลลังก์เมฆ เดอะ มิวสิคัล" และ (หนัง)"รักแห่งสยาม" ที่พบกันแค่ชั่วครู่ชั่วเดี๋ยว.. แต่ก็จำได้ว่า ผมน้ำตาไหลให้ฉากที่สองคนนี้เจอกันมาก่อนทั้งสองครา) ยังต้องรวมไปถึง การกำกับ ของคุณบอย เอ็กแซกท์ ที่จับเรื่องแบบละครไทย มาเล่าในฉากหน้าบนเวทีได้สมจริงสมจัง

การเล่าเรื่องของ เนื้อคู่ฯ ที่ใช้วิธีจัดเป็นฉากๆ ในช่วงอายุที่แตกต่างของตัวละคร มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะทำให้คนดูรู้สึกอินได้อย่างต่อเนื่อง... ซึ่งถ้าเกิดว่า งานนี้ ไม่ได้ผู้กำกับที่เป็นงาน(เจนจัดในการทำละครเวทีมานานนม) ก็อาจจะสะดุดกึ๊กจนหัวคะมำได้เหมือนกัน

ซึ่งก็ต้องชื่นชมในตัวนักแสดง(ทั้งนำ และสมทบด้วย) ที่สวมบทเป็นคนวัยนั้นได้อย่างน่าเชื่อ (แม้หน้าจะแอ๊บไม่อยู่ก็ตามที เอิ้กๆ) และไหลไปกับอารมณ์ของเรื่อง ที่เริ่มจากสดใส ไปหาจุดที่หม่นหมอง แสดงออกถึงการก้าวข้ามผ่านโลกที่ดูไม่ต่างจากคนปกติทั่วไปเลย



ณ จุดนี้ บท ก็เป็นสิ่งสำคัญเช่นกัน ที่ทำให้ละครเวทีเรื่องนี้.. บอกเล่าออกมาได้ดูใกล้ชิด มีสถานการณ์ที่สอดคล้องคล้ายคลึงกับคนหลายๆคน ที่กำลังมีปัญหาเรื่องความรัก และชีวิตคู่ ..บทของ เนื้อคู่ฯ มีความเข้าใจ และรู้ดีว่า ควรจะนำเสนออะไร เพื่อทำให้คนรู้สึกว่า นี่มันคือ เรื่องที่เราเคยเจอ นี่มันคือ เรื่องที่เรากำลังเป็น และนี่มันอาจจะเป็น เรื่องที่เราอาจได้เจอในวันข้างหน้า

แต่กระนั้น ก็ใช่ว่า เนื้อคู่ฯ จะดูได้ลื่นๆ ไม่มีปัญหาอะไรซะเลยทีเดียว ..เพราะในแง่ของความซีเรียส บางครั้งบางหน มันก็โดนลดทอนลงไปอย่างน่าเสียดาย ตรงที่ตัวละครยังติดขนบพูดเล่นๆ(ในระหว่างแสดงจริงๆ)อยู่ จนทำให้มิวายเกิดความขำของคนดู (จะไปโทษคนดูฝ่ายเดียวก็คงไม่ได้.. ไดอะล็อกบางอย่าง ก็เจตนาจะให้ดูน่าขัน)

คือถ้า จะเล่นตลก ผมว่า แค่ช่วง 4 ฉากแรก ก็ถือว่า เต็มที่ดีแล้ว ..ถึงจะดูว่าใช้งานไม่เต็มที่กับการใส่ตัวละครเพื่อนพระนางขายขำ ("ตี๋ ดอกสะเดา" และ "เหมี่ยว-ปวันรัตน์") เข้ามา แต่ทิศทางการเดินทางของ เนื้อคู่ฯ จะดูเคลียร์ไปมากกว่าที่เป็นอยู่ ..มันจะส่งให้ความจริงจัง กระทบอารมณ์คนดูได้รุนแรงมากกว่านี้



แต่มาถึงจุดนี้แล้ว จะขอให้มีการแก้บท มันก็กระไรอยู่นะ ..ในเมื่อ รอบการแสดงของเนื้อคู่ฯ ก่อนถึงวันลา ก็เหลืออีกแค่ 5 รอบเท่านั้นเอง

ฉะนั้นแล้ว สิ่งที่ผมตำหนิไปกับ เนื้อคู่ฯ ไม่ได้หวังให้ต้องเปลี่ยน ..เพราะถ้าเอาคุณภาพที่ได้รับเน้นๆ ก็ถือว่า เนื้อคู่ฯ เป็นละครเวทีที่จัดว่าเป็น "มาสเตอร์พิซ" อีกเรื่อง ในผลงานการกำกับของ คุณบอย (ผมมองอีกเรื่องคือ "ทวิภพ เดอะ มิวสิคัล") รวมไปถึง การแสดงของ พี่นก และพี่กบ ไม่ว่าจะเป็นผลงานบันเทิงในแขนงไหนๆ

แล้วยิ่งถ้าเอากันที่สาระ ก็พูดได้เลยว่า สิ่งที่ได้รับกลับบ้านไป มันจัดว่าหนักอึ้งใช่ย่อยอยู่ ..หรือเอาไปอย่างน้อยๆ ทุกคนก็คงจะรู้สึกว่า การมีความรักมันเป็นเรื่องที่แสนลำบากยากเย็น แต่ชีวิตของเราก็ขาดมันไม่ได้จริงๆ

เช่นเดียวกับ เนื้อคู่ ..การจะได้เจอใครสักคนที่รู้สึกว่าเป็น เนื้อคู่ มันไม่ใช่แค่ตกเบ็ด ล่อเหยื่อ แล้วรอให้คนๆนั้นมาติดกับเสียเฉยๆ ไม่มีพิธีริตองใดๆ ...แต่การจะได้เขามา เราก็ต้องดูตัวเองด้วยว่า เราดีพอจะเกิดมาคู่กันกับเขาหรือเปล่า?

และจงอย่าลืมว่า ถ้าคุณได้เขามาแล้ว ..คุณจะต้องดูแลเขาไปทั้งชีวิต!

ถ้าทำไม่ได้ ..ก็จงอย่าเรียกเขาว่าเป็น เนื้อคู่ เลยเถิด!



ใครที่ยังไม่ได้ดู รีบหาเงินไปจองโดยด่วน! ..26-28 มีนาคมนี้ จะเป็นช่วงเวลาสุดท้ายที่ละครเรื่องนี้ยังเล่นอยู่นะครับ

นี่คือ อีกหนึ่งละครเวทีของ "บอย ถกลเกียรติ" ที่ผมขอยืนยันว่า ดีเยี่ยม!




ขอเชิญทุกท่านเสนอความคิดเห็นกัน...
1 Comment ของคุณ คือ 1 Happy ของเจ้าของบล็อก ขอบคุณมากครับ

ผมยินดีเสมอในมิตรภาพของทุกท่าน และบล็อคของผมก็ต้อนรับเสมอในความน่ารักของทุกคน ขอขอบคุณ และสวัสดีครับ

Create Date : 17 มีนาคม 2553
Last Update : 17 มีนาคม 2553 0:04:07 น.		4 comments
Counter : 2115 Pageviews.
Share Tweet