Bloggang.com : your humble servant : general information

general information

อย่าคิดว่าเอามะพร้าวห้าวมาขายสวนเลยนะ สำหรับท่านๆที่ทราบดีอยู่แล้ว เพราะจุดประสงค์ที่เขียนบล็อกนี้ ก็เพื่อสนองตัณหาตัวเองเท่านั้น ที่อยากจะบันทึกสิ่งที่เคยเกิดและยังรู้สึกจนทุกวันนี้ ถึงชีวิตความเป็นอยู่และสังคมในเมืองนี้ และแน่นอน ย้ำอีกรอบ คนเราไม่เหมือนกัน มุมมองที่ต่างกันเกิดจากการที่ท่านยืนมองจากจุดไหน เราแน่ใจว่าตัวเองมองจากมุมกว้าง ดังนั้น จึงค่อนข้างจะเป็นกลางกับทุกข้อมูลในนี้ ใครที่หลงมาอ่านแล้วไม่เห็นด้วยก็ขออภัยละกัน

นิวยอร์คซิตี้ เป็นเมืองๆนึงของรัฐนิวยอร์ค ไม่ใช่เมืองหลวงของรัฐ ไม่ใช่เมืองหลวงของประเทศ(เคยเป็น) การที่ใครพูดถึงนิวยอร์ค ก็จะหมายถึงนิวยอร์คซิตี้ เพราะรัฐนิวยอร์คเองไม่ได้มีเมืองใหญ่ๆหรือจุดเด่นอะไรนอกไปจากนี้อีก เอาเป็นว่าตั้งแต่นี้ไป คำว่านิวยอร์คก็จะหมายถึงเมืองนะ ขี้เกียจพิมพ์ซิตี้ต่อท้ายอ่ะ

ที่จริงแล้วนิวยอร์คเป็นแค่เกาะเล็กๆ ไม่ได้กว้างขวาง เพียงแต่ว่าเขาจัดสรรพื้นที่ได้เป็นอย่างดี และความเจริญเข้าถึงทุกพื้นที่ ดังนั้น จึงไม่มีให้เห็นหรอก ป่าดงพงพี ชายหาดหินโสโครก ในเขตดาวน์ทาวน์นั้น ดูเหมือนว่าจะไม่กว้าง แต่ขอโทษ ไปลองเดินดูสิครับ แค่พาร์คก้อปาไปห้าสิบบล็อก ที่มันดูเหมือนไม่ใหญ่เพราะมันมีตึกรามเยอะ ไม่ได้แหว่งๆเหมือนกรุงเทพ ที่มีหลายคนบอกว่าใหญ่กว่านิวยอร์ค ฮ่วย

นิวยอร์คประกอบด้วย 5 เขต หรือ boroughs คือ Manhattan, Queens, Brooklyn, the Bronx and Staten Island ถ้าเอาจริงๆ คนทั่วไปจะยอมรับว่า แมนแฮตตัน คือ real new york เพราะจริงๆมันก็เป็นเช่นนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างมันมากระจุกอยู่ในนี้หมด เขตอื่นๆเป็นที่พักอาศัยซะเป็นส่วนใหญ่ ส่วนบรูคลีน ก็ค่อนข้างหรู ถ้าเป็นเขตของยิวนะ แต่ก็ไม่เท่าแมนแฮตฯ บรองซ์ก็ของพี่มืด ควีนส์ก็ของเอเชีย ส่วนสเทเทน ไอแล่น ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการมีสนามกีฬา แต่ข้อดีของนิวยอร์คก็คือ แทบทุกซอกของเมืองต้องเข้าถึงได้ด้วยขนส่งสาธารณะ ไม่ว่าจะรถไฟ รถเมล์ หรือเรือ

ผังเมืองที่นี่ต้องยอมรับว่าทำได้ดีมาก ถนนตัดกันเป็นสี่เหลี่ยม แม้บางคนจะบ่นว่า ห่า...ทำไมไฟแดงมันถี่จังวะ แต่ข้อดีคือ ต่อให้คนโง่เดินหลง มันก็จะเดินกลับมาที่เดิมได้ ไม่เตลิดไปไกลสุดกู่ ที่ดีอีกอย่างคือ ถนนจะถูกตั้งชื่อด้วยหมายเลข แนวตั้งคือ แอฟเวนิว แนวนอนก็ สตรีท มีบ้างที่เป็นบูเลอวาร์ด ที่มาคั่นบ้าง แต่ไม่ค่อยมาก ชื่อถนนที่เป็นตัวเลขเนี่ย มีประโยชน์มากกับการจำเพราะมันง่าย และก็ทำให้มันหาง่าย มีบ้างเช่นกันที่ถนนมันจะมีชื่อเฉพาะ แต่พออยู่ไปนานๆก็ชินเอง เพราะมันไม่ได้เยอะจนเกินไป อีกทั้งถนนที่มันมีชื่ออะ ก็ดังๆทั้งนั้น คือฟังแล้วก็รู้ได้ทันทีว่ามันอยู่ตรงไหน ประมาณนั้น การระบุตำแหน่งที่อยู่นั้นง่ายขนาดที่ว่า ให้ไอ้เบื๊อกคนนึงไปเดินหา ขอให้อ่านภาษาอังกิดออกและตาไม่บอด มันก็หาเจอ เช่นบอกว่า เลขที่ 333 56th St. ตัดกับ 3rd Ave. ก็เดินไล่ไปสิ ถนนไหนอยู่ไหน เวสต์ไซด์หรืออีสต์ไซด์ เดินไปๆเด๋วก็เจอ ที่นี่บ้านทุกหลัง อาคารทุกอาคารต้องมีเลขที่ ไม่เหมือนประเทศสารขัณฑ์ ที่เรายอมรับเลยว่า แม้ง...บุรุษไปรษณีย์เนี่ย เก่งจิงๆ

ต่อตอนต่อไปเรื่องถนนรนแคมและการเดินทางนะจ๊ะ

Create Date : 30 พฤศจิกายน 2549

Last Update : 30 พฤศจิกายน 2549 4:09:06 น.

1 comments

Counter : 191 Pageviews.

แล้วจามาฟังต่อนะ
เำำพราะกะจาไป เที่ยวNYเร็วๆนี้เมี้ยนกัน

โดย: forgive (forgive&forget

) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2549 เวลา:10:02:37 น.